รักใสๆหัวใจกิ๊งก๊อง

วันนี้แล้วสินะที่ต้องจัดที่นั่งเฮ้ออ เราจะได้นั่งกับใครนะ
"นักเรียนทุกๆคนครูจะให้จัดที่นั่งนะ"นั้นไงนึกถึงครูก็พูดขึ้นมาเลย
"คะ/ครับ"ทุกๆคน
"วราพรนั่งคู่กับพาสกรนะ"ชื่อเอ็มเองวราพรเพราะน่าดูเนอะ แล้วนั่งคู่กับ O.O!!!
นั้น ซอย!! คนที่ตาสวยแต่นิสัยบันลัยที่สุดในห้อง เอ็มต้องเจอกับเค้าอีกปีนึงแถมนั่ง
ข้างหน้าไม่นะๆๆ T^T
พักเที่ยงง..
"เอ็มมี่.."หนูนา/ปุกกี้
"เรียกเอ็มทำไมT^T"สมเพศเอ็มล่ะสิ
"พวกเรา2คนจะเสียใจด้วยน่าาา"เออรู้แล้วว
"อือ..ขอบใจนะ"ปากไม่ตรงกับใจ-.-
"ทนเอาหน่อยนะพวกเราเอาในช่วย"
"ขอบใจมากๆเพื่อน"เป็ดจะกินหัวแล้วว
"ไม่เป็นไร- -"
"ว่าไงเถิก"อิเวนน เสียงของซอยนั้นเอง ตอนนี้อยู่บนห้อง
"ไงไอ้..."ถูกดักหน้าไม่รู้จะด่าอะไร
"ชิ เราหล่อล่ะสิถึงด่าไม่ออก"มีดีแค่ตาอิเวนนน
"..."
"..."
วิชาคณิตศาสตร์ ซอยเก่งคณิตเวอร์!
"ทำได้มั้ยเอ็มเห็นเงียบมานาน"ซอยถามแบบห่วง
"ทำได้นิดๆ"เย็นชา
"แต่ยังไงก้ทำไม่เท่าเราหรอกเรามันอัฉริยะ"อิคนหลงตัวเองง
ทนนั่งกับซอยหมดไปวันแรก ก็เจอเน็ค!! ได้ข่าวว่าอยู่ห้อง 2 ห่างกันคนละชั้นคนละฟาก
ทำไมๆๆ โทรหามารีนๆๆ
♬～เกลียดเธอไม่ลง ฉันอยากเกลียดเธอแทบตาย～♬
เสียงเรียกเข้ามารีนสะเทือนจิตใจT^T
(ฮัลโหล่ๆ)รับแล้ว
"รีนจ๋า คิดถึงชั้นมั้ยเวลาที่เธอ"
(พอๆ เสียงอุบาท)
"เคๆ รีนเอ็มเจอเน็ค!"ตกใจทำไม
(ตกใจทำไมอย่าบอกนะว่าห้องเดียวกันหน่ะ 0.0)
"ป่าวซะหน่อย"
(กำ เรื่องอะไรล่ะจ้ะที่รัก)
"ก็ห้องมันห่างใกล้นี้นาโทรมาแจ้งเพราะคิดถึง"
(อ๋อๆๆๆ จำไว้เพื่อนรักระยะทางไม่สำคัญไปล่ะๆไว้เจอกัน^^)
"จ้า ระยะทางไม่สำคัญ เราคิดถึงมารีนน่า"
(รีนก็คิดถึงเอ็มสุดๆๆเลยจ้าไปและ บายย)
(ตรูดๆๆ)
ระยะทางไม่สำคัญที่คำคัญที่สุดคือปัจจุบัน อิอิ