4 สหายพจญเเดนออเคมิสต์ ( FMA BBI )
7.4
jane
แชร์นิยาย
36) เรื่องวุ่นๆในตอนเช้า(3)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"ฟูมิทัลลลล!!!"
"งัมๆ ยังม่ายตื่นเลยย ขอนอนอีก5 นาทีน้าจ้ายัยภาวัชเพื่อนเลิฟฟฟ"
เวลาตอนเช้าตรู่ของวันที่10 ที่พวกเรามาอยู่ที่เเดนออเคมิสต์ประเทศอเมทริส โดยมียัยภาวัชคอยช่วยปลุกเเทนอัลเนื่องจากอัลต้องทำอาหารอยู่ด้านล่าง
"ทีเเบบนี้ไม่ยอมตื่น พอวันเสาร์-อาทิตย์ เเข่งกันตื่นเลยนะ อาหารเช้าหมดไม่รู้ด้วย - -"
"อืม ตื่นก็ได้ อย่าเเย่งสตูวของฉันนะยัยอร = =" ฉันลุกจากเตียงเเละเดินไปยังห้องน้ำ โดยเเปรงฟันเเละก็ล้างหน้าอย่างเดียว
"พี่ครับ ยังไม่อาบน้ำหรอ" อัลซึ่งพึ่งจัดโต๊ะเสร็จเเหม็บๆ ถามขึ้นเมื่อเห็นฉันเดินมายังห้องครัวโดยไม่ได้เปลี่ยนชุดนอน
"กลัวยัยอรเเย่งกับข้าวกินหมดน่ะสิอัล ขู่ฉันได้ทุกวัน เลยกลัวอ่ะ = =" ฉันหลับตาพูดเนื่องจากพึ่งตื่นเมื่อ 15 นาทีที่เเล้ว เเม้จะล้างหน้าฉันก็ยังไม่ตาสว่างสักที
"ฉันก็เเค่ขู่ เล่นกลัวจริงเลยหรอ - -ll" อรที่ตอนนี้นั่งบนเก้าอี้กินข้าวโดยยังไม่เปลี่ยนชุดนอนพูดขึ้น ดูท่าฉันจะมีเพื่อนเเล้วหนิ เหอๆ
"ป้องกันไว้ก่อนดีเสมอ ^ ^" ฉันพูดพลางหย่อนก้นนั่งลงบนเก้าอี้ด้านตรงข้ามกับอร ภาวัชก็เดินมานั่งข้างๆ
"อัลฟองเช่ ภูมิใจเสนอ ^_^"
อัลวางกับข้าวลงอย่างเบามือ
"เเว้กกกก!!!!!?! O[]ollll" ฉันร้องลั่นเมื่อเห็นกับข้าวบนโต๊ะ มีสตูว ผัดผัก เเละมีสิ่งที่ตามมาคือออ
"นมครับ ^ ^"
"อัล พี่ยินดีจะจัดการของทั้งหมดบนโต๊ะนะ เเต่ไอ้นี่พี่... TT TT"
"ฟูมิทัล กินเข้าไปเถอะน่าาา"
"เอาน่าเอ็ด นายจะรู้ว่านมมันไม่ได้เลวร้ายอย่างที่คิด"
"ฉันไม่กินเด็ดขาดดดดดดด!!!!"
"ทำไมนายไม่กินล่ะ ขอเหตุผล" เหตุผลหรอ ได้เลยยัยอร - -*
เเละเเล้วคำตอบก็พุ่งมายังหัวของฉันด้วยความเร็ว 150 km/ชั่วโมงเเต่ทำไมคำตอบมัน...
"อ...เอ่อ นมน่ะมันเป็นเครื่องมือที่วัวใช้ใช้ล้างเผ่าพันธุ์มนุษย์ที่กินเนื้อมันน่ะ พอมนุษย์ตายมันจะได้ยึดครองโลกเเทนมนุษย์ไงล๊าาา ^ ^ll "
โป้ก! มันคือเสียงของการที่ทั้ง4คนตกเก้าอี้เเล้วหัวมันประเคนลงกับพื้น
"เลอะเทอะน้าเอ็ด"
"ไม่เเน่ มันอาจจะเป็นเรื่องจริงก็ได้นะ ^ ^ll" ฉันเสริมขึ้น ซึ่งทั้ง4คนก็เหงื่อตกกับความคิดของฉันไปเป็นเเถว
เเล้วฉันคิดคำตอบนี้ได้ยังไงหนิ TT^TT (กระผมช่วยคิดครับ เหอๆ ^ ^ : เอ็ด )
"พี่้ครับ เหตุผลไม่ผ่านการพิจารณา - -"
"อัล พี่ของดกินวันเดียวได้หรือเปล่า ^_^lll"
"ไม่ได้!" ฮือ คราวนี้ประสานเสียงกันเลยหรอ ช่วยข่อยด้วยจ้าาาา TT^TTllllll
"ฟูมิทัล หากนายไม่กินฉันจะกรอกใส่ปากนายนะ"
"ภาวัช นี่นาจะทรยศเพื่อนเเท้ของเธอหรือไงน่ะ TT^TTllll"
"เเป้บเดียวเองน้าเจน เเค่ใส่ปากเเล้วกลืนก็เสร็จเเล้ว ^ ^"
"ม่ายยยยยยยยยย!!!!!!!!! O[]ollllllllll"
เเละเเล้วเช้าของวันนี้ ฉันก็ถูกกรอกยาพิษเข้าปากไปเต็มๆโดยโดนรุม 4:1 TTTT^TTTTlllllll
