ความรักของยัยบ๊องกับนายใจดี

สาวน้อยขี่จักรยานคันโปรดไปตามทางผมปลิวไสวไปกับสายลมที่เผ่าเบา ร้องเพลง " Your beautiful Your beautiful is true I saw you in a crowed place..." อย่างมีความสุข

"ใครจะสวยเท่าเราไม่มีอีกแล้ว" 55

ตลอดทางผ่านร้านค้ามากมาย เพราะว่าบ้านของเธอเป็นบ้านสองชั้นติดกับย่านร้านค้า ไม่ว่าจะเป็นร้านของชำ ร้านซ่อมคอมพิวเตอร์ ร้าน seven eleven อันแสนโปรดของเธอ ซึ่งเธอมักจะซื้อขนมจีบซาลาเปาเสมอ 

ขับมาได้ 50 เมตร เธอก็ได้ยินเสียง "โฮ่งๆ" เสียงเจ้าหมาสีดำขลับเห่าไล่จักรยานของเธอ

ไปไกลๆนะเจ้าหมาบ้า อย่ากัดช้านนะ ไปๆ ชิ้วๆ

หมาสีดำตัวนั้นวิ่งมาเห่าใกล้ๆกับจักรยานคันโปรดของเธอ แล้วมันก็วิ่งมาใกล้กับจักรยานของเธอเข้าทุกทีๆ

มันเห่าไล่จักรยานเธอด้วยเสียงอันน่ารำคาญ

"ไปๆ ฉันกลัวหมา ไปเจ้าหมาบ้า" 

"สงสัยเราจะขี่ช้าไปหน่อยแฮะ"

แล้วหมาตัวนั้นก็อ้าปากกว้างขู่ แล้วเห่า สุดท้ายมันจ้องมอง แล้วก็กัดไปที่ก้นของเธอเข้าอย่างจัง

เพราะว่าเธอขับจักรยานได้อืดอาดมาก

"โอ๊ยเจ็บจัง"

"ฉันต้องขายหน้าแน่ๆเลยที่โดนหมากัดไปโรงเรียนแบบนี้"

เลือดไหลออกมาจากก้นเธอเป็นทางสีแดงๆ และมีรอยเขี้ยวฝังไว้อีกด้วย

"แย่จริงๆเลย ฝากไว้ก่อนเถอะ ไว้เราเลี้ยงหมาเมื่อไหร่ละก็เราจะให้หมาเรามาสู้กับแกเลย เชอะ"

หนิหน่าขับจักรยานด้วยสีหน้าอันเศร้าสร้อย

"เย้ถึงโรงเรียนแล้ว"

เพื่อนๆของหนิหน่า ฟาง และ แก้ว เข้ามาดูหนิหน่าใกล้ๆเห็นเลือดที่ก้นของหนิหน่าพากันตกใจกันใหญ่

"ตายแล้วยัยหนิหน่านี่เธอไปกัดกับหมามาหรอเนี่ย ตายแล้ว เดี๋ยวฉันพาไปทำแผลนะ"

ชายหนุ่มในชุดนักเรียนเท่ห์ เดินมาอย่างสง่างาม ด้วยท่าทีที่ห่วงใย เดินตรงมายังหนิหน่า

"เป็นอะไรไหมครับ มีอะไรให้ผมช่วยไหมครับ" นายฟ้าฟาดพระเอกของเราเดินมาท่าทีเป็นห่วงหนิหน่ามาก

"อ๋อไม่เป็นไรหรอกค่ะ " หนิหน่าพูดด้วยท่าทีเขินอาย ยืนม้วนใหญ่

"โอ๊ะโอ๊ย ตาประสานตา ใจประสานใจ หนิหน่าล้มลงนายฟ้าฟาดประคองขึ้นมาอย่างช้าๆ

"นายฟ้าฟาดนี่ดูสง่าดีเนอะ" ฟางพูด

นั่นๆแน่ สองคนตั้งกี้ทำไรกันเอ่ย

หนิหน่ายังยืนม้วน

"ไม่ต้องอายหรอกย่ะนายหนิหน่า

"เราไม่ได้อายสักหน่อยเราเจ็บต่างหาก"

"น่ารักบ้าอะไรกัน" หนิหน่าบอก ก็แค่งั้นๆแหล่ะ

อืมๆ ยังไงเธอก็ไปพักห้องพยาบาลก่อนและกัน

แล้วฟางกับแก้วก็พาหนิหน่าไปห้องพยาบาลซึ่งมีนางพยาบาลใจดีแสนสวยยืนอยู่

"เดี๋ยวทานยาพาราเซตามอลแล้วก็นอนซะนะคะ"

"หนิหน่างั้นวันนี้เธอก็นอนพักไปนะจ๊ะ เดี๋ยวเรื่องเรียนเราจัดการให้เองไม่ต้องห่วงนะ"

"จ้า"คิดในใจซวยจริงๆเรา

"จ้า ขอบใจมากนะ ฟาง แก้ว

"ไม่เป็นไรจ้า"

หนิหน่าคิดในใจ

"บ้าจังเราต้องไปเซ็งเป็ดอยู่ในห้องพยาบาลแถมยังต้องมาเจ็บตัวอีก เพราะไอ้หมาบ้าตัวนั้นทีเดียว วันหลังจะไปแก้แค้น เชอะ"

"นางพยาบาลเปิดก้นของหนิหน่าก้นเต็มไปด้วยเลือดและทายาอย่างมือเบา แต่ก็ทำเอาหนิหน่าเจ็บแค้น

"ไม่น่าเลยเราเพราะหมาตัวนั้นตัวเดียว"