Baka:The new wave Fight the God

ออซ...ออซ...ออซ!!~
"ออซ!!~"
"ว้าก!!~"ออซ(บากะ ลูซิเฟอร์)ได้ลุกขึ้นมา จากพื้น ในห้องมืดๆ กว้างๆ ซ้าย ขวา ก็ไม่มีอะไร รกร้างว่างเปปล่า พื้นเป็นกระดาน หมากรุก มีเพียงเสียงของชายคนหนึ่งปลุก ให้เขาตื่นจากการหลับ...
"ใคร!!~"ออซถาม
"นี้ๆหลานฉันหัวรุนแรงขนาดนี้เลยเหรอ วัยรุ่น ก็อย่างนี้นี่ละ"
"ใครฉันถามว่าใคร!?"
"ก็ปู่ของแกไงออซคุง จำกันไม่ได้เหรอ-3-ก็ตอนที่ แกหยุด มิกาอุสไว้ไม่ได้ใครให้แก ยืมพลัง-3-ตอนที่แก โกรธ แกต้องการพลัง ฉันก็ให้จำกันไม่ได้เหรอ-3-"
"!!"
"จำได้แล้วสิน่า"
"รึว่าไอ้ร่างดำนั่น!!~"
"ผิดแล้วๆนั่นมันตัวแกเองต่างหาก"
"แล้วแกคือ!!~"
"ปู่แกไง- -"
"ปิเอโร่เหรอ!!~"
"ปิเอโร่ที่12แจ๊ค ลูซิเฟอร์"
"!!"
"ตกใจอะดิ๊ ฉันหนะคือร่างอสุร่าของแกไง"
"งั้นก็ออกมาซะเซ่!!~"
"อะไรกัน ฉันก็อยู่รอบๆตัวนายไง"
"หมายความว่ายังไงปู่!!~"
"ก็แกอยู่ในตัวของฉันไง- -"
"หา!!~"
"ก็ฉันมีพลังDestiny of the dead ส่วนแกก็เป็นมนุษย์ไร้พลังเวทย์ ของเทพโดยสมบูรณ์แบบ เคียว ของแก อาวุธทั้งหมดของแก หายไปให้สปิริตหมดแล้ว- -"
"สปิริต...งั้นฉันก็เหลือพลังของนายหนะสิ งั้นขอยืมหน่อยนะ!!~ฉันจะต้องใช้มันปกป้องคนสำคัญ!!~"
"จะบ้าเรอะ!!~"
!!
"เออสิ!!~"
"ออซแกหนะ รู้ตัวรึเปล่า พลังอสุร่ามีไว้เพียงทำลายนะ..."
"แล้วไง ใช้ปกป้องก็ได้"
"ไม่..."
"ทำไม"
"พลังนี้จะดูดกลืนพลังชีวิตคนรอบข้างเปลี่ยนเป็นพลังเวทย์ 5คนต่อ24ชม.แกยังจะเอาอีกเหรอ- -"
"พลังอสุร่าอะไรนั่น ฉันจะเปลี่ยนมันเอง ฉันจะให้มันสูบพลังชีวิตฉันก็ได้ ยังไงก็ขอยืมเถอะ!~"
"มันสูบไปแล้ว พลังเวทย์ Destiny of the dead พลังอสุร่า ของฉันมันสูบชีวิตนายไป นายเหลือเวลาบนโลกนี้เพียง5ปี..."
"ม..หมายความว่ายังไงฟะ"
"แกหมายความว่า แกจะตายภายใน5ปี วันที่27ธันวา ไงละ- -"
....................
..............................
.........................................
.................................................
"เอาพลังมาเหอะ"
"แกเหลือเวลาแค่5ปีนะ!!~"
"เอามาเหอะ- -"
"แก!!~จะบ้าเหรอ!!~ฉันไม่ให้หรอก มีหลานโง่ๆแบบนี้สิแย่จริง!!~"
"ถ้าฉันไม่ทำแล้วใครจะทำละ ปู่- -ฉันอยากปกป้อง จนกว่าฉันจะตาย- -"
"แกนี้มันเห็นแก่ตัวจริงๆ!!~"
"งั้นจะให้ทำยังไงพลังเวทย์ถึงจะกลับมาเล่า!!~"
"ไม่มีวัน- -"
"ก็ใช่ไงฉันถึงต้องยืมพลังปู่เนี่..."
"แต่สามารถ สร้างขึ้นใหม่ได้ ออซ"
"หมายความว่าไง ปู่..."
