nInE aWaY [CraZy sky] รัก...ไม่มีเจ้าของ
8.7
Hiba_MeaW
แชร์นิยาย
3) เห0.0? หมาใครหว่า...
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ‘กร๊ากกกกกก กร๊ากกกกกกก กร๊ากกกกกก’
“โว้ย! ตื่นแล้วๆ”
ชั้นทุบนาฬิกาด้วยอารมณ์ที่บูดสุดๆ - -++ ขาใครมาทับพุงชั้นเนี่ย?
“ครอกกก~ฟรี๊~>O<”
ชั้นหันไปมองไอ้ทามก่อนจะใช้มือทุบที่เข่ามันอย่างแรง
“อ๊ากกกก เจ็บอ่ะเจ้T[[]]T”
ตอนนี้ชั้นกำลังเดินไปโรงเรียนโดยมือข้างนึงถือกระเป๋าตัวเอง และมืออีกข้างนึงก็ถือกระเป๋าไอ้ทาม...
“- -+ น้องที่ดีต้องถือกระเป๋าให้พี่สิยะ!”
“T[]T ถ้าเจ้ไม่ทุบเข่าผมจนเป๋แบบนี้ผมก็ถือให้แล้วล่ะครับ”
ชั้นมองไอ้ทามอย่างสมเพช เมื่อคืนฝนตกหนัก ไอ้ทามที่กลัวเสียงฟ้าร้องสุดๆเลยมาขอนอนห้องชั้น ทั้งๆที่มันน่าจะรู้ว่าตอนที่ชั้นเพิ่งดูหนังสยองขวัญมาเนี่ยเป็นยังไง อีกอย่างนึงชั้นเป็นพวกไม่ชอบให้ใครเอาของหนักๆมาทับพุงด้วย มันอึดอัดนะเฟ้ย! ยังดีที่ในตู้เก็บของมีไม้ค้ำอยู่คู่นึงเลยเอามาให้มันใช้ ไอ้ไม้ค้ำคู่นี้ก็เป็นของมันนั่นแหละ- - ได้มาเมื่อสองเดือนก่อนที่ชั้นดูหนังสยองขวัญแล้วอาละวาด...ไอ้ทามนี่มันอยู่ผิดที่ผิดเวลาก็เลยซวยแบบนี้แหละ สมน้ำหน้า!!
“เจ้ๆ นั่นหมาใครอ่ะ*0*”
ชั้นหันไปมองหมาชิสุสีขาวที่มองมาทางพวกเราตาแป๋ว
“- - ช่างหัวมันเถอะ”
ชั้นหันกลับมาแล้วลากไอ้ทามให้เดินไปโรงเรียนต่อ
“แต่เจ้! บางทีมันอาจโดนทิ้งก็ได้นะ”
ชั้นหยุดเดินแล้วหันกลับไปมองหมาชิสุตัวนั้น...เฮ้! มันยังนั่งมองชั้นตาแป๋วอยู่เลย ตุ๊กตารึเปล่าเนี่ย?
“*0*...”
“- - ผมรู้นะว่าเจ้คิดอะไรอยู่ มันไม่ใช่ตุ๊กตาหรอกครับ”
ชั้นแลบลิ้นใส่ไอ้ชิสุตาแป๋วแล้วเดินไปโรงเรียนต่อโดยไม่สนใจไอ้ทามที่วิ่งตามมา
“เจ้รอด้วยคร๊าบบบบบบ”
ไอ้ทามวิ่งตามมาพร้อมกับตะโกนซะดังลั่น - -+ นี่มันหน้าโรงเรียนนะยะ
“เออๆ เร็วๆเข้าเถอะ”
ชั้นหยุดเดินแล้วหันไปเรียกไอ้ทามอย่างเซ็งจิต...เฮ้! น้องที่ดีต้องเดินทันพี่สิยะ- -++
“แฮกๆๆ>O<! เจ้เดินไวชะมัด”
ไอ้ทามบ่นงึมงัมแล้วเกาะเสื้อชั้น
“เฮ้ย! จะทำอะไร”
ชั้นปัดมือมันแล้วมองตาเขียว
“-3- ก็พอเผื่อเจ้เดินเหมือนเมื่อกี้อีกผมจะได้ไม่ต้องวิ่งให้เหนื่อยไง ให้เจ้ลากแทน”
ชั้นล่ะระอากับความคิดของมันจริงๆ- -*
“ไปๆ เข้าโรงเรียนกันได้แล้ว มัวแต่เอ้อระเหยลอยชายกันอยู่ข้างหน้าแบบนี้ชั้นเมื่อย!”
