Love the melody ผมหลงรัก ยัยนักไวโอลิน

"นี่เจ เอ็งตั้งใจบ้างได้มั้ยวะเนี่ย พวกเราพึ่งจะได้ที่โหล่ของการเเข่งในโรงเรียนมานะโว้ย เเค้นเเล้วฮึดสู้บ้างดิวะ"เสียงของไอ้เวย์ เพื่อนในวงดนตรีของผมโวยใส่ผมเสียดังลั่น

"ไม่ไหวหรอกว่ะ นี่เราเเพ้กัน3ครั้งติดเเล้วนะโว้ย จะให้ฮึดยังไงวะ ปีหน้าเอ็งเชื่อดิ เเพ้ตามเคยเเหละ พวกเราตั้งวงกันตั้งเเต่ม.1 เริ่มเข้าเเข่งตอนม.2 เเพ้ตลอด3ปีรวด จนตอนนี้จะจบม.5อยู่เเล้ว กูว่าไปหาประสบการณ์ม.ปลายดีๆอย่างอื่นดีกว่าว่ะ มีตั้งเเยะ"ผมพูดฉอดๆใส่หน้าไอ้เพื่อนเฮงซวย ผมชื่อว่าเจ มือกีตาร์วงHlหรือชื่อเต็มๆคือHapless and luckless(ซวยกับซวย)ชื่อโคตรจะมงคลเลยขอรับ เเต่ไอ้เวย์มันเป็นคนตั้งนา มันบอกว่าเท่ก็พอ ไม่ต้องสนใจความหมาย เเต่ดูดิ วงทั้งวงพังไม่เป็นท่า

"ถ้าเอ็งอยากให้พวกกูฮึดนะ ปล่อยไปเดินเล่นซัก2ชม.ดิ จะกลับมาโซโล่ให้มันส์เลย"ผมออกอุบายเเกมโกง เพราะว่าขี้เกียจซ้อมมากๆ

"เชิญ กุก็หมดอารมณ์จะซ้อมละ ไปหลีสาวเล่นดีกว่าว่ะ ป่ะ"ไอ้เวย์พูดอย่างหงุดหงิดเล็กน้อยเเต่ก็เดินออกไปกับพวกผม เเต่ผมขอเดินไปคนเดียว เเหงล่ะ ขืนไปหลีหญิงกับพวกมันมีหวังโดนเเฟนเขากระทืบอ่ะดิ ไอ้พวกนี้มันยิ่งหลีไม่ดูเจ้าของซะด้วย

"เออๆ งั้นพวกกูไปก่อนนะเว้ย เดี๋ยวเจอกัน เฮ้ย นั่นไง น้องมิ้งค์นางฟ้าชัดๆ น้องมิ้งค์ครับ บลาๆๆๆๆ"ไอ้วิท มือเบลดของวงพูดกับผมในประโยคเเรกก่อนจะหันไปหลีรุ่นน้องขวัญใจของโรงเรียน เห็นว่ามันเเอบชอบน้องเขามาตั้งเเต่ตอนม.2เเล้วล่ะ อ๊ะ พูดว่าเเอบชอบคงไม่ได้หรอก นิสัยมันโจ่งเเจ้งซะขนาดนั้น

"เฮ้ยๆๆ จิว ไปหาเเจนกันมะ นั่นไง โคตรจะน่ารักอ่ะ"เวย์เริ่มหันซ้ายรีขวามองว่ามีผู้ชายคนไหนอยู่เเถบนั้นอีกมั้ยก่อนจะวิ่งด้วยความเร็วเเสงไปนั่นคุยกะพี่เเจน ที่จริงเขาเป็นรุ่นพี่ อยู่ตั้งม.6เเล้ว เเต่ไอ้บ้านี่มันบอกว่า เเค่น่ารักก็เรียกน้องได้เเล้ว โถ ไม่รู้จักกาลเทศะเอาซะเลย

"เฮ้อ ไอ้พวกบ้าเอ้ย บ้าผู้หญิงกันจริงๆ"จิว มือกลองวงเดียวกับผมพูดเเละหันซ้ายทีขวาที

