ยังไม้ได้เเต่ง
3) ดูๆ ซุ่มซ่ามจัง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
โอ้วพระเจ้าช่วย กว่าฉันจะขึ้นมาได้แทบตาย หลังจากอาบน้ำจนร่างกายสะอาดแล้วฉันก็มานั้งคิดถึงเรื่องที่นายนั้นมาว่า
“นายนั้นมันบอกว่าฉันเหมือนกลัวแขกเน่า หยี ทุเรส
เสียภาพพจน์หมด คุณหนูไฮโซชื่อดังโดนชาวสวนต่ำต้อย ด่า หยีรับไม่ได้ฉันต้องหาเรื่องแก้แค้น”555
ขนาดที่ฉันนั้งคิดเรื่องแก้แค้นอยู่ อยู่ดีๆก็มีเสียงประตูบ้านดังขึ้น ก๊อกๆๆ
“ใครค่ะ”
“ผมเอง อีเหว่า”
“นายมาทำไม อะ”
“ผมเอาข้าวมาให้คุณจะไม่เอาใช่ไหม”
“เออ เปิดประตูเข้ามาเลย นี่เอาข้าวไปไว้ตรงนั้นสิเดียวฉันไปเอาเอง”
ตาบ้านั้น ทำหน้าตาลำคานฉันมากขอบอกเกลียดที่สุด พอนายนั้นออกไปฉันเดินเข้าไปดูอาหารที่เขาเอ มาให้เริ่มแกก็นึกว่าจะเป็นอาหารหรูๆสำหรับไฮโซเขากินกัน ที่แท้
ก็แค่ “ไข่เจียว” ฉันโยกกับข้าวที่นายนั้นเอามาให้และฉันก็ไม่กินข้าวเย็น
เช้าวันต่อมา
ในตอนช้าวที่แสนหนาวเหน็บ หลังจากที่ฉันกิน สปาเก็สตี้ ที่เตรียมเอามาจากกรุงเทพฯฉันก็ไปยืนตากลมหนาวหน้าระเบียงพร้อมกับกาแฟอุ่นๆของฉันฉันกวาดสายตาไปที่สวนที่กว้างใหญ่ เต็มไปด้วยสวนองุ่นที่ งดงาม ฮ้า!ฉันร้องตะโกนออมา เพราะตาเหลือบไปเห็นนายอีเหว่ากำลังคัดเลือกองุ่นลูกสีแดง มาทำอะไรก็ไม่รู้ฉันเลยร้องตะโกนเรียก
“นาย นี่ นายอีเหว่า มานี่หน่อยสิ ฉันมีอะไรให้อะ”
“อะไรหนอครับ”
“มาเถอะน่ารับรองถูกใจนายแน่”
“มีอะไรก็พูดมาตรงนี้เลยไม่ได้หรอครับ”
“ไม่ได้มันเป็นสิ่งของ จะให้ฉันโยนไปให้หรอไงฮ่ะ จริงไหม”
“ครับ อะว่ามาสิ มีอะไร”
“นี่ไง 555 เป็นไง น้ำกาแฟ อร่อยไหมฮ่ะ 555 นายเหว่าๆสุดท้ายนายก็แพ้ฉัน เห็นมั้ย ชาวสวนอย่างนายอะไม่มีทางชนะฉันหรอก55”
“คุณหนู มันร้องมั้ย นิสัย ผมไม่อยากเชื่อเลยนี่จะเป็นหลาดคุณตา”
“ ทำไมฮ่ะทำไม”
ขนะที่ฉันกำลังเถียงตาบ้านั้นฉันเอาน้ำหนักตัวทั้งหมดพิงไม้กั้นรอบๆระเบียง ทันในนั้น
“เอ้ย!คุณหนูอย่าพิงระเบียง ไม้มันหักอยู่ครับ”
“อะ อะ อ้ายยยยย”
คุณหนูเอ้ย ผมอีเหว่าครับคุณหนูหล่นมาจากระเบียงหัวกระแทกพื้นดีน่ะคอไม่หักตายพอผมเห็นผมเลยอุ่มคุณหนูไปที่ห้องรับแขกในบ้านแล้วโทรเรียกหมอ
“เอ้ย คู่มั่นของฉันมาอยู่นี่ไม่กี่วัน ขาหักซ่ะแล้ว ฮึ”
ผมเอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดตัวของเธออย่างถนุดถนอม
ผมเป็นห่วงเธอมากเลยลืมว่าตัวเองโดนน้ำร้อนรวก อยู่ดีๆผมก็รู้สึกเจ็บแผลขึ้นมาทันที
“โอ๊ย… ยัยตัวจุ้นเอ้ยทำเราซะแสบเลย” ผมก็ไม่รู้เหมือนกันหาก เป็บ เข้ารู้ว่า ผมเป็นคู่มั่น เขาจะรับได้มั้ยนะ ฮึ ผมเอามือลูบผมเธอ ขณะที่ผมกำลังจะหอมแก้ของเธอ
“คุณ พ๊อตเตอร์ ครับ”
“เออ คุณหมอ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