รักนี้ที่ปรารถนา

     มะนาวนั่งเหม่อลอย มองออกผ่านทางหน้าต่างห้องนอน หลายวันมานี้ เธอรู้สึกถึงความรู้สึกแปลกๆบางอย่างที่เริ่มจู่โจมเธอมากขึ้น ภาพของเคนค่อยๆผ่านเข้ามาในความทรงจำ มันทำให้เธอยิ้มน้อยๆ โดยที่เธอเองก็ไม่รู้ตัว ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ชายหนุ่มทำให้เธอรู้สึกแปลกๆ ยิ่งใกล้ ยิ่งอบอุ่น ทำให้เสียงหัวใจเธอเต้นแรงกว่าปกติ

     "นี่เราเป็นอะไรนะ" มะนาวบ่นกับตัวเองเบาๆ

     "อ๊อด อ๊อด" เสียงกริ่งหน้าบ้านดังขึ้น ทำให้หญิงสาวหลุดออกจากภวังค์ เธอค่อยๆเดินไปที่ประตู ค่อยๆเปิดประตู คนตรงหน้าทำให้หญิงสาวยิ้มกว้างก่อนเอ่ย

     "หวัดดี เคน"

     "หวัดดี มะนาว เธอเป็นอย่างไงบ้าง" ชายหนุ่มถามอย่างห่วงใย

     "ดีขึ้นแล้ว ขอบคุณมากนะ เข้ามาก่อนสิ" หญิงสาวรีบเชิญชายหนุ่มเข้าบ้าน

     "เคน มารบกวนเวลาพักผ่อนของมะนาวหรือเปล่า" ชายหนุ่มถามอย่างไม่แน่ใจนัก

     "ไม่เลย" หญิงสาวตอบขณะที่มือหยิบขวดน้ำ รินน้ำใส่แก้วยื่นให้ชายหนุ่ม เขายื่นมือไปรับชั่วเวลา   แปปนึงมือของทั้งคู่สัมผัสกัน มะนาวรู้สึกเหมือนถูกไฟดูด เธอรีบปล่อยมือจากแก้วน้ำทันที แต่โชคดีที่ชายหนุ่มรับแก้วน้ำไว้แล้ว แก้วจึงไม่ตกลงพื้น

     "ขอบคุณครับ" ชายหนุ่มพูดพลางยิ้มให้หญิงสาว

     "อากาศดีนะวันนี้ เคนว่าไหม" แก้เขินหญิงสาวจึงชวนออกเรื่องอื่น เพราะกลัวชายหนุ่มจะรู้สึกว่าเธอทำตัวแปลกๆไป

     "มะนาว อยากออกไปข้างนอกไหม เปลี่ยนบรรยากาศนะ" ชายหนุ่มเอ่ยชวน เขารู้สึกไม่อยากให้หญิงสาวคิดมาก อยู่บ้านเพียงลำพัง

     "ก็ดีนะ เคนรอแปปนึง มะนาวขอไปเปลี่ยนชุดก่อน"

     "ตามสบายครับ" พอชายหนุ่มตอบ หญิงสาวก็เดินตรงดิ่งไปที่ห้องนอนของเธอทันที เธอค่อยๆปิดประตูห้องนอนและล็อคห้องอย่างแผ่วเบา เธอรู้สึกตื่นเต้นมากที่พบชายหนุ่ม ความรู้สึกนี้มันคืออะไรนะ หญิงสาวถามตัวเองในใจ ขณะค่อยๆเปิดตู้เสื้อผ้า เลือกชุด ไม่นานนักเธอก็มายืนข้างๆชายหนุ่มด้วยชุดเดรสสีฟ้าอ่อนสดใส ยิ้มหวานให้ชายหนุ่ม

     "หน้ามะนาวมีอะไรติดหรือค่ะ" มะนาวถามเสียงใส เธอไม่รู้ตัวเองว่าช่างน่ารัก มากมายแค่ไหน ชุดนี้ยิ่งทำให้หญิงสาวดูหวาน น่าทะนุถนอม ชายหนุ่มยิ้มเท่ห์ตอบกลับคำถามหญิงสาว

     "ไม่มีหรอกครับ ไปกันเถอะ" ชายหนุ่มนำหญิงสาวไปที่รถยนต์ เปิดประตูและปิดให้แผ่วเบา ก่อนจะมาด้านคนขับ แล้วค่อยๆขับรถออกอย่างระมัดระวัง