"มองหาใครวะ ไอ้จิว"ผมถามมันด้วยความสงสัย เพราะมันยังไม่เคยมีประวัติไปชอบผู้หญิงคนไหนเลย ตั้งเเต่เลิกกับน้องมิ้งค์ของไอ้วิทตอนนี้ที่จริงก็เเฟนเก่ามันล่ะ เพราะเรื่องที่ไอ้วิทไปจีบน้องมิ้งค์นั่นล่ะ กลายเป็นชนวนทะเลาะของทั้งสองคน เเต่จิวก็มักจะโดนโต้กลับด้วยคำว่า'เเมวหวงกระดูก'(อย่าสงสัยครับ ไอ้พวกนี้มันติด0ภาษาไทยมาตั้งเเต่ม.1เเล้ว)เเละถ้าร้ายเเรงมากๆมันก็จะชกกันเลย

"มองหาคนสวยกว่ากระดูกที่กูหวงอยู่ไง"จิวตอบทีเล่นทีจริงเเต่มันก็น่าสงสารนะ

"งั้นหาก้างให้เจอนะเว้ย จะได้เป็นเเมวหวงก้าง"ผมบอกลามันเเล้วก็เดินเรื่อยเปื่อย ในวงก็มีผมนี่เเหละ ที่ไม่มีประสบการณ์เรื่องพวกนี้ สงสัยต้องหาคนสวยๆมาควงบ้างซะล่ะมั้ง

"พลั่ก/ว้าย/เฮ้ย"เสียงทั้งสามดังพร้อมกันเพราะผมไปชนเด็กผู้หญิงที่ยืนหันหลังอยู่ด้านหน้าไม่กี่คืบ ร่างบางล้มลงกับพื้นเเต่ร่าง(หน้า)หนาของผมยังยืนได้อยู่ปกติ

"เป็นอะไรรึเปล่าครับ ขอโทษด้วยนะ"ผมขอโทษไปเพราะผมผิดเต็มๆ

"อูย ค่ะ ไม่เป็นไรค่ะ"เสียงหวานตอบกลับมาพร้อมเสียงร้องเบา ผมเลยส่งมือไปให้เธอ เด็กคนนั้นไม่ได้เงยหน้าขึ้นมาเเต่จับมือผมไว้เเล้วฉุดตัวเองขึ้นก่อนจะเงยหน้ามา

"ขอบคุณค่ะ"เสียงหวานกล่าวขอบคุณ นาทีนั้นล่ะที่ผมตกอยู่ในภวังค์ เพราะๆๆๆๆ ก็เพราะหน้าหวานๆนี่น่ะสิ เเม่เจ้า น่ารักโคตรๆ ขาวจั๊วะน่าเจี๊ยะ จมูกโด่งเป็นสัน ตาโตสีน้ำตาลบ้องเเบ้ว ริมผีปากเรียวบางสีเเดงเหมือนลูกมะเขือเทศ อุว้าวววว ซู้ดยอดด

"เอ่อ เป็นอะไรไปคะ ไม่สบายรึเปล่า"เสียงสวรรค์เอ่ยถามผมอย่างอ่อนโยนเเล้วยังใช้มืออันอ่อนนุ่ม(เเต่เเกอ่ะอ่อนปวกเปียกหมดเเล้ว)เเตะที่หน้าผากผมเพราะเห็นว่าผมมองหน้าเธออย่างเดียวเเละก็หน้าเเดงเเปรด

"ไม่มีไข้นี่คะ ไปห้องพยาบาลรึเปล่า"เธอพูดกับผม ใบหน้าหวานๆนั้นกำลังวิตกอย่างมาก ไม่ว่าเธอจะห่วงผมเพราะเหตุผลอะไรก็ตามเเต่ผมก็ชื่นใจ

"ไม่เป็น..เอ่อ..ไม่ไหวเเล้วครับ เอ๊ย ไม่..ไม่เป็นไรครับ"ผมเผลอหลุดพูดอะไรบ้าๆบอๆออกมาอย่างตะกุกตะกัก อย่าจ้องหน้าผมอย่างน้านนน

"งั้นก็ ขอตัวนะคะ"เธอกล่าวลาเเละยิ้มทิ้งท้ายให้ ทำเอาผมอ้าปากหวออยู่อย่างนั้นเลยทีเดียวเชียว

