Diary of little love
8.2
imppreal
แชร์นิยาย
1) มือสือสื่อรัก
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความDiary of little love
ตอนที่ 1 มือถือสื่อรัก
วันที่ 1 มกราคม 2554
0.00น. สวัสดีปีใหม่2554
วันนี้ผมตื่นขึ้นมารับอากาศยามเช้าที่เย็นสบายหลังจากเพิ่งหลับได้ไม่นานนัก เมื่อคืนนับถอยหลังปีใหม่จนถึงเวลาแล้วเรายังไม่เลิกจนเจ้าเอฟมันหลับคาโต๊ะนั่นแหละ พอสายๆหน่อยผมก็ไปเที่ยวที่ตัวเมืองในจังหวัด ผมไม่เคยพลาดเที่ยวห้างสรรพสินค้าเลยถ้ามาที่นี่ ครั้งนี้ก็ด้วย ผมดูหนังและซื้อหนังสืออ่านเล่นเล่มหนึ่ง ผมมีอะไรจะบอกด้วยละ ตอนที่ผมเลือกหนังสืออยู่นั้น มีสาวคนหนึ่งเดินชนผมด้วยล่ะ แถมสวยซะด้วยผมต้องรีบขอโทษเธอ แต่เราดันพูดพร้อมกันซะนี่ ผมน่าแดงแจ๋เลยครับแต่แม่สาวนั่นได้แต่ยิ้มนะ จากนั้นแม่สาวคนนั้นก็เดินออกจากร้านหนังสือครับ ผมมองตามตาละห้อย คิดว่าหมดหวังซะแล้วแต่โทรศัพท์มือถือเธอก็อยู่ครับ สีชมพูซะด้วย BBเลยนะนั่น ผมไม่ใช่คนฉวยโอกาสครับเลยเก็บไว้ จากนั้นก็วิ่งตามหาแม่สาวคนนั้นทั่วห้างเลย แต่หายังไงก็ไม่เจอ ผมจึงลองดูเบอร์ในโทรศัพท์เธอและบันทึกเอาไว้ด้วยนะ แต่ผมดันกดเบอร์ที่เพิ่งโทรออก มันเขียนไว้ว่า “พี่ต้น” ผมใจหล่นวูบครับ พี่ต้นคงจะเป็นแฟนเธอนั่นแหละไม่ต้องสงสัยเพราะจำนวนสายที่โทรออกนั้นมันมากกว่า 10 สาย ผมรู้เลยว่าคงหมดสิทธ์แล้วสิ ดังนั้นผมจึงตั้งใจว่าจะเอาไปฝากไว้กับประชาสัมพันธ์ของห้างให้ช่วยประกาศให้แต่จู่ๆเสียงริงโทนก็ดังขึ้นมาครับ แม่สาวคนนั้นโทรนั่นแหละ ผมเลยรับและพูดว่าเก็บมันได้เลยจะเอาไปคืนครับ เราจึงนัดสถานที่กันคือร้านกาแฟที่ชั้น 3 เมื่อไปถึงผมก็เจอเธอคนนั้น เธอเองก็จำผมได้เช่นกันล่ะ ผมจึงรีบคืนโทรศัพท์ให้เธอเพราะกลัวว่าแฟนของเธอจะมาด้วยและเดี๋ยวไม่พอใจครับ แต่เธอให้ผมนั่งเป็นเพื่อนก่อนสิครับ ตอนนั้นใจผมมันเต้นเร็วจนทำอะไรไม่ถูกเลยละ ผมจึงขอลองซักตั้ง จากนั้นเธอก็บอกชื่อตัวเอง เธอชื่อ “เมล์” ครับ ผมตื่นเต้นมากที่ได้รู้จักเธอเป็นครั้งแรก จากนั้นผมก็แนะนำชื่อตัวเองบ้างและบอกว่าผมมาจากไหน จู่ๆเธอก็หัวเราะครับเธอบอกว่าเธอก็มาจากที่เดียวกันนั่นแหละ วันนี้เลยเจอคนบ้านเดียวกันซะได้ เธอบอกอีกว่ามาเที่ยวคนเดียวและจะกลับแล้วครับ เหมือนผมเลย ถ้าไม่ยุ่งเรื่องโทรศัพท์น่ะ ผมก็กลับไปนานแล้วครับ ดังนั้นเราจึงกลับบ้านด้วยกัน ระหว่างทางเราคุยกันถูกคอมากครับ และได้รู้ว่าพี่ต้นก็คือพี่ชายของเธอนั่นเองครับ ผมเลยมีหวังขึ้นมาบ้างและที่ทำให้ผมเป็นเหมือนอยู่ในความฝันคือ เธอถามผมว่าจะเอาเบอร์โทรศัพท์ของเธอไหม เผื่อจะมีอะไรโทรไปถามได้ แล้วเรื่องแบบนี้ใครจะพลาดครับ ก็คนสวยๆน่ารักๆแบบนี้จะให้เบอร์ล่ะ มันวิเศษสุดๆไปเลยครับ ผมชอบตอนที่เธอหลับมากที่สุดเลยเพราะเธอซบไหล่ผมด้วยล่ะ ผมเลยให้เธอหลับอยู่อย่างนั้นแหละครับ เรื่องอะไรจะปลุกล่ะ และแล้ววิมานในรถก็จบลงเมื่อต้องลงจากรถเพราะถึงจุดหมายของเราแล้วผมกับเมล์ก็ลงจากรถครับ เมล์พูดขอบใจผมและบอกว่าแม่มารับแล้ว ผมเลยต้องยืนโบกมือให้เมล์ทั้งๆที่แม่ของเมล์จ้องผมตาเขียว สยองครับ ผมเดินกลับบ้านเพราะบ้านอยู่ใกล้ๆนี่เอง วันนี้จึงเป็นการเริ่มต้นปีที่วิเศษที่สุดเลยครับ
-ได้เที่ยวห้างดูหนัง ซื้อหนังสือ
-ได้รู้จักสาวสวย
-ได้อยู่กับเธอสองต่อสองและนานเป็นชั่วโมง
-ได้ให้สาวคนนั้นนอนซบไหล่
-และได้เขียนไดอารี่ครับ
ราตรีสวัสดิ์นะครับ ไดอารี่ ฝันดีนะเมล์ (เผื่อมีหวังครับ)
โดย Imppreal
โปรดติดตามนิยายเรื่องแรกของผมนะครับ
Angel Fantasy the staff of angel
ตอนที่ 1 มือถือสื่อรัก
วันที่ 1 มกราคม 2554
0.00น. สวัสดีปีใหม่2554
วันนี้ผมตื่นขึ้นมารับอากาศยามเช้าที่เย็นสบายหลังจากเพิ่งหลับได้ไม่นานนัก เมื่อคืนนับถอยหลังปีใหม่จนถึงเวลาแล้วเรายังไม่เลิกจนเจ้าเอฟมันหลับคาโต๊ะนั่นแหละ พอสายๆหน่อยผมก็ไปเที่ยวที่ตัวเมืองในจังหวัด ผมไม่เคยพลาดเที่ยวห้างสรรพสินค้าเลยถ้ามาที่นี่ ครั้งนี้ก็ด้วย ผมดูหนังและซื้อหนังสืออ่านเล่นเล่มหนึ่ง ผมมีอะไรจะบอกด้วยละ ตอนที่ผมเลือกหนังสืออยู่นั้น มีสาวคนหนึ่งเดินชนผมด้วยล่ะ แถมสวยซะด้วยผมต้องรีบขอโทษเธอ แต่เราดันพูดพร้อมกันซะนี่ ผมน่าแดงแจ๋เลยครับแต่แม่สาวนั่นได้แต่ยิ้มนะ จากนั้นแม่สาวคนนั้นก็เดินออกจากร้านหนังสือครับ ผมมองตามตาละห้อย คิดว่าหมดหวังซะแล้วแต่โทรศัพท์มือถือเธอก็อยู่ครับ สีชมพูซะด้วย BBเลยนะนั่น ผมไม่ใช่คนฉวยโอกาสครับเลยเก็บไว้ จากนั้นก็วิ่งตามหาแม่สาวคนนั้นทั่วห้างเลย แต่หายังไงก็ไม่เจอ ผมจึงลองดูเบอร์ในโทรศัพท์เธอและบันทึกเอาไว้ด้วยนะ แต่ผมดันกดเบอร์ที่เพิ่งโทรออก มันเขียนไว้ว่า “พี่ต้น” ผมใจหล่นวูบครับ พี่ต้นคงจะเป็นแฟนเธอนั่นแหละไม่ต้องสงสัยเพราะจำนวนสายที่โทรออกนั้นมันมากกว่า 10 สาย ผมรู้เลยว่าคงหมดสิทธ์แล้วสิ ดังนั้นผมจึงตั้งใจว่าจะเอาไปฝากไว้กับประชาสัมพันธ์ของห้างให้ช่วยประกาศให้แต่จู่ๆเสียงริงโทนก็ดังขึ้นมาครับ แม่สาวคนนั้นโทรนั่นแหละ ผมเลยรับและพูดว่าเก็บมันได้เลยจะเอาไปคืนครับ เราจึงนัดสถานที่กันคือร้านกาแฟที่ชั้น 3 เมื่อไปถึงผมก็เจอเธอคนนั้น เธอเองก็จำผมได้เช่นกันล่ะ ผมจึงรีบคืนโทรศัพท์ให้เธอเพราะกลัวว่าแฟนของเธอจะมาด้วยและเดี๋ยวไม่พอใจครับ แต่เธอให้ผมนั่งเป็นเพื่อนก่อนสิครับ ตอนนั้นใจผมมันเต้นเร็วจนทำอะไรไม่ถูกเลยละ ผมจึงขอลองซักตั้ง จากนั้นเธอก็บอกชื่อตัวเอง เธอชื่อ “เมล์” ครับ ผมตื่นเต้นมากที่ได้รู้จักเธอเป็นครั้งแรก จากนั้นผมก็แนะนำชื่อตัวเองบ้างและบอกว่าผมมาจากไหน จู่ๆเธอก็หัวเราะครับเธอบอกว่าเธอก็มาจากที่เดียวกันนั่นแหละ วันนี้เลยเจอคนบ้านเดียวกันซะได้ เธอบอกอีกว่ามาเที่ยวคนเดียวและจะกลับแล้วครับ เหมือนผมเลย ถ้าไม่ยุ่งเรื่องโทรศัพท์น่ะ ผมก็กลับไปนานแล้วครับ ดังนั้นเราจึงกลับบ้านด้วยกัน ระหว่างทางเราคุยกันถูกคอมากครับ และได้รู้ว่าพี่ต้นก็คือพี่ชายของเธอนั่นเองครับ ผมเลยมีหวังขึ้นมาบ้างและที่ทำให้ผมเป็นเหมือนอยู่ในความฝันคือ เธอถามผมว่าจะเอาเบอร์โทรศัพท์ของเธอไหม เผื่อจะมีอะไรโทรไปถามได้ แล้วเรื่องแบบนี้ใครจะพลาดครับ ก็คนสวยๆน่ารักๆแบบนี้จะให้เบอร์ล่ะ มันวิเศษสุดๆไปเลยครับ ผมชอบตอนที่เธอหลับมากที่สุดเลยเพราะเธอซบไหล่ผมด้วยล่ะ ผมเลยให้เธอหลับอยู่อย่างนั้นแหละครับ เรื่องอะไรจะปลุกล่ะ และแล้ววิมานในรถก็จบลงเมื่อต้องลงจากรถเพราะถึงจุดหมายของเราแล้วผมกับเมล์ก็ลงจากรถครับ เมล์พูดขอบใจผมและบอกว่าแม่มารับแล้ว ผมเลยต้องยืนโบกมือให้เมล์ทั้งๆที่แม่ของเมล์จ้องผมตาเขียว สยองครับ ผมเดินกลับบ้านเพราะบ้านอยู่ใกล้ๆนี่เอง วันนี้จึงเป็นการเริ่มต้นปีที่วิเศษที่สุดเลยครับ
-ได้เที่ยวห้างดูหนัง ซื้อหนังสือ
-ได้รู้จักสาวสวย
-ได้อยู่กับเธอสองต่อสองและนานเป็นชั่วโมง
-ได้ให้สาวคนนั้นนอนซบไหล่
-และได้เขียนไดอารี่ครับ
ราตรีสวัสดิ์นะครับ ไดอารี่ ฝันดีนะเมล์ (เผื่อมีหวังครับ)
โดย Imppreal
โปรดติดตามนิยายเรื่องแรกของผมนะครับ
Angel Fantasy the staff of angel
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