ชั้นลากไอ้น้องชายตัวดีเข้าโรงเรียนแล้วก็แยกกันเข้าห้องตัวเอง ชั้นอยู่ม.4/2 ริณอยู่ห้องสาม และยัยเมลก็อยู่ห้องหนึ่ง - -ก็ยัยเมลมันเก่งนี่นะ ช่วยไม่ได้แฮะ...
‘จิ้งจก ตุ๊กแก แย้ คางคก ซกมกซะจริง ชะเอิงเงย~~’
เหอะๆ ไม่ต้องตกใจไป นี่คือเสียงริงโทนโทรศัพท์ชั้นเอง- -++ ชั้นมองหน้าจอแล้วถอนหายใจเฮือก ไอ้ทามมันจะโทรมาหาอะไร??
“โหลๆหนึ่งโหลสิบสอง สองโหลยี่สิบสี่ วางล่ะนะ- -“
(เดี๋ยวสิเจ้! คือผมมีเรื่องอยากจะขออ่ะ...)
“เรื่องอะไร?”
(พาเน่อยากเลี้ยงหมา แต่ที่บ้านเค้าไม่ให้เลี้ยง เจ้รู้ใช่มะ?)
- -เกี่ยวไรกะไอ้พาเน่ฟระ!
“เออๆ ทำไม”
(ไอ้ลูกหมาตัวนั้นที่เราเจอตอนเดินมาโรงเรียนอ่ะ...เอ่อ..คือ...)
มันจะอ้ำอึ้งๆทำไมฟะ- -*
(ถ้าตอนเย็นเราเดินกลับบ้านแล้วยังเจอมัน ผมขอเก็บกลับบ้านได้มั้ยครับเจ้? แต่ว่า! แค่เก็บกลับเฉยๆนะ พาเน่จะไปดูแลเอง นะเจ้นะ~)
“อ้อ...ได้สิ ถ้ามันยังอยู่น่ะนะ”
(ขอบคุณคร๊าบบบบ/พี่นายน่ารักที่สุดเลยค่าาาา)
‘ปิ๊บ’
ชั้นกดตัดสายแล้วลอบยิ้ม...
“ป่านนี้เจ้าของมันคงจะไปเอาหมากลับบ้านเค้าแล้วล่ะ หมาที่ไม่ซกมกแบบนั้นจะไม่มีเจ้าของได้ยังไง ไอ้โง่เอ้ย~~~”
-----------------------------
ขอบคุณสำหรับทุกคำวิจารณ์ดีๆนะขอรับ
^^ เฮชจะพยายามแต่งต่อไปนะขอรับ...
“โว้ย! ตื่นแล้วๆ”
ชั้นทุบนาฬิกาด้วยอารมณ์ที่บูดสุดๆ - -++ ขาใครมาทับพุงชั้นเนี่ย?
“ครอกกก~ฟรี๊~>O<”
ชั้นหันไปมองไอ้ทามก่อนจะใช้มือทุบที่เข่ามันอย่างแรง
“อ๊ากกกก เจ็บอ่ะเจ้T[[]]T”
ตอนนี้ชั้นกำลังเดินไปโรงเรียนโดยมือข้างนึงถือกระเป๋าตัวเอง และมืออีกข้างนึงก็ถือกระเป๋าไอ้ทาม...
“- -+ น้องที่ดีต้องถือกระเป๋าให้พี่สิยะ!”
