4 สหายพจญเเดนออเคมิสต์ ( FMA BBI )

"สวัสดีตอนเช้าเจ้าอดีตพันเอกที่ไม่ได้เรื่องในวันฝนตก!"
ฉันพูดขึ้นเมื่อได้ยินเสียงเจ้าพันเอกขี้เก๊กพูดขึ้นทักทาย ที่ฉันพูดขึ้นเเบบนี้ด้วยเหตุผล 2 ประการคือ
ประการที่1 เมื่อฉันเห็นเจ้าพันเอกที่เก๊กตลอดจะมั่นไส้เเละหงุดหงิดขึ้นมาอย่างประหลาด
ประการที่2 ไม่ชอบให้รอยเสเเสร้งเเละเเกล้งเอ็ด รู้มั้ยว่าเวลาคนโกรธจะเสียสุขภาพมากกว่า  อารมย์อื่นๆเสียอีก
"เอ็ดเวิร์ดคุงก็อย่าเรียกพลเอกอย่างนั้นสิ พลเอกน่ะตั้งใจจะมารับเธอเลยนะ" เสียงของร้อยโท  ริซ่าดังขึ้น "เเละก็รีบอาบน้ำกินข้าวให้เรียบร้อยนะจ๊ะ เพราะงานต่างๆต่อไปนี้คงโหดน่าดู"
"คร้าบผม" ฉันพูดขึ้นอย่างอารมย์ดีเพราะได้พูดประชดเจ้าพันเอกนั้นเป็นครั้งเเรกในชีวิต งานทางกองทัพจะโหดเเค่ไหนกันหนอ อยากรู้จัง ยังไงซะขนาดเอ็ดยังทำได้เเล้วทำไมชั้นจะทำ  ไม่ได้
ฉันเดินตรงไปยังห้องน้ำพร้อมดูหน้าตาเเสนหน้ารักของเอ็ดตอนปล่อยผมในห้องน้ำ เเค่มองก็จะละลายอยู่เเล้ว ฉันถอดชุดนอนพร้อมกันลองเเปรธาตุน้ำที่เย็นชืดในอ่าง ไม่นานฉันก็รู้สึกถึงกระเเสไฟฟ้าการเเปรธาตุไหลไปทั่วร่างขณะประกบมือ เเละเอามือเเตกที่อ่าง ฉันก็รู้ึสึกเหมือนกับโดนไฟช็อดอย่างอ่อนๆเเละมีเเสงสีฟ้าสว่างจ้าไปทั่งห้อง น้ำเย็นกลายเป็นน้ำอุ่นพอดีหลังจากนั้นไม่นาน
"นี่สินะการเเปรธาตุ มันสะดวกอย่างนี้นี่เอง" ฉันพูดกับตัวเองพร้อมเเช่น้ำอุ่นที่อุ่นพอดิบพอดีกับความต้องการ
"เสียดายที่หอไม่มีอ่างอาบน้ำ"
หลังจากที่ฉันอาบน้ำเสร็จเเล้วก็ผูกผ้าเช็ดตัวเเละเดินตรงไปยังห้องนอน ฉันหยิบเสื้อในของเอ็ดออกมาเเละใส่ทันที เเต่ไอ้ชุดของกองทัพมันใส่อยากชะมัด
"มาพี่ผมช่วย" อัลพูดพร้อมติดกระดุมให้ฉัน
"เอ็ดนี่โชคดีจังนะที่มีอัลเป็นน้องเนี้ย"
"อะไรหรอฮะพี่" อัลถามฉัน อัลเนี้ยหูดีจังเเฮะ
"ปะ..เปล่านี่ ขอบใจนะอัล" ฉันรีบเเก้ตัวก่อนวิ่งไปยังห้องครัว เพราะตอนนี้หิวทั้งๆที่ไม่เคยหิวขนาดนี้
ฉันรีบจัดการกับซุบเนื้อฝีมืออัลทันที อัลเนี้ยทำอาหารอร่อยจังเเฮะ
"ปิ้นๆ!" เสียงรถหน้าบ้านดังขึ้นราวกับว่าเร่งให้ฉันรีบจัดการกับอาหารของอัลให้เสร็จๆ
เมื่อฉันจัดการอาหารเสร็จฉันก็รีบวิ่งไปยังรถของพันเอก
"ไปก่อนน้าอัล เจอกันตอนเย็นน้า"ฉันพูดพลางโบกมือหย่อยๆให้อัลก่อนรีบใช้ขาสั้นๆของเอ็ดวิ่งขึ้นไปบนรถ
"อ่ะเดี๋ยวก่อนซิฮะพี่" ไม่ทันอัลพูดจบรถของพันเอกก็ไปเสียเเล้ว
"พี่เนี้ยจริงๆเลย ลืมจนได้ คงได้เจอกันก่อนตอนเย็นน่ะครับ ^ ^ll"