สะดุดรักนายซุปเปอร์สตาร์จอมโหด
9.1
2) จูบแรกของช้านนนน!!!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ที่มหาวิทยาลัย
ตอนนี้ฉันมีอาการเหม่อลอย ตาค้าง คล้ายๆคนบ้า เพราะตอนนี้ฉันเห็นเพื่อนๆที่ห้องเป็นชินจิไปหมดแล้ว คิดแล้วอยากจะเข้าไปตีลังกาจระเข้ฟาดหางใส่หมอนั้นซะจริงๆ หมอนั้นหน้าตาก่อกวนชวนทำรัฐประหารซะจริงๆ คิดแล้วก็เจ็บใจชะมัด ทำไมชีวิตอันสุขสงบของฉันต้องมาโคจรเกี่ยวพันกับคนอย่างนายด้วยเนี่ย เศร้าจิต-_-
"กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆยัยนาโอะฉันจะฆ่าแก><"
ยัยแพตตี้บีบคอฉันอย่างเอาเป็นเอาตาย
จะไม่ให้โกรธได้ไงล่ะ ก็ฉันไปแย่งพ่อยอดขมองอิ่ม ชินจิสุดที่รักของยัยนั้นเข้าให้ ทำเอาตอนนี้ยัยแพตตี้กลายร่างเป็นคิงคองอาละวาดไปเรียบร้อยแล้ว น่ากลัว น่ากลัว T_T
"ฉันไม่ได้อยากหมั่นกับหมอนั้นสักหน่อยน่ะ ฮือๆๆ ฉันเองก็เศร้าเหมือนกันน่ะ ร่างกายที่อุตส่าห์เก็บความบริสุทธิ์ไว้จะกลายเป็นของหมอนั้น ฉันรับไม่ได้ ฉันรับไม่ได้เจงๆ"
"งั้นแกก็หาทางทำให้เขายกเลิกการหมั้นสิ"
"แล้วทำไงอ่ะ" เราทั้งสามคนช่วยกันคิด....คิด....แล้วก็
"ฮ้า....."
"ว่าไงๆ"
"เฮ้อ...คิดไม่ออกอ่ะ"
แล้วแกจะฮ้าทำไมฟระ เฮ่อ.....
"ฉันคิดออกแล้ว แกเคยดูหนังจีนไหม ก่อนนางเอกจะแต่งงานกับคนที่ตัวเองไม่ได้รัก นางเองจะให้คืนแรกกับผู้ชายที่ตัวเองรักก่อน จากนั้นค่อยฮาราคีรี"
ยัยโมโม่ที่เงียบอยู่นานเอ่ยขึ้นแต่....ฮาราคีรีนีมันหนังญี่ปุ่นไม่ใช่หรอ-_-*
"แต่ฉันยังไม่อยากตายนี่นา แล้วอีกอย่าง...ฉันยังไม่มีคนที่รักเลยด้วย"
อ๊อดดดดด เสียงอ๊อดเข้าเรียนดังขึ้นพวกเราจึงพากันเดินเข้าห้องเรียน
สิ่งมหัศจรรยที่สุดที่เกิดขึ้นในชีวิตของฉันคือการที่ฉันได้เกิดมาเป็นลูกของแม่
นี้คือข้อความที่ฉันเขียนเมื่อตอนอายุ 6 ขวบ แต่ตอนนี้สิ่งมหัศจรรยของฉันกำลังจะกลายร่างเป็นปีศาจเมื่อฉันกลับมาถึงบ้านและแม่ได้บอกว่างานหมั้นของฉันกับชินจิจะมีขึ้นในวันเสาร์นี้
"อ๊ากกกกกกกกกกก ทำไมมันเร็วจังล่ะค่ะแม่"
"ไม่ดีหรอลูก ชินจิน่ะทั้งหล่อ ทั้งเท่ห์ ผู้ชายดีๆสมัยนี้หายากน่ะลูก ถ้าไม่รีบจับจองไว้ก่อนมีหวังผู้หญิงคนอื่นคาบไปรับประทานแน่ๆ มีหวังลูกของแม่ได้ขึ้นคานแหงๆ=O="
โอ้....แม่จ้า หนูขี้เหร่ขนาดนั้นเลยหรอ T.T
"เหอะๆๆ ถ้ามีผู้หญิงคนไหนอยากได้หนูยกให้เลย แถมข้าวสารให้ด้วยฟรีๆไม่คิดตังค์"
"อ๊าย! ไม่ได้น่ะลูกรัก เดียวได้ขึ้นคานกันพอดี" แม่ทำท่าขนลุก ซึ่งฉันก็ไม่เข้าใจว่าการขึ้นคานมันน่ากลัวขนาดนั้นเลยหรอ -_-
เอี๊ยดดดดดดดดดดด..
