ยัยสปายหน้าใสหน้าใสปะทะเจ้าชายไฟท์เตอร์

9.8

เขียนโดย กัสเบล

วันที่ 22 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554 เวลา 18.34 น.

  7 ตอน
  8 วิจารณ์
  15.10K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) คำพูด&หายนะ/2

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"พี่มินคะ "ฉันตะโกนเรียกพี่มินตราพี่ที่พ่อฉันส่งมาทำงานด้วยผ่านเสียงเพลงที่ดังกระหึ่ม

"ว่าไงมิวสิค"พี่มินตะโกนกลับมมา

"เมื่อไหร่ปลาจะมาละค๊ะ"อ๊ะๆๆอย่าเข้าใจผิดฉันไม่ได้สั่งปลามากิน ปลาที่ผู้ถึงคือ เหยื่อเอเย่นยาเสพติดรายใหญ่ของประเทศค่า

"เดี๋ยวคงมาเเล้วละเต้นไปเถอะเดี๋ยวมีคนสงสัย เพลงมันใกล้จบเเล้ว"

"ค่าเจ๊มิน"เมื่อ5นาทีผ่านไปเพลงก็จบลงฉันเเละเจ๊มินก็ถูกเรียกตัวลงจากฟลอเพื่อไปหาพวกเอเย่น นึกว่าต้องเต้นจนลิ้นหอยซะอีก คงไม่รู้ใช่ไหมว่าทำไมฉันเเละเจ๊มินถึงทำงานเเบบนี้ พวกเราคือสายลับน่ะสิ เเง เพราะอะไรก็จำไม่ได้เพราะพ่อฉันซึ่งเป็นตำรวจ บอกว่าตอนเด็กๆฉันอยากเป็นสายลับ อันนี้พอมีเหตุผล เเต่ฉันเเละเจ๊มินอายุเเค่17-18กันเองซึ่งฉันไม่คอยมีปัญหาเพราะเคยพูดกับพ่อไว้ เเต่เจ๊มินเนี่ยสิไม่ได้เกี่ยวข้องใดๆทั้งสินเเค่โชคชะตานำพาให้เเกโชคร้ายดันมาเป็นเเฟนกับเฮียตัวโน๊ตเเละเป็นว่าที่ลูกสะใภ้ พ่อบอกว่า"ลูกสะใภ้ก็เหมือนลูกพ่อ" ฉันเเละเจ๊มินจึงต้องมาเสี่ยงเเบบนี้ไง เมื่อเข้าห้องมา พวกเอเย่นกำลังนั่งนับเงินเเละของอยู่พวกฉันจึง รอให้มันเเลกของเเละเงินกันเสร็จฉันจึงเข้าจับกุมอย่างชำนาญ เพราะทำมาหลายงานเเล้ว เมื่องานจบฉันเเละเจ๊มินจึงกลับมารายงานพ่อที่บ้าน

"พ่อคะ หนูเเละพี่มินทำงานเสร็จเรียบร้อยตามเป้าหมายค่ะ"

"ดีมากลูกของพ่อทั้ง2คน หนูมินไอ้ตัวโน๊ตมันนั่งรอหนูอยู่ที่ห้องนั่งเล่นนู่นเเหนะ"พ่อหันไปบอกพี่มินเเล้วหนูละพ่อมีใครรอไหม

"ค่ะพ่อ หนูลาเลยนะค๊"พี่มินพูดพร้อมยกมือไหว้พ่อเเล้วเดินออกไป

"มิว พ่อมีงานให้หนูทำลูก "

"งาน งานหนูคนเดียวหรือคะ"ฉันถามอย่างเเปลกใจเพราะบางทีเฮียตัวโน๊ตจะทำด้วยหรือไม่ก็เจ๊มิน

"ไม่ใช่ลูกงานนี้จะมีสายของเราอยู่ด้วย เเต่พ่อก็ยังไม่เคยเห็นเเต่เขาเหมือนกันเขาจะคอยช่วยลูกอยู่ในนั้น รหัสของเราคือ มิดไนท์" พ่อบอก

"เมื่อไหร่คะ"

"2อาทิตย์ ลูกส่วนเนื้อหางานพ่อให้ตัวโน๊ตเอาไปวางในห้องลูกเเล้วนะ ไปพักผ่อนเถอะ"

"คะพ่อ"ฉันเดินออกจากห้องพ่อผ่านห้องนั่งเล่นเห็นเจ๊มินนอนเล่นอยู่บนตักพี่ตัวโน๊ตเมื่อไหร่ฉันจะมีเเฟนกะเขาซะทีน้าเฮ้ออย่าไปคิดเลยฉันเดินไปเรื่อยๆจนถึงห้องนอนของตัวเอง เเล้วจึงเข้าไปนอน ก่อนนอนฉันจึงทำสิ่งที่ต้องทำประจำคือเขียนไดอารี่ก่อนนอน  เมื่อหันไปทางหน้ากระจกจึงเห็นซองสีนําตาลวางอยู่ นั่นเองคือสิ่งที่ฉันต้องทำใน2 อาทิตย์นั่นเอง..

เดี๋ยวเอาเเค่เน้ก่อนนะเบลไปนอนก่อนง่วงมาก

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา