ความรักของยัยบ๊องกับนายใจดี

ฟาง : ไปกินข้าวกันดีกว่า
นิ : จ้า
แก้ว :วันนี้ไปหาร้านอร่อยๆกินกันดีกว่า เพราะว่าเธอเก่งอย่างนี้ต้องฉลองหน่อยแล้วหล่ะ เนอะ
นิ : จ้า
ฟาง : งั้นเราไปกินส้มตำให้แซ่บไปเลยดีกว่า
นิ : ดีจ้า แต่พริกเม็ดเดียวนะ คือ ว่าฉันกินเผ็ดไม่เป็นน่ะ คุณแม่สอนว่าเอ่อ
แก้ว : อืม พอแล้วหล่ะจ๊ะ ฉันรู้แล้วหล่ะ
สามสาวเข้าไปในร้านส้มตำที่อยู่ใกล้ๆกับโรงเรียนและทานอาหารอย่างเอร็ดอร่อย
นิ : อร่อยจริงๆเลย ฉันไม่ได้กินส้มตำไทยมานานแล้ว 55
สามสาวทานลาบหมูไม่ติดมัน ส้มตำไทยพริกเม็ดเดียว ไก่ย่างที่ไม่ไหม้ กันอย่างเอร็ดอร่อย ทุกจานถูกปากยัยนิทั้งนั้น เพราะว่าเธอเป็นคนสั่งทุกจานเลย
ฟาง : อืมดีแล้วหล่ะ นานๆกินทีเนอะ เพราะแม่เธอคงไม่อยากให้เธอปวดท้องหล่ะสิ ถึงไม่ให้ทานน่ะ
นิ : ใช่
แก้ว : แต่นานๆทีไม่เป็นไรหรอก เธอต้องหัดให้ท้องมันออกกำลังกายบ้าง
นิหัวเราะเสียงดัง 5555 งั้นหรอ เธอต้องบ้าไปแล้วแน่ๆเลย
นิ : อ้าวนั่นมันแบ๊งค์กับฟ้าฟาดนี่นา มาทานร้านนี้ด้วยหรอ
นิมองฟ้าฟาดด้วยสีหน้าห่วงใย จ้องเข้าไปในตาของฟ้าฟาด อยากรู้ว่าเค้ากำลังคิดอะไร
นิ : แล้วคนอย่างฟ้าฟาดทานเผ็ดได้ด้วยหรอ
ฟาง : นั่นสิ
แก้ว : คงได้หล่ะ แต่เห็นในจานก็คงดูท่าไม่เผ็ด
นิ : โล่งอกไป
นิมองไปที่ฟ้าฟาดเห็นกำลังทานส้มตำปลาร้า อย่างสะอกสะใจ
นิ : คนอะไรกินอาหารล้าวลาว 55 บ้านฉันยังไม่กินแบบนี้เลย
ฟาง : ขอเบียร์สักหน่อยไม่ยัยนิ เพื่อฉลองการสอบของเธอ ต่อไปเธอก็จะเข้ามหาลัยแล้ว เธออาจจะดังก็ได้นะ
นิ : ไม่หรอก คงไม่ขนาดนั้นหรอกจ้า 55
แก้ว : ไม่แน่น้า ของอย่างนี้ใครจะไปรู้เนอะ
ฟาง : ขอเบียร์หน่อยค่า
คนขาย : จ้าได้จ้า
แก้ว : แต่ยัยนิจะไหวหรอ
ฟาง : ลองดูสักตั้งน่ะ ไม่ลองก็ไม่รู้จริงไหมหล่ะ
ฟาง : วันนี้เรามาดื่มกันให้เมาไปเลย
ฟางกับแก้ว : เอ้า เชียร์ๆ มาชนแก้วกัน