เสียงเบรครถดังลั่น ฉันเลยสาปแช่งไอ้คนที่ชอบขับรถเร็วในเขตชุมชนไปเรียบร้อย
"สวัสดีครับคุณแม่"ชายหนุ่มที่พึ่งเข้ามาในบ้าน ใบหน้าหล่อเหลาใส่แว่นตาสีชา
"O.o "
"ผมขอพานาโอะไปดูชุดน่ะครับ"
"ได้จร้า ฝากนาโอะด้วยน่ะ><"ชินจิพยักหน้ารับแล้วลากฉันออกไป.....แล้วทำไมฉันต้องยอมให้หมอนี้จูงมือด้วยล่ะ??หรือเพราะ เขาหล่อ โฮะๆๆ ฉันแพ้ความหล่อค่ะ
ฉันนั้งรถมาด้วยความรู้สึกแปลกๆหวาดหวั่น หวั่นว่าจะไปหลงรักหมอนี้เข้าน่ะสิ ไม่น่าล่ะยัยแพตตี้ถึงได้หลงรักนักหนา ก็คนอะไรหล่อกระจาย อิๆ^ ^
"มองไร"
"OoO"
"รึว่าเธอกำลังหลงเสน่ห์ฉันอยู่ใช่มั้ย"
"หลงตัวเองเป็นบ้า"
"เธอว่าไงน่ะ" อ๊ายยยยยยย หมอนี้หูหนวกไงฟระ!! ตะโกนออกมาได้
"ความจริงฉันก็อยากหลงเสน่ห์นายอยู่หรอกน่ะ เพียงแต่ตอนนี้แค่ฉันเห็นหน้านายฉันก็รู้สึกอยากจะอ้วกออกมาสักร้อยกะละมังแล้ว"
"หึ..ก็ดี เพราะฉันน่ะเบื่อพวกผู้หญิงที่ชอบไล่ตามฉัน....แบบเธอน่ะฉันชอบ"
"ของมันแน่....ก็ฉันน่ะสวยออกขนาดนี้ โฮะๆๆ"
"-_-^^"
และแล้วเราก็มาถึงตึกA.N music(ชื่อเหมือนค่ายเพลงเลยแฮะ-_-;;)
"ลองชุดที่นี้หรอ?"
"ป่่าว เดียวซ้อมเต้นเสร็จแล้วเราค่อยไปลองชุด"
ชินจิตอบเสียงเรียบๆพลางพาฉันเดินขึ้นไปยังสตูดิโอซึ่งพวกDark Devilจะมาซ้อมเต้นกันประจำ
"ยัยนี้ใครอ่ะชินจิ น่ารักจังเลย^O^"
แรฟรีบวิ่งมาจ้องหน้าฉัน แล้วส่งยิ้มกว้างๆให้ฉัน.....โอ้!!ทำไมนายนี้น่ารักจังเลย>,<
"คู่หมั้นฉันเอง ชื่อนาโอะ"
"คนนี้หรอคู่หมั้นนาย สวัสดีฉันชื่อทีระ ยินดีที่ได้รู้จัก"
อ้ายยย!! ทีระ หล่อมั๊กมากเลยอ่า...ฉันหลงรักนายตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็นเลยน่ะทีระของช้านนนนน^ ^
"ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ"
"นี้เธอ.....เลิกยืนทำหน้าเอ๋อได้แระ ไปนั้งตรงนู้นไป"
ชินจิพูดพลางชี้นิ้วไปที่โซฟาด้านข้าง ฉันนั้งลงแบบเซงๆ ก็นายนั้นมาว่าหน้าฉันเอ๋อ....ชิ หน้าฉันออกจะสวยน่ะย่ะ..... -_-
"อ่านหนังสือเล่มนี้สิ จะได้ไม่รู้สึกเบื่อ^_^"
