Baka:The new wave Fight the God
2.3
3)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความแซ่กๆ
"น...น้ำ..."เสียงของชายคนหนึ่งในป่ากำลังทุรนทุรานตะกายดินโหยหวนชวนให้ขนลุก หาแอ่งน้ำอยู่...
ซ่า!~
"เสียงน้ำตก!?"ชายคนนั่นได้ยินเสียงน้ำที่ไหลลงมาทำให้เขาตาเบิกโพลง!!~วิ่งตะเกียดตะกายลงน้ำ!!~
"วู้ฮู้ว!!~รอดตายแย้ว!!~"แสงอันเจิดจ้าทำให้เห็นใบหน้า ผมสีทอง? ได้ชัดเจน แถมใส่ ชุดนักเรียนโรงเรียน AV?อีก หมอนี่เป็นใครกันนะ....
"อึ้กๆ!~"
"ฮ้า!!~รอดตายแล้วเฟ้ย!!~"ชายผมทองคนนั่นเงยหน้าตะโกนลั่นฟ้า!?
"ชิ!~ป่าเนี่ยแมลงพิษก็เยอะ สัตว์ใหญ่ก็เยอะ แถมมีสัตว์ที่เราไม่รุ้จักอีก ถ้าไม่ใช่ว่าฉันสามารถแข็งแกร่งได้ฉันไม่ทำหรอกเฟ้ย!!! หนอยแน่!!อแลง!!!~"บากะโมโหสุดๆทำให้เขาเตะก้อนหินอันเบ้อเริ่มเข้าพุ่มไม้
"หน่อยแน่!~"
----------------------------
ลำลึก ความหลัง ระหว่าง อแลงดีฟอร์ มีเธอร์อุส และ บากะ ลูซิเฟอร์
"ก็อย่างว่าแหละบากะ นายจงไปตามหามังกรทั้ง7และจัดการมันซะ...ดิน น้ำ ลม ไฟ น้ำแข็ง มืด แสง"
"หา?มังกรมันมีอยู่จริงที่ไหนเล่า..."
"ลองเข้าไปเดี๋ยวก็รู้ ภายใน1เดือนนายฆ่าครบ7ตัวไม่ได้ละก็ พวกเพื่อนนายจะเก็บพวกจตุรเทพไปหมดนะ. . ."
"...เอาเป็นว่าแค่จัดการมังกร7ธาตุใช่ไหม.."
"อืมบากะนายเข้าใจง่ายดีแฮะ"
"มันไปมีจริงที่ไหนละเฟ้ย!!!?"
"มีสิ.."
!!
"ตอแหลเฟ้ย!!!?ไอ้บ้าแกจะแหลไปไหนฟะ"
"ถ้านายจัดการ7ธาตุนั่นได้นายจะได้รู้..."
!!
"รู้เรื่องอะไร!?"
"โลกคู่ขนานและความจริงอันแสนเจ็บปวดของนายบากะ..."
"...."
"เข้าใจแล้วใช่ไหมถ้านายจัดการได้หมดนายจะรู้ความจริงทั้งหมดเกี่ยวกับตระกูลลูซิเฟอร์ของนาย..."
"..."
"หึยังไม่สนใจอีกเหรอ...เอาเป็นว่านายจะรู้ในสิ่งที่นายอยากรู้..."
"จริงดิ!!~"บากะลุกพรวดพราดขึ้นมา
"ใช่..."
"งั้นฉันไปเลยดีกว่า!!!~"
ฟิ้ว!!!~
.
.
.
"บากะ สิ่งที่นายอยากรู้คืออะไรกันแน่นะ..."อแลงได้แต่มองแผ่นหลังของบากะที่เปิดประตูเข้าไปในป่ามรณะไม่ได้....
------------------------------------
"...เราจะได้คำตอบรึเปล่านะ..."บากะได้แต่นั่งถอนหายใจนี้ก็ปาไป3วันเขายังหามังกรไม่เจอเลย...ในความเงียบสนัดยามกลางคืนแถวนี้มันช่างแปลกกระไร ไม่มีแม้เสียงแมลง ไม่มีแม้ศัตรู ไม่มีแม้...สิ่งมีชีวิต ที่มีให้เห็นก็มีเพียงแค่ อาหารและซากอาหารที่สัตว์นักล่ากินเหลือเท่านั่น...
"พวกเสื้อเนี่ยมันกินทิ้งๆขว้างๆจริงๆยังเหลืออีกตั้ง3/4ของตัวนะ-3-"บากะมองซากสัตว์แล้วเคี้ยวผลไม้กรุ๊บๆโดยที่ไม่รู้เลยว่าอะไรกำลังจ้องเขาอยู่....
