kiss me จูบนี้ถูกใจมั้ยครับ
6.9
PretTy
แชร์นิยาย
8) ความฝัน....เพียงชั่วครู่
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเวลา 1 ทุ่มกับอีก 45 นาที
( ซินเนีย:Say)
บ้าชิบผมไม่น่าไปทิ้งยัยนั่นไว้เลยผมไม่คิดว่าผมจะโมโหและทำรุนแรงกับยัยนั่นขนาดนั้นเธออยู่ไหนกันน่ะป๊อกกี้ไม่นานนักไอ้พาสต้าก็โทรศัพท์มาหาผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันเอาเบอร์ผมมาได้ยังไง = =’
‘‘มีอะไร’’
‘‘ตอนนี้ป๊อกกี้อยู่กับฉัน’’
‘‘เป็นไปได้ยังไง’’
‘‘เป็นไปได้สิแกทำอะไรกับบเธอไว้ฟังน่ะถ้าอยากได้ตัวเธอคืนมารับเองที่บ้านฉันละกัน’’
นั่นสิน่ะผมเป็นคนที่ทิ้งเธอไปเองดีละป๊อกกี้เธอรอฉันก่อนน่ะฉันจะไปหาเธอเดี๋ยวนี้!
อีกด้านหนึ่ง
โอ้ยทำไมฉันไม่มีเรี่ยวแรงที่จะเดินเลยน่ะ @_@ สงใสไข้หวัดคงจะรับประทานว่าแค่ที่นี่ที่ไหนแล้วทำไมฉันถึงมาอยู่นี่หรือว่าพาสต้าเป็นคนมาช่วยฉันใว้อาซึ้งน้ำใจนายจริงทั้งหล่อและนิสัยดี^^
‘‘ฟื้นแล้วเหรอเป็นไงบ้างไข้ลดแล้วหรือยัง^-^’’พาสต้าพูดพร้อมกับเอามือมาแตะที่หน้าผากทำเอาหัวใจดวงน้อยๆของฉันเต้นเป็นจังหวะกลองเลยหลู่^///^
‘‘ก็ดีขึ้นนิดหน่อยน่ะแต่ว่า..ขอบคุณมากน่ะ^^’’
‘‘ไม่เป็นไรหรอกฉันว่าซินเนียมันทำเกินไปน่ะ’’
‘‘ชั่งมันเถอะตาบ้านั่นน่ะไม่สนใจฉันหรอกU_U’’
‘‘หน้าเธอมีอะไรติดแหนะ’’
‘‘หืม..อะไรเหรอ’’ว่าแล้วพาสต้าก็เขยิบพร้อมยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆฉันรึว่านี่คือจะ...จูบ-///-
กริ๊งก่อง~
‘‘ฉันมารับคนของฉันคืน’’
‘‘ได้เอาไปสิแต่ถ้านายทำแบบนี้อีกฉันจะไม่ไว้หน้านายแล้วกัน!’’
พูดจบซินเนียก็เข้ามาคว้ามือของฉันพร้อมเดินออกไปจากบ้านของพสต้าทำเอาฉันงงเป็นไก่ตาแตก O_O สองคนนี้รู้จักกันด้วยเหรอแล้วนายรู้บ้านของพาสต้าได้ไงยิ่งคิดยิ่งปวดหัว @_@
‘‘ไปให้ท่ามันหรือไงมันถึงได้พาเธอมานี่นะ’’
‘‘อะไรน่ะ!นายเป็นคนทิ้งฉันเองแล้วพาสต้าเขาก็มาช่วยใว้เขานะนิสัยดีกว่านายเยอะ’’
‘‘ว่าไงนะ!’’ซินเนียหยุดรถพร้อมมองมาที่ฉันฉันได้แต่หลับตาปี๋ด้วยความกลัว >
‘‘โธ่เว้ยย!ฟังนะยัยซื่อบื้อถ้าเธอไปยุ่งกับมันอีกฉันไม่เอาเธอไว้แน่’’
‘‘ทำไมฉันต้องทำแบบนั้นด้วยละเขาน่ะนืสัยดีหล่อก็หล่อแถมยังเป็นสุภาพบุรุษอีก’’
‘‘เธอยังไม่รู้ตัวตนที่แท้จริงของมันอย่ามาพูดดีหน่อยเลย’’
‘‘แล้วทำไมนายไม่ไปหายัยตุ๊กตาล่ะมารับฉันทำไม’’
‘‘ก็เพราะฉัน....เพราะเธอยังเป็นลูกน้องยังไม่ครบกำหนดไงหล่ะ’’เชอะไอ้เราก็อุหส่านึกว่าเป็นห่วงที่ไหนได้นายนี่มันเลวสุดขั้วจริงๆ
‘‘เมื่อกี้เธอจะจูบกับมันรึไง’’
‘‘ถ้าใช่แล้วจะทำไม-0-’’
‘‘งั้นเหรอ..หึ’’นายซินเนียหยุดรถแล้วจับหน้าฉันใว้พร้อมกับมองหน้าฉันไม่รู้จริงๆว่าแววตาคู่นั้นคิดอะไรอยู่
‘‘นายจะทำอะ...อุ๊บส์O///O’’ซินเนียมันจูบช้านนนอีกแล้วT^Tเป็นนางเอกนิยายเรื่องนี้เนี่ยเสียเปรียบยังไงไม่รู้
‘‘เธอจำไว้เลยน่ะจูบของเธอมีฉันคนเดียวเท่านั้นที่มีสิทธิ์ได้มันคนอื่นไม่มีสิทธิ์’’อะไรกันย่ะเนียนางเอกงงหรือว่าซินเนียหึงฉันที่เกือบจะไปจูบกับพาสต้าไม่จริงใช่มั้ยฉันต้องฝันไปแน่ๆเลย>//<
( ซินเนีย:Say)
บ้าชิบผมไม่น่าไปทิ้งยัยนั่นไว้เลยผมไม่คิดว่าผมจะโมโหและทำรุนแรงกับยัยนั่นขนาดนั้นเธออยู่ไหนกันน่ะป๊อกกี้ไม่นานนักไอ้พาสต้าก็โทรศัพท์มาหาผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันเอาเบอร์ผมมาได้ยังไง = =’
‘‘มีอะไร’’
‘‘ตอนนี้ป๊อกกี้อยู่กับฉัน’’
‘‘เป็นไปได้ยังไง’’
‘‘เป็นไปได้สิแกทำอะไรกับบเธอไว้ฟังน่ะถ้าอยากได้ตัวเธอคืนมารับเองที่บ้านฉันละกัน’’
นั่นสิน่ะผมเป็นคนที่ทิ้งเธอไปเองดีละป๊อกกี้เธอรอฉันก่อนน่ะฉันจะไปหาเธอเดี๋ยวนี้!
