kiss me จูบนี้ถูกใจมั้ยครับ
6.9
PretTy
แชร์นิยาย
5) วันแรงของโรงเรียนที่วุ่นวาย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความรถสปรอต์สีแดงสดแล่นเข้ามาในโรงเรียนพร้อมกับเสียงกรี๊ดของสาวๆลั่นโรงเรียนโอยหนวกหนูจะแย่อยู่แล้วคับปล่อยชะนีพวกนี้ออกมาจากสวนสัตว์กันน่ะนี่ก็อีกคนทำมาเป็นยิ้มให้กับสาวๆแหละขี้หลีชะมัดทำเป็นเก๊กหล่อไอ้ขี้เก๊กแบร่
‘‘นี่เธอคัยน่ะที่มากับซินเนียอ่ะ’’
‘‘จริงด้วยซินเนียพาใครมาน่ะแถมสวยอีกต่างหาก’’
‘‘หรือว่าจะเป็นแฟนของซินเนีย’’
เอี๊อดด!!
‘‘นี่นายเบรกเบาๆก็ได้กลัวที่จอดรถหนีรึไงห่ะ=O=’’
‘‘ลงมาเร็วๆเหอะลีลาจังเธอนี่’’
‘‘ซินเนียค่ะยัยเด็กคนนี้เป็นใคร?’’จู่ๆก็มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินมาถามซินเนียว่าฉันเป็นใครแถมควงซินเนียซ่ะด้วยหน้าตาก็ดีไม่น่ามีแฟนเป็นอีตาขี้เก๊กนี่เลย (_ _^)
‘‘ลูกน้องฉันน่ะไม่มีไรหรอกไปกันเถอะครับตุ๊กตา^^’’
‘‘ค่ะตุ๊กตาก็ว่าอย่างนั้น^//^’’พูดจบยัยนั่นก็ทำหน้านางมารร้ายใส่ฉันแล้วยิ้มอย่างนางฟ้าในนายซินเนียอาเหมือนฉันเป็นตัวอะไรก็ไม่รู้ที่มาขวางคน2คนยังไงยังงั้น = =’
กริ้ง ก่อง~
‘‘นี่ป๊อกกี้แกเป็นอะไรมั่งเมื่อคืนฉันหาแกทั่วงานเลยน่ะ’’ดอลล่าฉันซาบซึ้งแกจริงที่เป็นห่งฉันยัยเพื่อนเลิฟ
‘‘ตอนนี้ฉันอยู่ที่โรงเรียนเซ็นเตอร์เดี๋ยวแกโดดเรียนมาหาฉันหน่อยได้มั้ยฉันมีเรื่องสำคัญ’’
ยัยดอลล่าตอบรับฉันหวาแย่แล้วเผลอหยอดตังค์โทรศัพท์ตู้ไปหมดเหลือ20บาทเองเฮ้อมีอะไรซวยกว่านี้มั้ยน่ะว่าแล้วฉันก็เตะกระป๋องโค้กเพื่อระบายอารมณ์
‘‘โอ้ย!!’’เอ๋าซวยแล้วฉันเตะไปโดนหัวใครเข้าแล้วล่ะเนี่ยมาวันแรกสงสัยได้เจอดีวันแรกแน่ๆ
‘‘เอ่อ...ขอโทษน่ะค่ะอ้าวพาสต้านี่หว่า-0-’’
‘‘รู้จักผมได้ไง’’
‘‘ก็คุณเคยวิ่งหนียัยแก่เอ้ยสาวๆไงค่ะ^^’’
‘‘ฉันป๊อกกี้เอางี้ไปกินข้าวด้วยกันมั้ยถือว่าเป็นการขอโทษเมื่อกี้แต่นายเลี้ยงน่ะแหะๆ’’
‘‘ได้สิ^^’’หล่อแถมยังใจดีแบบนี้มีที่ไหนอีกค่ะท่านผู้อ่านไม่เหมือนนายซินเนียหื่น ขี้เก๊ก ชอบหลีสาว แต่ฉันจะไปพูดถึงตานั่นทำไมน่ะชั่งมันเหอะไปกินข้าวกับสุดหล่อดีกว่า
ณ โรงอาหาร
‘‘เธอยัยซุ่มซ่ามรู้มั้ยกระโปรงตัวนี้ราคาเท่าไหร่กล้าดียังไงมาทำเลอะห๊ะ!’’เด็กสาวพูดด้วยอารมณ์โมโหฉันจึงหันไปดูเหตุการณ์ทันที
‘‘ฮือๆ...คุณตุ๊กตาฉันผิดไปแล้วขอโทษค่ะ’’เด็กสาวพูดขึ้นพร้อมทั้งน้ำตาที่อาบสองแก้มพูดด้วยน้ำเสียงสั่นครือ
‘‘เพี๊ยะ!!!’’
