ดาบสะท้านยุทธภพ

ในที่สุดเหลียงจิ้ง ไหวอัน และเสี่ยวเชี่ยนก็ได้เดินทางมาถึงสำนักคุณธรรมแต่เส้นทางขึ้นเขาไปที่สำนักคุณธรรมกลับมีการต่อสู้กันอย่างดุเดือด

"นั้นท่านพ่อข้าหนิ"ไหวอันเห็นพ่อของตัวเองกำลังสู้กับพวกอธรรมเลยรีบเข้าไปช่วย

"เสี่ยวเชี่ยวเจ้าหลบอยู่ที่นี่ก่อนนะ ข้าจะไปช่วยไหวอันสู้กับพวกอธรรมก่อน เจ้าอย่าออกมานะเข้าใจมั้ย"เหลียงจิ้งหาที่ซ่อนให้กับเสี่ยวเชี่ยนเจอแล้วก็รีบพาเสี่ยวเชี่ยวเข้าไปหลบ

"อื่ม"เสี่ยวเชี่ยนพยักหน้า

"ถ้าไม่ใช่ข้าอย่าออกมาเด็ดขาดนะ"เหลียงจิ้งย้ำอีกทีแล้วใช้วิชาตัวเบาเข้าไปในสนามรบแล้วสู้กับพวกอธรรมจนชนะ

"ท่านพ่อ ท่านผู้นี้คือเหลียงจิ้งเป็นคนที่ช่วยชีวิตลูกที่ลูกเคยเล่าให้ท่านพ่อฟังไง"ไหวอันรีบแนะนำเหลียงจิ้งให้พ่อของเขารู้จัก

"ขอบคุณมากท่านจอมยุทธข้าไม่รู้จะตอบแทนท่านยังไงดี ท่านช่วยชีวิตลูกข้าแล้ววันนี้ยังมาช่วยข้าสู้กับพวกอธรรมอีก"พ่อของไหวอันอายุ 50 กว่าปีแล้วไว้หนวดยาวกว่า 30 เซนใส่ชุดเจ้าสำนักสีฟ้ามีรูปหยิงหยังอยู่ตรงกลางหน้าอกใส่ผ้าคลุมสีฟ้าไว้กลางหลังยาวถึงพื้น

"ไม่เป็นไรหลอก ท่านไม่ต้องตอบแทนข้าหลอกเห็นผู้อื่นลำบากก็ต้องยื่นมือเข้าไปช่วยเหลือ"เหลียงจิ้งคารวะพ่อของไหวอัน

"ท่านจอมยุทธข้าว่าเราไปคุยกันที่สำนักดีกว่านะ"พ่อของไหวอันเชิญเหลียงจิ้งขึ้นไปบนเขา

"คือข้าขอไปรับภารยาข้าก่อนได้มั้ย ข้าพานางไปหลบอยู่บนเขา"เหลียงจิ้งขอไปรับเสี่ยวเชี่ยนก่อน

"อ่อ ได้สินั้นพวกข้าจะไปกับท่านนะ"พ่อของไหวอันก็เดินตามเหลียงจิ้งไป

"เสี่ยวเชี่ยน ข้าเองนะออกมาได้แล้วล่ะ"พอเหลียงจิ้งไปถึงที่ซ่อนตัวของเสี่ยวเชี่ยนก็รีบตะโกนเรีนกทันทีแต่กลับไม่มีใครตอบรับมาเลย เหลียงจิ้งรู้สึกไม่ค่อยดีเลยรีบวิ่งเข้าไปดูในที่ซ่อน แต่กลับไม่เจอเสี่ยวเชี่ยนเหลือแต่เศษผ้าของเสี่ยวเชี่ยนที่ติดอยู่ที่กิ่งไม้เล็กๆ เหลียงจิ้งเก็บขึ้นมาดู เหลียงจิ้งแน่ใจเลยว่ามันคือเนื้อผ้าของเสี่ยวเชี่ยนที่ฉีกติดอยู่ที่กิ่งไม้แน่ๆ

"เสี่ยวเชี่ยนนนนนนนนนนนนนนนนนนน"เหลียงจิ้งตะโกนออกมาสุดเสียง

"ท่านเหลียง ข้าว่านางคงจะถูกพวกอธรรมจับตัวไป ข้าคิดว่าเราไปวางแผนที่สำนักแล้วค่อยไปชิงตัวนางกลับมาดีมั้ย"พ่อของไหวอันพยายามพูดปลอบใจเหลียงจิ้ง

"ใช่แล้วครับนายท่าน ข้าว่าเราไปวางแผนกันก่อนดีกว่า"ไหวอันก็เห็นด้วยกับพ่อของเขา

"ข้ารู้นะว่าท่านเป็นห่วงนางมาก แต่เรายังไม่รู้กองกำลังที่แท้จริงของมัน ถ้าเราบุกไปตอนนี้ก็คงเอาชีวิตไปทิ้งเปล่าๆ ข้าหวังว่าท่านจะเข้าใจนะ"พ่อของไหวอันพูดออกมาด้วยเหตุด้วยผล

