ฝากหัวใจไว้ที่...ฮานอย
9.0
กะทิแก้ว
แชร์นิยาย
6) ท้องร้อง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ“คุณจะไปไหนคะ ฉันขอร้องคุณหน่อยนะ คุณสัญญาได้มั๊ยว่าจะช่วยฉัน”
“แล้วทำไมผมต้องช่วยคุณ”
ปิ่นปักยิ้มหวานให้ พลางพูดกับธงรบว่า “แหม!! คุณ เราก็คนไทยด้วยกัน มาอยู่ในสถานที่ไกลบ้านอย่างนี้ แล้วฉันก็มีปัญหาแบบนี้ คุณคิดว่าฉันน่าสงสารมั๊ย” ปิ่นปัก ถามชายหนุ่ม และคิดว่า ชายหนุ่มต้องเห็นใจเธอ
ธงรบ ตอบทันทีแบบไม่ต้องคิด “ไม่!! ทำไมฉันต้องสงสารเธอ ยัยบ๊อง ทีตอนอยู่เมืองไทย บนเครื่อง หรือแม้แต่ในรถที่พาฉันกับเธอมาส่งที่นี่ เธอยังกวนฉันอยู่ตลอดเวลา เธอคิดมั๊ย ว่าฉันควรจะสงสารเธอ” ชายหนุ่มพูดพร้อมกับทำน้ำเสียงหัวเราะเยาะ
ปิ่นปักเก็บอาการไม่อยู่ แหว๋ ใส่ชายหนุ่มทันที “เชอะ!! นายคิดเหรอว่าฉันต้องการความช่วยเหลือจากนายจริงๆ ไม่อยากช่วยก็ไม่ต้องช่วย คนอะไรใจดำที่สุด” หญิงสาวพูดพร้อมทำตาแดงๆ และค้อนใส่ตาชายหนุ่ม
“ก็ดีฉันไปหาอะไร อร่อยๆ ใส่ท้องดีกว่า แล้วชายหนุ่มก็เดินไปโดยแกล้งทำเป็นไม่หันกลับมามองหญิงสาวอีก”
ส่วนปิ่นปักก็ยังนั่งอยู่ที่เดิมเพราะไม่รู้ว่าจะไปทางไหนดี
ธงรบเดินเลาะไปริมทะเลสาป ชายหนุ่มคิดว่า หาอะไรกินง่ายๆ แล้วซื้อไปฝากยายบ๊อง ก่อนจะหิวตายดีกว่า เดินได้สักพัก ชายหนุ่มก็ตัดสินใจเข้าร้านไก่ทอด ที่เป็นแฟรนไชส์ที่มีสาขาทั่วโลก รวมทั้งประเทศไทย ชายหนุ่มสั่งอาหารมากิน และสั่งแฮมเบอเกอร์ไก่ มาฝากหญิงสาว พร้อมเครื่องดื่มอีก 1 ชุด ชายหนุ่มเดินกลับมาตรงที่หญิงสาวนั่ง และส่งชุดอาหารที่เขาสั่งมาเผื่อหญิงสาว
“อะไร?”
“เอ๊า!! คุณน้ำยาบ้วนปากมั๊ง ไม่เห็นหรือไงว่าอาหาร เราหรือ ก็อุตส่าห์ซื้อมาฝาก กลัวจะเป็นข่าวที่เวียดนาม หญิงสาวชาวไทยหน้าตาดี หุ่น 33-24-38 เป็นลมตายแถวทะเลสาป” พูดเสร็จชายหนุ่มก็หัวเราะ
“ปากเสียที่สุด ฉันไม่กิน” หญิงสาวยังไม่ยอมรับอาหารที่ชายหนุ่มซื้อมาให้
“ก็ตามใจ อยากหิวตายก็เชิญ งั้นเอาไปทิ้งดีกว่า” ชายหนุ่มแกล้งมองหาถังขยะและจะเดินนำไปทิ้ง
“จะบ้าเหรอ เสียดายของ คุณคงไม่เคยรู้หรอกว่าคนที่เค้าอดอยากยังมีอีกเยอะในโลก” หญิงสาวกระชากจากมือชายหนุ่ม
“แล้วคุณอย่าคิดนะว่าที่ฉันกินของคุณเนี่ยมันจะเป็นบุญคุณระหว่างคุณกับฉัน แต่ฉันเสียดายของหรอก”
“เอ๊ะ!! คุณ ไม่มีใครเคยสอนคุณเหรอว่าเวลารับของจากคนอื่นควรขอบคุณเขาด้วย เอ หรือเขาสอนแล้ว แต่คุณไม่เคยจำ”
หญิงสาวกำลังจะแหว๋ ใส่ชายหนุ่มอีกรอบ แต่ชายหนุ่มหลิ่วตาให้กับถุงอาหารในมือหญิงสาว และพูดว่า “อ๊ะ อ๊ะ คุณ อาหารที่คุณถือของผมนะครับ” หญิงสาวเลยต้องปล่อยมือลง แล้วพูดเบาๆ ว่า “ขอบคุณ”
ชายหนุ่มแกล้งพูดลอยๆ ใส่หน้าหญิงสาวว่า “คนเราก็แปลก ทีว่าคนอื่นพูดซะเสียงดัง ทีเวลาขอบคุณพูดซะ นึกว่าแอบแช่งใครอยู่” แล้วชายหนุ่มก็หัวเราะออกมา เนื่องจากขำหน้าของหญิงสาวที่ตอนนี้กำลังปั้นหน้าไม่ถูก