นิ : เชียร์ ชนแก้ว
นิ : จะดีหรอ
ฟาง : นานๆทีน่าไม่เป็นไรหรอก
นิ : จ้า
นิ : ฉันเมาแล้ว
นิหน่ากินเบียร์เข้าไปแก้วเดียวก็เมาซะแล้ว เธอนั่งคอพับคออ่อนอยู่ในร้านท่าทางสลึมสลือ
ฟ้าฟาดนั่งอยู่ไม่ไกลเมื่อเห็นหญิงสาวเป็นเช่นนี้จึงเป็นห่วงและเดินเข้ามาใกล้
ฟ้าฟาด : แบ๊งเดี๋ยวนายไปก่อนนะ เดี๋ยวฉันจะอยู่ดูทางนี้ก่อน
แบ๊งค์ : จะจีบสาวอ่ะดิ อืมไม่เป็นไรเดี๋ยวทางนี้ฉันเคลียร์ให้
ฟ้าฟาด : อืม
ฟ้าฟาดค่อยเดินมาทางข้างหลังของนิ และเห็นสภาพของเธอดูไม่ได้เลย
ฟ้าฟาด : นิเธอเป็นไรมากไหม
 ฟ้าฟาดเอายาดมออกมาให้นิดม
นิ : ฉันไม่ชอบยาดม
ฟาง กับแก้ว :เธอ ไม่ต้องยุ่งน่าฟ้าฟาด เดี๋ยวพวกฉันจัดการเอง
ฟางกับแก้วก็เริ่มเมาแล้วเหมือนกัน สภาพไม่ต่างกันเลย แต่คนที่หนักสุดก็เป็นยัยนิแน่นอน
นิ : ฉันจะบินๆๆๆ เย้ ฉันจะบินๆๆๆ นิกล่าว ร้องเพลง อะไรไม่รู้ฟังไม่รู้เรื่องเลย แถมยังทำตัวเหมือนเด็กอีก
ทุกโต๊ะมองกันเป็นตาเดียว
ฟ้าฟาด : นี่เธอพอแล้ว เห็นไหมเค้ามองมาที่เธอกันหมดแล้วเนี่ย
ฟ้าฟาด :มานี่เถอะน่า เดี๋ยวฉันพาพวกเธอไปส่งเอง
นิ : อย่ายุ่งกับฉัน ฉันบอกว่าอย่ายุ่งกับฉันไง ไม่ได้ยินหรอ
ฟ้าฟาดไม่สนใจหิ้วปีกนิออกจากร้านไปท่ามกลางสายตาที่ตะลึงงันของฟางกับแก้ว
นิ : ฉันจะอ้วกๆ
นิอ้วกบนรถคันเก๋ของฟ้าฟาด
ฟ้าฟาดค่อยยกตัวนิขึ้นแล้วเอากระโถนมารองให้
ฟ้าฟาด : อย่ามาอ้วกในรถฉันนะ นี่เธอ
นิ อ้วกออกมา
ฟ้าฟาด : อ้วกออกมาให้หมดเลย
นิ : อะไร อย่ามาตลก นิพูดเสียงแบบคนเมา
ฟ้าฟาด : 55 เวลาเมาเธอก็ตลกดีนะ
นิอ้วกอีกครั้งรดเบาะของฟ้าฟาดเลย
ฟ้าฟาด : นี่เธอ เปรอะหมดเลย เธอนี่แย่จริงๆ
ฟ้าฟาด : มานี่ฉันเอาทิชชู่เช็ดก่อน
นิ : นี่เธอมีรถด้วยหรอ เอาเพื่อนฉันไปด้วยสิ นิพูดแบบเสียงคนเมาอีกลแว
ฟ้าฟาด : ฉันก็มีรถสิ คันนี้เพิ่งถอยออกมาเชียวนะ จริงๆฉันจะเอาไว้ให้แฟนนั่งน่ะ แต่ว่านะ ฉันยังไม่มีแฟนหนิ
