Zombieเกินร้อยกับVampireล้นแก้ว!~

10.0

เขียนโดย YaWaN

วันที่ 30 เมษายน พ.ศ. 2554 เวลา 17.11 น.

  6 ตอน
  8 วิจารณ์
  10.89K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

3) ชีวิตมันก็เหมือนมันเผานั่นแหละถ้ามากไปมันจะเกรียม!

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
"นายตายยังไงกันแน่..."
.....
ทั้งห้องเงียบสงัด~ทุกคนหยุดรับประทานอาหารทั้งหมด เหลือไว้แค่เสียง แกร๊กๆๆๆๆ โซยข้าวอยู่2คน...ยูและมัวอาร์ไม่สนใจอะไรโซยแต่ข้าวแสนอร่อย ฝีมือ อเลน ยกเว้นแต่ จุนโกะ และ มิสึกิ ที่รอคำถามจากอเลน...
"บอก..."มิสึกิพูดหน้าตายเช่นเคย
"อยากรุ้อ่า!!~"จุนโกะจ้องตาใส
"กินข้าว...ห้ามพูดคุยกันขณะกินข้าว..."อเลนจ้องตาแหลมคมเหมือนไม่อยากตอบคำถามนี้ แต่สายตานั่นใช้ได้ผลทั้ง2คนกินข้าวแบบโสยเอาโสยเอาเลย....หลังจากนั่นไม่นานอเลนก็ลุกขึ้นไปเปิดตู้เย็นกินน้ำ...แล้วเขาก็ออกจากห้องไปโดยไม่บอกกล่าวอะไรเลย ความรุ้สึกที่เจอคำถามที่ไม่อยากตอบสุดๆ มันเป็นยังไงกันนะ ในใจของ2พี่น้องแวมไพร์ คิดเช่นนั่นก็ทำให้อดสงสัยเพิ่มขึ้นอีกไม่ได้ ว่าทำไมอเลนถึงตายและทำไมถึงกลายเป็นซอมบี้...
---------------------------------------------------------
ณ บริเวณระเบียงชั้น2ของบ้าน...
ฟิ้ว............
ลมที่พัดมากระทบหน้าเบาๆทำให้ผมที่เงินปลิวสลวยดั่งกลีบกุหลาบ ใบหน้าทำเศร้าหมอง และ ดวงตาที่สิ้นหวัง ชีวิตของชายผู้ชื่ออเลน ซิลเลอร์ ชีวิตที่รุ่งโรจน์ ใน ฝรั่งเศส ทำไมเขาไม่ใช้ชีวิตอยู่ที่นั่นกันนะ...
"เฮ้อ...เป็นไปได้ ไม่อยากให้รู้เลย..."อเลนพูดเบาๆแล้วตัวเองก็เอาแขนพิงขอบระเบียงอยู่...
พรึ่บ...
"เล่ามาเถอะน่า พวกเราเป็นแวมไพร์เจออะไรมาเยอะแล้วประสบการณ์บนโลกเยอะกว่านาย..."มิสึกิห้อยหัวลงมาจากข้างหลังของอเลน...
"ไม่ละ ผมหนะไม่อยากพูดหร..."อเลนพูดไม่จบเขาพึ่งรุ้ตัวว่าตนเองกำลังเจอกับตัวอันตราย!?
"แย้ก!!~นินจา!!~"
"...เล่ามา..."
อเลนตั้งสติได้เขาจึงพยายามปั้นหน้าให้เหมือนเดิมแล้วพูดว่า...
"ฉันเราให้เธอฟังก็ได้...แต่ต้องสัญญาว่าจะไม่บอกใครนะ..."อเลนมองตาของมิสึกิ...
"ได้..."มิสึกิทำหน้าจริงจังรอคำตอบ!?
อเลนได้ตอบคำถามนั่นว่า!!!~
..............
...............
...................
..................
....................
.....................
.......................
..............................
"ลืมหนะ...."อเลนตอบแบบสบายๆ...
"ตาย...."มิสึกิร่ายคาถาไฟใส่หัวของอเลน...
"ว้าก!!!~ไฟๆๆๆ!!~ไฟไหม้!!~"อเลนวิ่งพร่าน!!~
พรึ่บ!!~
"เฮ้ยดับไฟๆๆๆ!!!~"อเลนพยายามหามิสึกิที่หายไปแล้ว...
...........................................
.................................
.....................
............
.......
....
"กระต่ายของฉันฆ่ากี่ที่กี่ที่ก็ไม่ตาย~กระต่ายของฉันฆ่าเท่าไหร่ฆ่าเท่าไหร่ก็ไม่ได้~....
