ความทรงจำในลมหายใจ

    วันแรกของการเรียนของมิยาตะ มิยาตะย้ายมาจากโรงเรียนที่อยู่ไกลบ้าน เพื่อที่จะมาเรียนใกล้ๆบ้าน เพื่อจะได้ไม่ต้องตื่นแต่เช้า
มิยาตะได้เข้ามาตอน ม.4 มิยาตะเป็นคนไม่เอาไหนสักเท่าไหร่ มิยาตะได้มีเพื่อนชื่อโอชะ โอชะมีรูปร่างอ้วน แต่นิสัยดีมาก ไม่เจ้าชู้ รักใครรักจิง
มาเทียบกับมิยาตะไม่ได้เลยสักนิด มิยาตะเป็นหนุ่มที่เจ้าชู้ รักใครไม่จิงหรือว่าง่ายๆเจ้าชู้สุดๆ คุยกะสาวๆก็เล่นๆไปวันๆ
     ครั้งหนึ่งมิยาตะได้พูดคุยกับโอชะว่า
 มิยาตะ "  โอชะแกว่าในโลกนี้จะมีผู้หญิงที่นิสัยดีดี ไม่เจ้าชู้ น่ารักๆ ไรแบบเนี่ย แก่ว่ามีมั้ยว่ะ(มิยาตะถามแบบเสียงนุ่มๆ)
โอชะ " มีสิว่ะ แกไม่ลองเปิดใจรักใครแบบจิงๆสักที แกเอาสนุกไปวันๆแล้วแกจะรู้ไหมว่าคนไหนจิงจัย นิสัยดีรึป่าว ฉันพอจะรู้และว่าใคร
ฉันอยู่โรงเรียนนี้มาก็สี่ปีแล้ว ฉันยังไม่เห็นรุ่นพี่คนนี้จะมีแฟนเลยว่ะ แก่จะลองจีบไหมละไอ้มิยาตะ(โอชะพูดแบบท้าทายมิยาตะมาก)
มิยาตะ " ทำไมละว่ะ พี่แกไม่น่ารักอ่ะดิเลยไม่มีแฟน ฮ่ะ ฮ่ะ (มิยาตะขำแบบสะใจมาก)
โอชะ " ทำเป็นพูดไป ถ้าแกได้เห็นพี่ตัวเล็กคนที่ฉันบอกนะ แกจะอึ้ง
มิยาตะ " ฉันอยากอึ้งว่ะ จะน่ารักซะแค่ไหน อยากเห็นซะแล้วว่ะ ไอ้โอชะช่วยพาฉันไปดูหน่อยได้ไหม
โอชะ " จะไปได้ไงว่ะ พี่แกซ้อมเต้นอยู่ พี่แกเป็นนักเต้นของโรงเรียนเลย นะเฟ้ย! ขืนไปมั่วๆ เดี๋ยวโดนอาจารณ์ ด่ากระจาย
มิยาตะ "  แล้วจะทำไงดีว่ะไอ้โอชะฉันอยากจะเห็นแล้วสิ
โอชะ " อดใจรอหน่อยของดีก็เงี๊ย ไปเรียนกันดีกว่าไอ้หื่น
มิยาตะ " เง้อ! ไอ้โอชะเรียกฆ่างี้ได้ไงว่ะ คนอื่นฟังเดี๋ยวจะหาว่าฆ่าหื่นจิงๆนะเฟ้ย! (มิยาตะพูดเสียงดังมาก) ไอ้บ้า เอ้ย
โอชะ " เออ! ฆ่าล้อเล่น ไปเรียนดีกว่าไอ้เพื่อนเดี๋ยวเย็นนี้ เลิกแถวเมื่อไหร่ไปรอหน้าโรงเรียนเลย OK ไหม
มิยาตะ " ได้เลยไอ้เพื่อน ถ้าน่ารักจิงๆ ฉันจะจีบให้ดู ไม่พลาดแน่ อิอิอิ
        ขณะนั้น มีรุ่นพี่ชื่อ มิยากะ ได้เดินสวนทางระหว่างเดินไปเรียนของมิยาตะกับโอชะ ซึ่งพี่มิยากะเป็นเพื่อนของพี่ตัวเล็ก
ทันใดนั้นเจ้าโอชะก็ได้พูดอย่างตกใจว่า
โอชะ" ไอ้มิยาตะ แกเห็นรุ่นพี่เมื่อกี้ไหม หน้าตาน่ารักไหม นี้เป็นเพื่อนสนิทของพี่ตัวเล็กเลยนะเฟ้ย
มิยาตะ " จิงหรอว่ะ หน้าตาพี่แกก็ดีนะ แต่อ้วนๆอวบๆไปหน่อยว่ะ ฆ่าไม่ชอบคนอ้วนนะเว้ย ชอบแบบตัวเล็กๆน่ารักๆแบบนี้มากกว่า
โอชะ " นั้นแหละ ใช่เลย แกได้สมใจแน่ พี่ตัวเล็ก ที่ฆ่าแนะนำให้เนี่ย สุดๆเลยว่ะ
มิยาตะ " เออ!