นิ :ก็ได้
ฟ้าฟาด : ก็ได้งั้นหรอ 555 เธอนี่ตลกดีจัง 
ฟ้าฟาดเหลือบไปเห็นฟางกับแก้วนอนลงไปกับโต๊ะ หัวเกือบจะโหม่งกับโต๊ะแล้วจึง เอาฟางกับแก้วขึ้นรถทีละคน
ฟ้าฟาด : โอ๊ยตัวหนักชะมัดเลย แถมเหม็นไปทั้งรถอีก ผู้หญิงพวกนี้นี่แย่จังนะ
ฟ้าฟาดยกตัวฟางกับแก้วขึ้นรถ
นิ : อะไร ฉันจะบินๆๆๆ
ฟ้าฟาด : พอเถอะ พอสักที ฉันบอกให้พอไงไม่ได้ยินหรอ
นิ : ได้ ฉันจะพอแล้ว
ฟ้าฟาดพาสามสาวกลับบ้านอย่างปลอดภัยโดยมาส่งทีละคนคนสุดท้ายคือยัยนิ
ฟ้าฟาด : ถึงที่พักของเธอแล้ว ลงไปได้แล้วหล่ะ
นิ: ฉันจะบินๆๆๆ
ฟ้าฟาด : นี่เธอพึ่งเคยกินเหล้าเป็นครั้งแรกใช่ไหมเนี่ย ไม่มีสติเลย
ฟ้าฟาดหิ้วปีกของหนิหน่าเดินเข้ามาที่บ้าน ตัวหนักเป็นบ้าแฮะ
นิ : อืมฉันตัวหนัก แฮะๆ
ฟ้าฟาด : ตัวหนักแต่โคตรนิ่ม สงสัยจะไม่เคยออกกำลังกายเลยสินะ คุณหนูก็งี้แหล่ะ แต่นิ้มนิ่ม 55 หอมอีกต่างหาก เธอใช้น้ำหอมยี่ห้อไรกันน้า ฉันอยากรู้จริงๆ
แม่นิวิ่งตกใจตื่นมาเปิดประตูบ้าน
แม่นิ : ตายแล้วนิลูก ไปเมาทีไหนมาเนี่ย เหล้าก็ไม่เคยกินซะด้วยสิ
แม่นิหิ้วปีกนิพร้อมๆกับฟ้าฟาดพาขึ้นห้อง
เมื่อถึงห้อง ฟ้าฟาดกับแม่นิก็ค่อยๆหย่อนตัวนิลงบนเตียง
นิขยับตัวและก็ตรงเข้าไปกอดฟ้าฟาด
นิ: กอดๆ ขอกอดหน่อย
นิจับตัวฟ้าฟาดไล่จากบนลงล่าง
นิ : เฮ้ นิ่มจังๆ
ฟ้าฟาด : จะทำอะไรของเธอน่ะยัยบ๊อง นี่ๆ
นิ เอาน้ำเทใส่เป้ากางเกงฟ้าฟาด
นิ : เธอฉี่ราดๆ
ฟ้าฟาด : ฉันเปล่าๆ ฉันเปล่านะ เธอนี่จุ้นจริงๆเอาออกไป
ฟ้าฟาด : เอ้าเธอนอนตรงนี้นะ ฉันกลายเป็นคนฉี่ราดซะแล้ว
ฟ้าฟาดหัวเราะ
ฟ้าฟาด : แต่ตั้งกี้เธอเผลอจับเป้าฉันด้วย เธอนี่ทะลึ่งจริงๆ ยัยบ๊อง
ฟ้าฟาด : เดี๋ยวเธอนอนตรงนี้นะ ฉันไปก่อนหล่ะ
ฟ้าฟาดรีบเดินหนีพร้อมกับเอาพัดลมเป่ากางเกง
นิ : ฉันจะไม่นอนตรงนี้ ฉันจะนอนตรงนั้น
ฟ้าฟาด : เธออย่าดื้อไปหน่อยเลย ฉันไปหล่ะ