"ขอบคุณค่ะพี่ทีระ"ตอนนี้หัวใจฉันเต้นแรงมาก รู้สึกมือสั่นขณะที่เอื้อมไปหยิบหนังสือ....พลั๊ก
"โอ๊ย! ขอโทษค่ะ เอ่อ...."ต๊ายแล้ว.....นี้ฉันทำหนังสือตกใส่เท้าพี่ทีระและยังก้มเอาหัวไปชนกับพี่เค้าอีกT.T
"ไม่เป็นไร...สงสัยจะยังไม่ได้กินข้าวมาล่ะสิ เลยไม่มีแรงจะจับหนังสือ^_^"
"นี้....จะข้ามหน้าข้ามตากันเกินไปแล้ว นี้เธอลืมไปแล้วรึไงว่าเธอเป็นคู่หมั้นฉัน"
จ๊ากกกกก!!!ทำไมนายต้องเดินมาตะโกนใส่หูฉันด้วย ขี้หูฉันออกมาแดนซ์กระจายแล้วน่ะยะY_Y
"เธอนี้ น่ารักดีน่ะ"ทีระพูดก่อนจะเดินออกไป
-O- <<สภาพฉันตอนนี้ค่ะ!
แล้วชินจิก็ขับรถไปจอดที่ร้านตัดชุดร้านหนึ่งอันที่จริงร้านนี้ฉันพอรู้จักบ้างแต่ไม่เคยมาใช้บริการ เพราะมันแพงหูฉี่ จะมีแต่พวกดาราหรือไฮโซทั้งหลายมาใช้บริการที่นี้
ฉันเดินเข้าห้องลองเสื้อและสวมชุดราตรีเกาะอกสีทอง โฮะๆๆ คิดยังไงเนี่ยที่เอาเกาะอกมาให้ฉันใส่แล้วจะมีอะไรให้มันเกาะเนี่ย-_-;; อ๊ะ ก็เกาะอยู่นี่นา หุๆๆ ฉันก็ซ่อนรูปน่ะ อิอิ
แล้วฉันก็เดินออกมาจากห้องลองเสื้อเพื่อให้พนักงานดูว่าชุดพอดีไหม
"ว้าว!! พอดีเลยค่ะ ไม่ต้องแก้เลย"
"เว้นแต่ยัยนี้จะน้ำหนักขึ้น"
ชิ...ถ้านายไม่พูดก็ไม่มีใครว่านายเป็นใบ้หรอก- -
"รับชุดกลับเลยไหมค่ะ"
"ไม่ล่ะ เด๊วยัยนี้ทำซุ่มซ่ามชุดเสียหายหมด เด๊วผมแวะมาเอาวันศุกร์"
หลังจากจัดการเรื่องเสื้อผ้าเสร็จเรียบร้อยชินจิก็ขับรถมาส่งฉันที่หน้าบ้าน
"เอ่อ ชินจิ ค่าชุดเท่าไหร่หรอ"
"ถามทำไม"
"ฉันจะช่วยออกด้วย"
"หึ มีเงินหรอ" กรี๊ด!อีตานี้ปากเสียที่ซู๊ดดดดดดดดด อา...แต่ฉันก็ไม่มีเงินจิงๆแระ....เหอะๆๆ
"นี้ นาโอะ" หมอนี้จะเรียกทำไมอีกล่ะเนี่ย หา!!
ฉันหันหน้าไปแล้วริมฝีปากสีส้มของเขาก็สัมผัสที่ริมฝีปากของฉัน
ตึกตึก!! ตึกตึก!! ตึกตึก!!
หัวใจฉันเต้นแรงขึ้น แล้วฉันก็รู้สึกแน่นหน้าอก แต่ว่า..เขายังไม่ถอดริมฝีปากออกจากฉัน....ฉันเลย....ฉันเลย......Zzzzz
ไม่น่ะจูบแรกของช้านนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน!!!!!!!!!