         เวลา16.30 โรงเรียนปล่อย เจ้าโอชะกับมิยาตะ ได้มานั่งรอพี่ตัวเล็กกลับบ้าน เพื่อที่มิยาตะจะได้เห็นหน้าของพี่ตัวเล็ก
เจ้าโอชะเล่าให้มิยาตะฟังว่า พี่ตัวเล็กเดินกลับบ้านกับพี่มิยากะ เพราะพี่ตัวเล็กกับพี่มิยากะนอนบ้านเดียวกัน เพราะแม่ของทั้งสองเป็นญาติกัน
เลยได้มาอยู่ด้วยกัน พี่ตัวเล็กเห็นมิยาตะมองตาไม่กระพริบ พี่ตัวเล็กถามเพื่อนว่า..
   ตัวเล็ก" รุ่นน้องคนนั้นชื่อไรอ่ะ?(ถามด้วยความแปลกใจ)
  มิยากะ " อ๋อ มิยาตะ น้องชายเค้านี้แหละ ตั้งแต่เด็กๆและ น้องไม่แท้หรอกแต่เค้าก็เล่นกะมันมาตั้งแต่เด็กและ มีไรหรอตัวเล็ก
  ตัวเล็ก " ป่าว นิ๊ เห็นท่าทางแปลกๆ น้องแก่มองตลอดเลยอ่ะ สงสัยเลยถามอ่ะจ๊ะ
  มิยากะ" อ่ะห๊ะ มันแปลกจิงๆนะ มานพึ่งย้ายมาน่ะ สงสัยมันชอบเอ็งรึป่าว
  ตัวเล็ก " บ้าดิ มิยากะพูดไร ไร้สาระอ่ะ
 มิยากะ " ก็ไม่แน่นะ เรื่องแบบเนี่ยใครจะไปรู้  (มิยากะหัวเราะ) ฮ่ะๆ
        ช่วงเวลานั้นเจ้าโอชะตบหัวมิยาตะหลายทีเหมือนกัน เจ้ามิยาตะ ก็ยังเคลิ้มกับความน่ารักของพี่ตัวเล็ก เจ้ามิยาตะคิดอะไรดีดีได้
แบบว่า.
 มิยาตะ " เออ! โอชะ ถามไรหน่อย แกว่าพี่ตัวเล็กจะรู้สึกบ้างรึป่าวว่ะ ว่าฆ่าแอบชอบพี่แกอ่ะ
โอชะ " อันนี้ฆ่าก็ไม่รุ้ว่ะ วันแรกก็เงี๊ย พี่แกคงไม่สนใจไรหรอก ยังว่าพี่แกน่ารักอ่ะ
 มิยาตะ" เออ ว่ะ พูดไปฆ่าอยากลองจีบว่ะ แก่ว่าพี่ตัวเล็กจะสนใจฆ่ารึป่าวว่ะ
 โอชะ " ไม่แน่นะเว้ย ทำดีให้มากๆ ไม่ยากเรื่องจีบอะเดี่ยวฆ่าจัดให้
มิยาตะ " จิงดิ ขอบใจว่ะไอ้เพื่อน เอางี้พรุ่งนี้ ขอเบอร์ให้ฆ่าหน่อยได้ป่าวว่ะ
 โอชะ " อะแน่ เอาจิงง่ะ ไหนบอกไม่ชอบไงว่ะ
 มิยาตะ" ข้าล้อเล่น  (เสียงแผ่วๆ) พูดไปงั้นแหละ
        มิยาตะ กลับถึงบ้าน นอนยังไงก็นอนไม่หลับคิดตลอดว่า พี่ตัวเล็กจะชอบเค้าบ้างรึป่าวหน้อ แบบนี้ทั้งคืนจนเช้าวันรุ่งขึ้น
ของวันที่2ในการเรียน เจ้ามิยาตะได้ให้โอชะไปถามพี่ตัวเล็กว่า.....
 
.................................................................................................................................................................