รักได้คนเดียว

 วันนี้วันเปิดเทอมวันแรก ซึ้งฉันและน้ำหวานก็เป็นเด็กใหม่ของโรงเรียนนี้

ฉันกับน้ำหวานมอบตัวอะไรกันเสร็จแล้วก็ขึ้นห้องเรียน พอหาที่นั่งอะไรเรียบน้อยแล้วอาจาร์ยก็เดินเข้าห้อง

"สวัสดีน่ะนักเรียนใหม่และเก่า ครูชื่อมณีจะมาเป็นครูประจำชั้นของพวกเธอ...." ก่อนที่อาจาร์ยจะเอ๋ยปากพูดต่อก็มี ผู้ชายสองคนเดินเข้ามา

"ขอโทษนะครับที่มาสายบังเอิญรถติดน่ะครับ" ผู้ชาย ผมสีช็อกโกแลต พูดขึ้นโดยมี เพื่อนของเขาเดินตามหลัง ผมสีดำเข็ม ตัวสูงๆ ตาออกดุๆ เหมื่อนเจอที่ไหนก็ไม่รู้ฉันคิดยังไงก็คิดไม่ออก

"ไปนั่งที่ได้แล้ว" อาจาร์ยพูดสั้นๆ

ผู้ชายผมสีดำเข็ม สบสายตามาที่ฉันด้วยความ งงๆของอะไรบางสิ่งบางอย่าง

แล้วก็นั่งลงที่โต็ะด้านหลังของฉันโดยมีเพื่อนของเขานั่งอยู่ข้างๆเขา

"วันนี้ครูก็ไม่มีอะไรมากนัก ครูแค่จะมาทำความรู้จักพวกเธอแล้วก็แบ่งเวรทำความสะอาดว่าใครจะทำอาทิตย์ไหนมั่ง โดยที่ครูจัดคู่มาแล้ว"

"......"

พออาจาร์ยพูดได้เกียบครึ่งห้องแล้ว ก็มาถึง "น้ำหวาน"

"ค่ะ"

"เธอคู่กับตะวันน่ะเขายืนอยู่ด้านหลังเธอ...พวกเธอเริ่มทำอาทิตย์หน้าน่ะ"

ตะวันยิ้มให้หวานแต่เธอกับทำหน้าบึงใส่

"อ่าวมาถึ่งหนุ่มฮอดของเราแล้วน่ะ วิน..เธอเริ่มทำอาทิตย์หลังจากตะวันน่ะ...เธอคู่กับแตงโมน่ะเขานั่งโต๊ะด้านหน้าของเธอเอง"

"ครับ"

วินเหรอ....

นายนั่นนี่น่า

"อ่าวต่อไปนี้อาจาร์ยก็ไม่มีอะไรแล้วน่ะกลับบ้านกันได้"

พอฉันกับน้ำหวานมาถึงบ้าน

"ถ้าฉันเข้าเวรแกกลับคนเดียวได้ใช่ไหม" น้ำหวานพูดขึ้น

"อืมแกก็...ฉันไม่ใช่เด็ก 8 ขวบน่ะ"

พอฉันพวกฉันอาบน้ำกินข้าวเสร็จ ก็เข้าห้องใครห้องมัน

~

"สวรรค์มีตาชัดๆ บังเอิญจริง..."

"บังเอิญอะไรของมึงว่า" วินถามด้วยเสียงเรียบ

"ก็เอ๋งไม่เห็นเหรอ อยู่ห้องเดียวกัน แถมทำเวรด้วยกันอีก...แกไม่สนใจแตงโมเลยเหรอว่ะ สวยออกขนาดนั่น"

"......." เขาเงียบแล้วก็เดินต่อไปโดยไม่ตอบคำถามของตะวัน ตะวันถึงกับ งง