รักใสๆหัวใจกิ๊งก๊อง

วันนี้แล้วสินะที่ต้องจัดที่นั่งเฮ้ออ เราจะได้นั่งกับใครนะ

"นักเรียนทุกๆคนครูจะให้จัดที่นั่งนะ"นั้นไงนึกถึงครูก็พูดขึ้นมาเลย

"คะ/ครับ"ทุกๆคน

"วราพรนั่งคู่กับพาสกรนะ"ชื่อเอ็มเองวราพรเพราะน่าดูเนอะ แล้วนั่งคู่กับ O.O!!!

นั้น ซอย!! คนที่ตาสวยแต่นิสัยบันลัยที่สุดในห้อง เอ็มต้องเจอกับเค้าอีกปีนึงแถมนั่ง

ข้างหน้าไม่นะๆๆ T^T

พักเที่ยงง..

"เอ็มมี่.."หนูนา/ปุกกี้

"เรียกเอ็มทำไมT^T"สมเพศเอ็มล่ะสิ

"พวกเรา2คนจะเสียใจด้วยน่าาา"เออรู้แล้วว

"อือ..ขอบใจนะ"ปากไม่ตรงกับใจ-.-

"ทนเอาหน่อยนะพวกเราเอาในช่วย"

"ขอบใจมากๆเพื่อน"เป็ดจะกินหัวแล้วว

"ไม่เป็นไร- -"

"ว่าไงเถิก"อิเวนน เสียงของซอยนั้นเอง ตอนนี้อยู่บนห้อง

"ไงไอ้..."ถูกดักหน้าไม่รู้จะด่าอะไร

"ชิ เราหล่อล่ะสิถึงด่าไม่ออก"มีดีแค่ตาอิเวนนน

"..."

"..."

วิชาคณิตศาสตร์ ซอยเก่งคณิตเวอร์!

"ทำได้มั้ยเอ็มเห็นเงียบมานาน"ซอยถามแบบห่วง

"ทำได้นิดๆ"เย็นชา

"แต่ยังไงก้ทำไม่เท่าเราหรอกเรามันอัฉริยะ"อิคนหลงตัวเองง

ทนนั่งกับซอยหมดไปวันแรก ก็เจอเน็ค!! ได้ข่าวว่าอยู่ห้อง 2 ห่างกันคนละชั้นคนละฟาก

ทำไมๆๆ โทรหามารีนๆๆ

♬～เกลียดเธอไม่ลง ฉันอยากเกลียดเธอแทบตาย～♬

เสียงเรียกเข้ามารีนสะเทือนจิตใจT^T

(ฮัลโหล่ๆ)รับแล้ว

"รีนจ๋า คิดถึงชั้นมั้ยเวลาที่เธอ"

(พอๆ เสียงอุบาท)

"เคๆ รีนเอ็มเจอเน็ค!"ตกใจทำไม

(ตกใจทำไมอย่าบอกนะว่าห้องเดียวกันหน่ะ 0.0)

"ป่าวซะหน่อย"

(กำ เรื่องอะไรล่ะจ้ะที่รัก)

"ก็ห้องมันห่างใกล้นี้นาโทรมาแจ้งเพราะคิดถึง"

(อ๋อๆๆๆ จำไว้เพื่อนรักระยะทางไม่สำคัญไปล่ะๆไว้เจอกัน^^)

"จ้า ระยะทางไม่สำคัญ เราคิดถึงมารีนน่า"

(รีนก็คิดถึงเอ็มสุดๆๆเลยจ้าไปและ บายย)

(ตรูดๆๆ)

ระยะทางไม่สำคัญที่คำคัญที่สุดคือปัจจุบัน อิอิ