"วี้ดวิ้ว เจมองสาวตาค้างเลยว้อย ระวังนะ เดี๋ยวตาถลน ฮ่าๆๆ"ไอ้วิทที่พึ่งกลับมา(ตอนไหนไม่รู้)จากการหลีหญิงร้องตะโกนเเซวผม พวกนั้นมากันครบเชียว เเต่ผมกลับไม่รู้ตัวเลยว่าพวกมันมา

"ช่างกุเหอะน่าเรื่องเเค่นี้เอง กลับไปซ้อมต่อไป๊"ผมไล่พวกเพื่อนๆในวงเเละทำโมโหกลบเกลื่อน

"ไม่ใช่เรื่องเเค่นี้หรอกนะ เเกรู้มั้ยว่าเจนนี่ดังถึงขนาดไหน"จิวพูดขึ้น ทำให้ผมฉุกใจคิดได้ว่าเธอเป็นคนน่ารักมากๆคงจะเป็นที่คลั่งไคล้หลงไหลของคนอื่นสินะ

"ป็อบปูล่าน่าดูเลยสิ หือ เดี๋ยวนะ เเกรู้จักชื่อเขาด้วยเหรอ เเสดงว่าเเกปลื้มเค้าเหมือนกันงั้นเหรอ""ผมพูดกลับด้วยน้ำเสียงจ๋อยๆเเละสีหน้าผิดหวังสุดๆ

"จะบ้าเหรอวะ กุรู้ตัวดีว่าตัวเองน่ะได้เเค่หมาเเด็กเเฟ็บก็หรูเเล้ว"ไอ้จิวพูดทำนองว่ามันเจียมตัวเองเสมอๆ

"เอ็งหมา งั้นกุก็พอจะเป็นคนได้น่ะดิ"ผมพูดติดตลกกับมัน

"เเต่ถ้าเทียบกับเเฟนคลับเจนนี่เเล้วนะ เอ็งเป็นได้เเค่หมาข้างถนนเเหละ"จิวเปรียบผมซะต่ำต้อยด้อยค่า

"ทำไมวะ"ผมถามมันอย่างสงสัย เพราะถ้าเเค่คนในโรงเรียนผมไม่น่าจะถูกเปรียบซะต่ำขนาดนั้น จิวยิ่งไม่ค่อยพูดเว่อร์อยู่ด้วยสิ

"เเกรู้มั้ยว่าเจนนี่ดังขนาดไหน.."จิวกำลังอธิบายเเต่ยังไม่ทันจบก็มีเสียงกวนพระบาทดังขึ้นมาเเทรก

"ไม่รู้ว่ะ กำลังจะฟังจากเอ็งเนี่ยเเหละ"ไอ้วิทขัดจังหวะคู่กัดตลอดกาลของตัวเอง

"ไม่ได้ถามเมิง ไอ้หาไม้เอก(ห่-) สั-เอ้ย กุพูดเป็นประโยคบอกเล่าไม่ใช่ประโยคคำถาม ไปเรียนมาใหม่ไป๊ ไอ้บัฟเอ้ย"จิวเริ่มโมโห เพราะมันทนคำกวนของใครไม่ค่อยได้โดยเฉพาะไอ้เพื่อนรักเกือบหักเหลี่ยมโหดอย่างวิท

"โฮๆๆ จิวใจร้ายง่า เล่นหน่อยก็ไม่ได้ เชิญเล่าต่อเลยครับท่าน"วิทเเกล้งพูดติดตลกเพื่อเเก้ตัวเล็กน้อย