จบตอน รออ่านตอนต่อไปน่ะค่ะ
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านและร่วมติชมน่ะค่ะ
ตอนนี้ฉันมีอาการเหม่อลอย ตาค้าง คล้ายๆคนบ้า เพราะตอนนี้ฉันเห็นเพื่อนๆที่ห้องเป็นชินจิไปหมดแล้ว คิดแล้วอยากจะเข้าไปตีลังกาจระเข้ฟาดหางใส่หมอนั้นซะจริงๆ หมอนั้นหน้าตาก่อกวนชวนทำรัฐประหารซะจริงๆ คิดแล้วก็เจ็บใจชะมัด ทำไมชีวิตอันสุขสงบของฉันต้องมาโคจรเกี่ยวพันกับคนอย่างนายด้วยเนี่ย เศร้าจิต-_-
"กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆยัยนาโอะฉันจะฆ่าแก><"
ยัยแพตตี้บีบคอฉันอย่างเอาเป็นเอาตาย
จะไม่ให้โกรธได้ไงล่ะ ก็ฉันไปแย่งพ่อยอดขมองอิ่ม ชินจิสุดที่รักของยัยนั้นเข้าให้ ทำเอาตอนนี้ยัยแพตตี้กลายร่างเป็นคิงคองอาละวาดไปเรียบร้อยแล้ว น่ากลัว น่ากลัว T_T
"ฉันไม่ได้อยากหมั่นกับหมอนั้นสักหน่อยน่ะ ฮือๆๆ ฉันเองก็เศร้าเหมือนกันน่ะ ร่างกายที่อุตส่าห์เก็บความบริสุทธิ์ไว้จะกลายเป็นของหมอนั้น ฉันรับไม่ได้ ฉันรับไม่ได้เจงๆ"
"งั้นแกก็หาทางทำให้เขายกเลิกการหมั้นสิ"
"แล้วทำไงอ่ะ" เราทั้งสามคนช่วยกันคิด....คิด....แล้วก็
"ฮ้า....."
"ว่าไงๆ"
"เฮ้อ...คิดไม่ออกอ่ะ"
แล้วแกจะฮ้าทำไมฟระ เฮ่อ.....
"ฉันคิดออกแล้ว แกเคยดูหนังจีนไหม ก่อนนางเอกจะแต่งงานกับคนที่ตัวเองไม่ได้รัก นางเองจะให้คืนแรกกับผู้ชายที่ตัวเองรักก่อน จากนั้นค่อยฮาราคีรี"
ยัยโมโม่ที่เงียบอยู่นานเอ่ยขึ้นแต่....ฮาราคีรีนีมันหนังญี่ปุ่นไม่ใช่หรอ-_-*
"แต่ฉันยังไม่อยากตายนี่นา แล้วอีกอย่าง...ฉันยังไม่มีคนที่รักเลยด้วย"
อ๊อดดดดด เสียงอ๊อดเข้าเรียนดังขึ้นพวกเราจึงพากันเดินเข้าห้องเรียน
สิ่งมหัศจรรยที่สุดที่เกิดขึ้นในชีวิตของฉันคือการที่ฉันได้เกิดมาเป็นลูกของแม่
นี้คือข้อความที่ฉันเขียนเมื่อตอนอายุ 6 ขวบ แต่ตอนนี้สิ่งมหัศจรรยของฉันกำลังจะกลายร่างเป็นปีศาจเมื่อฉันกลับมาถึงบ้านและแม่ได้บอกว่างานหมั้นของฉันกับชินจิจะมีขึ้นในวันเสาร์นี้
"อ๊ากกกกกกกกกกก ทำไมมันเร็วจังล่ะค่ะแม่"
"ไม่ดีหรอลูก ชินจิน่ะทั้งหล่อ ทั้งเท่ห์ ผู้ชายดีๆสมัยนี้หายากน่ะลูก ถ้าไม่รีบจับจองไว้ก่อนมีหวังผู้หญิงคนอื่นคาบไปรับประทานแน่ๆ มีหวังลูกของแม่ได้ขึ้นคานแหงๆ=O="
โอ้....แม่จ้า หนูขี้เหร่ขนาดนั้นเลยหรอ T.T
"เหอะๆๆ ถ้ามีผู้หญิงคนไหนอยากได้หนูยกให้เลย แถมข้าวสารให้ด้วยฟรีๆไม่คิดตังค์"
"อ๊าย! ไม่ได้น่ะลูกรัก เดียวได้ขึ้นคานกันพอดี" แม่ทำท่าขนลุก ซึ่งฉันก็ไม่เข้าใจว่าการขึ้นคานมันน่ากลัวขนาดนั้นเลยหรอ -_-
เอี๊ยดดดดดดดดดดด..