"งัมๆ ยังม่ายตื่นเลยย ขอนอนอีก5 นาทีน้าจ้ายัยภาวัชเพื่อนเลิฟฟฟ"
เวลาตอนเช้าตรู่ของวันที่10 ที่พวกเรามาอยู่ที่เเดนออเคมิสต์ประเทศอเมทริส โดยมียัยภาวัชคอยช่วยปลุกเเทนอัลเนื่องจากอัลต้องทำอาหารอยู่ด้านล่าง
"ทีเเบบนี้ไม่ยอมตื่น พอวันเสาร์-อาทิตย์ เเข่งกันตื่นเลยนะ อาหารเช้าหมดไม่รู้ด้วย - -"
"อืม ตื่นก็ได้ อย่าเเย่งสตูวของฉันนะยัยอร = =" ฉันลุกจากเตียงเเละเดินไปยังห้องน้ำ โดยเเปรงฟันเเละก็ล้างหน้าอย่างเดียว
"พี่ครับ ยังไม่อาบน้ำหรอ" อัลซึ่งพึ่งจัดโต๊ะเสร็จเเหม็บๆ ถามขึ้นเมื่อเห็นฉันเดินมายังห้องครัวโดยไม่ได้เปลี่ยนชุดนอน
"กลัวยัยอรเเย่งกับข้าวกินหมดน่ะสิอัล ขู่ฉันได้ทุกวัน เลยกลัวอ่ะ = =" ฉันหลับตาพูดเนื่องจากพึ่งตื่นเมื่อ 15 นาทีที่เเล้ว เเม้จะล้างหน้าฉันก็ยังไม่ตาสว่างสักที
"ฉันก็เเค่ขู่ เล่นกลัวจริงเลยหรอ - -ll" อรที่ตอนนี้นั่งบนเก้าอี้กินข้าวโดยยังไม่เปลี่ยนชุดนอนพูดขึ้น ดูท่าฉันจะมีเพื่อนเเล้วหนิ เหอๆ
"ป้องกันไว้ก่อนดีเสมอ ^ ^" ฉันพูดพลางหย่อนก้นนั่งลงบนเก้าอี้ด้านตรงข้ามกับอร ภาวัชก็เดินมานั่งข้างๆ
"อัลฟองเช่ ภูมิใจเสนอ ^_^"
อัลวางกับข้าวลงอย่างเบามือ
"เเว้กกกก!!!!!?! O[]ollll" ฉันร้องลั่นเมื่อเห็นกับข้าวบนโต๊ะ มีสตูว ผัดผัก เเละมีสิ่งที่ตามมาคือออ
"นมครับ ^ ^"
"อัล พี่ยินดีจะจัดการของทั้งหมดบนโต๊ะนะ เเต่ไอ้นี่พี่... TT TT"
"ฟูมิทัล กินเข้าไปเถอะน่าาา"
"เอาน่าเอ็ด นายจะรู้ว่านมมันไม่ได้เลวร้ายอย่างที่คิด"
"ฉันไม่กินเด็ดขาดดดดดดด!!!!"
"ทำไมนายไม่กินล่ะ ขอเหตุผล" เหตุผลหรอ ได้เลยยัยอร - -*
เเละเเล้วคำตอบก็พุ่งมายังหัวของฉันด้วยความเร็ว 150 km/ชั่วโมงเเต่ทำไมคำตอบมัน...
"อ...เอ่อ นมน่ะมันเป็นเครื่องมือที่วัวใช้ใช้ล้างเผ่าพันธุ์มนุษย์ที่กินเนื้อมันน่ะ พอมนุษย์ตายมันจะได้ยึดครองโลกเเทนมนุษย์ไงล๊าาา ^ ^ll "
โป้ก! มันคือเสียงของการที่ทั้ง4คนตกเก้าอี้เเล้วหัวมันประเคนลงกับพื้น
"เลอะเทอะน้าเอ็ด"
"ไม่เเน่ มันอาจจะเป็นเรื่องจริงก็ได้นะ ^ ^ll" ฉันเสริมขึ้น ซึ่งทั้ง4คนก็เหงื่อตกกับความคิดของฉันไปเป็นเเถว
เเล้วฉันคิดคำตอบนี้ได้ยังไงหนิ TT^TT (กระผมช่วยคิดครับ เหอๆ ^ ^ : เอ็ด )
"พี่้ครับ เหตุผลไม่ผ่านการพิจารณา - -"
"อัล พี่ของดกินวันเดียวได้หรือเปล่า ^_^lll"
"ไม่ได้!" ฮือ คราวนี้ประสานเสียงกันเลยหรอ ช่วยข่อยด้วยจ้าาาา TT^TTllllll
"ฟูมิทัล หากนายไม่กินฉันจะกรอกใส่ปากนายนะ"
"ภาวัช นี่นาจะทรยศเพื่อนเเท้ของเธอหรือไงน่ะ TT^TTllll"
"เเป้บเดียวเองน้าเจน เเค่ใส่ปากเเล้วกลืนก็เสร็จเเล้ว ^ ^"
"ม่ายยยยยยยยยย!!!!!!!!! O[]ollllllllll"
เเละเเล้วเช้าของวันนี้ ฉันก็ถูกกรอกยาพิษเข้าปากไปเต็มๆโดยโดนรุม 4:1 TTTT^TTTTlllllll
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
5.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
