ยัยทอมซ่ามอใจนายปีศาจ

~เหงาเหงาอยู่คนเดียวใจมันสลาย~
"ฮัลโหลสวัสดีคะนี่ใครคะ?"
(นี่ฉันเองเธออยู่ไหนน่ะ)
"งุมๆฉันคุยกับลูกค้าที่ร้านอินเฟสสิคนะ"
(อื้อๆเด๊วฉันรีบไป)
"เออๆ"
ณ ร้านอินเฟสสิค
"ไงจ๊ะที่รักมาคุยกับลูกค้าเป็นผู้ชายซะด้วย"เอ๋หมอนี้เป็นไรของเขานะเอามือมาโอบไหล่ฉันทำไม?
"นี่นายอย่าทำแบบนี้ได้ไหมฉันจะทำงาน"
"อะนะปกติเรากจูบกอดด้วยกันทุกวันอยู่แล้วไม่ใช่หรอจ๊ะ"
"มั่วน่าคุณพิษชาตคะสรุปงานออกแบบคุณจะเอาใช่ไหม?"
"ครับคุณเพทนี่น่ารักจังทำงานเก่ง^^"
"แม้ขอบคุณคะ>///<"
"อ..แฮ่ม อย่าส่งสายตาหวานกันต่อหน้าผมซิงั้นผมขอตัวเอาภรรยาผมไปก่อนนะ"
"ฮ..เฮ๊ย"
"เธอจะไปคุยกับมันทำไมหะจะมากินข้าวก็ไม่บอกฉันเลยสักคำไม่บอกเลยสักคำ!!"
"เป็นไรของนาย หือ?ฉันมาทำงานนะไม่ใช่มาขายตัว"
"มันก็เหมือนกันนั้นแหละ"
"แต่เราไม่ได้แต่งงานเพราะรักกันนะนายโรเจอร์"
"แล้วทำไมฉันเป็นสามีเธอนะควรให้โอกาสฉันซิ"
"แล้วนายเป็นอะไรของนายเนี้ยอาการยังงี้มันฟ้องนะ"
"อะไรอาการอะไรของเธอหะมานี่มาคุยกับฉันเลย"
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด:X"
"ถ้าไม่อยากโดนจูบอย่ามาพูดมากหุบปากเลยนะ"
"รู้ไหมอาการของนายเหมือนหึงขอร้องเหอะอย่าให้ฉันคิดคนเดียวเลย ฮึก...."นี่ฉันหวั่นไหวแล้วใช่ไหมที่เขาทำเหมือนหึงฉันไม่อยากหวังคนเดียวเลยโรเจอร์ฉันคงจะชอบนายแล้วละ
เท่าที่เราเริ่มรู้จักกันเราเป็นอะไรไปนะรีเพท