"ฉันจะให้แกอยู่ในร่างฉัน และทำพิธีกรรมอัญเชิญ เฮพลัพก้า เทพแห่ง ศาตราเวทย์ขั้นสูงสุด หรือจะให้พูดว่า ผู้กุมชะตา ของพระเจ้าก็ได้..."
"เจ๋งดิ งั้นให้ผมทำยังไงกับที่นี่ แล้วตัวผมบนโลก หนะเป็นยังไง"
"กำลังบุกไปที่ ปราสาทของพระราชาหนะ"
"ไหงงั้น"
"ก็มันเป็นความต้องการแกนี้"
"ปู่ก็ช่วยหยุดดิ"
"ไม่"
"ไหงงั้น!!~"
"ก็มันหยุดไม่ได้"
"ไหงงั้นฟร้า!!~"
"ยังไงซะเรารีบๆทำพิธีกรรมดี กว่า ทำตามที่ฉันบอกทั้งหมด แล้วก็อย่าคิดจะรีบละ ถ้าแกยิ่งรีบแกยิ่งอายุสั้นลงๆ เข้าใจไหม"
"คร้าบๆ"
"งั้นเริ่มละนะ"ความมืดมิดนามว่าแจ๊ค ร่ายเวทย์ ภาษาไม่เป็นคน มันไม่ใช่ภาษาของมนุษย์ แต่เป็นภาษาของ...อะไรสักอย่าง ในห้องมืดมิด นั่น อยู่ดีๆ ก็สั่นครอน มีบ้างอย่างพุ่ง ออกมาจากพื้นนับสิบชิ้น เป็นเครื่องอะไรสักอย่าง!!~ มันมีลักษณะสี่เหลี่ยมคางหมู!!~แล้วก็มีเบาะสำหรับรับหมัดไว้ตรงกลาง!!~และ!!~เครื่องอัดเสียง!!~
"มันบ้าอะไรฟะเนี่ย!!~ปู่!!~"ออซกระทืบเท้าแล้วมองเครื่องจักรต่างๆในห้องมืดๆ
"อ๊า!!~ง่ายนิดเดียว ก็ เครื่องรับหมัดไง"
"ไม่ใช่เฟ้ย!!~"
"แล้วอะไร"
"แกนี้ไงเครื่องรับหมัดมันเอาไว้ทำซากอะไรฟร้า!!~"
"ก็เอาไว้ ให้แกฟื้นพลังเวทย์ไง อ๊ะโจทย์มาแล้วออซ!!~" มีนกตัวเล็กๆบินเข้ามาหาออซแล้ว ชูกระดาษให้ดูมันเขียนว่า
ไอ้เบื๊อกเอ๊ย แกฟังให้ดีๆ ภารกิจแรก ในการฟื้นพลังเวทย์คือ การมีกำลังและร่างกายที่พร้อมและแข็งแรง ปกติถ้าคนมีพลังเวทย์จะมีพลังกายมากกว่ามนุษย์ ถึง3เท่าเลยนะเฟ้ย!!!~ภารกิจง่ายๆต่อยเครื่องพวกนี้ให้พังให้หมดโดยต่อย เพียงแค่ ที่ต่อยนวมเท่านั่น กติกาคือ หากใช้ช่องโหว่หรือทำผิดการปฏิบัติภารกิจ คือ หัวใจแตกสลาย!!~
...............
"ใครเขียนฟะ- -"
"เอาน่าๆช่างเหอะๆ"
"งั้นก็เริ่มเลยแล้วกัน!!~"ออซวิ่งเข้าไปต่อยที่รับหมัดของเครื่องแรก!!~
ตึง!!~
กริ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆ
"อะไรอะ"
"ก็วัดไงว่าต่อยหนักเท่าไหร่"
กริ๊ง!!~
12
"หา!!~"
"อะไรกันน้ำหนักแค่12กิโลกรัมเองตค้องหนักกว่านี้สิ- -นักเวทย์เนี่ยประมาณ100-500นะถ้าต่อยสุดแรงหนะ"
"100-500เนี่ยนะ!!~"
"อื้อ"
ตูม!!~
"อั้ก!!~"ออซกระเด็นจากการโดนต่อยสวนคืน ของเครื่องรับหมัด
"อะไรฟะเนี่ย!!~"
"เครื่องรับหมัดนี้ถ้าต่อยไม่พังมันจะสวนคืนกลับตามความแรงของหมัดอะ- -"
"บ้ารึไงฟะ- -..."
---------------------------------------------
ณ ห้องนอนของ มาริน บากะ เดม่อน คิส ฟราน ฟรานนี่ มิจจี้ มีมี๊
"โอ๊ย!!~เมื่อยไปทั้งตัวแล้ว"ฟรานนอนแผ่ลงบนเตียง
"เสียงดังน่ารำคาญจัง"ฟรานนี่พูดหน้าตายในชุดนอน
"ฮ่าๆพี่ฟรานง่วงละฮ่าๆมิจจี้หนะอึดยังไม่ง่วงเลยฮ่าๆ!!~"มิจจี้พูดแล้วกอดตุ๊กตาหมีแน่น
"โอ๊ยๆหนวกหูเงียบๆหน่อย"มารินพูดแล้วลุกขึ้นจากเตียงหัวหยิกสีแดงแปร๊ด!?
"เออใช่อยากถามนานแล้ว มาริน แกทำไมผมกลายเป็นสีแดงอะ"มีมี๊ถาม
"อ๋อก็ ยัยเนี่ยอะนะปลดปล่อยอาวุธขั้น2แล้วพลังพุ่งพรวดพราดจนรับไม่ไหว ทำให้พลังไหลเข้าตัวกลับ แล้วดันไปที่ส่วนหัวเลยกลายเป็น สีแดงพลังยัยเนี่ยคือ พลังทำลายหนะเลยเป็นสีแดง"คิสเล่าเหตุการณ์ให้ฟังฉอดๆ
"ฮ่าๆตลกจริงๆ"เดม่อนหัวเราะ
"หนอย!!~"มารินเหวี่ยงหมอนเข้าให้
ตุบ!!~
"แว้ก!!~"เดม่อนจับหมอนกันทำให้หมอนมารินปลิวไปโดนหัวมิจจี้
ตุบ
"โอ๊ย!!~แกล้งหนูเหรอ!!~ไม่ยอมหรอกน้า!!~"มิจจี้เหวี่ยงหมอนใส่มาริน
"อย่านะมิจจี้!!~"มารินก้มหัวหลบทำให้หมอนมิจจี้ไปโดนคิส
ตุบ...
"มิจจี้!!~"คิสครั้งหยิบหมอน2หมอนไล่ฟาดมิจจี้
"แง!!~"มิจจี้หลบทำให้ไปโดนหัวฟรานนี่!!~
ตุบ...
"คิสคะมันผิดนะที่ทำคนอื่นก่อน..."ฟรานนี่พุ่งเข้าไปแย่งหมอนคิสแล้วเหวี่ยงใส่หัว
"หนอยแน่!!~"
คิสก้มหลบ
ฟุ่บ
ตุบ!!~
ทำให้หมอนไปโดนหัวเดม่อน
"ฟรานนี่จังทำอย่างงี้มันก็ไม่ดีนะ..."เดม่อนหยิบหมอนขึ้นมาพร้อมมีเขางอกมา2ข้างแล้วเหวี่ยงใส่ฟรานนี่ และ มาริน
"ไหงรวมฉันด้วยเนี่ย!!~"
"ไม่รุ้สิ!!~"
ตุบ!!~
"โอ๊ย!!~รำคาญเฟ้ยเปิดศึกกันเลยดีกว่า!!~"มีมี๊ประกาศศึกเหวี่ยงกันไปๆมาๆอยู่สนุกสนาน ใบหน้าที่ยิ้มแย้มของทุกคน ทำให้ วันฝึกวันต่อไปกลายเป็นเรื่องชิวๆ
"รุ่นพี่จะเป็นยังไงบ้างนะ..."ฟรานนอนจมกองหมอนอยู่แต่ คำพูดนั่นทำให้ทุกคนหยุดชะงักยกเว้นมิจจี้ที่เหวี่ยงหมอนใส่ หัวของมาริน
"หมอนั่น..."ทุกๆคนพูดพร้อมกันยกเว้นมิจจี้
"ต้องไม่ตาย!!~"ประสานเสียงกันแล้วเฟ้ย!!~ยกเว้นมิจจี้แล้วหล่อนมาทำอะไรเนี่ยฟระ!!~
"ทำไมมั่นใจขนาดนั่นละ..."อแลงดีฟอร์เดินเข้ามาตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รุ้
"หมายความว่ายังไง"
"ตอนที่ฉันส่งแมลงสืบข่าวไป ตอนที่ออซเข้าไปในวิหารแห่งหนึ่งเพื่อกำจัดมังกรทั้ง7 ได้เจอDragon Lagoon แล้วเขาก็โดนซัดลงน้ำไป พอตามๆไปๆมาๆ หมอนั่นก็ไปอยู่ในทะเลที่ไหนที่หนึ่งแล้ว รู้สึกมันจะเป็น รังของDragon Lagoonนะ หลังจากนั่นก็จับอะไรไม่ได้เลย"
"DraGon Lagoon!!~มอนเตอร์ระดับบอส!!~"
"อืม"อแลงดีฟอร์พยักหน้า
"ไปช่วยบากะกันเถอะ!!~"มารินวิ่งไปที่ประตูแต่มีโซ่ล่ามปิดไว้หลายชั้น
"นี้คือการฝึกของบากะ อย่าไปยุ่ง"
"คุณคิดจะทำอะไร บากะอาจตายได้นะ!!~"
"ไม่...ฉันจะดึงพรแสวงของมันออกมาให้หมด"
"หมายความว่ายังไง?"
