แผนลับ กับ คนอัจฉริยะ ( The secret plan )

              ระหว่างที่ป๊อปกำลังมุ่งตรงมายัง DL-Tower  ดิ๊นเองก็ต้องเร่งดำเนินการ  เวลาบีบให้เขาทั้งสาม ต้องปล้นมาให้ได้ภายในเวลาอันน้อยนิด  แต่พวกเขาแทบจะไม่รู้อะไรในนั้นเลย   พวกเขาจะเข้าไปอย่างไร   พวกเขาจะต้องเจออะไรบ้างข้างในนั้น  พวกเขาจะออกมาได้ไหม   หลังจากออกมาจะเกิดอะไรขึ้น  ลูกชายเขาจะปลอดภัยหรือไม่  ดิ๊นคิดเกือบทุกๆเรื่องในเวลาเดียวกัน  ดิ๊นโทรหาเจมส์อีกครั้ง  ซึ่งในขณะนั้นเจมส์เองก็กำลังคิดแผนอยู่กับสมิท  แต่เป็นแผนการหลังจากที่พวกเขาปล้นมาได้แล้ว   พวกเขาจะตัดดิ๊นออกไปได้อย่างไร  นั่นคือสิ่งที่เจมส์และสมิทคิด   ทั้งที่พวกเขาจะทำงานร่วมกัน  แต่พวกเขากลับไม่ได้คิดเรื่องเดียวกันเลย  ดิ๊นรู้ดีว่าจะเกิดอะไรขึ้นหลังจากพวกเขาปล้นมาได้  เจมส์และสมิทต้องหักหลังเขาเป็นครั้งที่สองอย่างแน่นอน  แต่กระนั่นเรื่องนั้นเป็นเรื่องเล็กไปเลยเมื่อเทียบกับ  การจะเข้าไป และออกมาอย่างไร 

             ดิ๊นสั่งให้เจมส์ไปหาของบางอย่างที่เขาไม่มี   ดิ๊นวางโทรศัพท์และบอกสถานที่ที่เจมส์จะต้องไปเอาของผ่านทางเมสเสจ  เจมส์ต้องไปหาทุกอย่างที่จำเป็นต้องใช้จากที่นั่น   ที่นั่นเป็นร้านของเพื่อนดิ๊นเอง   เขามีทุกอย่างที่ไม่ค่อยจะถูกกฏหมายสักเท่าไหร่   และเป็นทุกอย่างที่ดิ๊นและพวกไม่มีในตอนนี้   ผ่านไป เกือบ20 นาที   ดิ๊นและพวกได้ทุกอย่างที่ต้องการ   ตอนนี้พวกเขายืนอยู่ที่ลานจอดรถชั้นใต้ดินของ DL-Tower  แล้ว   “พวกนายได้ยินเสียงนั่นไหม” ดิ๊นตกใจกับเสียงที่เขาได้ยิน   ดิ๊นได้ยินเสียงไซเลนส์ อย่างแผ่วเบา   ตำรวจอาจใกล้เข้ามาแล้ว  “ไม่เห็นได้ยินเสียงอะไรเลย”  เจมส์พูดขึ้น   เพราะเขาไม่ได้ยินเสียงรถตำรวจเลยแม้แต่น้อย  สมิทพยักหน้าสนับสนุนสิ่งที่เจมส์พูด  เสียงมันหายไปแล้ว  ดิ๊นเองก็เริ่มรู้ดี  หูเขาไม่ได้เพี๊ยนแน่ๆ  เพียงแต่ทำไมเสียงมันหายไป  อาจเป็นเพราะรถตำรวจตามจับรถขับฝ่าไฟแดงก็ได้  หรือไม่พวกตำรวจอาจจะไม่ต้องการให้พวกเขาได้ยินเสียงเลยปิดเสียงไซเลนส์    ดิ๊นคิดทั้งในแง่ดีและแง่ร้าย   พวกเขารีบเดินไปที่บันไดทางหนีไฟ  นั่นเป็นทางเดียวที่พวกเขาจะขึ้นไปได้โดยไม่ต้องผ่านผู้คนมากมาย  พวกเขาเดินขึ้นไปจนกระทั่งถึงชั้น 29    ดิ๊นเดาเอาว่า  ของสำคัญน่าจะอยู่ในชั้นที่  29  เพราะชั้น 28 กับ ชั้น 30 เสี่ยงเกินไปที่จะเก็บของสำคัญขนาดนั้นไว้    พวกเขายืนอยู่หน้าประตูทางหนีไฟบนชั้น 29  พวกเขา นับ   หนึ่ง   สอง   สาม  ทันใดนั้นเองพวกเขาก็ผลักประตูเพื่อเข้าไปภายในของชั้น 29  แต่แล้ว  ประตูนั่นไม่สามารถเปิดได้   มันต้องเปิดจากด้านในเท่านั้น   และมันไม่มีลูกบิดหรือกุญแจห้อยอยู่  ทำให้เจมส์เองก็ไม่สามารถเปิดมันได้   พวกเขาเริ่มทรุดตัวลงนั่ง   เขาเริ่มเครียดกับสถานการณ์ที่กดดันสุดๆขนาดนี้  สมิทเริ่มเสนอความเห็นให้เข้าทางประตู ลิฟท์   สมิทเห็นในตอนก่อนเดินขึ้นมาว่ามีลิฟท์หนึ่งตัวที่ค้างอยู่ที่ชั้น 29 พอดี   ดิ๊นหันหน้าขึ้นเพื่อมองสมิท  ดิ๊นยิ้มแย้มให้เห็นฟันขาวเป็นประกาย  สมิทยิ้มตามทันที  “นายเปิดประตูลิฟท์เมื่อไหร่มันก็ยิงนายทันที”  บรรยากาศเริ่มกลับมาเครียดอีกครั้ง   ดิ๊นมองนาฬิกาอีกครั้ง  ตอนนี้ตำรวจคงมาถึงแล้วแหละ  ดิ๊นสั่งให้สมิทไปทำบางอย่าง  สมิทเดินลงไปยังชั้นใดสักชั้นหนึ่ง    เขาเข้าไปด้านในตัวอาคารที่นั่นมีผู้คนมากมายเต็มไปหมด  มันเป็นสำนักงานของบริษัทแห่งหนึ่งนั่นเอง   สมิทเดินไปหยิบกระป๋องเหล็กขนาดใหญ่ใบหนึ่ง  จากนั้นเข้าก็เดินเข้าห้องน้ำไป  ไม่นานสมิทก็เดินออกมาจากห้องน้ำ  เขาเดินกลับขึ้นไปยังชั้น 29  ทางบันไดหนีไฟอีกครั้ง  สมิทยังเดินไปไม่ถึงชั้น 29 เลย  เสียงสัญญาณไฟไหม้ดังขึ้น  สมิทเผาบางสิ่งบางอย่างในกระป๋องนั้นเพื่อให้มีควันขึ้น   สัญญาณเตือนไฟไหม้จึงดังขึ้น   ดิ๊นต้องการให้ผู้คนลงไปจากอาคารนี้ให้หมดเพื่อให้ตำรวจสับสน   และหาพวกเขาไม่เจอ  