...
"กลางคืนแบบนี้ยังมีพวกที่หากินตอนกลางคืนอีกเหรอ..."บากะหันไปหาพุ่มไม้ที่มองเขา...
งิ้ว!?
"งิ้ว?"บากะทวนเสียง...
แซ่กๆ
ฟุบ..
"อะไรกัน. . . ฮันฮันหรอกเหรอ- -"บากะเรียกชื่อสัตว์ตัวนั่น
เกร็ดความรู้ปิ๊งป๊อง!?
ฮันฮันคือสัตว์ไร้เดียงสา มันจะอยู่เป็นกลุ่มและมีคนค่อยดูแลเสมอปิ๊งป๊อง
แต่ว่านะฮันฮันหนะเป็นมังกรด้วยละแต่เป็นมอนเตอร์ที่กระจอกที่สุดในมังกร ระดับ0
จบจ้า...
"หิวเหรอแล้วพ่อแม่ละ..."บากะโยนแอปเปิ้ลไปให้
"ปี๊ว!~"ฮันฮันตัวนั่นดีใจมากที่ได้อาหารในรอบหลายวันมานี่...
"แกนี้แปลกจังน่า...เป็นมังกรระดับ0แท้ๆแต่ยังรอดมาได้...พ่อแม่แกตายแล้วสินะฮะๆ..."บากะลูบหัวฮันฮันเบาๆ
"ปี๊~"มันร้องอย่างเศร้าๆ...
"...อืมฉันเข้าใจความรุ้สึกนั่นดี ฉันก็เคยเสียไปเหมือนกัน คนสำคัญหนะ...เสียไปตั้ง3คนแหนะ^-^แต่ยังดีนะที่ยังมีคนที่ให้ฉันปกป้องอีก...."บากะเงยหน้ามองดูดวงดาวที่เปล่งประกายนั่น....
หมับ...
"ตัวเบาจัง..."บากะยกตัวของฮันๆขึ้นมา แล้วมองหน้ามัน...
"คิ้ว!?"ฮันฮันร้องอย่างสงสัย
"แกเป็นผู้หญิงสินะฮะๆเสียงแกก็ร้อง แปลกดีนะฮะๆฉันชอบ...เอาเป็นว่าแกชื่อ...อลิซ...แล้วกัน"บากะยิ้มให้ฮันฮันนามว่าแองเจล่า เขาจะเอามังกรมาเป็นสัตว์เลี้ยงเหรอ...แปลกชิบหาย....
"งิ้ว!!!~"ฮันฮันพยักหน้าอย่างดีใจ
"ฮะๆ"บากะหัวเราะด้วยเสียงที่แฝงความเศร้าเอาไว้...
โฮ้ก!~...
"!!แรงกดดันพลังเวทย์!!...1กิโล!?อะไรกัน!?1กิโลทำได้ขนาดนี้เลย!เราจับพลังเวทย์ไม่ได้ด้วยทำได้ขนาดนี้มัน....!"บากะทรุดตัวลงไปเหมือนว่าร่างกายหนักลงกว่าเดิม2เท่า...
"แฮ่กๆ.."อลิซเองก็นอนหมอบเฃ่นกัน...
"อลิซ!?"บากะหยิบอลิซมาใส่กระเป๋าเสื้อไว้...
"บัดซบเอ๊ย!~"บากะพยายามลุกแต่ก็ลุกไม่ขึ้น
"มันเกิดขึ้นมาได้ยังไง!?"
เธอไม่ต้อโกหกไม่ต้องหลบใครมาเจอก็ได้~
ตัวเธอเองคงทำอะไรไม่ดีไม่ได้~
!?
"โทรศัพท์?"บากะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วกดรับ...
"ฮัลโหล!?ใครฟะ!?"บากะตะคอกใส่คนที่โทรศัพท์มาผิดเวลา...
"บ...บากะเป็นอะไร..."
"มาริน!?"
"มีอะไร!~"
"นายจะตะคอกฉันทำไมยะ!?ก็ฉันจะถามว่านายหนะสัมผัสได้รึเปล่าแรงกดดันพลังเวทย์หนะ!?"มารินตะคอกใส่ทั้งน้ำตา?
"เฟ้ย!!?100%เลย!?มันห่างจากฉัน1กิโล!"
"?นายไปทำอะไรที่ป่ามรณะ!?"
"..."
"บอกมาสิบากะ!?"
แกร๊ก...
