ฝากหัวใจไว้ที่...ฮานอย

ณ สนามบินสุวรรณภูมิ

“ตายแล้ว ทำไมต้องมาตื่นสายวันนี้ด้วยนะ” ปิ่นปัก วิ่งและบ่นกับตัวเอง ก่อนเคาน์เตอร์ เช็คอินปิด 

“เดี๋ยวก่อนค่ะ มาแล้ว” ปิ่นปักตะโกนบอกเจ้าหน้าที่ก่อนเคาน์เตอร์เช็คอินปิด 

“เฮ้อ...โทษทีคะ พอดีรถติด” (พลางนึกในใจ กล้าพูดกับเจ้าหน้าที่เนอะ ตี 4 เนี่ยนะ รถติด) ก่อนหัวเราะเบาๆ เพื่อกลบเกลื่อน 

อุ้ยยย!! ปิ่นปัก อุทาน เนื่องจากมีคนมาชนข้างหลังอย่างจัง ก่อนหันไปบอกว่า

“อะไรกันเนี่ย....บ้าหรือป่าว ชนมาได้หลังแทบหัก”

หลังจากนั้นปิ่นปักก็ยื่นมือไปหาเจ้าหน้าที่ที่ยื่นพาสปอร์ตคืนให้เธอ หลังเช็คอินให้เธอเสร็จเรียบร้อย

เธอหันไปมองคนที่ชนเธอเมื่อสักครู่  ก็พบว่าเป็นผู้ชายตัวสูง ขาว ไว้เครานิดๆ ธงรบเองเมื่อเห็นเธอมอง เขาก็ส่งยิ้มให้เธออย่างสำนึกผิด แม้หญิงสาวจะคิดว่าชายหนุ่มหน้าตาดีแต่เธอก็ได้แต่ทำหน้าแสดงความไม่พอใจ เนื่องจาก ชายหนุ่มชนหลังเธออย่างจัง จนตัวเธอชนกับเคาน์เตอร์เช็คอิน ก่อนที่เธอจะเอ่ยว่า

“หน้าตาก็ไม่ดี ยังจะซุ่มซ่ามอีก บ้าหรือป่าว”

ชายหนุ่มแม้จะไม่พอใจในคำพูดของหญิงสาวแต่เนื่องจากเขาเองก็มาช้าเหมือนกันจึงรีบหันไปพูดกับเจ้าหน้าที่

“เช็คอินครับ” (ก่อนคิดในใจ ฝากไว้ก่อนเถอะ...ยัยบ๊อง เนื่องจากชายหนุ่มได้ยินเธอว่าเขา จริงๆ ครั้งแรกเขาตั้งใจจะขอโทษเธอ แต่เนื่องจากเห็นเธอว่าเขาก่อน ดังนั้น ไม่มีวันขอโทษแน่ๆ ชายหนุ่มคิด) หลังจากนั้นเขาก็หันหลังไปเพื่อคุยกับเจ้าหน้าที่ต่อ

“โทษทีครับ บังเอิญรถติด” ชายหนุ่มพูดเหมือนหญิงสาว ซึ่งพอปิ่นมุกได้ยิน ก่อนที่เธอจะเดินออกจากเคาน์เตอร์ เธอคิดในใจว่า “ตี 4 เนี่ยนะรถติด”

หลังจากผ่าน ตม. เพื่อตรวจเอกสารก่อนเดินทางออกนอกประเทศ ปิ่นปักมานั่งรอเพื่อเรียกขึ้นเครื่อง เธอได้หยิบของบางอย่างออกจากกระเป๋าสตางค์ นั่นคือ รูปถ่ายเธอกับผู้ชายหน้าตาดีคนหนึ่ง 'เดชา' แฟนเก่าเธอ ซึ่งหนีไปแต่งงานกับนักธุรกิจสาว เมื่อสัปดาห์ก่อนนั่นเอง โดยที่เธอเองก็ไม่ทันได้สังเกตว่าใครมานั่งอยู่ข้างๆ  อยู่เธอก็เผลอร้องไห้ออกมา

ข้างๆ กัน ธงรบ มานั่งข้างๆ เธอ พร้อมเปิดกระเป๋าสตางค์ และหยิบรูปถ่ายที่เขาถ่ายคู่กับ เคธ คู่รักนักเรียนนอกด้วยกันกับชายหนุ่ม ก่อนทำหน้าเศร้า และ ถอนหายใจออกมา พร้อมเสียงถอนหายใจของคนที่นั่งข้างๆ ปิ่นปักนั่นเอง ทั้งสองคนอุทานและชี้หน้าออกมาพร้อมๆ กัน

“คุณ” หญิงสาวหันไปเห็นชายหนุ่ม เธอรีบหันหน้ากลับไปเช็ดน้ำตา เพราะไม่อยากให้ใครมาหัวเราะเยาะ โดยเฉพาะนายซุ่มซ่ามนี่

“คุณ” ชายหนุ่มก็ร้องออกมาพร้อมหญิงสาว แล้วชี้ไปที่หญิงสาว

ปิ่นปักถามชายหนุ่ม “คุณจะมาถอนหายใจตามฉันทำไม มิทราบ”

“คุณจะบ้าเหรอ คุณถอนหายใจได้คนเดียวเหรอไง ประสาท”

“นี่คุณว่าฉันเหรอ”

“แล้วแต่จะคิด ใครอยากรับก็รับไป” ชายหนุ่มแกล้งพูดยั่วหญิงสาว

“คนบ้า” ปิ่นปัก ว่าชายหนุ่ม พร้อมลุกหาที่นั่งใหม่ พลางคิดในใจ “ทำไมฉันต้องโชคร้ายมาเจอนายนี่อีกนะ แถมยังไปที่เดียวกันอีก” เพราะถ้ามานั่งรอที่ เกทนี้ ก็คงไปจุดหมายเดียวกันแน่ๆ 

ธงรบ ยังนั่งอยู่ที่เดิม ซึ่งเขาเองก็คิดในใจ “ทำไมเขาต้องมาเจอ ยัยบ๊องนี่อีกนะ เฮ้อออ (ถอนหายใจอีกรอบ) แล้วยังเดินทางไปที่เดียวกับเค้าอีก แต่ก็หวังว่า หลังจากถึงฮานอย เค้าคงไม่ได้เจอยัยบ๊องนี่อีกแน่ๆ”