เสียงนี้ทำเอาคนทั้งโรงอาหารมามองกันหมดเด็กสาว2คนกลายเป็นจุดเด่นของทุกคนในที่นั้น
‘‘ไม่เห็นต้องทำถึงขนาดนั้นเลยนี่’’
‘‘ชั่งเถอะเธออย่าไปสนเลยยัยนั่นน่ะเป็นหลานของผู้อำนวยการโรงเรียนนี้จึงไม่มีใครกล้ายุ่งไ=^=’’ว่าแล้วไงถึงไม่มีใครเข้าไปห้ามไม่ได้ๆฉันจะไปช่วยเด็กคนนั้น
‘‘แต่ฉันต้องสนแล้วล่ะ’’
‘‘นี่เธอไม่เห็นต้องทำขนาดนั้นเลยนี่- -^’
‘‘นี่เธอคัยน่ะที่มากับซินเนียอ่ะ’’
‘‘จริงด้วยซินเนียพาใครมาน่ะแถมสวยอีกต่างหาก’’
‘‘หรือว่าจะเป็นแฟนของซินเนีย’’
เอี๊อดด!!
‘‘นี่นายเบรกเบาๆก็ได้กลัวที่จอดรถหนีรึไงห่ะ=O=’’
‘‘ลงมาเร็วๆเหอะลีลาจังเธอนี่’’
‘‘ซินเนียค่ะยัยเด็กคนนี้เป็นใคร?’’จู่ๆก็มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินมาถามซินเนียว่าฉันเป็นใครแถมควงซินเนียซ่ะด้วยหน้าตาก็ดีไม่น่ามีแฟนเป็นอีตาขี้เก๊กนี่เลย (_ _^)
‘‘ลูกน้องฉันน่ะไม่มีไรหรอกไปกันเถอะครับตุ๊กตา^^’’
‘‘ค่ะตุ๊กตาก็ว่าอย่างนั้น^//^’’พูดจบยัยนั่นก็ทำหน้านางมารร้ายใส่ฉันแล้วยิ้มอย่างนางฟ้าในนายซินเนียอาเหมือนฉันเป็นตัวอะไรก็ไม่รู้ที่มาขวางคน2คนยังไงยังงั้น = =’
กริ้ง ก่อง~
‘‘นี่ป๊อกกี้แกเป็นอะไรมั่งเมื่อคืนฉันหาแกทั่วงานเลยน่ะ’’ดอลล่าฉันซาบซึ้งแกจริงที่เป็นห่งฉันยัยเพื่อนเลิฟ
‘‘ตอนนี้ฉันอยู่ที่โรงเรียนเซ็นเตอร์เดี๋ยวแกโดดเรียนมาหาฉันหน่อยได้มั้ยฉันมีเรื่องสำคัญ’’
ยัยดอลล่าตอบรับฉันหวาแย่แล้วเผลอหยอดตังค์โทรศัพท์ตู้ไปหมดเหลือ20บาทเองเฮ้อมีอะไรซวยกว่านี้มั้ยน่ะว่าแล้วฉันก็เตะกระป๋องโค้กเพื่อระบายอารมณ์
‘‘โอ้ย!!’’เอ๋าซวยแล้วฉันเตะไปโดนหัวใครเข้าแล้วล่ะเนี่ยมาวันแรกสงสัยได้เจอดีวันแรกแน่ๆ
‘‘เอ่อ...ขอโทษน่ะค่ะอ้าวพาสต้านี่หว่า-0-’’
‘‘รู้จักผมได้ไง’’
‘‘ก็คุณเคยวิ่งหนียัยแก่เอ้ยสาวๆไงค่ะ^^’’
‘‘ฉันป๊อกกี้เอางี้ไปกินข้าวด้วยกันมั้ยถือว่าเป็นการขอโทษเมื่อกี้แต่นายเลี้ยงน่ะแหะๆ’’
‘‘ได้สิ^^’’หล่อแถมยังใจดีแบบนี้มีที่ไหนอีกค่ะท่านผู้อ่านไม่เหมือนนายซินเนียหื่น ขี้เก๊ก ชอบหลีสาว แต่ฉันจะไปพูดถึงตานั่นทำไมน่ะชั่งมันเหอะไปกินข้าวกับสุดหล่อดีกว่า
ณ โรงอาหาร
‘‘เธอยัยซุ่มซ่ามรู้มั้ยกระโปรงตัวนี้ราคาเท่าไหร่กล้าดียังไงมาทำเลอะห๊ะ!’’เด็กสาวพูดด้วยอารมณ์โมโหฉันจึงหันไปดูเหตุการณ์ทันที
‘‘ฮือๆ...คุณตุ๊กตาฉันผิดไปแล้วขอโทษค่ะ’’เด็กสาวพูดขึ้นพร้อมทั้งน้ำตาที่อาบสองแก้มพูดด้วยน้ำเสียงสั่นครือ
‘‘เพี๊ยะ!!!’’
เสียงนี้ทำเอาคนทั้งโรงอาหารมามองกันหมดเด็กสาว2คนกลายเป็นจุดเด่นของทุกคนในที่นั้น
‘‘ไม่เห็นต้องทำถึงขนาดนั้นเลยนี่’’
‘‘ชั่งเถอะเธออย่าไปสนเลยยัยนั่นน่ะเป็นหลานของผู้อำนวยการโรงเรียนนี้จึงไม่มีใครกล้ายุ่งไ=^=’’ว่าแล้วไงถึงไม่มีใครเข้าไปห้ามไม่ได้ๆฉันจะไปช่วยเด็กคนนั้น
‘‘แต่ฉันต้องสนแล้วล่ะ’’
‘‘นี่เธอไม่เห็นต้องทำขนาดนั้นเลยนี่- -^’
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6.7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