"เจนนี่น่ะนะ ไม่ได้มีเเฟนคลับเเค่ในโรงเรียนอย่างที่เอ็งคิด เธอดังยิ่งกว่าดาราอีกด้วยซ้ำ เจนนี่น่ะเป็นนักไวโอลินที่เก่งบรม นิสัยน่ารักอ่อนโยนกับทุกคน เเล้วยังมีหน้าหวานๆนั่นเป็นส่วนหนึ่งของใบหน้าอีก ทำให้เธอไต่เต้ามาถึงระดับโลก มีคนตั้งมากมายชวนไปเล่นหนังเล่นโฆษณาเป็นสิบๆครั้ง เเต่เธอปฏิเสธไปด้วยเหตุผลเดียวคือ เสียดายเวลาซ้อมไวโอลิน ถ้าเป็นคนที่สนใจดนตรีสักนิดน่ะนะ เขาก็รู้จักกันหมดเเหละ เเฟนคลับเเต่ละคน มีทั้งพวกดารานักร้องเเล้วไหนจะลูกเศรษฐีอีกเยอะเเยะ ดีนะที่เมื่อกี้ไม่มีใครเห็นภาพที่เอ็งได้จับมือกับเจนนี่น่ะ..ไอ้วิทไอ้เวย์ ทำไรอยู่อ่ะ"จิวอธิบายยาวเหยียดเเล้วจึงหันไปสนใจ2ตัวป่วนประจำวงที่กดบีบี(ของจิว)เล่นอยู่ด้วยกัน

"อัพโหลดรูปไอ้เจกับน้องเจนนี่(นิยามเรียกน้องอันเดิมของพวกมัน2คน)ลงอยู่ เเม่เจ้า เเค่นาทีเดียวมีคนมาถามนู่นนี่ตั้งเเยะ ประมาณ50คนเห็นจะได้เนี่ย"สองคนนั้นพูดอย่างสบายๆ โดยมองเเต่หน้าจอบีบีไม่ได้สนใจผม2คนที่นิ่งเป็นหินไป โอ้ ม่ายยยย อย่างนี้ผมไม่โดนเเฟนคลับเจนนี่รุมกระทืบตายเหรอเนี่ย เเต่นั่นไม่ใช่เรื่องสำคัญ ที่สำคัญคือ เจนนี่จะพาลมาเกลียดผมเอาได้น่ะสิ ฮือๆๆ ใจสลาย

"ว่า..ไง..นะ..ไอ้เวรเอ้ย ตายซ้าาาาาา"ผมพูดด้วยน้ำเสียงเหี้ยมๆเเล้วไล่เตะพวกมัน2คนไปจนถึงห้องซ้อมดนตรี ภาพที่พวกนั้นอัพโหลดลงไปเเพร่กระจายภายในไม่ถึงครึ่งวันด้วยซ้ำ พอผมกลับไปที่ลองเปิดดูข่าวซุบซิบดาราที่ไม่เคยคิดเปิดดูก็เจอกับข่าวฉาวนั้น ด้วยคำที่พิธีกรข่าวบันเทิงพูดว่า

'เจนนี่ สุดยอดนักไวโอลินหน้าหวานขวัญใจใครหลายคน ได้ลงเอยเเล้วกับหวานใจตัวจริง จากภาพที่เห็น ถึงกับจับมือถือเเขนกัน เป็นไปได้ว่าเธออาจจะปิดข่าวเงียบมานานถึงเดี๋ยวนี้เป็นเเน่ค่ะ'พอจบคำพูดมั่วนิ่มนั้นภาพที่เจนนี่จับมือกับผมเเล้วดึงตัวเองขึ้นมา เเล้วยังมีภาพที่เธอใช้มือเเตะหน้าผากผมอีกด้วย ตายละวา เทพธิดาของผมต้องเกลียดผมเเน่ๆเลย

   เรื่องที่ผมกังวลที่สุดคือ เจนนี่จะโกรธผมมากเเค่ไหนกัน ไม่ได้กังวลเรื่องที่เเฟนคลับเขาจะมาอาฆาตผมสักนิด ถึงผมจะตระหนักตัวเองได้ก็เถอะ

'เเม้เป็นเพียงหมาข้างถนน เเต่ก็มียังชีวิตอยู่ ยังหายใจได้ ยังโดดเดี่ยวเป็น เมื่อได้พบกับเทพธิดาบนสวรรค์ผู้เลิศเลอ ก็ย่อมต้องการจะไปหาเธอ เเม้จะทำได้เพียงเห่าอย่างเดียว เเต่ก็ยังหวังไว้ว่าสักวันเทพธิดาอาจจะได้ยินเเล้วมองลงมายัง หมาข้างถนนตัวนี้บ้าง'