4 สหายพจญเเดนออเคมิสต์ ( FMA BBI )
7.4
10) ปัญหาปวดหมอง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความหลังจากที่ฉันชงชาให้เจ้าหัวลูกชิ้นเเละท่านผู้บัญชาการเสร็จเเล้วก็ตรวจเอกสารที่ทำค้างอยู่2กอง
"เป็นพันเอกเนี้ยงานเยอะจังเลยนะฮะ"
"พอสมควรนะ เฮ้อ เสร็จเเล้ว"
ฉันนั่งบิดขี้เกียจอยู่กับที่2-3ทีเเละเล่นคอมต่อ อัลก็ดูอย่างใจจดใจจ่อ
พอเล่นสัก15นาที
"เมี้ยวววววว"
"อัล!"ฉันหันควับเเละตะคอกจนเจ้าตัวสดุ้ง
"เเหะๆ"อัลยิ้มเเหย่ๆให้ก่อนจะเอาเเมวออกมาจากเสื้อ
"พี่(ของนาย)เคยบอกเเล้วใช่มั้ยว่าห้ามเลี้ยงเเมวน่ะห๊าาา!?!"
"โธ่ พี่ครับ ถ้ามันอยู่โดดเดี่ยวเดียวดายในถังขยะก็เหงาเเย่สิครับ"ข้อเเก้ตัวนี่รู้สึกว่าฟังมา10กว่าเที่ยวเเล้วนะเนี้ย
"ที่นี่เขาห้ามนำสัตว์เข้ามานะ!"ฉันค้อนใส่อัล อัลทำสายตาละห้อยจนฉันอดรู้สึกสงสารไม่ได้
"งั้นฝากกับร้อยโทจนถึงเย็นล่ะกัน เเต่ถึงยังไงคงฝากเลี้ยงไม่ได้ล่ะนะ"
"เเล้วพี่จะทำยังไงกับมันล่ะครับ" อัลถามด้วยน้ำเสียงอ๋อยๆอย่างรู้สึกผิด ฉันไม่ได้ตั้งใจจะตะคอกนะอัล ^ ^ll
ฉันหันไปเขียนถามคนอื่นในเว็บขีดเขียนดู...
"อัล เขาบอกว่าให้เอาไปปล่อยไว้ที่เดิมนะ"
"ม่ายยยยน้าาาาา"อัลลากเสียงยาวเหยียด จนปัญญาเเล้วสิ หากมีคนที่อยากเลี้ยงเเมวเเบบอัลอีกล่ะก็...
เอ๋!?! เเบบอัลหรอ เเล้วถ้าอัลอีกคนล่ะ?
ก๊อกๆ
"ครับๆ อ้าว! คุณเอ็ดเวิร์ดเองหรอครับ"
"อัลฟอนซ์..." ฉันยิ้มให้พร้อมเหล่ดูสภาพห้องของอัลอีกคน เเบบร่างจรวดติดเต็มเพดานเลยเเฮะ
จู่ๆก็มีฝูงเเมวกับหมามาหาฉันราว10กว่าตัว
"ว้ากกกกก!!?!"
โครมมม!!!
"คุณเอ็ดเวิร์ด! ไม่เป็นไรนะครับ"
"อู้ยยยย" ฉันลุกขึ้นก่อนจะเข้าไปดูในห้องก่อนอัลฟอนซ์
"เอ๋อ อัลฟอนซ์ น...นี่มัน" ฉันพูดตะกุกตะกักก่อนจะดูหมากับเเมว30กว่าตัวเล่นกับกองเอกสารเเบบร่างจรวดเเละเครื่องบินที่สูงราวกับตึกใบหยก
"เเหะๆขอโทษนะครับ อย่าบอกใครนะครับ"
อัลฟอนซ์บอกฉันที่กำลังช็อกซินิม่าไปหลายนาที
"นี่ อัลฟอนซ์" ฉันหันควับจนเจ้าตัวสดุ้ง
"อ..อะไรหรอครับ"
ฉันฉีกยิ้มให้ก่อนจะเอาลูกเเมวออกมาให้อัลฟอนซ์
"ฝากเจ้านี่หน่อยนะ"
"เฮ้อ นึกว่าจะโดนว่าซะเเล้ว" อัลฟอนซ์รำพึงเบาๆก่อนรับลูกเเมวจากฉัน
ฉันเปิดประตูออกจากห้องเเละหวังจะไปเล่นเน็ตต่อ
"เดี๋ยวก่อนครับ คุณเอ็ดเวิร์ด"
"มีอะไรหรอ"ฉันหันไปถามเจ้าของเสียง
"ช่วยเอากองเอกสารนี่ไปตรวจด้วยครับ"เเว้กกกกกก!!!!!?! นี่นายจะขยันไปถึงไหนกันห๊าท่านไฮเด? TT^TTlll
"เป็นพันเอกเนี้ยงานเยอะจังเลยนะฮะ"
"พอสมควรนะ เฮ้อ เสร็จเเล้ว"
ฉันนั่งบิดขี้เกียจอยู่กับที่2-3ทีเเละเล่นคอมต่อ อัลก็ดูอย่างใจจดใจจ่อ
พอเล่นสัก15นาที
"เมี้ยวววววว"
"อัล!"ฉันหันควับเเละตะคอกจนเจ้าตัวสดุ้ง
"เเหะๆ"อัลยิ้มเเหย่ๆให้ก่อนจะเอาเเมวออกมาจากเสื้อ
"พี่(ของนาย)เคยบอกเเล้วใช่มั้ยว่าห้ามเลี้ยงเเมวน่ะห๊าาา!?!"
"โธ่ พี่ครับ ถ้ามันอยู่โดดเดี่ยวเดียวดายในถังขยะก็เหงาเเย่สิครับ"ข้อเเก้ตัวนี่รู้สึกว่าฟังมา10กว่าเที่ยวเเล้วนะเนี้ย
"ที่นี่เขาห้ามนำสัตว์เข้ามานะ!"ฉันค้อนใส่อัล อัลทำสายตาละห้อยจนฉันอดรู้สึกสงสารไม่ได้
"งั้นฝากกับร้อยโทจนถึงเย็นล่ะกัน เเต่ถึงยังไงคงฝากเลี้ยงไม่ได้ล่ะนะ"
"เเล้วพี่จะทำยังไงกับมันล่ะครับ" อัลถามด้วยน้ำเสียงอ๋อยๆอย่างรู้สึกผิด ฉันไม่ได้ตั้งใจจะตะคอกนะอัล ^ ^ll
ฉันหันไปเขียนถามคนอื่นในเว็บขีดเขียนดู...
"อัล เขาบอกว่าให้เอาไปปล่อยไว้ที่เดิมนะ"
"ม่ายยยยน้าาาาา"อัลลากเสียงยาวเหยียด จนปัญญาเเล้วสิ หากมีคนที่อยากเลี้ยงเเมวเเบบอัลอีกล่ะก็...
เอ๋!?! เเบบอัลหรอ เเล้วถ้าอัลอีกคนล่ะ?
ก๊อกๆ
"ครับๆ อ้าว! คุณเอ็ดเวิร์ดเองหรอครับ"
"อัลฟอนซ์..." ฉันยิ้มให้พร้อมเหล่ดูสภาพห้องของอัลอีกคน เเบบร่างจรวดติดเต็มเพดานเลยเเฮะ
จู่ๆก็มีฝูงเเมวกับหมามาหาฉันราว10กว่าตัว
"ว้ากกกกก!!?!"
โครมมม!!!
"คุณเอ็ดเวิร์ด! ไม่เป็นไรนะครับ"
"อู้ยยยย" ฉันลุกขึ้นก่อนจะเข้าไปดูในห้องก่อนอัลฟอนซ์
"เอ๋อ อัลฟอนซ์ น...นี่มัน" ฉันพูดตะกุกตะกักก่อนจะดูหมากับเเมว30กว่าตัวเล่นกับกองเอกสารเเบบร่างจรวดเเละเครื่องบินที่สูงราวกับตึกใบหยก
"เเหะๆขอโทษนะครับ อย่าบอกใครนะครับ"
อัลฟอนซ์บอกฉันที่กำลังช็อกซินิม่าไปหลายนาที
"นี่ อัลฟอนซ์" ฉันหันควับจนเจ้าตัวสดุ้ง
"อ..อะไรหรอครับ"
ฉันฉีกยิ้มให้ก่อนจะเอาลูกเเมวออกมาให้อัลฟอนซ์
"ฝากเจ้านี่หน่อยนะ"
"เฮ้อ นึกว่าจะโดนว่าซะเเล้ว" อัลฟอนซ์รำพึงเบาๆก่อนรับลูกเเมวจากฉัน
ฉันเปิดประตูออกจากห้องเเละหวังจะไปเล่นเน็ตต่อ
"เดี๋ยวก่อนครับ คุณเอ็ดเวิร์ด"
"มีอะไรหรอ"ฉันหันไปถามเจ้าของเสียง
"ช่วยเอากองเอกสารนี่ไปตรวจด้วยครับ"เเว้กกกกกก!!!!!?! นี่นายจะขยันไปถึงไหนกันห๊าท่านไฮเด? TT^TTlll
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
5.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