nInE aWaY [CraZy sky] รัก...ไม่มีเจ้าของ

บทที่3: หมาผมหาย เหลือแต่ไฟแช็ก!!~~
 
“แน่ใจนะโว้ย ว่าไม่ได้เอาไปลืมที่ไหนน่ะ?”
 
“ก็เออสิ! ใครขโมยหมาข้าไปวะ- -***”
 
   ผมโวยวายลั่นร้านเค้กที่เพื่อนสนิทผมเป็นเจ้าของอยู่ - -* หมาผมหายไปหลายวันแล้วอ่ะT^T น้องชายคนโปรดด้วยนะนั่น
 
“เฮ้ย ไอ้ก้อง กลับไปดูที่บ้านเอ็งก่อนเถอะว่ะ ข้าว่ามันอาจจะอยู่ที่บ้านแล้วก็ได้นะโว้ย!”
 
   ไอ้เค้กเจ้าของร้านเค้กที่ผมนั่งอยู่พูดขึ้นมาด้วยความรำคาญ- -++ ถึงแม้ว่ามันจะพยายามพูดเหมือนเป็นห่วงผมมากมายก็เหอะ
 
“รำคาญว่ะ พ่อเอาเค้กปาหน้าซะดีมั้ย? หมาตัวเดียวทำเป็นหัวเสีย บ้านเอ็งมีหมาตั้งเป็นสิบ อย่าเสียดายแม่-งเลย”
 
   =__=;; ดูไอ้มอสมันพูดเข้า น่าเอาตีนยัดปากมันจริงๆ ให้ตาย!!!
 
“ก็หมาข้าไม่ใช่หมาเอ็งนี่หว่า ถ้าหมาเอ็งหายก็เป็นอย่างข้านี่แหละ อาจจะแรงกว่าด้วยซ้ำ- -**”
 
“ใสเจีย เสียใจว่ะ ข้าไม่เลี้ยงหมา เลี้ยงแต่กระต่ายโว้ย 555+”
 
   ไอ้มอสหัวเราะชอบใจแล้วตักเค้กเข้าปากอย่างสบายใจ เพื่อนผมมันเรื่อยเปื่อยกันได้ขนาดนี้เลยเหรอวะครับเนี่ย=[]=!
 
“ลองถามไอ้ไฟแช็กดูสิ”
 
   ผมหันไปทางไอ้คิงแล้วกระโดดใส่ ถึงแม้ว่ามันจะพูดน้อยแต่ก็พึ่งได้ที่สุดแล้วล่ะนะT_T
 
“คิงเพื่อนร๊ากกกกก>_<”
 
‘ตุ้บ’
 
   ไอ้คิงยกเท้าขึ้นมายันผมแล้วนั่งอ่านหนังสือต่อ โอ้ย! เจ็บว่ะT_T
 
“ขนลุก ถ้าทำแบบเมื่อกี้อีกเอ็งได้ตายตามอาม่าไปแน่ๆ”
 
   ไอ้คิงพูดลอยๆแล้วเอาผ้าขี้ริ้วที่อยู่ใกล้ๆมาเช็ดรองเท้า
 
“- -ข้าไม่คุยกับเอ็งแล้ว เชอะ! คุยกะน้องไฟแช็กดีกว่า-3-“
 
   ผมเดินไปหาน้องไฟแช็ก หมาพันธุ์ชิสุสีดำที่เป็นเพื่อนกับน้องชายผมที่หายไป
 
“ไฟแช็กรู้รึเปล่าครับว่าฮอนด้าหายไปไหน^^”
 
   ไฟแช็กมองหน้าผมแล้วเอียงคอ อ๊ากกกกก น่ารักได้อีกพี่น้อง+-+
 
“อ่ะ! นี่เป็นผ้าของฮอนด้านะครับ ช่วยกันหาหน่อยนะ”
 
   ผมยื่นเสื้อของฮอนด้าให้ไฟแช็กดมฟุดฟิดๆสองสามหนแล้วมันก็วิ่งออกไป
 
“เฮ้ย! ได้ผลเหรอเนี่ย0-0”
 
   ไอ้คิงเงยหน้าจากหนังสือแล้วมองผมอย่างทึ่งๆ - -ที่มันพูดแบบนี้ก็เพราะว่าเมื่อกี้มันพูดส่งเดชสินะ...รอให้เจอฮอนด้าก่อนเถอะ ตายแน่ไอ้คิง!!!
 
   ผมวิ่งตามไฟแช็กพักใหญ่ๆแล้วก็มาหยุดอยู่หน้าบ้านใครซักคน อ๊ะ!
 
