รักวุ่นๆในโรงเรียนชายล้วน!?!!
7.8
4) รักแรกของเฟิร์สคริส
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความหนึ่งวันผ่านไป...หลายวันผ่านไป... เฟิร์สคริสก็ยังเงียบนิ่งอยู่เช่นเดิม คาสิโนก็ยังพยายามปลอบใจอยู่เช่นเดิม...จนกระทั่ง คาสิโนทนไม่ไหวที่เห็นเพื่อนของตนเป็นแบบนี้
" เฟิร์สคริส...คุณเป็นอะไรไปครับ ท่านประธานพูดอะไรกับคุณเหรอครับ "
เฟิร์สคริสเงยหน้ามองคาสิโน นํ้าตาอันเศร้าโศกของเฟิร์สคริสเริ่มหลั่งไหลออกมา
" ผม...ควรจะทำยังไงดี "
นํ้าตาของเฟิร์สคริสเริ่มไหลออกมาอย่างไม่มีที่สิ้นสุด
คาสิโนมองเฟิร์สคริสด้วยสีหน้าเศร้าโศกไปด้วย แต่กลับไม่สงสัยว่าเธอเป็นผู้หญิง
ร่างของเฟิร์สคริสเริ่มโอบเข้ากอดคาสิโน
" ผม...ขอโทษ...ผม...โกหกทุกคน...ผม...ไม่ควรจะมาที่นี่... "
เฟิร์สคริสพูดพร้อมกับนํ้าตาที่แทบจะไม่มีวันหมดสิ้น
" ผมเข้าใจครับ คุณคงจะทรมานกับที่นี่มากสินะครับ ผมก็อยู่ที่นี่มานานแล้ว ผมรู้ครับ ว่าคุณรู้สึกยังไง เพราะฉะนั้น...หยุดร้องเถอะนะครับ"
คาสิโนจับแขนเฟิร์สคริสพร้อมกับเช็ดนํ้าตาให้ด้วยสีหน้าอ่อนโยน
ออโรร่าอันสวยงามเริ่มแผ่ออกมาจากสีหน้าของทั้งสอง เฟิร์สคริสเริ่มหน้าแดง จนทำอะไรไม่ถูกว่าตนเองมาโอบชายผู้นี้ได้อย่างไร
และแล้ว เฟิร์สคริสก็ผลักตัวออกจากคาสิโน พร้อมกับพูดว่า
" ข...ขอโทษนะ "
พูดจบ เฟิร์สคริสก็วิ่งหนีออกไป
คาสิโนจ้องมองพร้อมกับคิดคำนวนอีกครั้ง และพูดว่า
" ...นะ...เหรอ?? "
คาสิโนเริ่มสงสัยเกี่ยวกับคำพูดและสีหน้าหลังจากที่ผลักตัวตนเองออก
ตุ๊บๆๆๆ....เสียงฝีเท้าที่กำลังวิ่งสุดชีวิตของเฟิร์สคริสแสดงถึงความอายอันยิ่งใหญ่ของเฟิร์สคริส และเริ่มพูดในใจว่า
" อะไรกันเนี่ย นี่ฉันเขินเหรอ?? เป็นไปไม่ได้ ฉันชอบเขาเหรอ?? ไม่จริงหรอก ฉัน...นี่ฉันทำอะไรลงไปเนี่ย !!! "
เฟิร์สคริสหน้าแดงและเขินอย่างบอกไม่ถูก และแล้ว ก็นึกได้ว่า
" ฉัน...ไม่เคยหน้าแดงและรู้สึกเขินขนาดนี้มาก่อนเลย หรือว่า...นี่จะเป็น...รักแรกของเรา !!! "
เฟิร์สคริสช็อคกับความคิดของตนและไม่คิดว่ามันจะเป็นไปได้เลย
" จริงสิ...ไม่มีใครรู้ว่าเราเป็นผู้หญิงนอกจากท่านประธาน ฉันไม่มีสิทธิ์ที่จะรักเขาเลยแม้แต่น้อย และเขาก็ไม่มีทาง...ที่จะรักฉันได้เลย ชะตากรรมแบบนี้...ฉันคงจะ...แอบรักสินะ... "
เฟิร์สคริสพูดในใจอย่างเศร้าโศกและผิดหวังอย่างมาก
" เฮ้อ...ฉันเนี่ยนะ คิดอะไรบ้าบออีกแล้วเนี่ย นี่มันโรงเรียนชายล้วนนะ ต้องคิดแต่เรื่องเรียนเท่านั้น ที่สำคัญ ต้องไม่ทำให้คุณพ่อผิดหวัง ใช่แล้ว ภารกิจของเราคือ ช่วยคุณครูใหญ่ ซึ่งเป็นเพื่อนเก่าของคุณพ่อ อืม ต้องไม่หวั่นไหว "
เฟิร์สคริสพยายามไม่คิดเรื่องอื่นนอกจากภารกิจของตน
แต่จิตใจของเธอก็ยังคงเขินๆอยู่เหมือนกัน
