ขอโทษทีเพื่อนคนนี้คิดไม่ซื่อ!!

ก๊อกๆ
"เข้ามา"ฉันพูด
"ทำไมเธอแกล้งเอ็มหะมี่- -"เลสพูดอย่างโมโหสุดขีด
"ทำอะไร??"ฉันพูดแบบงงๆ
"ก็เอ็มบอกว่าเธอจะแกล้งเอ็มนิ- -"เลสพูดแบบบ้า
"ป่าวเขาอยากลองดีกับฉัน"ฉันพูดเหมือนมันธรรมดา
"นี่เธอบ้าไปแล้วรึไงหะ"เลสพูดเหมือนโมโหมากเขย่าตัวฉันจนมึนไปหมด
ปึ่ก!!
"โอ๊ยเลสนายทำฉันทำไม"ฉันพูดอย่าเหนือยล้า
"เธอน่ะซิบอกจะช่วยฉันแต่เธอทำร้ายเขาทำไมหะมี่ทำไม!!"เลสพูดอย่างโมโห
"ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเขาเลยนะ"ฉันพูด
"หลอแล้วที่เขาไปโรงพยาบาลเมื่อกี้มันอะไรกัน"เลสพดอย่างเหลืออด
"ฉันทำอะไร"ฉันพูด
"เธอทำร้ายเอ็มไงเธอมันปีศาจ"เลสพูด
"นายว่าฉันสารพัดฟังฉันมั้งซิฟัง!!"ฉันตะคอกจนเลสตกใจเงียบกริบ
"ฉันแค่บอกว่าถ้าเอ็มทำตัวเป็นเด็กดีฉันจะให้เคล็ดลับความสวยตามที่เธอต้องการไงเล่า"ฉันพูด
"...."เลสเงียบ
"แล้วนายไม่หัดฟังซะบ้างทำตัวเป็นคนบ้าอยู่ได้นายทำให้ฉันโมโหมากเลสฉันเหลือทน"ฉันพูดแล้วพลังนั้นก็
เปลี่ยนไปตาฉันสีฟ้าครามดูลึกลับเศร้าผวังทุกอย่างลอยขึ้นเลสอยู่ในท่านิ่งขยับตัวไม่ได้
"เธอจะ...."เลสพูด
"เลวนายไม่เคยฟังฉันอธิบายนายทำร้ายฉันมากดูสร้อยนั้นซิแตกหมดแล้วตายทำมัน"ฉันพูดไปร้องไห้ไป
"....."
เพียะ!!
"การที่นายทำแบบนี้มันม่ากไปนายรับได้ไหมละที่ฉันเป็นแบบนี้รับได้ไม๊!!นายไม่เคยหังเอาแต่ทำร้าย"ฉันพูด
"ฉันขอโทษ"เลสพูดด้วยเสียงเบาๆ
"นายมันบ้าๆจริงๆหัดมีเหตุผลหน่อยเซ่มีหน่อยอย่าเอาแต่งี่เง่าเพราะยัยเอ็มดนะฉันจะย้อนให้ดูแล้วเอาไปคิดซะ
ว่าฉันทำร้ายเขาไหม"ฉันพูดแล้วพลางย้อนให้เขาดูตลอด1ชั่วโมง
"ไปไงรู้หรือยังว่าสุดที่รักของนายนะร้ายกว่าที่คิดรู้ไหม"ฉันพูด
"อือ"เลสพูด
"ฉันไม่เคยใจร้ายอย่างนั้นฉันมีเหตุผลพอเวลาทำร้ายใครอย่ามาร้ายกับฉันพอเพราะฉันจะไม่ยอมอีกต่อไป"ฉันพูด
"ขอโทษฉันจะไม่ทำแล้ว"เลสพูด
"ดี๊ฉันจะไม่ยอมเลสอีกต่อไปแล้วฉันไม่ยอมให้เลสโง่แบบนี้อีก"ฉันพูดแล้วร้องไห้
พึ่บ
"ฉันเหนื่อยนายออกไปซะเหอะปทำใจ"ฉันพูด
"อื้ม"เลสพูดแล้วเดินออกไป
แล้วฉันก็สลบไป