“ฮอนด้านี่หว่า! มาได้ไงเนี่ย*-*”
 
   ผมปีนข้ามรั้วแล้วเข้าไปอุ้มมันขณะที่กำลังจะออกมา...
 
“ใครน่ะ!!!”
 
“อ่ะ..เอ่อ”
 
 
nInE aWaY: Talk
 
   ชั้นมองไอ้คนโรคจิตที่กำลังอุ้มหมาโรคจิตในบ้านชั้น เฮ้! เข้าบ้านคนอื่นโดยไม่ได้รับอนุญาต แม่แจ้งตำรวจจับซะเลย ชิ- -++
 
“ชั้นถามว่าคุณเป็นใคร! เข้ามาบ้านชั้นได้ยังไง! แล้วจะพาไอ้ชิสุโรคจิตนั่นไปไหน หา!!!”
 
“ผมเป็นเจ้าของฮอนด้า จะมาเอาหมาคืน ขอบคุณที่เก็บมันไว้ แต่ผมต้องไปแล้ว ลาก่อน!”
 
   หน็อย! แอบเข้าบ้านคนอื่นแล้วจะออกไปง่ายๆงั้นเหรอ...ไอ้โรคจิตเอ้ย!!!
 
“คุณยังไปไม่ไ..เดี๋ยวนะ คุณบอกว่าไอ้ชิสุตัวนี้ชื่อ...??”
 
   อ่า ถ้าชั้นฟังไม่ผิด...
 
“เขาเป็นน้องของผมเอง- -+ ไม่ใช่ไอ้ชิสุด้วย น้องผมชื่อ ฮอนด้า”
 
   อ๋าาา+..+ เมื่อกี้...
 
“ปุด..ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ >_< หมาชื่อฮอนด้าเว้ยเฮ้ย เซนต์การตั้งชื่อของนายห่วยบรรลัยเลยว่ะ ฮอนด้า...ก๊ากกกกกกกกกกกก555+”
 
   ชั้นยืนขำท้องคัดท้องแข็ง เมื่อกี้ไอ้โรคจิตบอกว่าไอ้หมาฮอนด้าเป็นน้องมันนี่นา...
 
“เซนต์ตั้งชื่อหมาผมจะแย่แค่ไหนก็ไม่เกี่ยวกับคุณ”
 
“เคี้ยกกกกกกกกก เป็นพี่ของหมา พ่อกับแม่สปีชีส์ไหนวะ 555+ กร๊ากกกกกT[]T ขำน้ำตาไหลแล้ว ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ”
 
“-///-++ ขำพอรึยัง”
 
“อ่ะ..ฮ่ะๆ โทษทีๆ ^o^ เจ้าของหมาตัวนี้งั้นเหรอ...รออยู่ตรงนี้นะเดี๋ยวชั้นมา”
 
   ชั้นวิ่งเข้าไปขำอยู่ในบ้านพักนึงแล้วออกมาพร้อมตะกร้าผลไม้
 
“เฮ้ย! เห็นหน้านายแล้วจี้ชะมัด เอาของกินมาไถ่โทษที่เสียมารยาทฮาเซนต์ตั้งชื่อของนายละกันนะ ฮ่ะๆๆๆ^o^”
 
   ไอ้โรคจิตรับตะกร้าไปอย่างงงๆแล้วปีนรั้วออกไป ฮ่าๆๆๆ ประตูก็เปิดอยู่จะปีนออกไปทำไมฟระเนี่ย>_<
 
“ใครมาเหรอครับเจ้”
 
“เจ้าของชิสุที่แกเก็บมาวันก่อนน่ะ ฮ่าดีจริงๆฮ่ะๆๆ”
 
“อ๋า~เจ้ให้เค้าไปแล้วเหรอครับT^T”
 
   ชั้นเดินไปยีหัวไอ้ทามแล้วพูดลอยๆ
 
“เดี๋ยวซื้อให้ ต้องเป็นชิสุนะ...”
 
“+-+ เจ้ใจดีที่สุดเลยคร๊าบบบบ”
 
“อ้อ...แล้วก็นะ”
 
“อะไรเหรอครับ?”
 
“ชื่อน่ะ ขอเป็นอิซุซุ ละกัน ฮ่าๆๆๆๆๆ”
 
---------------------
 
ช่วยกันวิจารณ์หน่อยนะขอรับ
และก็ขอขอบคุณทุกคำวิจารณ์ดีๆที่ผ่านมาด้วยนะขอรับ
เฮชจะตั้งใจแต่งต่อไปนะขอรับ^^