My Secret ความลับคือรักเธอ
Pie_IceBerry
16) ใช่!ฉันทำเอง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความฉันนั่งทำรายงานอยู่ในห้องโดยที่มีนทอยู่ด้วยแต่นทก็นอนเล่นอยู่น่ะแหละ
ถึงแม้ฉันจะทำรายงานอยู่แต่ในหัวของฉันมันไม่ได้คิดเรื่องรายงานเลย
แม้แต่น้อย… มันคิดแค่ว่า …
ทำไมกวางทำอย่างนั้น
.
ตูมตามจะโกรธฉันรึเปล่า
.
ถ้าเค้าโกรธแล้วจะทำยังไง
.
โอ้ยยย นี่ฉันมัวคิดอะไรบ้าๆอยู่นะ ฉันควรจะคิดเรื่องรายงาน รายงาน
และรายงานสิ ยัยแอปนะยัยแอป
แอปเปิ้ล : เฮ้อออ
นท : แอป เป็นอะไรรึเปล่า หรือคิดถึงตามอยู่
แอปเปิ้ล : ปะ เปล่าสักหน่อยนะนท
นท : เปล่าก็เปล่า เออ แอป แล้วแอปกับตามนี่ไปถึงไหนแล้วจ้ะ^^+
งืมๆ เฮ้ยยย ขุดคำถามมาจากไหนเนี่ยYOY แอปไม่อยากจะตอบบบบ
ก๊อกๆๆ น่านไง มีคนเคาะประตูเวลาเหมาะเจาะจังเลย หุหุ ยัยนทเดินไปเปิด
ประตูแล้วคุยกับคนที่มาซึ่งฉันยังไม่รู้ว่าใคร
แอปเปิ้ล : นท ใครมาหรอ
?: ฉันเอง
ฉันหันไปมองต้นเสียงที่คุ้นจับใจแล้วต้องสะดุ้งเพราะ…ตูมตาม!
แอปเปิ้ล: นายเองหรอ ละ แล้วนทไปไหนล่ะ
ตูมตาม : ฉันให้นทออกไปรออยู่กับเนียร์น่ะ ฉันมีเรื่องต้องคุยกับเธอ
แอปเปิ้ล : อะ อะไรล่ะ
ตูมตาม : เมื่อวันก่อนเธอสาดน้ำใส่กวางทำไม!
โฮกๆ งอแงๆ ใครก็ได้ช่วยแอปทีแอปไม่ได้ทำนะ TOT
แอปเปิ้ล : คือว่า… ฉันเปล่า
ตูมตาม : เธอตอบความจริงดีกว่านะแอปเปิ้ล ฉันเสียแรงจริงๆที่คิดว่าเธอ
เป็นคนดี ฉันไม่เคยคิดว่าเธอจะทำร้ายเพื่อนตัวเองได้ขนาดนี้เลยนะแอป
เค้าพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลงปนผิดหวัง ก็บอกว่าไม่ได้ทำไงล่ะ!!
แอปเปิ้ล : ฉันบอกว่าฉันไม่ได้ทำนายจะเอาอะไรกับฉันอีก
ตูมตาม : เธอเลิกโกหกสักทีได้มั้ยแอปเปิ้ล!
เค้าเอ่ยด้วยน้ำเสียงดุดันมากขึ้นทำเอาฉันสะดุ้งและน้ำตามันเริ่มคลอเบ้า
แต่ฉันก็พยายามสะกดกลั้นมันไว้มากที่สุดเท่าที่ทำได้ ไม่แอป เธอห้าม
อ่อนแออีกแล้ว ห้ามร้อง ห้ามร้อง
แอปเปิ้ล : ใช่ ! ฉันทำเอง นายพอใจรึยังล่ะ ฉันมันไม่ดี ไม่เหมือนกวาง
สวย น่ารัก นิสัยดีที่สุดเลยใช่ไหมล่ะ
ฉันประชดประชันอย่างอดไม่ได้ เค้าเดินเข้ามาใกล้ฉันแล้วดันฉันติดผนัง
แล้วเอาแขนสองข้างล็อคตัวฉันไม่ให้ไปไหน
แอปเปิ้ล : นะ นายจะทำอะไรน่ะ ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ ! >X<
ไม่ทันไรเค้าก็บดเบียดริมฝีปากร้อนผ่าวเข้ามาในริมฝีปากฉันแล้วควานหา
ความหวานภายในโพรงปากอย่างดุเดือด ฉันผลักอกเค้าออกไป แต่มัน
ก็ไม่เป็นผลอะไรเลย… เค้าถอนมันออกอย่างช้าๆ
เพี๊ยะ !!! ฉันฟาดฝ่ามือลงบนใบหน้าเค้าอย่างไม่ยั้งมือ นายมันบ้า !!!
เค้าปล่อยมือที่ล็อคตัวฉันออกมาเช็ดเลือดที่มุมปาก ฉันแอบตกใจแต่ก็
สาสมแล้วที่เค้าทำกับฉัน!
ปัง !!! ฉันเดินออกมาจากห้องแล้วรีบวิ่งออกไปจากตรงนั้นให้เร็วที่สุด
ตูมตาม : แอปเปิ้ล แอปเปิ้ล แอปเปิ้ล !!!
เสียงตะโกนไล่หลังฉันดังขึ้นไม่หยุดเลย…แต่ฉันก็ไม่สนใจอะไรอีกต่อไป
แล้ว ฉันเกลียดนาย…ไม่ลง…เพราะฉันรักนายไง!!!
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