"บอกไม่ได้..."บากะพยายามลุกขึ้น...
----------------------------------
ณ ห้องนอนของมาริน
"ทำไมเหรอมาริน..."มีมี๊ถาม...
"เขาเข้าไปในป่ามรณะ!"
"ว่าไงนะ!?"
"ไปช่วยบากะกัน!"เดม่อนเปิดประตูเข้ามา(แหม่เหมาะเหม็ง)
"ผมจะไปช่วยรุ่นพี่!"ฟรานวิ่งพรวดพราดเข้ามา
"ฉันด้วยคะเราต้องไม่ให้ใครตายในที่นี้..."ฟรานนี่เช่นกัน
"มิจจี้จะไปหาพี่!"มิจจี้...
"ฉันด้วยถ้าบากะตายไปฉันว่ามันเหงาแน่ๆ.."คิสเดินออกมา
"งั้นไปกัน!"มารินวิ่งออกไปข้างนอกแต่...
ชิ้ง....
มีดาบมาจี้คอของทั้ง7คน
....
"คิดจะทำอะไรคุณอแลงดีฟอร์!ส่งบากะไปในป่ามรณะนั่น!"เดม่อนถาม
"ฉันเป็นครูฝึกสอนมัน ฉันรู้จักมันดีที่สุด ฉันรู้ถึงขีดจำกัดพลังของมัน..."
"แต่ป่ามรณะนั่นมีมังกร7ธาตุและยังมี!"
"ฉันรู้!มาริน นี้คือทางเลือกของมัน จะยอมรับความจริงหรือหนี!"
"ม...หมายความว่าไง..."
"Sleeping...จงหลับ..."อแลงดีฟอร์ร่ายเวทย์ทำให้หลับ...
ฟุ่บ....
"Deathside...พลังเวทย์อดีตกาลที่เชื่อมระหว่างผู้ใช้และความตาย..."อแลงดีฟอร์หันหลังแล้วเดินหายไปในความมืด...
-------------------------------------
ติดตามตอนต่อไป....
บากะเผชิญหน้าสัตว์ลึกลับ!?
"แรงเยอะชะมัด!?ตัวก็ใหญ่มังกรรึไงฟะเนี่ย!!~"
"คิ้ว!~"
"เจ้านาย...ข้าขอยกเลิกพันธสัญญา..."
"น...น้ำ..."เสียงของชายคนหนึ่งในป่ากำลังทุรนทุรานตะกายดินโหยหวนชวนให้ขนลุก หาแอ่งน้ำอยู่...
ซ่า!~
"เสียงน้ำตก!?"ชายคนนั่นได้ยินเสียงน้ำที่ไหลลงมาทำให้เขาตาเบิกโพลง!!~วิ่งตะเกียดตะกายลงน้ำ!!~
"วู้ฮู้ว!!~รอดตายแย้ว!!~"แสงอันเจิดจ้าทำให้เห็นใบหน้า ผมสีทอง? ได้ชัดเจน แถมใส่ ชุดนักเรียนโรงเรียน AV?อีก หมอนี่เป็นใครกันนะ....
"อึ้กๆ!~"
"ฮ้า!!~รอดตายแล้วเฟ้ย!!~"ชายผมทองคนนั่นเงยหน้าตะโกนลั่นฟ้า!?
"ชิ!~ป่าเนี่ยแมลงพิษก็เยอะ สัตว์ใหญ่ก็เยอะ แถมมีสัตว์ที่เราไม่รุ้จักอีก ถ้าไม่ใช่ว่าฉันสามารถแข็งแกร่งได้ฉันไม่ทำหรอกเฟ้ย!!! หนอยแน่!!อแลง!!!~"บากะโมโหสุดๆทำให้เขาเตะก้อนหินอันเบ้อเริ่มเข้าพุ่มไม้
"หน่อยแน่!~"
----------------------------
ลำลึก ความหลัง ระหว่าง อแลงดีฟอร์ มีเธอร์อุส และ บากะ ลูซิเฟอร์
"ก็อย่างว่าแหละบากะ นายจงไปตามหามังกรทั้ง7และจัดการมันซะ...ดิน น้ำ ลม ไฟ น้ำแข็ง มืด แสง"
"หา?มังกรมันมีอยู่จริงที่ไหนเล่า..."
"ลองเข้าไปเดี๋ยวก็รู้ ภายใน1เดือนนายฆ่าครบ7ตัวไม่ได้ละก็ พวกเพื่อนนายจะเก็บพวกจตุรเทพไปหมดนะ. . ."
"...เอาเป็นว่าแค่จัดการมังกร7ธาตุใช่ไหม.."
"อืมบากะนายเข้าใจง่ายดีแฮะ"
"มันไปมีจริงที่ไหนละเฟ้ย!!!?"
"มีสิ.."
!!
"ตอแหลเฟ้ย!!!?ไอ้บ้าแกจะแหลไปไหนฟะ"
"ถ้านายจัดการ7ธาตุนั่นได้นายจะได้รู้..."
!!
"รู้เรื่องอะไร!?"
"โลกคู่ขนานและความจริงอันแสนเจ็บปวดของนายบากะ..."
"...."
"เข้าใจแล้วใช่ไหมถ้านายจัดการได้หมดนายจะรู้ความจริงทั้งหมดเกี่ยวกับตระกูลลูซิเฟอร์ของนาย..."
"..."
"หึยังไม่สนใจอีกเหรอ...เอาเป็นว่านายจะรู้ในสิ่งที่นายอยากรู้..."
"จริงดิ!!~"บากะลุกพรวดพราดขึ้นมา
"ใช่..."
"งั้นฉันไปเลยดีกว่า!!!~"
ฟิ้ว!!!~
.
.
.
"บากะ สิ่งที่นายอยากรู้คืออะไรกันแน่นะ..."อแลงได้แต่มองแผ่นหลังของบากะที่เปิดประตูเข้าไปในป่ามรณะไม่ได้....
------------------------------------
"...เราจะได้คำตอบรึเปล่านะ..."บากะได้แต่นั่งถอนหายใจนี้ก็ปาไป3วันเขายังหามังกรไม่เจอเลย...ในความเงียบสนัดยามกลางคืนแถวนี้มันช่างแปลกกระไร ไม่มีแม้เสียงแมลง ไม่มีแม้ศัตรู ไม่มีแม้...สิ่งมีชีวิต ที่มีให้เห็นก็มีเพียงแค่ อาหารและซากอาหารที่สัตว์นักล่ากินเหลือเท่านั่น...
"พวกเสื้อเนี่ยมันกินทิ้งๆขว้างๆจริงๆยังเหลืออีกตั้ง3/4ของตัวนะ-3-"บากะมองซากสัตว์แล้วเคี้ยวผลไม้กรุ๊บๆโดยที่ไม่รู้เลยว่าอะไรกำลังจ้องเขาอยู่....
...
"กลางคืนแบบนี้ยังมีพวกที่หากินตอนกลางคืนอีกเหรอ..."บากะหันไปหาพุ่มไม้ที่มองเขา...
งิ้ว!?
"งิ้ว?"บากะทวนเสียง...
แซ่กๆ
ฟุบ..
"อะไรกัน. . . ฮันฮันหรอกเหรอ- -"บากะเรียกชื่อสัตว์ตัวนั่น
เกร็ดความรู้ปิ๊งป๊อง!?
ฮันฮันคือสัตว์ไร้เดียงสา มันจะอยู่เป็นกลุ่มและมีคนค่อยดูแลเสมอปิ๊งป๊อง
แต่ว่านะฮันฮันหนะเป็นมังกรด้วยละแต่เป็นมอนเตอร์ที่กระจอกที่สุดในมังกร ระดับ0
จบจ้า...
"หิวเหรอแล้วพ่อแม่ละ..."บากะโยนแอปเปิ้ลไปให้
"ปี๊ว!~"ฮันฮันตัวนั่นดีใจมากที่ได้อาหารในรอบหลายวันมานี่...
"แกนี้แปลกจังน่า...เป็นมังกรระดับ0แท้ๆแต่ยังรอดมาได้...พ่อแม่แกตายแล้วสินะฮะๆ..."บากะลูบหัวฮันฮันเบาๆ
"ปี๊~"มันร้องอย่างเศร้าๆ...
"...อืมฉันเข้าใจความรุ้สึกนั่นดี ฉันก็เคยเสียไปเหมือนกัน คนสำคัญหนะ...เสียไปตั้ง3คนแหนะ^-^แต่ยังดีนะที่ยังมีคนที่ให้ฉันปกป้องอีก...."บากะเงยหน้ามองดูดวงดาวที่เปล่งประกายนั่น....
หมับ...
"ตัวเบาจัง..."บากะยกตัวของฮันๆขึ้นมา แล้วมองหน้ามัน...
