แผนลับ กับ คนอัจฉริยะ ( The secret plan )

              ไม่นานหลังจากนั้น  ไฟฟ้าดับทั้งตึก DL-Tower  ไม่ใช่แค่ตึกเท่านั้นที่ไฟดับ   แต่มันรวมไปถึงถนนทั้งเส้นก็ไม่มีโอกาสได้ใช้ไฟฟ้ากันเลยทีเดียว  เจมส์โทรหาดิ๊นหลังจากที่เขาเดินชนชายคนหนึ่ง  เจมส์ใช้ความไวของมือเขาในการหยิบโทรศัพท์จากกระเป๋าของชายคนนั้นมา    เหมือนสมัยวัยรุ่นที่เขาได้ทุกอย่างที่ต้องการในเวลาไม่กี่วินาที
              “ไง  ดิ๊นพอใจไหม” เจมส์พูดประชดดิ๊นเพราะดิ๊นใช้ให้เขามาทำงานนี้  เจมส์ไม่ชอบให้ใครสั่งเขา  นิสัยห้าวหาญยังคงเป็นเหมือนสมัยเด็กไม่มีผิด   “ฉันให้แกทำให้ไฟดับในตึกนั้นตึกเดียว   ทำไมแกเล่นเอาสะไฟฟ้าดับตลอดถนนเส้นนี้เลย”  ดิ๊นอมยิ้มหลังจากที่เขาเริ่มมั่นใจว่าเจมส์น่าจะทำให้แผนเขาสำเร็จได้   “เล็กๆเจมส์ไม่  ใหญ่ๆเจมส์ทำ”   เจมส์หัวเราะเสียงดัง  เขาพอใจกับผลงานที่ยิ่งใหญ่ของเขา   เจมส์ขอคุยสายกับสมิท   ดิ๊นบอกกับเจมส์ว่าสมิทอยู่อีกตึกหนึ่ง  ตอนนี้คงกำลังสังเกตการณ์จากตึกนั้นอยู่    เจมส์ขอวางสายเพื่อที่เขาจะไปช่วยสมิทสังเกตุการณ์
               ก่อนหน้าไฟดับ  15 นาที  เจมส์ลงไปยังพื้นถนน  เขาคิดอยู่นานว่าจะทำอย่างไรดีให้ไฟดับ   เจมส์เดินผ่านหม้อแปลงไฟฟ้าขนาดใหญ่ของตึก  DL-Tower  ที่นั่นมีคนอยู่พอสมควร  ถ้าเขาตัดสายไฟ   คงต้องมีคนเห็นเป็นแน่   เจมส์เห็นตำรวจนายหนึ่ง    เจมส์ตกใจ   เขารีบเดินออกห่างจากตึก DL-Tower  ห่างออกไปเรื่อยๆ จนกระทั่งเจมส์   เจอกับรถพ่วงคอนเทนเนอร์ขนาดใหญ่   มันวิ่งตรงเข้ามาเกือบจะชนเจมส์เลยทีเดียว   โชคดีที่เจมส์รอดมาได้   ถ้าเจมส์ไม่เดินลงไปกลางถนน  เขาคงไม่ต้องเสี่ยงกับรถคอนเทนเนอร์แบบนี้   แต่จริงๆแล้วเจมส์ตั้งใจที่จะเดินไปกลางถนนเพื่อจะหยุดรถคันนั้น   เพราะเจมส์คิดบางสิ่งบางอย่างออก  เจมส์เดินไปยังรถคนนั้น  เขาเปิดประตูรถออกและกระโดดขึ้นไปบนรถคันนั้น  ด้านข้างคนขับ   เจมส์จับตัวเด็กคนหนึ่งที่อยู่ในรถนั่น  เอามือล็อคคอเด็กไว้    เจมส์บังคับให้พ่อของเด็กผู้หญิงสุดแสนน่ารักนั่นทำบางอย่างให้กับเขา    เจมส์พาเด็กคนนั้นลงจากรถ  ไม่ถึงหนึ่งนาที  รถคอนเทนเนอร์คันนั้นก็ออกวิ่งไปอย่างรวดเร็ว  มันวิ่งไปชนเข้ากับเสาไฟฟ้าที่ส่งกระแสไฟฟ้าเข้าตึก ตึก DL-Tower  แรงที่รถคันนั้นชนทำเอาเสาไฟฟ้าต้นนั้นหักโค่น   สายไฟเส้นน้อยใหญ่ถูกดึงอย่างแรงมันทำให้เสาไฟฟ้าล้มตามๆกันไปเกือบ 6 ต้น  คงอีกนานหลายชั่วโมงกว่าทางการจะซ้อมมันเสร็จและเปิดใช้งานได้อีกครั้ง  
              ตอนนี้เจมส์ก็เดินขึ้นไปจนกระทั่งเจอสมิทที่ตึกหนึ่ง   “ไงบ้างสมิท  เจออะไรบ้าง  มีวิธีเข้าไปในนั้นบ้างไหม”  เจมส์เอามือแตะไหล่สมิทก่อนที่จะพูด   “มาไม่ให้ซุ้มให้เสียงก่อนเลย  เล่นเอาตกใจหมดเลย   ตอนนี้ ในนั้นไม่มีอะไรเคลื่นไหวเลย   ทุกอย่างนิ่งสนิทเหมือนกับว่าไม่มีใครอยู่ในนั้นอย่างนั้นแหละ” สมิทพูดพร้อมกับถอนหายใจ   “อย่าพึ่งคิดมากสิสมิท   เรามีไอ้ดิ๊นอยู่ทั้งคน  หมอนั้นทำสำเร็จแน่   เชื่อฉันสิ  ตอนนี้เรามาคิดเรื่องอื่นกันดีกว่า”  เจมส์ยิ้มอย่างมีนัย  “มีอะไรน่าคิดกว่าเรื่องนี้อีกงั้นหรอ”   “ฉันมีความคิดบางอย่างซึ่งฉันคิดว่าฉันควรบอกมันกับนาย   นายรู้มะฉันเคยพยายามจะเอาเงิน 1000 บาทที่ฉันมีอยู่ไปหาร  3  แต่รู้มะ  มันน้อยครั้งมากที่มันจะหารลงตัว   นายว่ามะ”   เจมส์พูดอย่างเป็นปริศนา  “นายหมายความว่าไง เจมส์”  “ฉันหมายความว่าสิ่งที่เรากำลังจะปล้นมันมา  เราจะไม่หาร 3 ไง เราได้มันมาแล้วเราจะหาร 2พอ    นาย กับฉัน”  สมิทมองหน้าเจมส์ชั่วครู่   ไม่นานสมิทก็เริ่มยิ้ม  และเขาพูดกับเจมส์ว่า   “ฉันรอให้แกพูดคำนี้อยู่ตั้งนานแล้วเจมส์”