จำเลยอาญารัก (อาญารักจำเลยซาตาน)
3.0
3) ของขวัญสุดพิเศษ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความของขวัญสุดพิเศษ
“ลูกไอแต่งตัวเสร็จรึยังจ้ะ” เสียงเย็นๆของคุณหญิงกรรณิการ์ถามบุตรสาวคนรอง
“เสร็จแล้วค่ะแม่” กันติชาเอ่ยตอบแล้วเปิดประตูออกมา วันนี้เธอใส่ชุดเดรสสีชมพูเข้มสั้นเหนือเข่าเล็กน้อย ผมยาวสลวยดันลอนเล็ก แลดูน่ารัก น่าทะนุถนอมเป็นอย่างยิ่ง
“อืม สวยจ้ะแต่ว่างานแต่งพี่จะไม่ใส่เครื่องประดับได้ยังไง อ่ะนี่จ้ะ” แม่ของกันติชายื่นกล่องเครื่องประดับให้ลูกสาว เครื่องประดับในกล่องนี้คือ สร้อยทับทิมสีแดงสดเม็ดใหญ่ที่ตกทอดมารุ่นสู่รุ่น
“สวยจังค่ะแม่ แต่ไอไม่อยากใส่อ่ะค่ะ แม่เก็บไว้เถอะนะคะ เดี๋ยวไอจะใส่จี้รูปหัวใจดีกว่านะคะ แม่ไปงานก่อนก็ได้นะคะ ไอขอรอของขวัญงานแต่งที่ไอตั้งใจเลือกก่อนนะคะ เค้ายังไม่มาส่งเลยน่ะค่ะ”
“ตามใจงั้นแม่ไปก่อนนะ” สิ้นเสียงของมารดา กันติชาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาต่อสายหาใครบางคน
“โหล ลงมือได้เลยแก ฉันจะไปงานก่อน”
งานแต่งของกันดิศและภาสินี
กันดิศและภาวินีกำลังต้อนรับแขกที่มาร่วมงานมงคลของตนด้วยสีหน้ายินดีและปลาบปลื้มใจที่มีคนมาร่วมงานพร้อมเอ่ยแสดงความยินดีที่ทั้งสองกำลังจะได้ดำเนินชีวิตคู่ของพวกเขาและเธอที่กำลังจะเกิดภายภาคหน้า จนกระทั่งกันติชาที่สวมชุดเดรสชมพูเข้มที่น่ารักเหมาะสมกับเธอราวกับสร้างมาเพื่อเธอโดยเฉพาะพร้อมกล่องของขวัญขนาดเล็กสีฟ้าสดใสผูกโบสีทองขลิบเงินเล็กน้อย
"ยินดีด้วยนะคะพี่ต้น พี่ภา" เธอวางกล่องของขวัญของเธอปนกับใบอื่นๆของคนอื่นๆด้วยท่าทีเรียบเฉย ก่อนจะเดินไปถ่ายรูปร่วมกับบ่าวสาวที่กำลังรอถ่ายรูปกับเธออยู่
"พี่ต้นค่ะ ไอไปหาพ่อกับแม่ก่อนนะคะ "เมื่อพี่ชายของเธอตอบรับ เธอจึงเขย่งริมฝีปากไปหอมแก้มสากของพี่ชายก่อนจะเดินหายเข้าไปในงาน ภาสินีกับกันดิศยิ้มตามกันติชาที่เดินเข้าไปในงานแล้ว
"น้องไอน่ารักจังนะคะ เสียดายวันแรกที่เจอของภากับน้องไอน่าจะดีกว่านี้นะคะ" ภาสินีพูดเบากันดิศหันมามองหน้าเธอเล็กน้อยก่อนจะทักทายแขกที่เดินตรงเข้ามาหาเขาและเธอด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
มาทีนิดจิตแจ่มใสค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
1 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