So Love ภารกิจป่วนก๊วนซ่ารักก๊วนเเสบ
9.5
ppopo
แชร์นิยาย
1) บีบี
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"อะไรนะพ่อ ไม่จริงหนูไม่ไป!!!" ฉันโวยวายแหกปากอย่างบ้าคลั่งต่อหน้าผู้เป็นพ่อ แฮกๆๆเหนื่อย (-_-)
"แกต้องไป ทุกวันนี้แกสร้างเรื่องปวดหัวไม่เว้นวัน นี่น่ะเหรอ ศิระสุพัตรานุสรณ์ นี่พ่อหยิบผิดคนหรือเปล่าเนี่ย สงสัย?"
กรี๊ดดดด>O<!! อย่าสงสัยนะค่ะคุณพ่อบีบีเป็นลูกพ่อนะค้า พ่ออย่าคิดแบบนั้นเซ่ T^T
"พ่อหนูเป็นลูกพ่อนะT^T!"
"ใช่เหรอ(-_-!)"
แง...พ่อทำไมต้องทำหน้าอย่างเน้~
"ไม่รู้แหละ ยังไงหนูก็ไม่ไปหรอกไอ้สถานบำบัดดัดนิสัยน่ะ หนูไม่ไปเด็ดขาด!"
"แกต้องไป นิสัยแกใครขัดก็ไม่ได้ ห้ามหน่อยก็โวยวาย ไม่ได้ดั่งใจก็ตบๆๆ นี่แกเป็นลูกพ่อหรือเปล่าเนี่ย สงสัย?"
โอยยยพ่อ อย่าสงสัยได้ม้ายยยย T^T
"แต่หนูไม่อยากอยู่ร่วมกับอัธพาล พวกลามก พ่อไมกลัวหนูจะโดนเหรอ"
"แกคิดแบบนี้ไง พ่อเลยยิ่งต้องส่งไป"
กรี๊ดดดดด>O<!!
ทำไมพ่อไม่สงสารบีบีมั่งเลย กระซิกๆ ฉันไม่อยากอยู่เล้ยยย ไอ้สถานบำบัดเนี่ยเมื่อวันก่อนไปนะ ยี๋มีแต่ผู้ชายหน้าตาอยากจะอ้วก ผิวปาดวี๊ดวิ้วอยู่ได้ เป็นนกกันหรือไงก็ไม่รู้ เเหยะขนลุก บรื๋อ~
"ถ้าแกไม่ไปนะ ก็อย่ามีเลยนามสกุล ศิระสุพัตรานุสรณ์"
กรี๊ดดดด ไฮย่ะพ่อนะพ่อเอามาอ้างอีกแล้ว นี่จะไล่ลูกออกจากบ้านจริงๆเหรอเนี่ย สงสัย?
"โหพ่อ เล่นอย่างนี้เลยเหรอ นี่ตัดกันเลยเหรอพ่อ"
"อืม"
ชัดเลย พ่อจะไล่ช้านนนออกกจากบ้านทรายทอง แล้วฉันจะไปอยู่แห่งหนใดเล่า ฮือๆๆๆT^T
"พ่อ!!!"
"เอาไง แกจะไปมั๊ย แกจะได้รู้ไงว่าไอ้สิ่งที่แกจะไปเนี่ยมันจะได้อะไรใส่สมองแกมั่ง"
"......."
"เลือกเอา ระหว่างไม่มีญาติ กับไปอยู่ดัดนิสัย เลือกเอา"
แงๆๆ เอาไงดีไม่อยากไปเลย ถ้าไม่ไปก็ไร้ญาติ ไป ไม่ไป ไป ไม่ไป เอาไงดีT^T
"คิดออกยัง"
"ปะ....ไปก็ได้T^T"
"ก็แค่เนี้ยพรุ่งนี้เตรียมตัวเลย เจ็ดโมงเช้า"
"T^T"
"นี่ทำหน้าตาให้มันยิ้มแย้มหน่อย นี่เราจะไปช่วยเหลือสังคมนะ เอ้ายิ้มมมม"
"^_^"
"ดีมากลูกพ่อ^^"
20.00น.
