4 สหายพจญเเดนออเคมิสต์ ( FMA BBI )

"ฟูมิทัล ยังไม่นอนอีกหรอ"
กลางดึกของคืนหนึ่งเวลา1.00 ได้มีเสียงของคนที่ฉันคุ้นเคยดังขึ้น..
"ฉันไม่มีจุดประสงค์ที่จะหลับเเล้วล่ะ" ฉันตอบ "เธอไปนอนเถอะภาวัช"
"งั้นฉันนอนนะ ราตรีสวัสดิ์" เพื่อนของฉันล้มตัวลงนอน ปล่อยให้ฉันนั่งเหม่อดูท้องฟ้าตรงระเบียง
ตอนนี้นายกำลังดูดาวอยู่หรือเปล่านะ...
ฉันขยับเเขนที่เป็นออโต้เมลล์มาเท้าคาง ตอนที่ฉันผ่านประตูฉันก็เหมือนนายเลยนะ เสียเเขนกับขา...
"เเล้วก็ดันมีออโต้เมลล์ในห้องฉันซะนี่" ฉันหัวเราะเบาๆ เเล้วมันจะเป็นไปได้ยังไงกัน
จริงสิ ฉันคงจะเล่าเรื่องพวกนี้ให้นายฟังไม่ได้เเล้วหนิ
เอ๊ะ! เดี๋ยวก่อนนะ!
ฉันนึกถึงโฮมุนครุสที่อยู่ในภาคBBI ท่านพ่อของพวกนั้น..
"โฮเฮมไฮม์ยังไม่ตาย!"
to be cotanue....
******************************************************************
วันพรุ่งนี้หนูเปิดเทอมเเล้วค่ะ คงไม่มีเวลาเเต่งฟิคนี้อีก น่าจะสัปดาห์ละตอน ฮึกๆ TT^TTll
เเต่ถึงยังไงหนูก็จะพยายาม รอก่อนนะเอ็ด ฉันจะเเต่งฟิคพวกนายให้ได้เลย!!!!
ผ่านไปกี่ชาติ ใจหนูก็ยังเป็น FMA! เน้ออออ
ลาก่อนเจ้าค่าาาา