หนุ่มสุดซ่าส์ คว้าหัวใจยัยเพลย์เกลิย์
1.9
1) นายหน้าเมื่อย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ " กรี๊ดเก็ทเเกว่าคนนั้นหล่อป่ะ"ฉันกรี๊ดขึ้นเมื่อเรด้าร์มองหาผู้ชายเหลือบไปเห็นหนุ่มหล่อ5-6คนเล่นบอลกันอยู่
"อะไร..ไหนดูดิ๊"ยัยเก็ทเพื่อนสุดที่เลิฟพูดพร้อมมองหา
"อูยเล่นของเเปลกว่ะโบ"ยัยเก็ทพูดติดตลก
"ทำไมหรอเก็ท" ยัยออยถามขึ้นหลังจากนั่งเสริมเเรด เอ้ย เสริมสวยอยู่นาน
"โบมันชอบตุ๊ดว่ะ555+"จบเสียงยัยเก็ทเพื่อนทุกคนที่นั่งอยู่ที่โต๊ะก็หันมามองหน้าฉันเป็นตาเดียว
"เฮ้ย ไม่ได้ชอบถามเฉยเฉยว่าหล่อรึป่าว"แถไปเรื่อยเนอะ
"ตึ่ง ตึง ตึ่ง ตึ้ง" ขอให้เขาใจตรงกันว่ามันคือเสียงประชาสัมพันธ์
"ขอเชิญ น.ส.กัญศนากร น.ส. เกศรา น.ส. ธันยาภา น.ส. พรชนก นาย ณัชนนท์ นาย สิทธิ์กร นายปริญญา
เเละนายจักรภัทรที่ห้องฝ่ายปกครองด้วยค่ะ"เมื่อจบเสียงประชาสัมพันธ์เรา4คนก็มองหน้ากันโดยมิได้นัดหมาย
"อะไรว๊ะเก็ท"ออยถามขึ้นอย่างตกใจ
"ไม่รู้ว่ะ เเต่รีบไปเหอะเห็นพวกผู้ชายที่ถูกเรียกพร้อมเรามันไปกันเเล้วเดี๋ยวพวกเราจะโดนครูเเหววใจร้ายทำโทษข้อหาไปช้า"ยัยเก็ทบอกอย่างร้อนรนพร้อมวิ่งจากโต๊ะออกไป
"ออย เเพร์ไปกันเหอะ"ฉันพูดอย่างเหนื่อยใจ วันนี้มันวันซวยอะไรฟะมองผู้ชายก็เป็นตุ๊ด เเถมถูกเรียกไปห้องปกครองอีก จะมีอะไรซวยกว่านี้ไหมเนี่
" ออย เเพร์ รอด้วย" ฉันรีบวิ่งตามเพื่อนรักทั้ง3ไป
"ปึ้ก โครม"ใครมันวิ่งมาชนฉันล้มฟะเเถมยังไม่ช่วยอีกฉันลูก ผ.อ.นะเฟร้ยไม่รอช้าฉันจึงเงยหน้าขึ้นไปด่า
"นี่นายวิ่งมาภาษาอะไรถึงมองไม่เห็นฉันแถมวิ่งชนฉันล้มยังไม่คิดช่วย"
".............."เงียบ
"หูหนวกรึไงนี่นายว้าย" อีตาบ้านี่ไม่พูดไม่จาอะไรอยู่ๆก็ดึงเเขนฉันขึ้นไปเลยด้วยความตัวเล็กของฉัน ฉันจึงปลิวไปตามเเรงฉุดตัวฉันจึงประทะกับเเผงอกเข้าเต็มๆจุกเลยอ่ะ
"คิดจะอ่อยฉันรึไงไม่ได้ผลหรอก"
"หาอะไรนะ"
"โบ!อ.จ.บอกว่าจะให้ต้องส่งราชรถไปเทียบเหรอถึงจะมาได้"เสียงยัยเก็ทตะโกนมา