("ฮ่าๆๆๆๆ สมหน้าอดเที่ยวเลย")
"นี่ยัยเฟชที่ฉันโทรหาแกเพื่อขอความช่วยเหลือไม่ได้ให้เยาะเย้ยนะ Y_Y"
("เเหมๆๆ เเซวเล่นนิดเดียวเองแล้วจะให้ฉันช่วยเรื่องอะไรล่ะ ถ้าเป็นเรื่องที่แกบอกนะ ฉันพูดได้คำเดียวเลยว่า ช่วยไม่ได้วะ ฮ่าๆๆๆ")
กรี๊ดกร๊าด ยัยเพื่อนบ้าไม่ช่วยอะไรเลย แถมยังมีความสุขอีกที่ได้เที่ยวคนเดียว ฮือๆๆ พี่ฮงกิของช้านนนจะกลายเป็นของยัยเฟชไปแล้ว ฮือๆๆ T^T)
("แล้วแกจะไปอยู่ไอ้สถานดัดวันไหนล่ะ")
"พรุ่งนี้เจ็ดโมงเช้า"
("ต้ายย ฉันไปเกาหลีแล้วจ๊ะยัยเพื่อนเลิฟ ซอรี่เสียใจด้วยที่ไม่ได้ไปหาแก ฮือๆๆ")
หนอย ยังจะมีหน้ามาร้องไห้อีก ฉันเกลียดแกยัยเฟชชชชชช!!!
"เอ้อ ไปมีความสุขคนเดียวเลยยัยเพื่อนบ้า โกธรแกแล้ว โป้ง!!"
ติ๊ด
ตุ้บ
ฉันล้มตัวลงที่นอน เอาเท้าก่ายหน้าผาก เฮ้ยไม่ใช่ เอามือก่ายหน้าผากพลางคิดวันพรุ่งนี้ที่เเสนจะทรมานใจเป็นเยี่ยงนัก เฮ้อ~ ฉันก็ไม่น่าทำตัวให้พ่อปวดหัวเลยให้ตายสิ
โปรดติดตามตอนต่อไปจ้า^^
"แกต้องไป ทุกวันนี้แกสร้างเรื่องปวดหัวไม่เว้นวัน นี่น่ะเหรอ ศิระสุพัตรานุสรณ์ นี่พ่อหยิบผิดคนหรือเปล่าเนี่ย สงสัย?"
กรี๊ดดดด>O<!! อย่าสงสัยนะค่ะคุณพ่อบีบีเป็นลูกพ่อนะค้า พ่ออย่าคิดแบบนั้นเซ่ T^T
"พ่อหนูเป็นลูกพ่อนะT^T!"
"ใช่เหรอ(-_-!)"
แง...พ่อทำไมต้องทำหน้าอย่างเน้~
"ไม่รู้แหละ ยังไงหนูก็ไม่ไปหรอกไอ้สถานบำบัดดัดนิสัยน่ะ หนูไม่ไปเด็ดขาด!"
"แกต้องไป นิสัยแกใครขัดก็ไม่ได้ ห้ามหน่อยก็โวยวาย ไม่ได้ดั่งใจก็ตบๆๆ นี่แกเป็นลูกพ่อหรือเปล่าเนี่ย สงสัย?"
โอยยยพ่อ อย่าสงสัยได้ม้ายยยย T^T
"แต่หนูไม่อยากอยู่ร่วมกับอัธพาล พวกลามก พ่อไมกลัวหนูจะโดนเหรอ"
"แกคิดแบบนี้ไง พ่อเลยยิ่งต้องส่งไป"
กรี๊ดดดดด>O<!!
