นางฟ้าตกสวรรค์บันดาลมาเจอเธอ

ผมชื่อ ป๊อดครับ ปีนี้อายุ 16 ปี เรียนอยู่ชั้นม.4 แล้ว ผมเป็นนักดนตรี เป็นมือเบส ส่วนการเรียนของผมห่วยมากๆ ผมเรียนได้เกรดแค่ สอง ก่าๆเท่านั้นเองครับ ผมมีนิสัยบ๊องๆบวมๆ แต่ร่าเริงไปตามภาษาเด็กหนุ่มคนหนึ่ง

 

ผมมีเพื่อนในแก๊งที่เล่นดนตรีด้วยกันอยู่ 5 คน คือ ไอ้เอก , แฟ๊บ , พงษ์ และ ก็ไอ้ชัยครับ

 

ผมสนิทกับมันมากเลยเพราะว่า ผมเรียนและเล่นกับมันมาตั้งแต่ผมอยู่ชั้น ป.1

 

แม่ของผมเป็นแม่ค้าขายก๋วยเตี๋ยว นี่เป็นสาเหตุที่ทำให้ผู้รู้ว่าผมไม่เคยต้องรู้สึกหิวเหมือนไอ้เอกมันเลย ไอ้เอกพ่อมันไม่ค่อยมีตัง ทำงานรับจ้าง บางครั้งผมก็รู้สึกสงสารมัน ไอ้เอก ไอ้แฟ้บ กับ ไอ้พงษ์ก็เรียนไม่ค่อยได้เรื่อง เหมือนผม ยกเว้นไอ้ชัย

 

ส่วนพ่อของผมเสียไปแล้วครับ 

 

บ้านของผมเป็นบ้านเช่า ขนาดเล็ก ห้องนึงกว้างประมาณ แค่ไม่กี่ตารางเมตรแค่นั้นครับ เราอยู่กันอย่างพอมีพอกิน

 

ตอนนี้แม่ของผมกำลังง่วนอยู่กับการขายก๋วยเตี๋ยว และผมก็กำลังนอนเล่นอยู่ที่ห้องของผมอย่างสบายใจ

.................................................................................................................

 

เวลา 12.00 น.

 

ฟิ้วๆ

 

 ป๊อดสะดุ้งลุกจากที่นอนและมองจากหน้าต่าง

 

 

ลมพัดแรงมาก บ้านของป๊อดกำลังโยก

 

 แอดๆ มันสั่นคลอนด้วย หนังสือต่างๆร่วงกรูลงมาที่พื้น

 

ป๊อดหยิบมันขึ้นมาตั้งใหม่ แต่มันก็ร่วงลงมาอีก หนังสือทุกเล่มของผมร่วงลงพื้นทั้งหมด

 

และโต๊ะเก้าอี้ก็ไหลไปตามทาง บ้านของผมกำลังโยก

 

บ้านของป๊อดกำลังลอยไปตามน้ำ ปอดจึงต้องไปเอาไม้ค้ำไว้แต่มันเอาไม่อยู่

 

บ้านหลังเล็กๆของผมกำลังลอยไปตามน้ำแล้ว

 

"ช่วยผมด้วยๆ"

 

"ช่วยด้วย แม่ผมอยู่ไหน ช่วยผมด้วยสิครับ"

 

"มันต้องเป็นแผ่นดินไหวที่ร้ายแรงที่สุดแน่ๆเลยครับ"

 

ป๊อดเปิดดูข่าวทางโทรทัศน์

 

หญิงสาวพากษ์ข่าวอุบัติภัยอย่างร้ายแรงที่ประเทศไทยไม่เคยเผชิญมาก่อน

 

ป๊อดนั่งฟังอย่างตั้งใจ 

  

"ขณะนี้ได้เกิดแผ่นดินไหวขนาดเล็กที่ ละติจูดที่ 40 ที่ประเทศไทยครั้งใหญ่ค่ะ เป็นเรื่องที่ไม่น่าเชื่อเลยใช่ไหมคะ เพราะว่าประเทศของเราไม่เคยเกิดแผ่นดินไหวที่ร้ายแรงขนาดนี้มาก่อนเลยค่ะ แต่เดี๋ยวก่อนนะคะ มีผู้บาดเจ็บด้วยนะคะ ทางเราสืบทราบมาว่ามีผู้บาดเจ็บ 4 คน ค่ะ ช่างเป็นแผ่นดินไหวที่น่ากลัวจริงเลยค่ะ"

 

วีดีโอซูมรูปผู้บาดเจ็บสี่คนที่กำลังนอนดิ้นอย่างทุรนทุรายท่ามกลางบ้านของเค้าที่ถูกพายุทำลายจนพังพินาศ

 

ป๊อดปิดทีวี และรีบไปสำรวจความเสียหายในบ้าน

  

ฟิ้วๆ ลมพัดไม่หยุด

 

ตึ้กๆ โป้งๆ

 

เกิดอะไรขึ้นกันแน่เนี่ย

 

ตึ๊กๆ โป๊ง  โอ๊ย

 

เสียงเหมือนใครหัวแตกดังเพล้งเลย

 

ป๊อดไปรื้อดูตามที่ต่างๆและพบเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆคนนึง หน้าอกแบน ผอมเหมือนไม่ได้กินอะไรมาหลายวัน 

 

โอ๊ยๆ ฉันเจ็บๆ

 

ผมคงคิดมากไป

 

เหมือนผมจะฝันเห็นเด็กน้อยคนนึงขี่ไม้กวาดลงมาที่บ้านผมเหมือนกับที่ผมเคยฝันตอนเด็กๆ

ว่ามีนางฟ้าหรือแม่มดกลายร่างตกลงมาจากสวรรค์

 

โอ๊ยๆ ฉันเจ็บ

 

เอ๊ยผมฝันไปหรอเนี่ย ผมมองซ้ายมองขวา โอ๊ย โป๊ก

นางฟ้าตัวน้อยๆโผล่ออกมาจากตู้เสื้อผ้าไม้เก่าๆของผมหัวเธอชนเข้ากับหัวผม อ๊ากๆๆๆๆๆ

 

"นางฟ้าน้อยๆมีจริงหรอนี่" ผมร้องออกมาด้วยความสงสัย

 

ผมเกาหัวยิกๆ ด้วยความแปลกใจ เธอใส่ชุดผิดมนุษย์มนาจริงๆ เธอถืออะไรเหมือนที่ร่ายเวทมนต์ด้วย

 

นางฟ้าน้อยๆร่ายมนต์สะกดจิตป๊อด

"ว๊ายเธอเป็นใครกัน นี่เธอโผล่มาที่ตู้เสื้อผ้าของผมได้ไงเนี่ย" ป๊อดถามเธอ

 

 

"ฉันเป็นนางฟ้า ขั้น 7 ตกสวรรค์ เนื่องจากไปเหยียบเท้าท่านพระอินทร์ เข้า~"

 

"เธอบอกว่าเธอเป็นนางฟ้าขั้น7 ที่ทำผิดกฎสวรรค์จึงต้องมาใช้กรรม

ผมอยากจะบ้าตาย"

 

"อ๊ายเธอเห็นบ้านผมเป็นที่หลบภัย แล้วผมจะทำไงดีครับ"

 

"เธอบอกว่าเธอชื่อ ปิ๋ว โห ชื่อเข้ากับผมดีจัง ผมชื่อป๊อด

แต่ผมจะดูแลเธอยังไงกันเนี่ย"

 

"ผมให้เธอไปซุกในตู้เสื้อผ้าของผมเช่นเดิม ถ้าแม่ของผมกลับมาเห็นผมต้องตายสถานเดียวแน่นอน"

 

นางฟ้าตัวน้อยๆเข้าไปซุกอยู่ในตู้เสื้อผ้าของป๊อด นอนขดตัว และย่อขนาดของตนเอง ในชุดนางฟ้าน้อยสีขาว มีคทาเวทมนต์

 

"ผมต้องตายแน่ๆถ้าแม่มาเห็นผมในสภาพนี้" ป๊อดเพ้อ

 

ลมสงบแล้ว บ้านน้อยของผมปลอดภัย ป๊อดแอบดีใจเล็กๆ

 

ป๊อดไปเอาไม้ออก แล้วจัดบ้านของผมก่อนที่แม่จะมาเห็น

นางฟ้าช่วยทำให้ป๊อดฟื้นคืนสติ และห่มผ้าให้ป๊อดก่อนที่เค้าจะหลับไป

 

.................................................................................................................

 

ฝากไว้แค่นี้ก่อนนะ