"ฝากไว้ก่อนนะนายอะ ชิ!"ฉันพูดกับนายหน้าเมื่อยจบก็รีบวิ่งมาที่ห้องปกครองโดยไม่ได้หันหลังไปมองว่าเขาวิ่งไปทางไหน
"อะไร..ไหนดูดิ๊"ยัยเก็ทเพื่อนสุดที่เลิฟพูดพร้อมมองหา
"อูยเล่นของเเปลกว่ะโบ"ยัยเก็ทพูดติดตลก
"ทำไมหรอเก็ท" ยัยออยถามขึ้นหลังจากนั่งเสริมเเรด เอ้ย เสริมสวยอยู่นาน
"โบมันชอบตุ๊ดว่ะ555+"จบเสียงยัยเก็ทเพื่อนทุกคนที่นั่งอยู่ที่โต๊ะก็หันมามองหน้าฉันเป็นตาเดียว
"เฮ้ย ไม่ได้ชอบถามเฉยเฉยว่าหล่อรึป่าว"แถไปเรื่อยเนอะ
"ตึ่ง ตึง ตึ่ง ตึ้ง" ขอให้เขาใจตรงกันว่ามันคือเสียงประชาสัมพันธ์
"ขอเชิญ น.ส.กัญศนากร น.ส. เกศรา น.ส. ธันยาภา น.ส. พรชนก นาย ณัชนนท์ นาย สิทธิ์กร นายปริญญา
เเละนายจักรภัทรที่ห้องฝ่ายปกครองด้วยค่ะ"เมื่อจบเสียงประชาสัมพันธ์เรา4คนก็มองหน้ากันโดยมิได้นัดหมาย
"อะไรว๊ะเก็ท"ออยถามขึ้นอย่างตกใจ
"ไม่รู้ว่ะ เเต่รีบไปเหอะเห็นพวกผู้ชายที่ถูกเรียกพร้อมเรามันไปกันเเล้วเดี๋ยวพวกเราจะโดนครูเเหววใจร้ายทำโทษข้อหาไปช้า"ยัยเก็ทบอกอย่างร้อนรนพร้อมวิ่งจากโต๊ะออกไป
"ออย เเพร์ไปกันเหอะ"ฉันพูดอย่างเหนื่อยใจ วันนี้มันวันซวยอะไรฟะมองผู้ชายก็เป็นตุ๊ด เเถมถูกเรียกไปห้องปกครองอีก จะมีอะไรซวยกว่านี้ไหมเนี่
" ออย เเพร์ รอด้วย" ฉันรีบวิ่งตามเพื่อนรักทั้ง3ไป
"ปึ้ก โครม"ใครมันวิ่งมาชนฉันล้มฟะเเถมยังไม่ช่วยอีกฉันลูก ผ.อ.นะเฟร้ยไม่รอช้าฉันจึงเงยหน้าขึ้นไปด่า
"นี่นายวิ่งมาภาษาอะไรถึงมองไม่เห็นฉันแถมวิ่งชนฉันล้มยังไม่คิดช่วย"
".............."เงียบ
"หูหนวกรึไงนี่นายว้าย" อีตาบ้านี่ไม่พูดไม่จาอะไรอยู่ๆก็ดึงเเขนฉันขึ้นไปเลยด้วยความตัวเล็กของฉัน ฉันจึงปลิวไปตามเเรงฉุดตัวฉันจึงประทะกับเเผงอกเข้าเต็มๆจุกเลยอ่ะ
"คิดจะอ่อยฉันรึไงไม่ได้ผลหรอก"
"หาอะไรนะ"
"โบ!อ.จ.บอกว่าจะให้ต้องส่งราชรถไปเทียบเหรอถึงจะมาได้"เสียงยัยเก็ทตะโกนมา
"ฝากไว้ก่อนนะนายอะ ชิ!"ฉันพูดกับนายหน้าเมื่อยจบก็รีบวิ่งมาที่ห้องปกครองโดยไม่ได้หันหลังไปมองว่าเขาวิ่งไปทางไหน
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