เฮ้อ...ช่วงนี้คิดอะไรไม่ออกเลยแหะ เพราะงานเยอะเหลือเกิน แต่ก็จะพยายามคิดนิยายเรื่องนี้สุดชีวิตจ้า อ๊ะ...อย่าลืมแสดงความคิดเห็นหน่อยนะคะ
" เฟิร์สคริส...คุณเป็นอะไรไปครับ ท่านประธานพูดอะไรกับคุณเหรอครับ "
เฟิร์สคริสเงยหน้ามองคาสิโน นํ้าตาอันเศร้าโศกของเฟิร์สคริสเริ่มหลั่งไหลออกมา
" ผม...ควรจะทำยังไงดี "
นํ้าตาของเฟิร์สคริสเริ่มไหลออกมาอย่างไม่มีที่สิ้นสุด
คาสิโนมองเฟิร์สคริสด้วยสีหน้าเศร้าโศกไปด้วย แต่กลับไม่สงสัยว่าเธอเป็นผู้หญิง
ร่างของเฟิร์สคริสเริ่มโอบเข้ากอดคาสิโน
" ผม...ขอโทษ...ผม...โกหกทุกคน...ผม...ไม่ควรจะมาที่นี่... "
เฟิร์สคริสพูดพร้อมกับนํ้าตาที่แทบจะไม่มีวันหมดสิ้น
" ผมเข้าใจครับ คุณคงจะทรมานกับที่นี่มากสินะครับ ผมก็อยู่ที่นี่มานานแล้ว ผมรู้ครับ ว่าคุณรู้สึกยังไง เพราะฉะนั้น...หยุดร้องเถอะนะครับ"
คาสิโนจับแขนเฟิร์สคริสพร้อมกับเช็ดนํ้าตาให้ด้วยสีหน้าอ่อนโยน
ออโรร่าอันสวยงามเริ่มแผ่ออกมาจากสีหน้าของทั้งสอง เฟิร์สคริสเริ่มหน้าแดง จนทำอะไรไม่ถูกว่าตนเองมาโอบชายผู้นี้ได้อย่างไร
และแล้ว เฟิร์สคริสก็ผลักตัวออกจากคาสิโน พร้อมกับพูดว่า
" ข...ขอโทษนะ "
พูดจบ เฟิร์สคริสก็วิ่งหนีออกไป
คาสิโนจ้องมองพร้อมกับคิดคำนวนอีกครั้ง และพูดว่า
" ...นะ...เหรอ?? "
คาสิโนเริ่มสงสัยเกี่ยวกับคำพูดและสีหน้าหลังจากที่ผลักตัวตนเองออก
ตุ๊บๆๆๆ....เสียงฝีเท้าที่กำลังวิ่งสุดชีวิตของเฟิร์สคริสแสดงถึงความอายอันยิ่งใหญ่ของเฟิร์สคริส และเริ่มพูดในใจว่า
" อะไรกันเนี่ย นี่ฉันเขินเหรอ?? เป็นไปไม่ได้ ฉันชอบเขาเหรอ?? ไม่จริงหรอก ฉัน...นี่ฉันทำอะไรลงไปเนี่ย !!! "
เฟิร์สคริสหน้าแดงและเขินอย่างบอกไม่ถูก และแล้ว ก็นึกได้ว่า
" ฉัน...ไม่เคยหน้าแดงและรู้สึกเขินขนาดนี้มาก่อนเลย หรือว่า...นี่จะเป็น...รักแรกของเรา !!! "
เฟิร์สคริสช็อคกับความคิดของตนและไม่คิดว่ามันจะเป็นไปได้เลย
" จริงสิ...ไม่มีใครรู้ว่าเราเป็นผู้หญิงนอกจากท่านประธาน ฉันไม่มีสิทธิ์ที่จะรักเขาเลยแม้แต่น้อย และเขาก็ไม่มีทาง...ที่จะรักฉันได้เลย ชะตากรรมแบบนี้...ฉันคงจะ...แอบรักสินะ... "
เฟิร์สคริสพูดในใจอย่างเศร้าโศกและผิดหวังอย่างมาก
" เฮ้อ...ฉันเนี่ยนะ คิดอะไรบ้าบออีกแล้วเนี่ย นี่มันโรงเรียนชายล้วนนะ ต้องคิดแต่เรื่องเรียนเท่านั้น ที่สำคัญ ต้องไม่ทำให้คุณพ่อผิดหวัง ใช่แล้ว ภารกิจของเราคือ ช่วยคุณครูใหญ่ ซึ่งเป็นเพื่อนเก่าของคุณพ่อ อืม ต้องไม่หวั่นไหว "
เฟิร์สคริสพยายามไม่คิดเรื่องอื่นนอกจากภารกิจของตน
แต่จิตใจของเธอก็ยังคงเขินๆอยู่เหมือนกัน
เฮ้อ...ช่วงนี้คิดอะไรไม่ออกเลยแหะ เพราะงานเยอะเหลือเกิน แต่ก็จะพยายามคิดนิยายเรื่องนี้สุดชีวิตจ้า อ๊ะ...อย่าลืมแสดงความคิดเห็นหน่อยนะคะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