"ออซไม่มีพลังเวทย์ มันไม่มีพลังเวทย์เพราะฉะนั่นมันจึงต้องพึ่งพลังอสุร่าในตัวมัน พลังชีวิตของมันเหลือเพียง5ปี มันจะตายวันที่27ธันวาทำใจซะนะ"
"ไม่จริง..."
ทุกคน รู้สึกเศร้ากันทุกคนยกเว้นมิจจี้ที่กระโดดเข้ามาเกาะหัวอแลงดีฟอร์!!~
"เอ๊ะ!!~"อแลงฟอร์ตกใจ
อแลงดีฟอร์คนนี้ จับจิตสัมพันธ์และจิตสังหารยัยนี้ไม่ได้เหรอ!!~อลิซทำอะไรกับมันกันแน่!!~
"นี่แน่ะ!!~"มิจจี้ดึงหัวอแลงดีฟอร์
"โอ๊ยๆอะไรของเธอเนี่ย!!~"
"รุ่นพี่บากะไม่มีวันตาย เขาหนะ เคยช่วยหนูไว้ตั้งหลายครั้ง เคยเลี้ยงหนู เคยกินพุดดิ้งกับหนู เคยซื้อตุ๊กตาให้หนู แล้วก็ยัง!!~ ยัง!! ยังสัญญากับพวกเราไว้ด้วยว่าจะ ปกป้องให้ได้!!~"
.........................................
"นั่นสินะฮะๆ"ฟราน
"จริงด้วยสินะหลุดไปได้ไงเนี่ยสติ"ฟรานนี่
"เฮ้อตกใจแย่"มีมี๊
"เขาไม่มีวันตายจริงๆนั่นแหละ"คิส
"หมอนั่นหนะเหรอจะตาย"เดม่อน
"ใช่แล้วพี่ชายจะไม่ตาย!!~"มิจจี้
"ฮึก...ฮึก...อือ...ฮึก...หมอนั่นไม่ตายหรอก...ฮึก.......ไม่ตายจริงๆนั่นหและฮึกๆ..."มารินหลั่งน้ำตาออกมา...
.......
ออซ...ไม่สิ...บากะ นายหนะ...มีสิ่งที่ต้องปกป้องให้ได้อยู่ตั้ง7อย่างแน่ะ................ไว้ใจได้แล้วละ.......
-------------------------------------------
ตอนต่อไป
"ฉันรักบากะ......."
---------------------------
ช่วงคำถามป่วนๆของ แก๊งกวนสน(ตอบ5ฉบับ)
"หวัดดีคร้าบผม กาก๊า นักแต่งนิยายตกอับ คนหนึ่ง ซึ่งเป็นพิธีกรด้วยจะมาตอบคำถามละน่า คำถามแรก!!~"
บากะเนี่ย กี่ตอนจบ กี่ภาคจบฟะ!!~
"เรื่อยๆไปจนแก่- -"
ได้แว่นอะยัง
"ได้ละ"
บากะ กับมาริน คิส ฟรานนี่ จะมีรัก4เส้ามะ
"ไม่บอกเฟร้ย!!~"
ฟรานนี่กับฟราน เนี่ยทำไมไม่ถูกกัน
"เพราะการล่มสลายของตระกูล ฮันเตอร์และเซมอร์"
ฟรานกับฟรานนี่ จะได้กันมะ
"ไม่- -"
"เจอกันใหม่ตอนหน้านะคร้าบ!!~