ฟ้าฟาดจับนิหน่านอนในท่าตรง จับมือ จับขาวางให้ตรงที่สุด แต่นิหน่าก็เบนไปมาทำให้เขารำคาญยิ่งนักแต่ในที่สุดก็ได้มุมเหมาะในการวางขาของยัยนิ ยัยนิไม่ดิ้นแล้ว
ฟ้าฟาดมองไปที่ห้องของนิ
ฟ้าฟาด : ห้องเธอนี่ชมพูจริงๆนะ มองไปทางไหนก็ชมพู แถมมีตุ๊กตาอีก เด็กน้อย เธอนี่เด็กน้อยจริงๆ
เมื่อชมห้องเสร็จแล้วฟ้าฟาดก็ลาสวัสดีคุณแม่ของนิหน่าเพื่อกลับบ้าน
ฟ้าฟาดยกมือไหว้คุณแม่
ฟ้าฟาด : งั้นผมขอลากลับก่อนนะครับ
แม่นิ : จ้า คุณพระคุณเจ้าคุ้มครองนะจ๊ะ
ฟ้าฟาด : ครับ
แม่นิ : แล้วเกิดอะไรขึ้นจ๊ะ ยัยนิทำไมถึงเมาแบบนี้หล่ะ
ฟ้าฟาด : อ๋อครับ ก็วันนี้เค้าคงอยากไปฉลองที่สอบได้ที่สองน่ะครับ
แม่นิ : อ๋องั้นหรอจ๊ะยัยนิสอบได้ที่สองหรอเนี่ย เก่งจริงๆเลยลูกแม่
แม่นิคิด ยัยนิไม่เคยสอบได้ที่เท่านี้เลยนะ
เนี่ยปกติที่สิบกว่านี่นา ไมเปลี่ยนไปเยอะจัง เก่งขึ้นนะเนี่ย
ฟ้าฟาด : ครับ เค้าคงจะดีใจมากน่ะครับ ก็เลยไปกินเบียร์แบบนี้
ฟ้าฟาด : ยังไงผมฝากยัยนิด้วยนะครับ อย่าให้เค้าไปซนตรงไหนอีกนะครับ
แม่นิ : จ้าได้อยู่แล้ว แม่ก็เป็นแม่ของนิ ยังไงแม่ก็ดูแลแกดีอยู่แล้วจ้า ไม่ต้องเป็นห่วงนะจ๊ะ
แม่นิพูดพลางยิ้มให้
ฟ้าฟาด : ครับ
แม่ : จ้าไหว้พระเถอะจ้า
ฟ้าฟาดใส่รองเท้าที่หน้าบ้านและขับรถคันสีดำออกไปอย่างรวดเร็ว
แม่นิ : ขอบคุณพระเจ้าที่ยัยนิกลับมาอย่างปลอดภัย
แม่นิ : ฟ้าฟาดนี่ก็ดูไม่เลวเหมือนกันนะเนี่ย ดูเป็นสุภาพบุรุษทีเดียวดี น่ารักเชียวผู้ชายคนนี้ พอที่แม่จะฝากผีฝากไข้ไว้ได้ แต่ยังไงแม่ก็คงต้องดูไปก่อนเนอะว่าดีจริงหรือว่าแกล้งดีกันแน่ ลูกสาวแม่ยิ่งสวยๆอยู่ด้วยเนอะ
แม่นิห่มผ้าให้นิ และก็ไปเตรียมโจ๊กอุ่นๆมาให้ทาน
แม่นิ : ยัยนิทานสักหน่อยนะลูกจะได้หายเร็วๆ
นิ : ค่า
แล้วแม่นิก็ขึ้นไปกราบพระขอพรให้ยัยนิหายเร็วๆ
แม่ : คุณพระคุณเจ้าคุ้มครองขอให้ลูกอิฉันหายเร็วๆนะคะ