ยัยสปายหน้าใสหน้าใสปะทะเจ้าชายไฟท์เตอร์
9.8
6) verybed guy
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่6
"เห้อ เหนื่อยอย่างเเรงเรย เม โฟร์กำเเพงมันสูงไปนะ กะไม่ให้ยีราฟกินใบไม้เรย"ฉันพูดขึ้นยังดีนะกำเเพงมันยังมีช่องพอให้เหยียบได้บ้างอ่ะ
"อย่าบ่นเรยน่ามิว"เมโลดี้พูดขึ้นบ้างขณะที่หูของเทอกำลังฟังเพลงจากMP3เหมือนเช่นทุกวัน
"ฮึบ โห้วถึงซักที"ฉันนั่งอยู่บนขอบของกำเเพงเพื่อรอปีนลงไปอิ่กฝั่งหนึ่งพร้อมเพื่อนๆ
"นี่พวกเราจะปีนลงไปหรือจะโดดเรยเนี่ย"โฟร์เมลถามขึ้นหลังจากขึ้นมานั่งบนขอบเปนคนที่2
"เอิ่มปีนลงไปครึ่งนึงก่อนเเรวค่อยโดดนี่มัน3เมตรนะ"เมโลดี้พูดหลังจากเธอได้ปีนขึ้นมาเป้นคนที่3
"โอเคค่อยๆปีนล่ะ ระวังตัวกันด้วย"ฉันพูดเเละค่อยๆหย่อนตัวลงเเละสอดขาไปตามช่องเรื่อยๆ
พวกเรา4 ได้รับการฝึกเเบบนี้มาเป็นเวลา1ปีเต็ม เพื่อเข้าประจำการในหน่วยงานหนึ่งของรัฐ
ฉันได้รับการฝึกด้านการต่อสู้มาน้อยที่สุดในทั้งหมด3คน เเต่เพราะอยู่ด้านโจรกรรมข้อมูล เเละจับกุม ปราบปราม จึงได้ฝึกมาบ้าง
ส่วน โฟร์เมล เเละเมโลดี้ ได้รับการฝึกด้านนี้มาโดยตรงเพราะอยู่หน่วยซิลจึงหนักไปทางการต่อสู้มากว่า
พวกเทอเรยถนัดในการทำเเบบนี้มากกว่าฉัน☻
โฟร์เมลเเละเมโลดี้กระโดดลงไปที่พื้นเเร้วเเต่ฉันสิยังไม่ได้ถึงครึ่งเรยโดดลงไปมีหวังขา เเข้งหักกัน
'ตุบ'ฉันกระโดดตามพวกเธอลงไป
"ไม่รอ"ฉันพูดขึ้น
"เเกช้าจ้ะยัยเต่า"เมโลดี้ว่า
"ฉันว่าเเกควรจะไปเข้าคอสต์ของกรมนะ"โฟร์เมลบอก
"ฉันก้อว่างั้นเเหละ เอิ่มเเล้วนี่เราควรไปหา ผ.อ.ใช่ป่ะ"
"ใช่เเล้ว"
"ไปกันเถอะ"
หน้าห้องผู้อำนวยการ
'ก๊อก ๆๆ ขออนุญาติค่ะผอ.'
ยัยเมทำหน้าที่เคาะประตูไม่นานก้อมีเสียงตอบกลับมา
"เชิญ"
เมื่อเดินเข้าไปในห้อง พบชายเเต่ตัวภูมิฐานด้วยชุดสูทสีเทา
พุงพลุ้ยคนเดิมที่นั่งทำหน้าโหด- - vp^j
"สวัสดีค้ะ ผอ. "
ราวกับผสานเสียงพวกเรา3คนกล่าวคำทักทายตามมารยาทเเทบจะพร้อมๆกัน
"สวัสดี นั่งสิ"
พวกเรา3คนขยับไปทางุมที่ ผอ.ผายมือเเทบจะทันที
พร้อมนั่งเบียดกันอยู่ที่โซฟาสีนํ้าตาลอ่อน
"ไม่ต้องกลัวผมหรอก"
หลังจากชายภูมิฐานเอ่ยเราก้อไม่ได้ผ่อนคลายลงเเต่อย่างไร
"เอาล่ะเรารีบเข้าเรื่องเรยดีกว่า เรื่องงานพวกหนูคงจะรุ้เรื่องดีเเร้ว
เอาเป็นว่าเรามาคุยเรื่องความเป็นอยู่กับเรื่องการเรียนของเรากันดีกว่า ผม จะส่งพวกคุณไปอยู่ที่ชั้นม.5ซึ่งเปนสายชั้นที่มีนักเรียนหายไปมากที่สุดถึง5คน ส่วนเรื่องความเป็นอยู่พวกหนู3คนจะได้อยู่ด้วย เพื่อความสะดวกในการทำงาน อ่ะนี่ กุญเเจห้อง กับคีย์การด์สำหรับใช้ลิฟ ไม่กี่คนหรอกนะที่จะได้ใช้มันน่ะ"
ผอ.พูดพร้อมมองดูนาฬิกายัง
"พอมีเวลาไปกันเถอะ ฉันจะพาไปดูห้อง"
พูดจบผอ.ก็ลุกขึ้นเดินนำออกไป
"เห้อ เหนื่อยอย่างเเรงเรย เม โฟร์กำเเพงมันสูงไปนะ กะไม่ให้ยีราฟกินใบไม้เรย"ฉันพูดขึ้นยังดีนะกำเเพงมันยังมีช่องพอให้เหยียบได้บ้างอ่ะ
"อย่าบ่นเรยน่ามิว"เมโลดี้พูดขึ้นบ้างขณะที่หูของเทอกำลังฟังเพลงจากMP3เหมือนเช่นทุกวัน
"ฮึบ โห้วถึงซักที"ฉันนั่งอยู่บนขอบของกำเเพงเพื่อรอปีนลงไปอิ่กฝั่งหนึ่งพร้อมเพื่อนๆ
"นี่พวกเราจะปีนลงไปหรือจะโดดเรยเนี่ย"โฟร์เมลถามขึ้นหลังจากขึ้นมานั่งบนขอบเปนคนที่2
"เอิ่มปีนลงไปครึ่งนึงก่อนเเรวค่อยโดดนี่มัน3เมตรนะ"เมโลดี้พูดหลังจากเธอได้ปีนขึ้นมาเป้นคนที่3
"โอเคค่อยๆปีนล่ะ ระวังตัวกันด้วย"ฉันพูดเเละค่อยๆหย่อนตัวลงเเละสอดขาไปตามช่องเรื่อยๆ
พวกเรา4 ได้รับการฝึกเเบบนี้มาเป็นเวลา1ปีเต็ม เพื่อเข้าประจำการในหน่วยงานหนึ่งของรัฐ
ฉันได้รับการฝึกด้านการต่อสู้มาน้อยที่สุดในทั้งหมด3คน เเต่เพราะอยู่ด้านโจรกรรมข้อมูล เเละจับกุม ปราบปราม จึงได้ฝึกมาบ้าง
ส่วน โฟร์เมล เเละเมโลดี้ ได้รับการฝึกด้านนี้มาโดยตรงเพราะอยู่หน่วยซิลจึงหนักไปทางการต่อสู้มากว่า
พวกเทอเรยถนัดในการทำเเบบนี้มากกว่าฉัน☻
โฟร์เมลเเละเมโลดี้กระโดดลงไปที่พื้นเเร้วเเต่ฉันสิยังไม่ได้ถึงครึ่งเรยโดดลงไปมีหวังขา เเข้งหักกัน
'ตุบ'ฉันกระโดดตามพวกเธอลงไป
"ไม่รอ"ฉันพูดขึ้น
"เเกช้าจ้ะยัยเต่า"เมโลดี้ว่า
"ฉันว่าเเกควรจะไปเข้าคอสต์ของกรมนะ"โฟร์เมลบอก
"ฉันก้อว่างั้นเเหละ เอิ่มเเล้วนี่เราควรไปหา ผ.อ.ใช่ป่ะ"
"ใช่เเล้ว"
"ไปกันเถอะ"
หน้าห้องผู้อำนวยการ
'ก๊อก ๆๆ ขออนุญาติค่ะผอ.'
ยัยเมทำหน้าที่เคาะประตูไม่นานก้อมีเสียงตอบกลับมา
"เชิญ"
เมื่อเดินเข้าไปในห้อง พบชายเเต่ตัวภูมิฐานด้วยชุดสูทสีเทา
พุงพลุ้ยคนเดิมที่นั่งทำหน้าโหด- - vp^j
"สวัสดีค้ะ ผอ. "
ราวกับผสานเสียงพวกเรา3คนกล่าวคำทักทายตามมารยาทเเทบจะพร้อมๆกัน
"สวัสดี นั่งสิ"
พวกเรา3คนขยับไปทางุมที่ ผอ.ผายมือเเทบจะทันที
พร้อมนั่งเบียดกันอยู่ที่โซฟาสีนํ้าตาลอ่อน
"ไม่ต้องกลัวผมหรอก"
หลังจากชายภูมิฐานเอ่ยเราก้อไม่ได้ผ่อนคลายลงเเต่อย่างไร
"เอาล่ะเรารีบเข้าเรื่องเรยดีกว่า เรื่องงานพวกหนูคงจะรุ้เรื่องดีเเร้ว
เอาเป็นว่าเรามาคุยเรื่องความเป็นอยู่กับเรื่องการเรียนของเรากันดีกว่า ผม จะส่งพวกคุณไปอยู่ที่ชั้นม.5ซึ่งเปนสายชั้นที่มีนักเรียนหายไปมากที่สุดถึง5คน ส่วนเรื่องความเป็นอยู่พวกหนู3คนจะได้อยู่ด้วย เพื่อความสะดวกในการทำงาน อ่ะนี่ กุญเเจห้อง กับคีย์การด์สำหรับใช้ลิฟ ไม่กี่คนหรอกนะที่จะได้ใช้มันน่ะ"
ผอ.พูดพร้อมมองดูนาฬิกายัง
"พอมีเวลาไปกันเถอะ ฉันจะพาไปดูห้อง"
พูดจบผอ.ก็ลุกขึ้นเดินนำออกไป
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