อีกด้านหนึ่ง
โอ้ยทำไมฉันไม่มีเรี่ยวแรงที่จะเดินเลยน่ะ @_@ สงใสไข้หวัดคงจะรับประทานว่าแค่ที่นี่ที่ไหนแล้วทำไมฉันถึงมาอยู่นี่หรือว่าพาสต้าเป็นคนมาช่วยฉันใว้อาซึ้งน้ำใจนายจริงทั้งหล่อและนิสัยดี^^
‘‘ฟื้นแล้วเหรอเป็นไงบ้างไข้ลดแล้วหรือยัง^-^’’พาสต้าพูดพร้อมกับเอามือมาแตะที่หน้าผากทำเอาหัวใจดวงน้อยๆของฉันเต้นเป็นจังหวะกลองเลยหลู่^///^
‘‘ก็ดีขึ้นนิดหน่อยน่ะแต่ว่า..ขอบคุณมากน่ะ^^’’
‘‘ไม่เป็นไรหรอกฉันว่าซินเนียมันทำเกินไปน่ะ’’
‘‘ชั่งมันเถอะตาบ้านั่นน่ะไม่สนใจฉันหรอกU_U’’
‘‘หน้าเธอมีอะไรติดแหนะ’’
‘‘หืม..อะไรเหรอ’’ว่าแล้วพาสต้าก็เขยิบพร้อมยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆฉันรึว่านี่คือจะ...จูบ-///-
กริ๊งก่อง~
‘‘ฉันมารับคนของฉันคืน’’
‘‘ได้เอาไปสิแต่ถ้านายทำแบบนี้อีกฉันจะไม่ไว้หน้านายแล้วกัน!’’
พูดจบซินเนียก็เข้ามาคว้ามือของฉันพร้อมเดินออกไปจากบ้านของพสต้าทำเอาฉันงงเป็นไก่ตาแตก O_O สองคนนี้รู้จักกันด้วยเหรอแล้วนายรู้บ้านของพาสต้าได้ไงยิ่งคิดยิ่งปวดหัว @_@
‘‘ไปให้ท่ามันหรือไงมันถึงได้พาเธอมานี่นะ’’
‘‘อะไรน่ะ!นายเป็นคนทิ้งฉันเองแล้วพาสต้าเขาก็มาช่วยใว้เขานะนิสัยดีกว่านายเยอะ’’
‘‘ว่าไงนะ!’’ซินเนียหยุดรถพร้อมมองมาที่ฉันฉันได้แต่หลับตาปี๋ด้วยความกลัว >
‘‘โธ่เว้ยย!ฟังนะยัยซื่อบื้อถ้าเธอไปยุ่งกับมันอีกฉันไม่เอาเธอไว้แน่’’
‘‘ทำไมฉันต้องทำแบบนั้นด้วยละเขาน่ะนืสัยดีหล่อก็หล่อแถมยังเป็นสุภาพบุรุษอีก’’
‘‘เธอยังไม่รู้ตัวตนที่แท้จริงของมันอย่ามาพูดดีหน่อยเลย’’
‘‘แล้วทำไมนายไม่ไปหายัยตุ๊กตาล่ะมารับฉันทำไม’’
‘‘ก็เพราะฉัน....เพราะเธอยังเป็นลูกน้องยังไม่ครบกำหนดไงหล่ะ’’เชอะไอ้เราก็อุหส่านึกว่าเป็นห่วงที่ไหนได้นายนี่มันเลวสุดขั้วจริงๆ
‘‘เมื่อกี้เธอจะจูบกับมันรึไง’’
‘‘ถ้าใช่แล้วจะทำไม-0-’’
‘‘งั้นเหรอ..หึ’’นายซินเนียหยุดรถแล้วจับหน้าฉันใว้พร้อมกับมองหน้าฉันไม่รู้จริงๆว่าแววตาคู่นั้นคิดอะไรอยู่
‘‘นายจะทำอะ...อุ๊บส์O///O’’ซินเนียมันจูบช้านนนอีกแล้วT^Tเป็นนางเอกนิยายเรื่องนี้เนี่ยเสียเปรียบยังไงไม่รู้
‘‘เธอจำไว้เลยน่ะจูบของเธอมีฉันคนเดียวเท่านั้นที่มีสิทธิ์ได้มันคนอื่นไม่มีสิทธิ์’’อะไรกันย่ะเนียนางเอกงงหรือว่าซินเนียหึงฉันที่เกือบจะไปจูบกับพาสต้าไม่จริงใช่มั้ยฉันต้องฝันไปแน่ๆเลย>//<
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6.7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
