sunnyboy แกล้งป่วนเพราะแอบรัก
7.2
5) แม่กลับต่างประเทศ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเช้าวันนี้เหมือนกับเช้าทั่วๆไปของผม(คือตื่นสาย) เมื่อวานโดนคนสวยสองคนดูดเงินไปคนล่ะ20บาทเพราะค่าไอติมกินจุกันจัง(ถ้วยล่ะ5บาท) "สายฟ้า วันนี้แม่จะกลับแล้วนะ"
"คร้าบ รู้แล้ว วันนี้พี่หยุดอีกหรอครับแม่"
"อืม เดี๋ยวนี้พี่เค้าหยุดบ่อย"
"'งั้นเดี๋ยวผมไปส่งให้เอง ปล่อยให้พี่เฝ้าบ้านเหมือน...."
"อะไรถ้าตอบไม่สวยไม่ให้ใช้รถ"
"ป่าว ไปเถอะครับแม่"
ผมนำรถออกมาจากโรงรถอยาดรวดเร็ว(เร็วจนแม่ต้องบอกให้หยุด ฮู่วเกือบลืมแม่)หลังจากนั้นผมก็ขับรถจากตัวเมืองชลบุรีเข้าสู่กรุงเทพฯจุดหมายก็คือสนามบินสุวรรณภูมิ ผมขับเร็วพอสมควรจึงมาถึงเร็วกว่าเวลาที่กำหนด
เอี๊ยดดดดดดด
"ถึงแล้วคับแม่"
"จะ งั้นแม่ไปแล้วนะ"
"ครับ คราวหน้ามาใหม่นะครับ"
"จะ.
เมื่อส่งแม่เสร็จผมก็ขับรถกลับชลบุรีระหว่างทางก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น
ดื่อ...ดึง...ดื่อ...ดึง
(เอ่อใช่ฝนไหมค่ะ)
"ไม่ใช่ครับ"
(แล้วใครค่ะ)
"สายฟ้าครับ"
(สายฟ้า...โทดทีโทร.ผิดค่ะ)
"เดี๋วยคับคุนชื่อป่านรึป่าว"
(ใช่ค่ะ ทำไม เอะหรือว่าคุณคือสายฟ้าคนนั้น)
"ใช่ ทำไมหรอ"
(ป่าวแค่โทร.ผิดแค่นี้นะ)
ติ๊ดดดดดดดดดดดดดดด
เสียงโทรศัพท์ถูกตัดสายไป หลังจากนั้นประมาณ15นาทีผมก็มาถึงบ้าน
"ทำไมมาช้าจัง"
"อย่ายุ่งหน่า"
"บอกมา"
"....ชั้นไปนอนแล้วนะ บาย"
"เห้ย!...."
หลังจากนั้นผมก็รีบเดินขึ้นไปชั้น2ระหว่างทางผมเห็นโน้ตแปะอยู่ผมจึงเดินเข้าไปใกล้ๆเพื่อให้เห็นชัดๆ
"ต่อจากนี้ห้ามเปิดแอร์!"
ได้ยินมั้ยห้ามเปิดแอร์ แว้กกกกกกชีวิตนี้อยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีแอร์ฮือๆ แต่ไม่เป็นไรเราก็นอนได้คิดเรอะว่าจะเชื่อ
พี่บ้าเอ้ย!....
"คร้าบ รู้แล้ว วันนี้พี่หยุดอีกหรอครับแม่"
"อืม เดี๋ยวนี้พี่เค้าหยุดบ่อย"
"'งั้นเดี๋ยวผมไปส่งให้เอง ปล่อยให้พี่เฝ้าบ้านเหมือน...."
"อะไรถ้าตอบไม่สวยไม่ให้ใช้รถ"
"ป่าว ไปเถอะครับแม่"
ผมนำรถออกมาจากโรงรถอยาดรวดเร็ว(เร็วจนแม่ต้องบอกให้หยุด ฮู่วเกือบลืมแม่)หลังจากนั้นผมก็ขับรถจากตัวเมืองชลบุรีเข้าสู่กรุงเทพฯจุดหมายก็คือสนามบินสุวรรณภูมิ ผมขับเร็วพอสมควรจึงมาถึงเร็วกว่าเวลาที่กำหนด
เอี๊ยดดดดดดด
"ถึงแล้วคับแม่"
"จะ งั้นแม่ไปแล้วนะ"
"ครับ คราวหน้ามาใหม่นะครับ"
"จะ.
เมื่อส่งแม่เสร็จผมก็ขับรถกลับชลบุรีระหว่างทางก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น
ดื่อ...ดึง...ดื่อ...ดึง
(เอ่อใช่ฝนไหมค่ะ)
"ไม่ใช่ครับ"
(แล้วใครค่ะ)
"สายฟ้าครับ"
(สายฟ้า...โทดทีโทร.ผิดค่ะ)
"เดี๋วยคับคุนชื่อป่านรึป่าว"
(ใช่ค่ะ ทำไม เอะหรือว่าคุณคือสายฟ้าคนนั้น)
"ใช่ ทำไมหรอ"
(ป่าวแค่โทร.ผิดแค่นี้นะ)
ติ๊ดดดดดดดดดดดดดดด
เสียงโทรศัพท์ถูกตัดสายไป หลังจากนั้นประมาณ15นาทีผมก็มาถึงบ้าน
"ทำไมมาช้าจัง"
"อย่ายุ่งหน่า"
"บอกมา"
"....ชั้นไปนอนแล้วนะ บาย"
"เห้ย!...."
หลังจากนั้นผมก็รีบเดินขึ้นไปชั้น2ระหว่างทางผมเห็นโน้ตแปะอยู่ผมจึงเดินเข้าไปใกล้ๆเพื่อให้เห็นชัดๆ
"ต่อจากนี้ห้ามเปิดแอร์!"
ได้ยินมั้ยห้ามเปิดแอร์ แว้กกกกกกชีวิตนี้อยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีแอร์ฮือๆ แต่ไม่เป็นไรเราก็นอนได้คิดเรอะว่าจะเชื่อ
พี่บ้าเอ้ย!....
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