4 สหายพจญเเดนออเคมิสต์ ( FMA BBI )

"สำเร็จ!"
ทั้ง3คนร้องไชโยกันอย่างมีความสุข มีเ้พียงฉันที่ตอนนี้ก้มหน้านิ่ง
"ฟูมิทัล เป็นอะไรไป"
"ก็..." ฉันชี้ไปยังร่างที่ทั้ง2คนนอนอยู่ อัลกับรอยตายเเล้ว...
พวกเราเงียบกันไป10นาที จนมีคนพูดขึ้นเพื่อทำลายความเงียบ
"ฟูมิทัล"
"อะไรหรอ"
"ไปหาเเก่นเเท้กันเถอะ"
ฉันก้มหน้านึกอะไรบางอย่างพลางพยักหน้าเเละก้มลงเเปะที่วงเเหวนเวทย์เมื่อกี้...
'เเปะ!'

'เเว้บบบบบ!'
ฉันเห็นดวงตาลูกใหญ่อยู่ใต้เท้า ฉันหลับตาปล่อยให้มือสีดำดึงเข้าไป...
"ยินดีต้อนรับ นักเล่นเเร่เเปรธาตุ"
ฉันลืมตาขึ้นมาเห็นประตูเเละเห็นร่างสีขาว นั้นคือเเก่นเเท้...
"มาที่นี่เพื่อมารับวิญญาณของนักเล่นเเร่เเปรธาตุ2คนนั้นรึ จะเอาอะไรมาเเลก เเขนหรือขา"
พวกเราเดินผ่านเเก่นเเท้เเละมองไปยังประตูทั้ง4บาน
"พวกเราขอเเลกกับเจ้านี่"
"จะลดตัวเป็นคนธรรมดางั้นรึ" เเก่นเเท้พูดขึ้น
"ก็พวกเรา...เป็นคนธรรมดาอยู่เเล้วนี่ เป็นอยู่เหมือนทุกวันที่ผ่านมา"
"งั้นก็ลงมือเลย"
'เเปะ!'

'เเว้บ!'
พวกเราเเปรธาตุสลาย ประตูทั้ง4บานได้หายไป
"นี่ นักเล่นเเร่เเปรธาตุ" ฉันหันมาเมื่อรู้ตัวว่าเเก่นเเท้เรียกฉัน "อยากเจอ'คนนั้น'ไหมล่ะ"
ฉันพยักหน้าเมื่อรู้ว่าคนนั้นที่ว่าเป็นใคร
"ทางนี้" เเก่นเเท้ชี้ไปยังประตูหนึ่งที่ค่อยๆเปิดอ้า
"เอ็ด!" ฉันวิ่งไปหาคนที่อยู่ในประตู ที่นี่ หรือว่าในประตูคือห้องสีขาว...
"เจน"
"ฉันทำสำเร็จเเล้วล่ะ"
"งั้นหรอ" เเววตาของคนตรงหน้าได้หมองลง
"เอ็ด เกิดอะไรขึ้นน่ะ"
"อยู่ที่นั้นน่ะ เธอตั้งใจเเต่งนิยายให้เสร็จนะ ฉันเอาใจช่วย"
"หมายความว่าไง"
"หมายความว่าฉันก็จะไม่ได้คุยกับเธออีกน่ะสิ"
ฉันชะงักกับคำพูดของเอ็ด อีกหน่อยประตูก็ถูกทำลายเเล้วหนิ เเล้วพวกเราต้องกลับบ้าน
"นายไปรับอัลกับรอยนะ เเล้วก็อย่าลืมช่วยอัลฟอนซ์สร้างจรวดกลับบ้านล่ะ"
"อืม"
"หมดเวลาเเล้ว" เเก่นเเท้พูดขึ้น
"เเล้วเธอจะไม่บอกอัลหรอ" เอ็ดพูดขึ้น ทำให้ฉันหยุดเดินเเละหันกลับมา
"ฉันไม่อยากให้อัลต้องรู้เรื่องพวกนี้น่ะ"
ฉันเดินไปยังประตูที่เพื่อนทั้ง3คนคอยอยู่
"เจน!"
"ฉันหันกลับมายังเอ็ด
"อยู่ที่นั้นน่ะ ตั้งใจเเต่งนิยายของพวกเราด้วยน้า!"
ฉันยิ้มให้ เจ้าบ้าเอ๊ย! นึกว่าจะพูดอะไรซะอีก...
เเสงสว่างจ้าสีขาวได้จ้าขึ้น ทำให้พวกเราได้ลาออกจากโลกนี้...
ลาก่อนเอ็ด อัล เจ้าหัวลูกชิ้น วิลรี่ ทุกคน เเละลาก่อน โลกออเคมิสต์.....