     "มะนาวอยากไปไหนเป็นพิเศษไหม" ชายหนุ่มเอ่ยชวนหญิงสาวคุย เพราะตั้งแต่ออกจากบ้านหญิงสาวก็นั่งเงียบๆ จนเขารู้สึกเป็นห่วง

     "ให้มะนาวเลือกหรือค่ะ" เธอค่อยๆยิ้มถามชายหนุ่ม

     "ได้ทุกทีเลยครับ" ชายหนุ่มยิ้ม

     "งั้น มะนาวอยากไปทะเล" หญิงสาวยิ้มหวานบอก

     "ทะเล โอเค ไปกันเลย" ชายหนุ่มพารถคู่ใจทะยานไปเบื้องหน้าด้วยความเร็วที่เพิ่มขึ้น เนื่องจากจุดหมายไกลไปสักนิดนึง แต่ไม่เร็วจนเกินไปนัก เพราะเกรงว่าหญิงสาวจะตกใจ เขารู้สึกอยากให้เธอสบายใจ อยากเห็นเธอยิ้มแย้มเหมือนเก่า

      เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อวานทำให้ชายหนุ่มกังวลจนนอนไม่หลับทั้งคืน เพราะกลัวมะนาวจะคิดมากจนกระทั่งทำร้ายตัวเอง ภาพมะนาวตัวสั่นกลัวแม้แต่เขาทำให้รู้สึกแย่มากๆพลางโมโหคนเล่านั่นที่ทำให้ดอกไม้งามๆเหี่ยวเฉาเพราะสัมผัสที่จาบจ้วง ไม่รู้จักถนอม

     เคนพามะนาวเที่ยวทะเลตามที่หญิงสาวต้องการ ปล่อยให้เธอเดินเล่นบนชายหาด เห็นเธอมีรอยยิ้มเขาก็รู้สึกสบายใจ

     "เคนมาเดินด้วยกันสิ" มะนาวรู้สึกสบายใจ ร้องเรียกให้ชายหนุ่มที่นั่งมองที่เก้าอี้ผ้าใบลุกมาเดินเป็นเพื่อนเธอ เห็นชายหนุ่มยังนั่งเฉยๆ เธอจึงเดินเข้ามาจูงมือชายหนุ่มให้ลุกตามเธอ ซึ่งมันได้ผลเขาเดินเล่นเป็นเพื่อนเธอ เธอจึงนึกสนุกสาดน้ำทะเลใส่เขา ชายหนุ่มเมื่อถูกหญิงสาวแกล้งทำให้เปียกก็สาดกลับบ้างสองคนเล่นกันอย่างสนุกสนาน จนเปียกปอนด้วยกันทั้งคู่

     "ฮัดชิ้ว" มะนาวจามเพราะเล่นจนเปียกแถมอากาศเริ่มเย็นลง เพราะพระอาทิตย์ตกแล้ว

     "กลับเถอะ เดี๋ยวจะเป็นหวัดเอานะ" เขามองอย่างห่วงใย พาหญิงสาวเดินกลับมาที่รถแล้วหยิบเสื้อคลุมมาสวมให้

     "ขอบคุณนะ" เธอยิ้มเอามือจับเสื้อคลุมเข้าหากันก่อนจะขึ้นรถ เขายิ้มละมุนให้แล้วพาเธอกลับบ้าน สักพักก็ถึงบ้านของหญิงสาว

     "รีบอาบน้ำแล้วนอนพักนะ ถ้ารู้สึกไม่สบายกินยาด้วย" เขาพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนอย่างห่วงใย

     "รู้แล้ว" มะนาวบอกอย่างเขินๆก่อนจะรีบเดินเข้าบ้าน ปล่อยให้ชายหนุ่มยืนงงกับอาการของเธอ เขาส่ายหัวเล็กน้อยก่อนจะขับรถกลับบ้าน

     มะนาวยืนมองลอดผ่านช่องหน้าต่างเห็นชายหนุ่มขับรถออกไปแล้ว เธอก็มานั่งทบทวนเรื่องเมื่อวานกับวันนี้ หากไม่ได้เขาเราคงแย่ เธอนึกในใจ