แค้นรัก!! นายสุดฮอตกับยัยเซ่อซ่า

หลังเลิกเรียน

ฉันกับยัยนัตและยัยเค้กก็เดินไปชมรมฉับเพื่อไปเอาเสื้อนายพาสต้าเพื่อไปเอาไปส่งคืนหมอนั่นไป

"พี่น้ำค่ะ เออเห็นถุงเสื้อของน้ำบ้างไหมค่ะ"  ฉันถามพี่น้ำไปหลังจากเปิดประตูห้องขมรม

"อ้าวน้องตูน ถุงเสื้อหรอค่ะ พี่เอาวางไว้ที่โต๊ะของน้องตูนนั้นแระค่ะ"  พี่น้ำบอกฉัน ฉันก็ตรงไปเอาถุงเสื้อทันที

"งั้นตูนลานะค่ะ ขอบคุณมากนะค่ะ พี่น้ำ"  ฉันบอกลาพี่น้ำไป

"จ้ะไม่เป็นไรจ้ะ"หลังจากที่ฉันได้ถุงเสื้อมาแล้วก็มารอที่หน้าโรงเรียน

"นี่ก็เพิ่ง4โมงครึ่งเอง อีกตั้งครึ่งชั่วโมง เราจะรออยู่ตรงนี้ครึ่งชั่วโมงเลยหรอ"  ฉันพูดขึ้นหลังจากดูนาฬิกาข้อมือขึ้นมาดู

"รออยู่ตรงเนี่ยแระ ขืนพวกเราไปที่อื่นก่อน มีหวังได้ยาวเกินครึ่งชั่วโมงแน่"  ยัยเค้กพูดขึ้น

"นั้นสิ แต่พวกเราจะทำไรดีละให้อยู่อย่างงี้ครึ่งชั่วโมงน่าเบื่อแย่"  ฉันตอบยัยเค้กไป

"งั้นมาเล่นทายคำถามกัน"  ยัยนัตเสนอไอเดียขึ้น

"จะทายอะไรละ"  ฉันถามยัยนัต

"งั้นฉันเป็นคนตั้งคำทายก่อนนะ"  ยัยนัตพูดขึ้น

"อืม จะทายอะไรละ"  ยัยเค้กถามขึ้น

"งั้นเอาเป็น วันนี้พวกเธอคิดว่านายพาสต้าจะมาคนเดียวหรึอมากับเพื่อนของเขา"  ยัยนัตทำไมถึงถามยังงี้ละ

"ทำไมแกถามอย่างนี้ละ"  ฉันถามยัยนัตกลับ

"เอาน่า ทายถูกมีรางวัลด้วยนะ"  ยัยนัตบอกฉัน

"งั้นฉันว่า มาคนเดียว"  ยัยเค้กพูดขึ้น

"ฉันว่ามากัน3คน หมอนั่นแล้วก็เพื่อนอีก2คน"  ฉันตอบออกไป

"งั้นฉันเอา2คนพาสต้ากับเพื่อนเขาอีก1คน"  ยัยนัตพูดขึ้นบ้าง

"งั้นเรามารอดูกัน ว่าแต่รางวัลคืออะไรหรอ"  ยัยเค้กถามยัยนัต

"นี่พวกเธอทำไรกันอยู่หรอ"  พาสต้าพูดขึ้น หือเขามาตั้งแต่เมื่อไรเนี่ย

"นาย มาตั้งแต่เมื่อไรนิ"  ฉันถามนายนั่นไป

"ก็เมื่อกี้นี้ แล้วเสื้อฉันละ เธอซักแล้วใช้ไหม"  เขาถามถึงเสื้อของตัวเอง

"นี่ไงละ เอาไปสิ"  ฉันตอบเขาพร้อมยื่นถุงให้เขาไป

"นี่ พาสต้ามากันกี่คนหรอ"  แล้วยัยเค้กก็ถามขึ้นมา

"มากัน3คนนะ ฉันแล้วก็เพื่อนฉัน3คน ทำไมหรอ"  หมอนั่นตอบและถามยัยเค้กกลับ

"ก็คือพวกเราเล่นเกมทายกันว่า นายจะมากับเพื่อนกี่คนหรือนายมาคนเดียว  ยัยเค้กเล่าเรื่องที่เราเล่นเกมกันให้พาสต้าฟัง

"อ้อ แล้วมีใครตอบถูกบ้างละ"  หมอนั่นถามถึงผู้ชนะ เอ่ แต่คนที่ตอบ3คนคือฉันเองนิ งั้นฉันก็เป็นผู้ชนะนะสิ ว้าววว

"ยัยตูนตอบถูกนี้น่า ส่วนรางวัล แล้วแต่นายจะให้เลยพาสต้า"  ยัยนัตบอกรางวัลของผู้ชนะคือแล้วแต่หมอนั่นจะให้หรอ แล้วหมอนั่นจะให้อะไรฉันนะ

"งั้นหรอ งั้นรางวัลเป็นฉันเลี้ยงข้าวมื้อเย็นเองนะ จะไปกันทั้ง3คนเลยก็ได้"  นายพาสต้าจะพาไปเลี้ยงข้าวหรอเนี่ย

"จิงหรอ งั้นฉันไปด้วยยัยเค้กแกก็ไปด้วยนะ"  ยัยนัตดูจะตื่นเต้นกับรางวัลของฉันมาก นี่หล่อนลืมไปแล้วรึไงว่าคนที่จะต้องดีใจที่สุดนะมันฉันตั้งหากละย่ะ มาแย่งซีนกันได้นะเพื่อนฉัน

"งั้นเราไปกันเลยนะ แต่นั่งคันเดียวกันไม่พอต้องแยกกันไปนะ งั้นเอาเป็นเธอมานั่งกับฉันเพราะเธอเป็นผู้ชนะส่วนเพื่อนเธอให้นั่งรถเพื่อนฉันไป ตกลงไหม"

"ตกลงสิ งั้นเราไปกันเลยนะ"  ยัยนัตตกลงโดยไม่ปรึกษาเพื่อนฝูงเลย แล้วยัยนัตกับยัยเค้กก็ไปนั่งรถเพื่อนนายพาสต้า

"เดี๋ยวสิยัยนัตยัยเค้ก ฉันไม่อยากนั่งรถกับหมอนี่2ต่อ2นะ"  พูดเสร็จฉันก็ทำทางจะเดินไปที่รถคันที่ยัยนัดกับยัยเค้กขึ้นไปนั่งแต่ฉันก็ทำไม่ได้เพราะแขนโดนใครจับไว้ก็ไม่รู้

"เธอนะคันนี้"  นายพาสต้าพูดขึ้นพร้อมกับลากฉันเข้ารถไป พอมานั่งเรียบร้อยแล้ว แต่หมอนั่นก็ไม่ขับรถออกสักที

"นี่ ทำไมไม่ออกรถสักทีละ เพื่อนนายเขาออกรถไปแล้วนะ"  ฉันตัดสินใจถามขึ้นมา

"เดี๋ยวสิจะรีบไปไหนละ ฉันยังไม่ได้ลงโทษเธอเลยนะ"

"ลงโทษหรอ เรื่องอะไรต้องมาลงโทษฉันด้วยละ"  ฉันถามไปอย่างงงๆ

"ก็ฉันบอกเธอไปแล้วไงว่า ห้ามให้ใครรู้เรื่องที่ฉันให้เธอซักเสื้อของฉันไง" 

"เอ่ แต่พวกเขาเป็นเพื่อนของฉันนะ ถ้าเขารู้ก็ไม่เห็นจะเป็นไรเลยนิ"  ฉันพูดปฎิเสธหมอนั่นไป

"ก็ฉันบอกว่า ห้ามให้ใครรู้ เธอก็ต้องห้ามไปบอกใครแม้แต่เพื่อนของเธอ เข้าใจไหม"  หมอนั่นพูดแล้วทำหน้ายิ้มหยอใส่ฉัน

"แต่นายไม่ได้บอกนิว่าห้ามฉันบอกเพื่อนฉันนะ"  ฉันพูดเลี่ยงไปอีก

"ห้ามก็คือห้าม งั้นฉันจะลงโทษแล้วนะ"  นายนั่นพูดเสร็จก็ยิ้มนิดๆ แล้วก็ค่อยเอาหน้ามาใกล้ฉันจนหายใจรดแก้มของฉัน แล้วจมูกของเขาก็มาโดนแก้มของฉันอย่างเบาจนแทบไม่รู้สึก นี้เขาหมอแก้มฉันงั้นหรอ นี้หรอการลงโทษของเขารู้งี้ให้ทำไปนานแระ เอ้ย ไม่ใช่สิ นี่ยัยตูน เดี๋ยวนี้แกชักจะเอียงแล้วนะ เสร็จแล้วเขาก็กลับไปมองด้านหน้าแล้วขึบรถออกไป ปล่อยให้ฉันนั่งหน้าแดงจนแทบจะระเบิดออกมา-///- อ็ายย ฉันเองก็เขินเป็นเหมือนกันนะ

 .........................................................................