ยัยสปายหน้าใสหน้าใสปะทะเจ้าชายไฟท์เตอร์

ตอนที่6

        "เห้อ เหนื่อยอย่างเเรงเรย เม โฟร์กำเเพงมันสูงไปนะ กะไม่ให้ยีราฟกินใบไม้เรย"ฉันพูดขึ้นยังดีนะกำเเพงมันยังมีช่องพอให้เหยียบได้บ้างอ่ะ

"อย่าบ่นเรยน่ามิว"เมโลดี้พูดขึ้นบ้างขณะที่หูของเทอกำลังฟังเพลงจากMP3เหมือนเช่นทุกวัน

"ฮึบ โห้วถึงซักที"ฉันนั่งอยู่บนขอบของกำเเพงเพื่อรอปีนลงไปอิ่กฝั่งหนึ่งพร้อมเพื่อนๆ

"นี่พวกเราจะปีนลงไปหรือจะโดดเรยเนี่ย"โฟร์เมลถามขึ้นหลังจากขึ้นมานั่งบนขอบเปนคนที่2

"เอิ่มปีนลงไปครึ่งนึงก่อนเเรวค่อยโดดนี่มัน3เมตรนะ"เมโลดี้พูดหลังจากเธอได้ปีนขึ้นมาเป้นคนที่3

"โอเคค่อยๆปีนล่ะ ระวังตัวกันด้วย"ฉันพูดเเละค่อยๆหย่อนตัวลงเเละสอดขาไปตามช่องเรื่อยๆ

 พวกเรา4 ได้รับการฝึกเเบบนี้มาเป็นเวลา1ปีเต็ม เพื่อเข้าประจำการในหน่วยงานหนึ่งของรัฐ

ฉันได้รับการฝึกด้านการต่อสู้มาน้อยที่สุดในทั้งหมด3คน เเต่เพราะอยู่ด้านโจรกรรมข้อมูล เเละจับกุม ปราบปราม จึงได้ฝึกมาบ้าง

ส่วน โฟร์เมล เเละเมโลดี้ ได้รับการฝึกด้านนี้มาโดยตรงเพราะอยู่หน่วยซิลจึงหนักไปทางการต่อสู้มากว่า

พวกเทอเรยถนัดในการทำเเบบนี้มากกว่าฉัน☻

โฟร์เมลเเละเมโลดี้กระโดดลงไปที่พื้นเเร้วเเต่ฉันสิยังไม่ได้ถึงครึ่งเรยโดดลงไปมีหวังขา เเข้งหักกัน

'ตุบ'ฉันกระโดดตามพวกเธอลงไป

"ไม่รอ"ฉันพูดขึ้น

"เเกช้าจ้ะยัยเต่า"เมโลดี้ว่า

"ฉันว่าเเกควรจะไปเข้าคอสต์ของกรมนะ"โฟร์เมลบอก

"ฉันก้อว่างั้นเเหละ เอิ่มเเล้วนี่เราควรไปหา  ผ.อ.ใช่ป่ะ"

"ใช่เเล้ว"

"ไปกันเถอะ"

 หน้าห้องผู้อำนวยการ

'ก๊อก ๆๆ ขออนุญาติค่ะผอ.'

ยัยเมทำหน้าที่เคาะประตูไม่นานก้อมีเสียงตอบกลับมา

          "เชิญ"

เมื่อเดินเข้าไปในห้อง พบชายเเต่ตัวภูมิฐานด้วยชุดสูทสีเทา

พุงพลุ้ยคนเดิมที่นั่งทำหน้าโหด- - vp^j

"สวัสดีค้ะ ผอ. "

ราวกับผสานเสียงพวกเรา3คนกล่าวคำทักทายตามมารยาทเเทบจะพร้อมๆกัน

"สวัสดี นั่งสิ"

พวกเรา3คนขยับไปทางุมที่ ผอ.ผายมือเเทบจะทันที

พร้อมนั่งเบียดกันอยู่ที่โซฟาสีนํ้าตาลอ่อน

 "ไม่ต้องกลัวผมหรอก"

หลังจากชายภูมิฐานเอ่ยเราก้อไม่ได้ผ่อนคลายลงเเต่อย่างไร

"เอาล่ะเรารีบเข้าเรื่องเรยดีกว่า เรื่องงานพวกหนูคงจะรุ้เรื่องดีเเร้ว

เอาเป็นว่าเรามาคุยเรื่องความเป็นอยู่กับเรื่องการเรียนของเรากันดีกว่า ผม จะส่งพวกคุณไปอยู่ที่ชั้นม.5ซึ่งเปนสายชั้นที่มีนักเรียนหายไปมากที่สุดถึง5คน ส่วนเรื่องความเป็นอยู่พวกหนู3คนจะได้อยู่ด้วย เพื่อความสะดวกในการทำงาน อ่ะนี่ กุญเเจห้อง กับคีย์การด์สำหรับใช้ลิฟ ไม่กี่คนหรอกนะที่จะได้ใช้มันน่ะ"

ผอ.พูดพร้อมมองดูนาฬิกายัง

"พอมีเวลาไปกันเถอะ ฉันจะพาไปดูห้อง"

พูดจบผอ.ก็ลุกขึ้นเดินนำออกไป