เพลงนี้หนูแต่งให้พี่อเลนโดยเฉพาะเลยน่า~ เพราะว่า พี่หนะ...ฆ่าเท่าไหร่ก็ไม่ตาย!~"เสียงของสาวน้อยอายุราว16ปี ดังก้องในความมืด...
"ฆาตกรสุดโฉด...นักฆ่า นิลกาฬอาบเลือด...เธอเนี่ยเหมือนเดิมเลยน่า~พรากชีวิตคนอื่นและทำให้ตัวเองมีชีวิตรอด..."เสียงของชายคนหนึ่งพูดขึ้น...
"นายหนะหุบปากไปเลยฉันกำลังรอเวลาที่กระต่ายจะออกจากฝูงหนะเงียบซะ!~"สาวน้อยคนนั่นตะคอกใส่ชายA...(นามสมมุติ)
"ฮะๆขอโทษทีจ้า~"
....................................
--------------------------------
กริ๊งๆ!~
"ยูไม่เข้านอนอีกเหรอ..."อเลนเดินเข้ามาในห้องยู(ผู้เชี่ยวชาญเข้าห้องคนอื่นเก่ง...)
แกร๊กๆๆๆๆๆ
มาได้ยังไง
ยูเขียนแล้วโชว์ให้อเลนดู...
"อ๋อก็สเดาะกรอนเข้ามาไงละฮะๆง่ายออก..."อเลนยิ้มหวานให้
แกร๊กๆๆๆๆๆๆๆๆ
แปลกคน....ซอมบี้อะไรสเดาะกรอน...
"นั่นสินะฮะๆ~"อเลนหัวเราะแห้งๆ...
แกร๊กๆๆๆๆๆ
มีอะไร....
"ก็กะว่าจะไปข้างนอกไม่ต้องตามก็ได้นะ นอนไม่หลับนะ..."พูดจบอเลนก็โบกมือบ๊ายบายออกไปข้างนอก....
แกร๊กๆๆๆๆๆๆๆ
เศร้า...........
--------------------------------------
ณ สุสาน....
"ที่นี้ในประเทศญี่ปุ่นนี้ซู๊ด!!~ยอด!!~เงียบจริงๆถึงเป็นสุสานก็เหอะแต่เราไม่ได้มารบกวนซะหน่อยเรามาขออาศัยแปปเดียวเอง..."อเลนยืดเส้นยืดสายแล้วนอนพิงต้นไม้เก่าๆ....
"ถ้าเรารอ...ฆาตกรต้องออกมาแน่...."อเลนพูดอย่างสบายๆ...แต่เขาไม่รู้เลยว่า...มีบางอย่างกำลังเข้าใกล้เข้าเรื่อยๆ เรื่อยๆ
แปะ...
!!
อเลนหมุนตัวไปหาคนที่จับเขาแล้วก็พุ่งเข้าโจมตีอย่างว่องไว!!~
ฟ้าว!!~
ตึง!!~....
รับหมดของเราได้!!~ม...มันคือใคร...!~
"แก!!~"อเลนหันหน้าเข้าหา!!~
...
"ไง!!~อเลนคุงผมชื่อเบรค ชินเซ็น เรียกสั้นๆว่าเบรคนะผมต้องการตัวคุณ!~เพราะว่าผมหนะมีเรื่องระดับโลก!!!~ให้คุณช่วยหนะอเลนคุง!!~"ชายนามว่าเบรคหมึนตัวติ้วๆๆๆแล้วยื่นมือมาหาอเลน...
เผียะ!~
อเลนตบมือนั่นออกอย่างว่องไว
"นายคือคนของ รัฐ จะมาเอาตัวฉันไปทำการวิจัยเพื่อนำไปใช้ในการสงคราม ฉันรู้...และคนที่พูดอย่างงี้กับฉัน...ตายทุกราย!!~"อเลนพุ่งเข้าโจมตีอย่างไม่หยุดยั้งแต่เบรคนั่นหลบได้ทุกหมัด!?
"พลังรุนแรงจริงๆไม่คิดว่าคุณรู้จักพลังของมนุษย์ได้มากขนาดนี้...."เบรคยิ้มหวานให้อเลน~
"หุบปาก!!~"อเลนปล่อยหมัดสุดท้ายที่ว่าโดนแน่ๆ!!~
"เอคโค่จาง!!~เบรคอยู่ในอันตราย!!~"เบรคพูดแล้วมีหญิงคนหนึ่งเข้ามาอยู่หน้าเขาแล้วรับหมัดของอเลน!!~
ตึง!!~
"ห้ามทำร้ายท่านเบรค"อันตรายด่าน2...เริ่มขึ้นแล้ว...
"ซ...ซอมบี้!~"อเลนอุทาน!!~
ติดตามตอนต่อไป
ซอมบี้ ไม่ได้อยู่ไกลตัวมนุษย์แล้วละ อเลนคุง(เรื่องจริงนี้คือสาระคนไทยควรอ่าน ซอมบี้ไม่ได้อยู่ไกลตัวเราแล้วครับมนุษย์ชาติอีก10ปีข้างหน้าจะล่มสลายนี้คือความจริงของผู้ที่ศึกษามา ผมจะแสดงให้เห็นถึงความดิบของคนตอนหน้า)
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา