ยัยทอมซ่ามอใจนายปีศาจ

"ตื่นแล้วหลอยัยซ่า"
"ออกไปให้พ้น"
"อ้าวให้ฉันออกไปไหน^^"
"ฉันไม่อยากเห็นหน้านายกลับไปซะ"
"เด๊ว.."
"ฉันจะกลับบ้านฮึ่ย!!อ..โอ๊ย"
"เห็นไหมต้องให้ฉันช่วยแล้วละ^^"
"ไม่ต้องยุ่งไปหาพลอยนายเหอะเสียเวลาป่าว- -!"
"อย่าหาเรื่องดิเธอไม่ควรเครียดนะรู้ไหม"
"ทำไมละไอลูกเวรนี่จะเลี้ยงทำซากไรหา!!"
"มันจะมากเกินไปแล้วนะเธอกล้าว่าลูกของเรา2คนหลอ"
"เออใช่สิ!!นายมันไม่เคยรักฉันเลยใช่ไหมหะ"
"เฮอะถ้าไม่รักคงไม่บอกไปแบบนั้นหลอกนะ"
"ฉันผิดงั้นซิถอยไปจะกลับ"
"อย่าดื้อ"
"อ้าวคุณหมอแล้วหรอคะ^^"
"อ้าวสวัสดีครับคุณรีเพท"
"คะสวัสดีเช่นกันคะคุณหมอฉันเหนื่อยๆเพลียๆไงก็ไม่รู้"คนแต่งดิเพลีย-0-ปวดมือด้วย
"งั้นผมจะพาไปกินข้าวนะ"
"อะได้คะ"
"เฮ๊ยเธอแต่ฉันมารับนะ"โรเจอร์
"แล้วจะทำไม"
ณ ร้านอาหารเฟียโดส
"มื้อนี้หมอเลี้ยงได้ไหมเอ่ย^_^"
"ได้ซิครับ^^"
"ไอ้หมอมาคุยกับฉันเลย"
"โรเจอร์จะทำอะไรคุณหมอ"
ณ ที่ว่ายน้ำหลังร้านอาหาร
"หมอคุณทำแบบนี้เพื่ออะไร?"
"หึรู้ใจตัวเองรึยัง"
"หะ!รู้ใจอะไร"
"รู้ใจว่าแกรักรีเพทมากไงวะ"
"อืมผมยอมรับ"
"แบบนี้เรียกว่าหึง^^"
เอาๆพอก่อนคะใกล้จบแล้วง่าเอาไงดี-0-