"ครับ"เหลียงจิ้งกำหมัดแน่นแล้วก็ตอบตกลง แล้วทุกคนก็เดินทางขึ้นเขาไป

"พาท่านจอมยุทธไปพักผ่อนก่อนพรุ้งนี้ค่อยมาวางแผนกัน"พอไปถึงที่สำนักคุณธรรมพ่อของไหวอันก็ได้จังให้ไปจักห้องให้เหลียงจิ้ง

"ท่าน รีบวางแผนตอนนี้เลยไม่ได้หลอก"เหลียงจิ้งห่วงเสี่ยวเชี่ยนมากเลยต้องการให้วางแผนไวๆ

"ท่านจอมยุทธ ท่านใจเย็นๆก่อน ท่านไปพักผ่อนให้สบายก่อนเถอะ"พ่อของไหวอันย้ำอีกที

"ใช่ครับวันนี้ทุกคนเหนื่อยกันมากแล้วไว้พรุ้งนี้ดีกว่านะครับนายท่าน ข้าจะพานายท่านไปพักผ่อนเอง"ไหวอันเห็นด้วยกับพ่อของเขา

"อย่างนั้นก็ได้ครับ"เหลียงจิ้งต้องทำตามเสียงข้างมากแล้วก็เดินตามไหวอันไป

ส่วนทางด้านเสี่ยวเชี่ยน

"ท่านหลิวจิ่งเฉ่า ข้าพบนางหลบซ่อนตัวอยู่ครับ ข้าเลยจับนางมา"ชายหนุ่มที่จับตัวเยวเชี่ยนมารายงานให้นายของเขาทราบ

"ปล่อยตัวนาง"ชายแก่อายุกว่า 60 ปี ใส่ชุดสีขาวเขาคือผู้นำก่องทัพฝ่านอธรรมในครั้งนี้ และเขาเป็นเจ้าสำนักเลือดปิศาจด้วย

"ท่านจับข้ามาทำไม"เสี่ยวเชี่ยนรีบถามทันที

"เจ้าชื่ออะไร"หลิวจิ่งเฉ่าถามเสี่ยวเชี่ยน

"ข้าชื่อเสี่ยวเชี่ยน"เสี่ยวเชียนตอบกลับไป

"ผิดแล้วเจ้าชื่อ หลิวมิ่งหลาน เจ้าคือลูกของข้า"หลิวจิ่งเฉ่ามองหน้าเสี่ยวเชี่ยน

"ท่านรู้จักข้าหรอ"เสี่ยวเชี่ยนรีบถามทันทีเขาคิดว่าชายคนนี้ต้องรู้จักเขาแน่ๆ

"ใช่ รู้จักดีด้วยเพราะว่าเจ้าเป็นลูกข้า"หลิวจิ่งเฉ่าเอาหยกรูปมังกรออกมา

"คนที่จะมีหยกนี้ต้องเป็นคนของตะกุล หลิว เท่านั้นเจ้ามีมันมั้ยล่ะ"หลิวจิ่งเฉ่าเดินเข้าไปหาเสี่ยวเชี่ยน

เสี่ยวเชี่ยนก็เอาหยดของเขาออกมาดูมันเหมือนของหลิวจิ่งเฉ่าไม่มีผิดเลย

"ใช่ข้ามี แต่ทำไมข้าจำท่านไม่ได้เลย"เสี่ยวเชี่ยนพยายามคิดแต่ก็คิดไม่ออก

"เรื่องเป็นอย่างนี้ คือว่าลูกต้องการจะออกจากสำนักเลือดปีศาจ กฏของเราคือถ้าใครจะออกจากสำนะเลือดปีศาจต้องกินยากระชากวิญญาณไป แล้วเจ้าก็ได้กินมันเข้าไปเลยทำให้เจ้าทำไม่ได้ ข้าเจ้าอยากให้ความทรงจำของเจ้ากลับคืนมาให้เจ้ากินยาเม็ดนี้"แล้วหลิวจิ่งเฉ่าก็เอายาออกมาแล้วมอบให้เสี่ยวเชี่ยน

"เอาล่ะไว้แค่นี้ก่อนข้าต้องวางแผนโจมตีสำนักคุณธรรมอยู่ เด็กๆพาลูกข้าไปนอน"หลิวจิ่งเฉ่าก็เรียนให้ลูกน้องพาเสี่ยวเชี่ยนไปนอน

พอไปถึงที่ห้องพักแล้วเสี่ยวเชี่ยนก็เอายาที่หลิวจิ่งเฉ่าให้ออกมานางกำลังคิดอยู่ว่าจะกินยาเม็ดนี้ดีหรือไม่

โปรคติดตามตอนต่อไป