อดีตคือ...ฉัน แต่...ปัจจุบันทำไมถึงเป็นเขา...

เมื่อสิ้นสุดเสียงของผู้หญิงคนนั้น ทำไมหัวใจของผมถึงสั่งให้ผมมองไปที่เธอ

ใบหน้าของเธอ ที่ทุกคนอาจคิดว่าเธอยิ้มอย่างมีความสุข

แต่ทำไม ผมถึงมองเห็นถึงน้ำตาที่แอบซ้อนอยู่ในนั้นนะ

เธอเสียใจเรื่องอะไรกันนะ

'โทโมะ นั่นไง! พิม เพื่อนสนิทของจินนี่เอง'

จินนี่สะกิดให้มองมาที่เธอ

ผมยิ้มให้เธอไปด้วยความเป็นมิตร แต่ดูเธอจะไม่สนใจผมเลย

ระหว่างเรามีอะไรที่แปลกไปหรือเปล่านะ ผมเริ่มสงสัยแล้ว...

...................................................................................................................................

'เดี๋ยวเราจะแยกซ้อมคอนเสริตเป็นคู่นะจ๊ะ เพราะเดี๋ยวเราจะมีการแสดงแบบเซอร์ไพรส์ให้แฟนคลับนะ'

เสียงของพี่โฟร์กำลังอธิบายเกี่ยวกับการแสดงในคอนเสริตที่จะมีการร้องเพลงคู่กัน

ระหว่างSweetyกับTPK ซึ่งจะต้องจับฉลากกันว่าใครจะได้คู่ใคร

'พร้อมแล้วเปิดเลยจ้า'

สิ้นเสียงของพี่มด ทุกคนก็รีบคลี้กระดาษที่ถูกม้วนอยู่ ซึ่งก็เป็นอย่างที่ทุกคนคิด

ในที่สุด2คนนี้ก็ได้คู่กัน ถึงแม้ว่ามันจะไม่เหมือนเดิมก็ตาม

แต่เขา 2 คนก็ยังสามารถที่จะมีโอกาศได้รักกันอีก

Tomo [TPK] + Pim [Sweety]

Poppy [TPK] + Fang [Sweety]

Kenta [TPK] + Jinny [Sweety]

...............................................................................

Pim

ในขณะนี้ฉันกำลังอยู่ในห้องซ้อมกับโทโมะ และ พี่ที่จะมาสอนการร้อง

ความรู้สึกของฉันตอนนี้มันแทบจะทนไม่ไหวแล้ว

ทำไม ทำไม เขาถึงเย็นชากับฉันนักนะ หัวใจของฉันมันเต้นไปอย่างไม่มีจังหวะและไม่มีการหยุด

'พร้อมแล้วนะค่ะ เดี๋ยวเราจะร้องเพลง สองคนหนึ่งใจ กันนะค่ะ'

แล้วเราทั้ง 2 ก็ซ้อมร้องเพลงกัน แต่ยิ่งมองเขามากเท่าไหร่

ฉันก็ยิ่งอยากถามว่า ทำไมเขาถึงบอกเลิกกับฉัน

และที่เจ็บที่สุดคือ...แฟนใหม่ของเขา..กลับเป็น..เพื่อสนิทของฉัน...

เมื่อเราทั้ง 2 ซ้อมร้องเสร็จแล้ว พี่คนสอนก็ขอตัวกลับไปก่อน

เหลือเพียงฉันและโทโมะที่อยู่ในห้องซ้อมเพียงแค่2คน

ในเวลานี้ฉันมองไปที่กระจก เห็นเม็ดฝนน้อยๆตกลงและค่อยเริ่มกลายเป็นฝนที่ตกอย่างหนัก

เขาว่ากันว่า เวลาที่ฝนกำลังตก แปลว่าตอนนี้เทวดานางฟ้ากำลังร้องไห้อยู่

เหมือนหัวใจของฉันที่มันกำลังร้องไห้ได้แต่เพียงในใจ

ฉันทนกับข้อสงสัยนี้ต่อไปไม่ไหวแล้ว เมื่อก่อนตอนที่เขาบอกรักฉัน

ฉันไม่อยากรู้เหตุผลว่าทำไมถึงรัก แต่ตอนนี้ ฉันกลับอยากรู้เหตุผลของเขา

ว่า...ทำไมเขาถึงบอกเลิกฉัน...

ฉันเอ่ยปากถามโทโมะที่กำลังนั่งอยู่ที่โซฟาอีกตัว

'ทำไม?'

เขามองมาที่ฉันอย่างงงๆ

'เธอว่าไงนะ'

เขาพูดขึ้นมาด้วยสีหน้าซื่อๆ

ให้ตายเถอะ! เขาลืมมันไปหมดแล้วหรือไง ...อดีตที่เราเคยรักกัน...