ทำไมพ่อไม่สงสารบีบีมั่งเลย กระซิกๆ ฉันไม่อยากอยู่เล้ยยย ไอ้สถานบำบัดเนี่ยเมื่อวันก่อนไปนะ ยี๋มีแต่ผู้ชายหน้าตาอยากจะอ้วก ผิวปาดวี๊ดวิ้วอยู่ได้ เป็นนกกันหรือไงก็ไม่รู้ เเหยะขนลุก บรื๋อ~
"ถ้าแกไม่ไปนะ ก็อย่ามีเลยนามสกุล ศิระสุพัตรานุสรณ์"
กรี๊ดดดด ไฮย่ะพ่อนะพ่อเอามาอ้างอีกแล้ว นี่จะไล่ลูกออกจากบ้านจริงๆเหรอเนี่ย สงสัย?
"โหพ่อ เล่นอย่างนี้เลยเหรอ นี่ตัดกันเลยเหรอพ่อ"
"อืม"
ชัดเลย พ่อจะไล่ช้านนนออกกจากบ้านทรายทอง แล้วฉันจะไปอยู่แห่งหนใดเล่า ฮือๆๆๆT^T
"พ่อ!!!"
"เอาไง แกจะไปมั๊ย แกจะได้รู้ไงว่าไอ้สิ่งที่แกจะไปเนี่ยมันจะได้อะไรใส่สมองแกมั่ง"
"......."
"เลือกเอา ระหว่างไม่มีญาติ กับไปอยู่ดัดนิสัย เลือกเอา"
แงๆๆ เอาไงดีไม่อยากไปเลย ถ้าไม่ไปก็ไร้ญาติ ไป ไม่ไป ไป ไม่ไป เอาไงดีT^T
"คิดออกยัง"
"ปะ....ไปก็ได้T^T"
"ก็แค่เนี้ยพรุ่งนี้เตรียมตัวเลย เจ็ดโมงเช้า"
"T^T"
"นี่ทำหน้าตาให้มันยิ้มแย้มหน่อย นี่เราจะไปช่วยเหลือสังคมนะ เอ้ายิ้มมมม"
"^_^"
"ดีมากลูกพ่อ^^"
20.00น.
("ฮ่าๆๆๆๆ สมหน้าอดเที่ยวเลย")
"นี่ยัยเฟชที่ฉันโทรหาแกเพื่อขอความช่วยเหลือไม่ได้ให้เยาะเย้ยนะ Y_Y"
("เเหมๆๆ เเซวเล่นนิดเดียวเองแล้วจะให้ฉันช่วยเรื่องอะไรล่ะ ถ้าเป็นเรื่องที่แกบอกนะ ฉันพูดได้คำเดียวเลยว่า ช่วยไม่ได้วะ ฮ่าๆๆๆ")
กรี๊ดกร๊าด ยัยเพื่อนบ้าไม่ช่วยอะไรเลย แถมยังมีความสุขอีกที่ได้เที่ยวคนเดียว ฮือๆๆ พี่ฮงกิของช้านนนจะกลายเป็นของยัยเฟชไปแล้ว ฮือๆๆ T^T)
("แล้วแกจะไปอยู่ไอ้สถานดัดวันไหนล่ะ")
"พรุ่งนี้เจ็ดโมงเช้า"
("ต้ายย ฉันไปเกาหลีแล้วจ๊ะยัยเพื่อนเลิฟ ซอรี่เสียใจด้วยที่ไม่ได้ไปหาแก ฮือๆๆ")
หนอย ยังจะมีหน้ามาร้องไห้อีก ฉันเกลียดแกยัยเฟชชชชชช!!!
"เอ้อ ไปมีความสุขคนเดียวเลยยัยเพื่อนบ้า โกธรแกแล้ว โป้ง!!"
ติ๊ด
ตุ้บ
ฉันล้มตัวลงที่นอน เอาเท้าก่ายหน้าผาก เฮ้ยไม่ใช่ เอามือก่ายหน้าผากพลางคิดวันพรุ่งนี้ที่เเสนจะทรมานใจเป็นเยี่ยงนัก เฮ้อ~ ฉันก็ไม่น่าทำตัวให้พ่อปวดหัวเลยให้ตายสิ
โปรดติดตามตอนต่อไปจ้า^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