เสียงเบรครถดังลั่น ฉันเลยสาปแช่งไอ้คนที่ชอบขับรถเร็วในเขตชุมชนไปเรียบร้อย
"สวัสดีครับคุณแม่"ชายหนุ่มที่พึ่งเข้ามาในบ้าน ใบหน้าหล่อเหลาใส่แว่นตาสีชา
"O.o "
"ผมขอพานาโอะไปดูชุดน่ะครับ"
"ได้จร้า ฝากนาโอะด้วยน่ะ><"ชินจิพยักหน้ารับแล้วลากฉันออกไป.....แล้วทำไมฉันต้องยอมให้หมอนี้จูงมือด้วยล่ะ??หรือเพราะ เขาหล่อ โฮะๆๆ ฉันแพ้ความหล่อค่ะ
ฉันนั้งรถมาด้วยความรู้สึกแปลกๆหวาดหวั่น หวั่นว่าจะไปหลงรักหมอนี้เข้าน่ะสิ ไม่น่าล่ะยัยแพตตี้ถึงได้หลงรักนักหนา ก็คนอะไรหล่อกระจาย อิๆ^ ^
"มองไร"
"OoO"
"รึว่าเธอกำลังหลงเสน่ห์ฉันอยู่ใช่มั้ย"
"หลงตัวเองเป็นบ้า"
"เธอว่าไงน่ะ" อ๊ายยยยยยย หมอนี้หูหนวกไงฟระ!! ตะโกนออกมาได้
"ความจริงฉันก็อยากหลงเสน่ห์นายอยู่หรอกน่ะ เพียงแต่ตอนนี้แค่ฉันเห็นหน้านายฉันก็รู้สึกอยากจะอ้วกออกมาสักร้อยกะละมังแล้ว"
"หึ..ก็ดี เพราะฉันน่ะเบื่อพวกผู้หญิงที่ชอบไล่ตามฉัน....แบบเธอน่ะฉันชอบ"
"ของมันแน่....ก็ฉันน่ะสวยออกขนาดนี้ โฮะๆๆ"
"-_-^^"
และแล้วเราก็มาถึงตึกA.N music(ชื่อเหมือนค่ายเพลงเลยแฮะ-_-;;)
"ลองชุดที่นี้หรอ?"
"ป่่าว เดียวซ้อมเต้นเสร็จแล้วเราค่อยไปลองชุด"
ชินจิตอบเสียงเรียบๆพลางพาฉันเดินขึ้นไปยังสตูดิโอซึ่งพวกDark Devilจะมาซ้อมเต้นกันประจำ
"ยัยนี้ใครอ่ะชินจิ น่ารักจังเลย^O^"
แรฟรีบวิ่งมาจ้องหน้าฉัน แล้วส่งยิ้มกว้างๆให้ฉัน.....โอ้!!ทำไมนายนี้น่ารักจังเลย>,<
"คู่หมั้นฉันเอง ชื่อนาโอะ"
"คนนี้หรอคู่หมั้นนาย สวัสดีฉันชื่อทีระ ยินดีที่ได้รู้จัก"
อ้ายยย!! ทีระ หล่อมั๊กมากเลยอ่า...ฉันหลงรักนายตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็นเลยน่ะทีระของช้านนนนน^ ^
"ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ"
"นี้เธอ.....เลิกยืนทำหน้าเอ๋อได้แระ ไปนั้งตรงนู้นไป"
ชินจิพูดพลางชี้นิ้วไปที่โซฟาด้านข้าง ฉันนั้งลงแบบเซงๆ ก็นายนั้นมาว่าหน้าฉันเอ๋อ....ชิ หน้าฉันออกจะสวยน่ะย่ะ..... -_-
"อ่านหนังสือเล่มนี้สิ จะได้ไม่รู้สึกเบื่อ^_^"
"ขอบคุณค่ะพี่ทีระ"ตอนนี้หัวใจฉันเต้นแรงมาก รู้สึกมือสั่นขณะที่เอื้อมไปหยิบหนังสือ....พลั๊ก
"โอ๊ย! ขอโทษค่ะ เอ่อ...."ต๊ายแล้ว.....นี้ฉันทำหนังสือตกใส่เท้าพี่ทีระและยังก้มเอาหัวไปชนกับพี่เค้าอีกT.T
"ไม่เป็นไร...สงสัยจะยังไม่ได้กินข้าวมาล่ะสิ เลยไม่มีแรงจะจับหนังสือ^_^"
"นี้....จะข้ามหน้าข้ามตากันเกินไปแล้ว นี้เธอลืมไปแล้วรึไงว่าเธอเป็นคู่หมั้นฉัน"
จ๊ากกกกก!!!ทำไมนายต้องเดินมาตะโกนใส่หูฉันด้วย ขี้หูฉันออกมาแดนซ์กระจายแล้วน่ะยะY_Y
"เธอนี้ น่ารักดีน่ะ"ทีระพูดก่อนจะเดินออกไป
-O- <<สภาพฉันตอนนี้ค่ะ!
แล้วชินจิก็ขับรถไปจอดที่ร้านตัดชุดร้านหนึ่งอันที่จริงร้านนี้ฉันพอรู้จักบ้างแต่ไม่เคยมาใช้บริการ เพราะมันแพงหูฉี่ จะมีแต่พวกดาราหรือไฮโซทั้งหลายมาใช้บริการที่นี้
ฉันเดินเข้าห้องลองเสื้อและสวมชุดราตรีเกาะอกสีทอง โฮะๆๆ คิดยังไงเนี่ยที่เอาเกาะอกมาให้ฉันใส่แล้วจะมีอะไรให้มันเกาะเนี่ย-_-;; อ๊ะ ก็เกาะอยู่นี่นา หุๆๆ ฉันก็ซ่อนรูปน่ะ อิอิ
แล้วฉันก็เดินออกมาจากห้องลองเสื้อเพื่อให้พนักงานดูว่าชุดพอดีไหม
"ว้าว!! พอดีเลยค่ะ ไม่ต้องแก้เลย"
"เว้นแต่ยัยนี้จะน้ำหนักขึ้น"
ชิ...ถ้านายไม่พูดก็ไม่มีใครว่านายเป็นใบ้หรอก- -
"รับชุดกลับเลยไหมค่ะ"
"ไม่ล่ะ เด๊วยัยนี้ทำซุ่มซ่ามชุดเสียหายหมด เด๊วผมแวะมาเอาวันศุกร์"
หลังจากจัดการเรื่องเสื้อผ้าเสร็จเรียบร้อยชินจิก็ขับรถมาส่งฉันที่หน้าบ้าน
"เอ่อ ชินจิ ค่าชุดเท่าไหร่หรอ"
"ถามทำไม"
"ฉันจะช่วยออกด้วย"
"หึ มีเงินหรอ" กรี๊ด!อีตานี้ปากเสียที่ซู๊ดดดดดดดดด อา...แต่ฉันก็ไม่มีเงินจิงๆแระ....เหอะๆๆ
"นี้ นาโอะ" หมอนี้จะเรียกทำไมอีกล่ะเนี่ย หา!!
ฉันหันหน้าไปแล้วริมฝีปากสีส้มของเขาก็สัมผัสที่ริมฝีปากของฉัน
ตึกตึก!! ตึกตึก!! ตึกตึก!!
หัวใจฉันเต้นแรงขึ้น แล้วฉันก็รู้สึกแน่นหน้าอก แต่ว่า..เขายังไม่ถอดริมฝีปากออกจากฉัน....ฉันเลย....ฉันเลย......Zzzzz
ไม่น่ะจูบแรกของช้านนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน!!!!!!!!!
จบตอน รออ่านตอนต่อไปน่ะค่ะ
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านและร่วมติชมน่ะค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