"คิ้ว!?"ฮันฮันร้องอย่างสงสัย
"แกเป็นผู้หญิงสินะฮะๆเสียงแกก็ร้อง แปลกดีนะฮะๆฉันชอบ...เอาเป็นว่าแกชื่อ...อลิซ...แล้วกัน"บากะยิ้มให้ฮันฮันนามว่าแองเจล่า เขาจะเอามังกรมาเป็นสัตว์เลี้ยงเหรอ...แปลกชิบหาย....
"งิ้ว!!!~"ฮันฮันพยักหน้าอย่างดีใจ
"ฮะๆ"บากะหัวเราะด้วยเสียงที่แฝงความเศร้าเอาไว้...
โฮ้ก!~...
"!!แรงกดดันพลังเวทย์!!...1กิโล!?อะไรกัน!?1กิโลทำได้ขนาดนี้เลย!เราจับพลังเวทย์ไม่ได้ด้วยทำได้ขนาดนี้มัน....!"บากะทรุดตัวลงไปเหมือนว่าร่างกายหนักลงกว่าเดิม2เท่า...
"แฮ่กๆ.."อลิซเองก็นอนหมอบเฃ่นกัน...
"อลิซ!?"บากะหยิบอลิซมาใส่กระเป๋าเสื้อไว้...
"บัดซบเอ๊ย!~"บากะพยายามลุกแต่ก็ลุกไม่ขึ้น
"มันเกิดขึ้นมาได้ยังไง!?"
เธอไม่ต้อโกหกไม่ต้องหลบใครมาเจอก็ได้~
ตัวเธอเองคงทำอะไรไม่ดีไม่ได้~
!?
"โทรศัพท์?"บากะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วกดรับ...
"ฮัลโหล!?ใครฟะ!?"บากะตะคอกใส่คนที่โทรศัพท์มาผิดเวลา...
"บ...บากะเป็นอะไร..."
"มาริน!?"
"มีอะไร!~"
"นายจะตะคอกฉันทำไมยะ!?ก็ฉันจะถามว่านายหนะสัมผัสได้รึเปล่าแรงกดดันพลังเวทย์หนะ!?"มารินตะคอกใส่ทั้งน้ำตา?
"เฟ้ย!!?100%เลย!?มันห่างจากฉัน1กิโล!"
"?นายไปทำอะไรที่ป่ามรณะ!?"
"..."
"บอกมาสิบากะ!?"
แกร๊ก...
"บอกไม่ได้..."บากะพยายามลุกขึ้น...
----------------------------------
ณ ห้องนอนของมาริน
"ทำไมเหรอมาริน..."มีมี๊ถาม...
"เขาเข้าไปในป่ามรณะ!"
"ว่าไงนะ!?"
"ไปช่วยบากะกัน!"เดม่อนเปิดประตูเข้ามา(แหม่เหมาะเหม็ง)
"ผมจะไปช่วยรุ่นพี่!"ฟรานวิ่งพรวดพราดเข้ามา
"ฉันด้วยคะเราต้องไม่ให้ใครตายในที่นี้..."ฟรานนี่เช่นกัน
"มิจจี้จะไปหาพี่!"มิจจี้...
"ฉันด้วยถ้าบากะตายไปฉันว่ามันเหงาแน่ๆ.."คิสเดินออกมา
"งั้นไปกัน!"มารินวิ่งออกไปข้างนอกแต่...
ชิ้ง....
มีดาบมาจี้คอของทั้ง7คน
....
"คิดจะทำอะไรคุณอแลงดีฟอร์!ส่งบากะไปในป่ามรณะนั่น!"เดม่อนถาม
"ฉันเป็นครูฝึกสอนมัน ฉันรู้จักมันดีที่สุด ฉันรู้ถึงขีดจำกัดพลังของมัน..."
"แต่ป่ามรณะนั่นมีมังกร7ธาตุและยังมี!"
"ฉันรู้!มาริน นี้คือทางเลือกของมัน จะยอมรับความจริงหรือหนี!"
"ม...หมายความว่าไง..."
"Sleeping...จงหลับ..."อแลงดีฟอร์ร่ายเวทย์ทำให้หลับ...
ฟุ่บ....
"Deathside...พลังเวทย์อดีตกาลที่เชื่อมระหว่างผู้ใช้และความตาย..."อแลงดีฟอร์หันหลังแล้วเดินหายไปในความมืด...
-------------------------------------
ติดตามตอนต่อไป....
บากะเผชิญหน้าสัตว์ลึกลับ!?
"แรงเยอะชะมัด!?ตัวก็ใหญ่มังกรรึไงฟะเนี่ย!!~"
"คิ้ว!~"
"เจ้านาย...ข้าขอยกเลิกพันธสัญญา..."
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