              ทันทีที่สัญญาณดังขึ้น   เจมส์และดิ๊นยิ้มเหมือนกับว่าพวกเขาทำสำเร็จแล้วกระนั่นแหละ   ดิ๊นมองนาฬิกาอีกครั้ง   “อีก  3 นาที จะ ได้เวลาเริ่มงาน”  ดิ๊นพูดขึ้นอย่างมั่นใจ  สมิทขึ้นมาถึง ชั้น 29 แล้วดิ๊นเริ่มบอกแผนการที่พวกเขาจะทำ   มันจะใช้เวลาได้ไม่เกิน 15  นาทีเท่านั้นในการปล้น  เมื่อดิ๊นบอกแผนจบทุกคนก็ไปอยู่กันยังจุดต่างๆ  ดิ๊นให้อุปกรณ์บางอยากกับทั้งสมิท และเจมส์   ทันใดนั้นเอง  เสียงรถดับเพลิงมาถึงแล้ว  ผู้คนเกือบทั้งอาคารวิ่งลงจากอาคารกันจ้าละหวั่น  มีเพียงนักผจญเพลิงเท่านั้นที่คิดต่างกับคนข้างในตึกนี้  พวกเขาวิ่งเข้ามาโดยไม่สนใจเสียงสัญญาณไฟไหม้กันเลย   แต่ทั้งๆที่คนทุกชั้นต่างวิ่งหนีกันจ้าละหวั่น แต่คนในชั้น 28  29  30 กลับไม่มีความเคลื่อนไหวใดๆ  พวกเขาไม่กลัวไฟกันเลยหรืออย่างไร   ดิ๊นมองนาฬิกาอีกครั้ง  เวลาเหลือน้อยลงทุกทีแล้ว  ถ้าเขาทำไม่สำเร็จในเวลา  15 นาทีที่เขากำหนด  เขาก็อาจจะไม่ได้มีชีวิตไปเห็นหน้าลูกก็เป็นได้   ไม่ถึงหนึ่งนาทีหลังจากนั้น   เริ่มมีการเคลื่นเกิดขึ้น ใน ชั้น 28 29 30 แล้ว  มีคนเปิดประตูออกมายังบันไดทางหนีไฟที่ชั้น 29   คนพวกนั้นคงต้องการจะลงไปตรวจสอบว่าข้างล่างเกิดไฟไหม้แน่หรือป่าว  แต่ทันทีที่ชายคนนั้นเปิดประตูออกมา  สิ่งแรกที่ชายคนนั้นเห็นก็คือปลายกระบอกปืนที่ตรงมายังศรีษะของเขา  เจมส์จ่อปืนไปยังศรีษะของชายคนนั้น   เจมส์สั่งให้ชายคนนั้นเดินเข้าไปภายในชั้นที่ 29    ชายคนนั้นเดินกลับเข้าไปด้านใน  เจมส์เดินตามเขาเข้าไป   ระว่างที่เจมส์เดินเข้าไปนั้น  เข้าก็ทำของบางอย่างตกลงที่หน้าปากประตู  เหมือนว่าเจมส์จะตั้งใจให้มันหล่นลงไปจากตัวเขา   ประตูบานนั้นค่อยๆปิดลงอย่างช้าๆ  ภายในนั้นมีชายฉกรรย์  กว่า 10 คน  ทุกคนใส่ชุดเหมือนกันหมด  เจมส์แยกไม่ออกว่าใครคือคนที่สำคัญที่สุดในนั้น  ปลายกระบอกปืนยังอยู่ที่หัวของชายคนนั้น   ทันใดนั้นเอง   เสียงปืนดังขึ้น  ปั๊ง ๆ ๆ