“แล้วทำไมผมต้องช่วยคุณ”
ปิ่นปักยิ้มหวานให้ พลางพูดกับธงรบว่า “แหม!! คุณ เราก็คนไทยด้วยกัน มาอยู่ในสถานที่ไกลบ้านอย่างนี้ แล้วฉันก็มีปัญหาแบบนี้ คุณคิดว่าฉันน่าสงสารมั๊ย” ปิ่นปัก ถามชายหนุ่ม และคิดว่า ชายหนุ่มต้องเห็นใจเธอ
ธงรบ ตอบทันทีแบบไม่ต้องคิด “ไม่!! ทำไมฉันต้องสงสารเธอ ยัยบ๊อง ทีตอนอยู่เมืองไทย บนเครื่อง หรือแม้แต่ในรถที่พาฉันกับเธอมาส่งที่นี่ เธอยังกวนฉันอยู่ตลอดเวลา เธอคิดมั๊ย ว่าฉันควรจะสงสารเธอ” ชายหนุ่มพูดพร้อมกับทำน้ำเสียงหัวเราะเยาะ
ปิ่นปักเก็บอาการไม่อยู่ แหว๋ ใส่ชายหนุ่มทันที “เชอะ!! นายคิดเหรอว่าฉันต้องการความช่วยเหลือจากนายจริงๆ ไม่อยากช่วยก็ไม่ต้องช่วย คนอะไรใจดำที่สุด” หญิงสาวพูดพร้อมทำตาแดงๆ และค้อนใส่ตาชายหนุ่ม
“ก็ดีฉันไปหาอะไร อร่อยๆ ใส่ท้องดีกว่า แล้วชายหนุ่มก็เดินไปโดยแกล้งทำเป็นไม่หันกลับมามองหญิงสาวอีก”
ส่วนปิ่นปักก็ยังนั่งอยู่ที่เดิมเพราะไม่รู้ว่าจะไปทางไหนดี
ธงรบเดินเลาะไปริมทะเลสาป ชายหนุ่มคิดว่า หาอะไรกินง่ายๆ แล้วซื้อไปฝากยายบ๊อง ก่อนจะหิวตายดีกว่า เดินได้สักพัก ชายหนุ่มก็ตัดสินใจเข้าร้านไก่ทอด ที่เป็นแฟรนไชส์ที่มีสาขาทั่วโลก รวมทั้งประเทศไทย ชายหนุ่มสั่งอาหารมากิน และสั่งแฮมเบอเกอร์ไก่ มาฝากหญิงสาว พร้อมเครื่องดื่มอีก 1 ชุด ชายหนุ่มเดินกลับมาตรงที่หญิงสาวนั่ง และส่งชุดอาหารที่เขาสั่งมาเผื่อหญิงสาว
“อะไร?”
“เอ๊า!! คุณน้ำยาบ้วนปากมั๊ง ไม่เห็นหรือไงว่าอาหาร เราหรือ ก็อุตส่าห์ซื้อมาฝาก กลัวจะเป็นข่าวที่เวียดนาม หญิงสาวชาวไทยหน้าตาดี หุ่น 33-24-38 เป็นลมตายแถวทะเลสาป” พูดเสร็จชายหนุ่มก็หัวเราะ
“ปากเสียที่สุด ฉันไม่กิน” หญิงสาวยังไม่ยอมรับอาหารที่ชายหนุ่มซื้อมาให้
“ก็ตามใจ อยากหิวตายก็เชิญ งั้นเอาไปทิ้งดีกว่า” ชายหนุ่มแกล้งมองหาถังขยะและจะเดินนำไปทิ้ง
“จะบ้าเหรอ เสียดายของ คุณคงไม่เคยรู้หรอกว่าคนที่เค้าอดอยากยังมีอีกเยอะในโลก” หญิงสาวกระชากจากมือชายหนุ่ม
“แล้วคุณอย่าคิดนะว่าที่ฉันกินของคุณเนี่ยมันจะเป็นบุญคุณระหว่างคุณกับฉัน แต่ฉันเสียดายของหรอก”
“เอ๊ะ!! คุณ ไม่มีใครเคยสอนคุณเหรอว่าเวลารับของจากคนอื่นควรขอบคุณเขาด้วย เอ หรือเขาสอนแล้ว แต่คุณไม่เคยจำ”
หญิงสาวกำลังจะแหว๋ ใส่ชายหนุ่มอีกรอบ แต่ชายหนุ่มหลิ่วตาให้กับถุงอาหารในมือหญิงสาว และพูดว่า “อ๊ะ อ๊ะ คุณ อาหารที่คุณถือของผมนะครับ” หญิงสาวเลยต้องปล่อยมือลง แล้วพูดเบาๆ ว่า “ขอบคุณ”
ชายหนุ่มแกล้งพูดลอยๆ ใส่หน้าหญิงสาวว่า “คนเราก็แปลก ทีว่าคนอื่นพูดซะเสียงดัง ทีเวลาขอบคุณพูดซะ นึกว่าแอบแช่งใครอยู่” แล้วชายหนุ่มก็หัวเราะออกมา เนื่องจากขำหน้าของหญิงสาวที่ตอนนี้กำลังปั้นหน้าไม่ถูก
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.6 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
