ยัยทอมซ่ามอใจนายปีศาจ

~เหงาเหงาอยู่คนเดียวใจมันสลาย~

"ฮัลโหลสวัสดีคะนี่ใครคะ?"

(นี่ฉันเองเธออยู่ไหนน่ะ)

"งุมๆฉันคุยกับลูกค้าที่ร้านอินเฟสสิคนะ"

(อื้อๆเด๊วฉันรีบไป)

"เออๆ"

ณ ร้านอินเฟสสิค

"ไงจ๊ะที่รักมาคุยกับลูกค้าเป็นผู้ชายซะด้วย"เอ๋หมอนี้เป็นไรของเขานะเอามือมาโอบไหล่ฉันทำไม?

"นี่นายอย่าทำแบบนี้ได้ไหมฉันจะทำงาน"

"อะนะปกติเรากจูบกอดด้วยกันทุกวันอยู่แล้วไม่ใช่หรอจ๊ะ"

"มั่วน่าคุณพิษชาตคะสรุปงานออกแบบคุณจะเอาใช่ไหม?"

"ครับคุณเพทนี่น่ารักจังทำงานเก่ง^^"

"แม้ขอบคุณคะ>///<"

"อ..แฮ่ม อย่าส่งสายตาหวานกันต่อหน้าผมซิงั้นผมขอตัวเอาภรรยาผมไปก่อนนะ"

"ฮ..เฮ๊ย"

"เธอจะไปคุยกับมันทำไมหะจะมากินข้าวก็ไม่บอกฉันเลยสักคำไม่บอกเลยสักคำ!!"

"เป็นไรของนาย หือ?ฉันมาทำงานนะไม่ใช่มาขายตัว"

"มันก็เหมือนกันนั้นแหละ"

"แต่เราไม่ได้แต่งงานเพราะรักกันนะนายโรเจอร์"

"แล้วทำไมฉันเป็นสามีเธอนะควรให้โอกาสฉันซิ"

"แล้วนายเป็นอะไรของนายเนี้ยอาการยังงี้มันฟ้องนะ"

"อะไรอาการอะไรของเธอหะมานี่มาคุยกับฉันเลย"

"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด:X"

"ถ้าไม่อยากโดนจูบอย่ามาพูดมากหุบปากเลยนะ"

"รู้ไหมอาการของนายเหมือนหึงขอร้องเหอะอย่าให้ฉันคิดคนเดียวเลย ฮึก...."นี่ฉันหวั่นไหวแล้วใช่ไหมที่เขาทำเหมือนหึงฉันไม่อยากหวังคนเดียวเลยโรเจอร์ฉันคงจะชอบนายแล้วละ

เท่าที่เราเริ่มรู้จักกันเราเป็นอะไรไปนะรีเพท