ยังไม้ได้เเต่ง

9.7

เขียนโดย glass

วันที่ 4 มกราคม พ.ศ. 2554 เวลา 16.30 น.

  3 ตอน
  2 วิจารณ์
  7,792 อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

3) ดูๆ ซุ่มซ่ามจัง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

โอ้วพระเจ้าช่วย กว่าฉันจะขึ้นมาได้แทบตาย หลังจากอาบน้ำจนร่างกายสะอาดแล้วฉันก็มานั้งคิดถึงเรื่องที่นายนั้นมาว่า

 นายนั้นมันบอกว่าฉันเหมือนกลัวแขกเน่า หยี   ทุเรส

 เสียภาพพจน์หมด คุณหนูไฮโซชื่อดังโดนชาวสวนต่ำต้อย ด่า หยีรับไม่ได้ฉันต้องหาเรื่องแก้แค้น”555

 

ขนาดที่ฉันนั้งคิดเรื่องแก้แค้นอยู่  อยู่ดีๆก็มีเสียงประตูบ้านดังขึ้น   ก๊อกๆๆ

  ใครค่ะ

ผมเอง อีเหว่า

นายมาทำไม อะ

ผมเอาข้าวมาให้คุณจะไม่เอาใช่ไหม

เออ เปิดประตูเข้ามาเลย นี่เอาข้าวไปไว้ตรงนั้นสิเดียวฉันไปเอาเอง

      ตาบ้านั้น ทำหน้าตาลำคานฉันมากขอบอกเกลียดที่สุด พอนายนั้นออกไปฉันเดินเข้าไปดูอาหารที่เขาเอ มาให้เริ่มแกก็นึกว่าจะเป็นอาหารหรูๆสำหรับไฮโซเขากินกัน ที่แท้

ก็แค่ ไข่เจียวฉันโยกกับข้าวที่นายนั้นเอามาให้และฉันก็ไม่กินข้าวเย็น

 

เช้าวันต่อมา

ในตอนช้าวที่แสนหนาวเหน็บ หลังจากที่ฉันกิน สปาเก็สตี้ ที่เตรียมเอามาจากกรุงเทพฯฉันก็ไปยืนตากลมหนาวหน้าระเบียงพร้อมกับกาแฟอุ่นๆของฉันฉันกวาดสายตาไปที่สวนที่กว้างใหญ่  เต็มไปด้วยสวนองุ่นที่ งดงาม ฮ้า!ฉันร้องตะโกนออมา เพราะตาเหลือบไปเห็นนายอีเหว่ากำลังคัดเลือกองุ่นลูกสีแดง มาทำอะไรก็ไม่รู้ฉันเลยร้องตะโกนเรียก

นาย  นี่ นายอีเหว่า มานี่หน่อยสิ  ฉันมีอะไรให้อะ

อะไรหนอครับ

มาเถอะน่ารับรองถูกใจนายแน่

มีอะไรก็พูดมาตรงนี้เลยไม่ได้หรอครับ
ไม่ได้มันเป็นสิ่งของ  จะให้ฉันโยนไปให้หรอไงฮ่ะ จริงไหม
ครับ อะว่ามาสิ มีอะไร

นี่ไง 555 เป็นไง น้ำกาแฟ อร่อยไหมฮ่ะ 555  นายเหว่าๆสุดท้ายนายก็แพ้ฉัน เห็นมั้ย ชาวสวนอย่างนายอะไม่มีทางชนะฉันหรอก55”

คุณหนู มันร้องมั้ย นิสัย ผมไม่อยากเชื่อเลยนี่จะเป็นหลาดคุณตา

ทำไมฮ่ะทำไม

ขนะที่ฉันกำลังเถียงตาบ้านั้นฉันเอาน้ำหนักตัวทั้งหมดพิงไม้กั้นรอบๆระเบียง ทันในนั้น

เอ้ย!คุณหนูอย่าพิงระเบียง ไม้มันหักอยู่ครับ

อะ อะ อ้ายยยยย

     คุณหนูเอ้ย ผมอีเหว่าครับคุณหนูหล่นมาจากระเบียงหัวกระแทกพื้นดีน่ะคอไม่หักตายพอผมเห็นผมเลยอุ่มคุณหนูไปที่ห้องรับแขกในบ้านแล้วโทรเรียกหมอ

เอ้ย คู่มั่นของฉันมาอยู่นี่ไม่กี่วัน ขาหักซ่ะแล้ว ฮึ

  ผมเอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดตัวของเธออย่างถนุดถนอม

ผมเป็นห่วงเธอมากเลยลืมว่าตัวเองโดนน้ำร้อนรวก  อยู่ดีๆผมก็รู้สึกเจ็บแผลขึ้นมาทันที

โอ๊ย ยัยตัวจุ้นเอ้ยทำเราซะแสบเลย  ผมก็ไม่รู้เหมือนกันหาก เป็บ เข้ารู้ว่า ผมเป็นคู่มั่น  เขาจะรับได้มั้ยนะ  ฮึ ผมเอามือลูบผมเธอ ขณะที่ผมกำลังจะหอมแก้ของเธอ

คุณ พ๊อตเตอร์ ครับ

เออ คุณหมอ

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา