4 สหายพจญเเดนออเคมิสต์ ( FMA BBI )
7.4
28) สอบปฏิบัติ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเสียงกริ่งดังขึ้น บ่งบอกถึงเวลาเริ่มการสอบครั้งต่อไป...
"ฉันไปก่อนน้าา" เพื่อนทั้ง3คนวิ่งไปยังสนามสอบอย่างเร่งรีบ
"นี่ ไม่ต้องวิ่งก็ได้ เดี๋ยวก็ล้มหรอก" ฉันตะโกนออกไปบอกเพื่อนๆ เพราะใช่ว่า3คนนั่นจะไม่เคยวิ่งเเล้วหกล้ม
"ตุ้บ!" นั้น ไม่ทันซะเเล้ว = =
.
"เราเตรียมของไว้เช่นมีของต่างๆ ต้นไม้ ภูเขา เเม่น้ำ เชิญเเปรธาตุได้ตามใจชอบเลยนะ"
สิ้นเสียงประกาศของผู้บัญชาการเเล้วทั้ง3คนก็คิดหาของที่ใช้จะสร้างกันเป็นการใหญ่
เเล้วเราต้องสร้างอะไรถึงจะผ่านล่ะเนี้ย" ภาวัชพูดขึ้น
"ดูพวกเขาสอบไปก่อนเเล้วกันนะ" พิมบอกภาวัช ในใจของฉันกังวลว่าพวกเธอจะรอดกันมั้ยล่ะเนี้ย - -ll
นั้นไง เริ่มเเล้ว" อรชี้ไปยังผู้ชายคนหนึ่งที่กำลังสร้างตึกขึ้นมา
"ว้าว สูงใช่ย่อยเลยเเฮะ"
เเต่เเล้วก็มีลมจากไหนไม่รู้พัดตึกเอียงลงมายังคนสร้าง คุณลุงคนนั้นตอนนี้ไม่มีเเรงหนีอีกต่อไปเเล้ว
พลเอกของกองทัพเตรียมใส่ถุงมือ เเต่ฉันห้ามเอาไว้ก่อน
"จะห้ามฉันทำไมเจ้าเหล็กไหล"
"ดูนั่นก่อนสิ"
ฉันมองไปยังเพื่อนๆของฉันที่กำลังวิ่งไปหมายจะช่วยคุณลุงคนนั้น
"พร้อมนะ"
พิมเเปรธาตุพื้นดินให้มีเถาวัลธ์ขึ้นมารัดตัวตึกไม่ให้ล้ม
"ภาวัช/อร"
"ได้เลย"
อรดึงน้ำมาจากพื้นดินเเละให้ตรงฐานเปียกน้ำ ส่วนภาวัชก็ใช้ลมเป่าน้ำให้กลายเป็นน้ำเเข็งเพื่อยึดไม่ให้ตึกล้มได้อีก ก่อนที่ฉันจะตรงไปเเปรธาตุให้มันสลายไป เล่นเอาให้คนดูนั้นใจเเทบขาด
"สหายลม น้ำ พืช ของพันเอกของกองทัพงั้นหรอ" ท่านผู้บัญชาการรำพึงเบาๆ ก่อนจะเดินเข้าไปยังตึกๆหนึ่ง
.
"ใจหายหมดเลยเนอะ" ภาวัชพูดขึ้นทำให้ฉันอดหัวเราะท่าทีตอนนั้นไม่ได้
"ผลการสอบจะมาในอาทิตย์หน้านะ" อดีตพันเอกพูดขึ้น ทำให้เรากังวลใจหลังจากนั้น..
เเล้วผลการสอบจะเป็นยังไงน้า อยากรู้จัง...
"ฉันไปก่อนน้าา" เพื่อนทั้ง3คนวิ่งไปยังสนามสอบอย่างเร่งรีบ
"นี่ ไม่ต้องวิ่งก็ได้ เดี๋ยวก็ล้มหรอก" ฉันตะโกนออกไปบอกเพื่อนๆ เพราะใช่ว่า3คนนั่นจะไม่เคยวิ่งเเล้วหกล้ม
"ตุ้บ!" นั้น ไม่ทันซะเเล้ว = =
.
"เราเตรียมของไว้เช่นมีของต่างๆ ต้นไม้ ภูเขา เเม่น้ำ เชิญเเปรธาตุได้ตามใจชอบเลยนะ"
สิ้นเสียงประกาศของผู้บัญชาการเเล้วทั้ง3คนก็คิดหาของที่ใช้จะสร้างกันเป็นการใหญ่
เเล้วเราต้องสร้างอะไรถึงจะผ่านล่ะเนี้ย" ภาวัชพูดขึ้น
"ดูพวกเขาสอบไปก่อนเเล้วกันนะ" พิมบอกภาวัช ในใจของฉันกังวลว่าพวกเธอจะรอดกันมั้ยล่ะเนี้ย - -ll
นั้นไง เริ่มเเล้ว" อรชี้ไปยังผู้ชายคนหนึ่งที่กำลังสร้างตึกขึ้นมา
"ว้าว สูงใช่ย่อยเลยเเฮะ"
เเต่เเล้วก็มีลมจากไหนไม่รู้พัดตึกเอียงลงมายังคนสร้าง คุณลุงคนนั้นตอนนี้ไม่มีเเรงหนีอีกต่อไปเเล้ว
พลเอกของกองทัพเตรียมใส่ถุงมือ เเต่ฉันห้ามเอาไว้ก่อน
"จะห้ามฉันทำไมเจ้าเหล็กไหล"
"ดูนั่นก่อนสิ"
ฉันมองไปยังเพื่อนๆของฉันที่กำลังวิ่งไปหมายจะช่วยคุณลุงคนนั้น
"พร้อมนะ"
พิมเเปรธาตุพื้นดินให้มีเถาวัลธ์ขึ้นมารัดตัวตึกไม่ให้ล้ม
"ภาวัช/อร"
"ได้เลย"
อรดึงน้ำมาจากพื้นดินเเละให้ตรงฐานเปียกน้ำ ส่วนภาวัชก็ใช้ลมเป่าน้ำให้กลายเป็นน้ำเเข็งเพื่อยึดไม่ให้ตึกล้มได้อีก ก่อนที่ฉันจะตรงไปเเปรธาตุให้มันสลายไป เล่นเอาให้คนดูนั้นใจเเทบขาด
"สหายลม น้ำ พืช ของพันเอกของกองทัพงั้นหรอ" ท่านผู้บัญชาการรำพึงเบาๆ ก่อนจะเดินเข้าไปยังตึกๆหนึ่ง
.
"ใจหายหมดเลยเนอะ" ภาวัชพูดขึ้นทำให้ฉันอดหัวเราะท่าทีตอนนั้นไม่ได้
"ผลการสอบจะมาในอาทิตย์หน้านะ" อดีตพันเอกพูดขึ้น ทำให้เรากังวลใจหลังจากนั้น..
เเล้วผลการสอบจะเป็นยังไงน้า อยากรู้จัง...
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
5.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