Baka:The new wave Fight the God

2.3

เขียนโดย YaWaN

วันที่ 24 เมษายน พ.ศ. 2554 เวลา 10.24 น.

  8 ความทะเยอทะยานที่
  11 วิจารณ์
  16.10K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

3)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

แซ่กๆ

"น...น้ำ..."เสียงของชายคนหนึ่งในป่ากำลังทุรนทุรานตะกายดินโหยหวนชวนให้ขนลุก หาแอ่งน้ำอยู่...

ซ่า!~

"เสียงน้ำตก!?"ชายคนนั่นได้ยินเสียงน้ำที่ไหลลงมาทำให้เขาตาเบิกโพลง!!~วิ่งตะเกียดตะกายลงน้ำ!!~

"วู้ฮู้ว!!~รอดตายแย้ว!!~"แสงอันเจิดจ้าทำให้เห็นใบหน้า ผมสีทอง? ได้ชัดเจน แถมใส่ ชุดนักเรียนโรงเรียน AV?อีก หมอนี่เป็นใครกันนะ....

"อึ้กๆ!~"

"ฮ้า!!~รอดตายแล้วเฟ้ย!!~"ชายผมทองคนนั่นเงยหน้าตะโกนลั่นฟ้า!?

"ชิ!~ป่าเนี่ยแมลงพิษก็เยอะ สัตว์ใหญ่ก็เยอะ แถมมีสัตว์ที่เราไม่รุ้จักอีก ถ้าไม่ใช่ว่าฉันสามารถแข็งแกร่งได้ฉันไม่ทำหรอกเฟ้ย!!! หนอยแน่!!อแลง!!!~"บากะโมโหสุดๆทำให้เขาเตะก้อนหินอันเบ้อเริ่มเข้าพุ่มไม้

"หน่อยแน่!~"

----------------------------

ลำลึก ความหลัง ระหว่าง อแลงดีฟอร์ มีเธอร์อุส และ บากะ ลูซิเฟอร์

"ก็อย่างว่าแหละบากะ นายจงไปตามหามังกรทั้ง7และจัดการมันซะ...ดิน น้ำ ลม ไฟ น้ำแข็ง มืด แสง"

"หา?มังกรมันมีอยู่จริงที่ไหนเล่า..."

"ลองเข้าไปเดี๋ยวก็รู้ ภายใน1เดือนนายฆ่าครบ7ตัวไม่ได้ละก็ พวกเพื่อนนายจะเก็บพวกจตุรเทพไปหมดนะ. . ."

"...เอาเป็นว่าแค่จัดการมังกร7ธาตุใช่ไหม.."

"อืมบากะนายเข้าใจง่ายดีแฮะ"

"มันไปมีจริงที่ไหนละเฟ้ย!!!?"

"มีสิ.."

!!

"ตอแหลเฟ้ย!!!?ไอ้บ้าแกจะแหลไปไหนฟะ"

"ถ้านายจัดการ7ธาตุนั่นได้นายจะได้รู้..."

!!

"รู้เรื่องอะไร!?"

"โลกคู่ขนานและความจริงอันแสนเจ็บปวดของนายบากะ..."

"...."

"เข้าใจแล้วใช่ไหมถ้านายจัดการได้หมดนายจะรู้ความจริงทั้งหมดเกี่ยวกับตระกูลลูซิเฟอร์ของนาย..."

"..."

"หึยังไม่สนใจอีกเหรอ...เอาเป็นว่านายจะรู้ในสิ่งที่นายอยากรู้..."

"จริงดิ!!~"บากะลุกพรวดพราดขึ้นมา

"ใช่..."

"งั้นฉันไปเลยดีกว่า!!!~"

ฟิ้ว!!!~

.

.

.

"บากะ สิ่งที่นายอยากรู้คืออะไรกันแน่นะ..."อแลงได้แต่มองแผ่นหลังของบากะที่เปิดประตูเข้าไปในป่ามรณะไม่ได้....

------------------------------------

"...เราจะได้คำตอบรึเปล่านะ..."บากะได้แต่นั่งถอนหายใจนี้ก็ปาไป3วันเขายังหามังกรไม่เจอเลย...ในความเงียบสนัดยามกลางคืนแถวนี้มันช่างแปลกกระไร ไม่มีแม้เสียงแมลง ไม่มีแม้ศัตรู ไม่มีแม้...สิ่งมีชีวิต ที่มีให้เห็นก็มีเพียงแค่ อาหารและซากอาหารที่สัตว์นักล่ากินเหลือเท่านั่น...

"พวกเสื้อเนี่ยมันกินทิ้งๆขว้างๆจริงๆยังเหลืออีกตั้ง3/4ของตัวนะ-3-"บากะมองซากสัตว์แล้วเคี้ยวผลไม้กรุ๊บๆโดยที่ไม่รู้เลยว่าอะไรกำลังจ้องเขาอยู่....

...

"กลางคืนแบบนี้ยังมีพวกที่หากินตอนกลางคืนอีกเหรอ..."บากะหันไปหาพุ่มไม้ที่มองเขา...

งิ้ว!?

"งิ้ว?"บากะทวนเสียง...

แซ่กๆ

ฟุบ..

"อะไรกัน. . . ฮันฮันหรอกเหรอ- -"บากะเรียกชื่อสัตว์ตัวนั่น

เกร็ดความรู้ปิ๊งป๊อง!?

ฮันฮันคือสัตว์ไร้เดียงสา มันจะอยู่เป็นกลุ่มและมีคนค่อยดูแลเสมอปิ๊งป๊อง

แต่ว่านะฮันฮันหนะเป็นมังกรด้วยละแต่เป็นมอนเตอร์ที่กระจอกที่สุดในมังกร ระดับ0

จบจ้า...

"หิวเหรอแล้วพ่อแม่ละ..."บากะโยนแอปเปิ้ลไปให้

"ปี๊ว!~"ฮันฮันตัวนั่นดีใจมากที่ได้อาหารในรอบหลายวันมานี่...

"แกนี้แปลกจังน่า...เป็นมังกรระดับ0แท้ๆแต่ยังรอดมาได้...พ่อแม่แกตายแล้วสินะฮะๆ..."บากะลูบหัวฮันฮันเบาๆ

"ปี๊~"มันร้องอย่างเศร้าๆ...

"...อืมฉันเข้าใจความรุ้สึกนั่นดี ฉันก็เคยเสียไปเหมือนกัน คนสำคัญหนะ...เสียไปตั้ง3คนแหนะ^-^แต่ยังดีนะที่ยังมีคนที่ให้ฉันปกป้องอีก...."บากะเงยหน้ามองดูดวงดาวที่เปล่งประกายนั่น....

หมับ...

"ตัวเบาจัง..."บากะยกตัวของฮันๆขึ้นมา แล้วมองหน้ามัน...

"คิ้ว!?"ฮันฮันร้องอย่างสงสัย

"แกเป็นผู้หญิงสินะฮะๆเสียงแกก็ร้อง แปลกดีนะฮะๆฉันชอบ...เอาเป็นว่าแกชื่อ...อลิซ...แล้วกัน"บากะยิ้มให้ฮันฮันนามว่าแองเจล่า เขาจะเอามังกรมาเป็นสัตว์เลี้ยงเหรอ...แปลกชิบหาย....

"งิ้ว!!!~"ฮันฮันพยักหน้าอย่างดีใจ

"ฮะๆ"บากะหัวเราะด้วยเสียงที่แฝงความเศร้าเอาไว้...

โฮ้ก!~...

"!!แรงกดดันพลังเวทย์!!...1กิโล!?อะไรกัน!?1กิโลทำได้ขนาดนี้เลย!เราจับพลังเวทย์ไม่ได้ด้วยทำได้ขนาดนี้มัน....!"บากะทรุดตัวลงไปเหมือนว่าร่างกายหนักลงกว่าเดิม2เท่า...

"แฮ่กๆ.."อลิซเองก็นอนหมอบเฃ่นกัน...

"อลิซ!?"บากะหยิบอลิซมาใส่กระเป๋าเสื้อไว้...

"บัดซบเอ๊ย!~"บากะพยายามลุกแต่ก็ลุกไม่ขึ้น

"มันเกิดขึ้นมาได้ยังไง!?"

เธอไม่ต้อโกหกไม่ต้องหลบใครมาเจอก็ได้~

ตัวเธอเองคงทำอะไรไม่ดีไม่ได้~

!?

"โทรศัพท์?"บากะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วกดรับ...

"ฮัลโหล!?ใครฟะ!?"บากะตะคอกใส่คนที่โทรศัพท์มาผิดเวลา...

"บ...บากะเป็นอะไร..."

"มาริน!?"

"มีอะไร!~"

"นายจะตะคอกฉันทำไมยะ!?ก็ฉันจะถามว่านายหนะสัมผัสได้รึเปล่าแรงกดดันพลังเวทย์หนะ!?"มารินตะคอกใส่ทั้งน้ำตา?

"เฟ้ย!!?100%เลย!?มันห่างจากฉัน1กิโล!"

"?นายไปทำอะไรที่ป่ามรณะ!?"

"..."

"บอกมาสิบากะ!?"

แกร๊ก...

"บอกไม่ได้..."บากะพยายามลุกขึ้น...

----------------------------------

ณ ห้องนอนของมาริน

"ทำไมเหรอมาริน..."มีมี๊ถาม...

"เขาเข้าไปในป่ามรณะ!"

"ว่าไงนะ!?"

"ไปช่วยบากะกัน!"เดม่อนเปิดประตูเข้ามา(แหม่เหมาะเหม็ง)

"ผมจะไปช่วยรุ่นพี่!"ฟรานวิ่งพรวดพราดเข้ามา

"ฉันด้วยคะเราต้องไม่ให้ใครตายในที่นี้..."ฟรานนี่เช่นกัน

"มิจจี้จะไปหาพี่!"มิจจี้...

"ฉันด้วยถ้าบากะตายไปฉันว่ามันเหงาแน่ๆ.."คิสเดินออกมา

"งั้นไปกัน!"มารินวิ่งออกไปข้างนอกแต่...

ชิ้ง....

มีดาบมาจี้คอของทั้ง7คน

....

"คิดจะทำอะไรคุณอแลงดีฟอร์!ส่งบากะไปในป่ามรณะนั่น!"เดม่อนถาม

"ฉันเป็นครูฝึกสอนมัน ฉันรู้จักมันดีที่สุด ฉันรู้ถึงขีดจำกัดพลังของมัน..."

"แต่ป่ามรณะนั่นมีมังกร7ธาตุและยังมี!"

"ฉันรู้!มาริน นี้คือทางเลือกของมัน จะยอมรับความจริงหรือหนี!"

"ม...หมายความว่าไง..."

"Sleeping...จงหลับ..."อแลงดีฟอร์ร่ายเวทย์ทำให้หลับ...

ฟุ่บ....

"Deathside...พลังเวทย์อดีตกาลที่เชื่อมระหว่างผู้ใช้และความตาย..."อแลงดีฟอร์หันหลังแล้วเดินหายไปในความมืด...

-------------------------------------

 ติดตามตอนต่อไป....

บากะเผชิญหน้าสัตว์ลึกลับ!?

"แรงเยอะชะมัด!?ตัวก็ใหญ่มังกรรึไงฟะเนี่ย!!~"

"คิ้ว!~"

"เจ้านาย...ข้าขอยกเลิกพันธสัญญา..."

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา