4 สหายพจญเเดนออเคมิสต์ ( FMA BBI )
7.4
18) จะให้ฉันสอนเนี้ยนะ!?!!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"เเล้วพวกเธอเล่นเเร่เเปรธาตุกันเป็นหรือเปล่าล่ะ สนใจจะมาเป็นคนในกองทัพเรามั้ย" ป๋ารอยเริ่มหาลูกน้องเพิ่มอีกเเล้ว = =
"นายจะหาผู้ใต้บังคับบัญชาเพิ่มอีกหรือไงเจ้าอดีตพันเอกหัวลูกชิ้น!" ฉันตะคอกใส่เจ้าหัวลูกชิ้นเพราะหากเขาคิดจะเอาเพื่อนของฉันไปเป็นลูกน้องล่ะก็อย่างหวังเลยว่าจะมีชีวิตอยู่เลย
"หัวไวดีนี่ ถั่วน้อย ^_^ "
จริงๆด้วยสิ อย่ามีชีวิตอยู่เลยยยย!!!!
"เเกตายยยย!!" ฉันพูดพร้อมกระโดดเตรียมทีบเเบล็คคิกที่หัวที่เป็นลูกชิ้นของอดีตพันเอก เเต่ดันโดนคนที่ตัวสูงกว่าฉุดไว้ก่อน(?)
อ้ากกกก!! ดันคิดว่าตัวเตี้ยอีกจนได้ TT^TTll
"ปล่อยชั้นนะอัล ฉันจะฆ่ามันนนนนน!!!"
.
10 นาทีผ่านไปที่ใช้สงบศึกยกที่2..
"พวกเราเล่นเเร่เเปรธาตุกันไม่ได้หรอกค่ะ" เพื่อน1ใน3ของฉันพูดขึ้น
"เเย่จัง นึกว่าจะได้ลูกน้องเพิ่มขึ้นซะอีก"
"ว่าไงน้าาาเจ้าหัวลูกชิ้น เเกตายยยย!!!"
"พี่ครับอย่าน้าาาาา O[]oll"
.
10 นาทีผ่านไปที่ใช้สงบศึกยกที่3 (สงครามยืดเยื้อเลยมากี่ชาติกันล่ะเนี้ย - -ll)
.
"เฮ้อ เสียดายจังเลย"
"ว่าไงน้าา!!"
"พี่ครับจายเย็นครับ ^ ^ll"
ครั้งนี้อัลเป็นคนหยุดสงครามที่ยืดเยื้อที่เลยมาถึง3ศตวรรษได้
.
"ชิ.." ฉันในตอนนี้อารมณ์เดือดปุดๆพอที่จะทอดไข่ดาวได้ เจ้าอดีตพันเอกเนี้ยเจ้าเล่ห์กว่าที่คิดไว้เยอะเลย จะประมาทไม่ได้ซะเเล้ว ไว้ฉันจะมาประกาศสงครามโลกใหม่ล่ะกัน เพราะฉันสงสารอัลหรอกนะถึงเป็นฝ่ายโบกธงขาวก่อนน่ะ
"เอ่อ เจน เอ้ย! เอ็ด" ฉันหันมาตามเสียง พิมนั้นเอง "เธอช่วยสอนวิชาเล่นเเร่เเปรธาตุให้พวกเราหน่อยได้มั้ย"
"พวกเธออยากจะเป็นลูกน้องของไอ้หัวลูกชิ้นนั่นหรือไง!"
"เอาน่าฟูมิทัล ยังไงเราต้องไปพจญภัยด้วยกันอยู่เเล้ว" ภาวัชพูดขึ้น
ฉันเหล่มองเจ้าหัวลูกชิ้นที่กำลังหัวเราะอย่ามีชัยชนะ ฮึ่มม! คราวหน้าจะเอาคืนให้ดู!
"ก..ก็ได้" ฉันยิ้มเเหย่ๆให้ทั้ง2คน เเต่ว่าฉันไม่เคยสอนเล่นเเร่เเปรธาตุใครมาก่อนเลยนะ มันจะล่มก่อนไหมเนี้ย เเล้วพวกเธอก็มาขอฉันเป็นศิษธ์โดนไม่สนเด็กตาดำๆอย่างฉันเลยเนี้ยนะ เฮ้ออกลุ้ม TT^TTll
"นายจะหาผู้ใต้บังคับบัญชาเพิ่มอีกหรือไงเจ้าอดีตพันเอกหัวลูกชิ้น!" ฉันตะคอกใส่เจ้าหัวลูกชิ้นเพราะหากเขาคิดจะเอาเพื่อนของฉันไปเป็นลูกน้องล่ะก็อย่างหวังเลยว่าจะมีชีวิตอยู่เลย
"หัวไวดีนี่ ถั่วน้อย ^_^ "
จริงๆด้วยสิ อย่ามีชีวิตอยู่เลยยยย!!!!
"เเกตายยยย!!" ฉันพูดพร้อมกระโดดเตรียมทีบเเบล็คคิกที่หัวที่เป็นลูกชิ้นของอดีตพันเอก เเต่ดันโดนคนที่ตัวสูงกว่าฉุดไว้ก่อน(?)
อ้ากกกก!! ดันคิดว่าตัวเตี้ยอีกจนได้ TT^TTll
"ปล่อยชั้นนะอัล ฉันจะฆ่ามันนนนนน!!!"
.
10 นาทีผ่านไปที่ใช้สงบศึกยกที่2..
"พวกเราเล่นเเร่เเปรธาตุกันไม่ได้หรอกค่ะ" เพื่อน1ใน3ของฉันพูดขึ้น
"เเย่จัง นึกว่าจะได้ลูกน้องเพิ่มขึ้นซะอีก"
"ว่าไงน้าาาเจ้าหัวลูกชิ้น เเกตายยยย!!!"
"พี่ครับอย่าน้าาาาา O[]oll"
.
10 นาทีผ่านไปที่ใช้สงบศึกยกที่3 (สงครามยืดเยื้อเลยมากี่ชาติกันล่ะเนี้ย - -ll)
.
"เฮ้อ เสียดายจังเลย"
"ว่าไงน้าา!!"
"พี่ครับจายเย็นครับ ^ ^ll"
ครั้งนี้อัลเป็นคนหยุดสงครามที่ยืดเยื้อที่เลยมาถึง3ศตวรรษได้
.
"ชิ.." ฉันในตอนนี้อารมณ์เดือดปุดๆพอที่จะทอดไข่ดาวได้ เจ้าอดีตพันเอกเนี้ยเจ้าเล่ห์กว่าที่คิดไว้เยอะเลย จะประมาทไม่ได้ซะเเล้ว ไว้ฉันจะมาประกาศสงครามโลกใหม่ล่ะกัน เพราะฉันสงสารอัลหรอกนะถึงเป็นฝ่ายโบกธงขาวก่อนน่ะ
"เอ่อ เจน เอ้ย! เอ็ด" ฉันหันมาตามเสียง พิมนั้นเอง "เธอช่วยสอนวิชาเล่นเเร่เเปรธาตุให้พวกเราหน่อยได้มั้ย"
"พวกเธออยากจะเป็นลูกน้องของไอ้หัวลูกชิ้นนั่นหรือไง!"
"เอาน่าฟูมิทัล ยังไงเราต้องไปพจญภัยด้วยกันอยู่เเล้ว" ภาวัชพูดขึ้น
ฉันเหล่มองเจ้าหัวลูกชิ้นที่กำลังหัวเราะอย่ามีชัยชนะ ฮึ่มม! คราวหน้าจะเอาคืนให้ดู!
"ก..ก็ได้" ฉันยิ้มเเหย่ๆให้ทั้ง2คน เเต่ว่าฉันไม่เคยสอนเล่นเเร่เเปรธาตุใครมาก่อนเลยนะ มันจะล่มก่อนไหมเนี้ย เเล้วพวกเธอก็มาขอฉันเป็นศิษธ์โดนไม่สนเด็กตาดำๆอย่างฉันเลยเนี้ยนะ เฮ้ออกลุ้ม TT^TTll
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
5.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