'ทำไมเราถึงเลิกกัน'

ฉันรวบรวมความกล้าอีกครั้งพร้อมกับถามเขาไป

สายตาของเขาเมื่อได้ยินฉันพูด เขากลับมีความรู้สึกเพียงแค่งงๆ เหมือนคนความจำเสื่อม

ที่ลืมใครคนนึงได้เพียงแค่เสี้ยววินาที

เหอะๆๆแต่เรื่องแบบนี้มันมีแค่ในนิยายเท่านั้นแหละ

เนี๊ยะนะหรอ คนที่ฉันรัก เมื่อเขาบอกเลิกเรา อีกวันมันก็แค่อดีตที่ถูกลืม

'ฮ่ะ?'

'ช่างมันเถอะ'

ผู้ชายคนนี้ไม่มีอะไรดีเลย  แต่ทำไมฉันต้องรักเขาด้วยนะ ฉันหันมองไปที่หน้าต่าง

เพื่อหลบหลีกน้ำตาที่มันกำลังไหล

'เธอร้องไห้'

เขาเดินเข้ามาหาฉันและยื่นผ้าเช็ดหน้าให้

'ไม่ต้องหรอก ขอบใจนะ'

ฉันตอบปฏิเสธเข้าไป และปลาดน้ำตาเล็กน้อย

'ตอนเธอร้องไห้ไม่สวยเลยนะ'

เขาพูดแล้วก้มลงนั่งคุกเข่าข้างหน้าฉันและค่อยๆเอื้อมมือเข้ามาเช็ดน้ำตาให้อย่างอ่อนโยน

สายตาของเขามันเริ่มมีความอ่อนโยนขึ้นมาอย่างน้อยๆ จนทำให้ฉันอดนึกถึงอดีตไม่ได้

.....................................................

'เธอร้องไห้อีกแล้วนะ'

'ก็ฉันอกหักหนิ จะให้ร้องเพลงรึไง'

สาวน้อยคนนึงกำลังยืนอยู่ท่ามกลางสายฝนที่ตกหนัก พร้อมกับน้ำตา ที่พึ่งถูกคนรักหักอกมา

'เธอรู้มั้ยตอนเธอร้องไห้น่าเกลียดที่สุดเลย'

ชายหนุ่มที่วิ่งตามเธอมา พูดกับเธอ พร้อมกับร่มหนึ่งคัน

'ใช่สิ! ฉันมันน่าเกลียด น่าขยะขะแยง เพราะงี้ไงฉันถึงถูกเขาทิ้ง'

สาวน้อยคนนั้นตีไปที่ไหลของชายหนุ่ม หลายครั้งด้วยความเสียใจ

'ใช่เธอมันไม่มีอะไรดี!' เขาจับมือเธอทั้ง2ข้างและตะคอกใส่

'นาย!...'

เธอไม่ทันเอ่ยปากพูดอะไรแต่ก็ต้องหยุดชะงัก

เมื่อริมฝีปากของชายหนุ่มคนนั้นประกบเข้าริมฝีปากของเธอ....

ชายหนุ่มคนนั้นจูบเธอด้วยความอ่อนโยน ท่ามกลางสายฝนที่ไม่มีวี้แววว่ามันจะหยุด

เวลาผ่านไปไม่นาน ชายหนุ่มก็ค่อยๆถอนจูบลง พร้อมกับพูดว่า...

'แต่ฉันก็พร้อมที่จะรักเธอ'

เขาบอกรักเธอคนนั้น พร้อมกับเอื้อมมือมาเช็ดน้ำตาให้

หญิงสาวเอื้อมมือมาโอบกอดชายหนุ่มด้วยความรัก

'ขอบใจนะ'

นับตั้งแต่วันนั้นเขาทั้ง2คน ก็กลายมาเป็นคู่รักกัน จากความรักที่ชายหนุ่มมอบให้

เธอได้มอบความรักกลับไปให้ชายหนุ่มคนนั้นอย่างหมดหัวใจแล้ว...

...................................................................................

นั้นคืออดีตของฉันกับเขา ที่ตอนนี้มันได้จบลงแล้ว

'ขอบใจนะ'

ฉันจับมือเขาและวางลงที่โซฟา พร้อมกับลุกขึ้นมาและเดินออกไปอย่างช้าๆ

'พรุ่งนี้เจอกันนะ! พิม'

ฉันชะงักขึ้นสักพักเมื่อเขาเรียกชื่อฉัน มันเจ็บมากที่ฉันทำอะไรไม่ได้เลย

นอกจาก....หันหลังกลับไปแล้วยิ้มให้เขา...

(ฉันรักนายนะ ได้ยินฉันไหม.......)