4 สหายพจญเเดนออเคมิสต์ ( FMA BBI )
7.4
27) สอบสัมภาษณ์
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเสียงกริ่งเริ่มการสอบสัมภาษณ์ดังขึ้น
"ไปก่อนนะฟูมิทัล/เอ็ด เดี๋ยวมาเน้อออ" ทั้ง3คนเดินเข้าไปยังอาคารสอบสัมภาษณ์
"ไปกันเถอะเจ้าเหล็กไหล"
"ไปไหนหรอ"
"ไปฟังเพื่อนของนายสอบน่ะสิ"
"ห๊าาา!!!?! O_oll" เค้าห้ามฟังไม่ใช่หรอเจ้าขี้เก๊ก หากโดนจับได้จะทำยังไงเล่า!
เจ้าขี้เก๊กลากฉันเข้ามาด้านหลังอาคาร
"นี่ เเล้วมันจะดีหรอ เเอบมาฟังเนี้ยนะ = ="
"ตอนที่นายสอบสัมภาษณ์เข้ามาเป็นนักเล่นเเร่เเปรธาตุ ฉันก็เเอบฟังนายด้วยนะ ^ ^"
เอ่อ จริงสินะ จะโกรธดีมั้ยนะ ถ้าเป็นเอ็ดต้องโกรธอยู่เเล้ว...
"นายเเอบฟังตั้งเเต่เมื่อไรกันห๊าาาา!!!" ถึงฉันจะรู้ว่าเมื่อไร เเต่ต้องเล่นให้สมบทบาทหน่อยดีกว่า
"ตั้งเเต่นายเข้ามาเเล้วล่ะ"
"ห...หา?"
"ชู่ เงียบๆนะ เขาจะเริ่มการสอบเเล้ว"
.
การสอบสัมภาษณ์ดำเนินต่อไป โดยมีหลายๆคนไม่ยอมนั่งเก้าอี้ จนถึงตาของภาวัช พิม เเละอร
"ฉันเห็นพวกเธอมาด้วยกัน ดังนั้นพวกเธอต้องเลือกตัวเเทนออกมา1คน"
ท่านผู้บัญชาการพูดขึ้น ทำให้เพื่อนๆทั้ง3คนต้องตกลงกัน โดยให้หัวหน้าห้องออกมาตอบคำถาม
ฉันดูอย่างเงียบๆ ในใจยังกังวลว่าอรจะยอมนั่งเก้าอี้หรือไม่
เเละในที่สุดอรก็นั่งลงได้ ทำให้ฉันกับเจ้าขี้เก๊กเเละเพื่อนที่เหลือต้องถอนหายใจด้วยความโล่งอก
"ตอบคำถามฉันมาสักข้อ ทำไมถึงมาสมัครสอบมาเป็นนักเล่นเเร่เเปรธาตุเเห่งราชอาณาจักร"
อรเงียบไประยะหนึ่ง หัวใจของฉันเต้นเเรงขึ้น ในใจของฉันภาวนาให้อรหาคำตอบให้ได้เร็วๆ
"หนูนั้นมาสมัครที่นี่ เพื่อให้ความปราถนาของหนูได้เป็นจริง โดยตัดสินใจไว้เเล้วว่าจะร่วมเดินทางไปกับเพื่อนของหนูที่มีเพียงคนเดียวที่ได้เป็นนักเล่นเเร่เเปรธาตุเเห่งราชอาณาจักรให้จงได้"
สิ้นเสียงการตอบของอร ความกังวลก็มายังจิตใจของฉัน
"ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก หากตอบคำถามเเบบนี้ท่านผู้บัญชาการต้องให้ผ่านเเน่นอน"
เสียงของอดีตพันเอกดังขึ้น ทำให้ฉันผ่อนคลายลงได้บ้าง
.
พอทั้ง3คนออกมา ฉันก็ตรงไปกอดหัวหน้าห้อง
"ตอบได้ดีมากเลยเน้อ"
"เเหะๆ งั้นหรอ เเสดงว่าการสอบครั้งนี้เราผ่านใช่มั้ย"
"อยู่เเล้ว"
พวกเราทั้ง4คนมีความสุขมาก เเต่การสอบครั้งต่อไปจะผ่านมั้ยเนี้ย กังวลใจจังเลย...
"ไปก่อนนะฟูมิทัล/เอ็ด เดี๋ยวมาเน้อออ" ทั้ง3คนเดินเข้าไปยังอาคารสอบสัมภาษณ์
"ไปกันเถอะเจ้าเหล็กไหล"
"ไปไหนหรอ"
"ไปฟังเพื่อนของนายสอบน่ะสิ"
"ห๊าาา!!!?! O_oll" เค้าห้ามฟังไม่ใช่หรอเจ้าขี้เก๊ก หากโดนจับได้จะทำยังไงเล่า!
เจ้าขี้เก๊กลากฉันเข้ามาด้านหลังอาคาร
"นี่ เเล้วมันจะดีหรอ เเอบมาฟังเนี้ยนะ = ="
"ตอนที่นายสอบสัมภาษณ์เข้ามาเป็นนักเล่นเเร่เเปรธาตุ ฉันก็เเอบฟังนายด้วยนะ ^ ^"
เอ่อ จริงสินะ จะโกรธดีมั้ยนะ ถ้าเป็นเอ็ดต้องโกรธอยู่เเล้ว...
"นายเเอบฟังตั้งเเต่เมื่อไรกันห๊าาาา!!!" ถึงฉันจะรู้ว่าเมื่อไร เเต่ต้องเล่นให้สมบทบาทหน่อยดีกว่า
"ตั้งเเต่นายเข้ามาเเล้วล่ะ"
"ห...หา?"
"ชู่ เงียบๆนะ เขาจะเริ่มการสอบเเล้ว"
.
การสอบสัมภาษณ์ดำเนินต่อไป โดยมีหลายๆคนไม่ยอมนั่งเก้าอี้ จนถึงตาของภาวัช พิม เเละอร
"ฉันเห็นพวกเธอมาด้วยกัน ดังนั้นพวกเธอต้องเลือกตัวเเทนออกมา1คน"
ท่านผู้บัญชาการพูดขึ้น ทำให้เพื่อนๆทั้ง3คนต้องตกลงกัน โดยให้หัวหน้าห้องออกมาตอบคำถาม
ฉันดูอย่างเงียบๆ ในใจยังกังวลว่าอรจะยอมนั่งเก้าอี้หรือไม่
เเละในที่สุดอรก็นั่งลงได้ ทำให้ฉันกับเจ้าขี้เก๊กเเละเพื่อนที่เหลือต้องถอนหายใจด้วยความโล่งอก
"ตอบคำถามฉันมาสักข้อ ทำไมถึงมาสมัครสอบมาเป็นนักเล่นเเร่เเปรธาตุเเห่งราชอาณาจักร"
อรเงียบไประยะหนึ่ง หัวใจของฉันเต้นเเรงขึ้น ในใจของฉันภาวนาให้อรหาคำตอบให้ได้เร็วๆ
"หนูนั้นมาสมัครที่นี่ เพื่อให้ความปราถนาของหนูได้เป็นจริง โดยตัดสินใจไว้เเล้วว่าจะร่วมเดินทางไปกับเพื่อนของหนูที่มีเพียงคนเดียวที่ได้เป็นนักเล่นเเร่เเปรธาตุเเห่งราชอาณาจักรให้จงได้"
สิ้นเสียงการตอบของอร ความกังวลก็มายังจิตใจของฉัน
"ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก หากตอบคำถามเเบบนี้ท่านผู้บัญชาการต้องให้ผ่านเเน่นอน"
เสียงของอดีตพันเอกดังขึ้น ทำให้ฉันผ่อนคลายลงได้บ้าง
.
พอทั้ง3คนออกมา ฉันก็ตรงไปกอดหัวหน้าห้อง
"ตอบได้ดีมากเลยเน้อ"
"เเหะๆ งั้นหรอ เเสดงว่าการสอบครั้งนี้เราผ่านใช่มั้ย"
"อยู่เเล้ว"
พวกเราทั้ง4คนมีความสุขมาก เเต่การสอบครั้งต่อไปจะผ่านมั้ยเนี้ย กังวลใจจังเลย...
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
5.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