“T[]T ถ้าเจ้ไม่ทุบเข่าผมจนเป๋แบบนี้ผมก็ถือให้แล้วล่ะครับ”
ชั้นมองไอ้ทามอย่างสมเพช เมื่อคืนฝนตกหนัก ไอ้ทามที่กลัวเสียงฟ้าร้องสุดๆเลยมาขอนอนห้องชั้น ทั้งๆที่มันน่าจะรู้ว่าตอนที่ชั้นเพิ่งดูหนังสยองขวัญมาเนี่ยเป็นยังไง อีกอย่างนึงชั้นเป็นพวกไม่ชอบให้ใครเอาของหนักๆมาทับพุงด้วย มันอึดอัดนะเฟ้ย! ยังดีที่ในตู้เก็บของมีไม้ค้ำอยู่คู่นึงเลยเอามาให้มันใช้ ไอ้ไม้ค้ำคู่นี้ก็เป็นของมันนั่นแหละ- - ได้มาเมื่อสองเดือนก่อนที่ชั้นดูหนังสยองขวัญแล้วอาละวาด...ไอ้ทามนี่มันอยู่ผิดที่ผิดเวลาก็เลยซวยแบบนี้แหละ สมน้ำหน้า!!
“เจ้ๆ นั่นหมาใครอ่ะ*0*”
ชั้นหันไปมองหมาชิสุสีขาวที่มองมาทางพวกเราตาแป๋ว
“- - ช่างหัวมันเถอะ”
ชั้นหันกลับมาแล้วลากไอ้ทามให้เดินไปโรงเรียนต่อ
“แต่เจ้! บางทีมันอาจโดนทิ้งก็ได้นะ”
ชั้นหยุดเดินแล้วหันกลับไปมองหมาชิสุตัวนั้น...เฮ้! มันยังนั่งมองชั้นตาแป๋วอยู่เลย ตุ๊กตารึเปล่าเนี่ย?
“*0*...”
“- - ผมรู้นะว่าเจ้คิดอะไรอยู่ มันไม่ใช่ตุ๊กตาหรอกครับ”
ชั้นแลบลิ้นใส่ไอ้ชิสุตาแป๋วแล้วเดินไปโรงเรียนต่อโดยไม่สนใจไอ้ทามที่วิ่งตามมา
“เจ้รอด้วยคร๊าบบบบบบ”
ไอ้ทามวิ่งตามมาพร้อมกับตะโกนซะดังลั่น - -+ นี่มันหน้าโรงเรียนนะยะ
“เออๆ เร็วๆเข้าเถอะ”
ชั้นหยุดเดินแล้วหันไปเรียกไอ้ทามอย่างเซ็งจิต...เฮ้! น้องที่ดีต้องเดินทันพี่สิยะ- -++
“แฮกๆๆ>O<! เจ้เดินไวชะมัด”
ไอ้ทามบ่นงึมงัมแล้วเกาะเสื้อชั้น
“เฮ้ย! จะทำอะไร”
ชั้นปัดมือมันแล้วมองตาเขียว
“-3- ก็พอเผื่อเจ้เดินเหมือนเมื่อกี้อีกผมจะได้ไม่ต้องวิ่งให้เหนื่อยไง ให้เจ้ลากแทน”
ชั้นล่ะระอากับความคิดของมันจริงๆ- -*
“ไปๆ เข้าโรงเรียนกันได้แล้ว มัวแต่เอ้อระเหยลอยชายกันอยู่ข้างหน้าแบบนี้ชั้นเมื่อย!”
ชั้นลากไอ้น้องชายตัวดีเข้าโรงเรียนแล้วก็แยกกันเข้าห้องตัวเอง ชั้นอยู่ม.4/2 ริณอยู่ห้องสาม และยัยเมลก็อยู่ห้องหนึ่ง - -ก็ยัยเมลมันเก่งนี่นะ ช่วยไม่ได้แฮะ...
‘จิ้งจก ตุ๊กแก แย้ คางคก ซกมกซะจริง ชะเอิงเงย~~’
เหอะๆ ไม่ต้องตกใจไป นี่คือเสียงริงโทนโทรศัพท์ชั้นเอง- -++ ชั้นมองหน้าจอแล้วถอนหายใจเฮือก ไอ้ทามมันจะโทรมาหาอะไร??
“โหลๆหนึ่งโหลสิบสอง สองโหลยี่สิบสี่ วางล่ะนะ- -“
(เดี๋ยวสิเจ้! คือผมมีเรื่องอยากจะขออ่ะ...)
“เรื่องอะไร?”
(พาเน่อยากเลี้ยงหมา แต่ที่บ้านเค้าไม่ให้เลี้ยง เจ้รู้ใช่มะ?)
- -เกี่ยวไรกะไอ้พาเน่ฟระ!
“เออๆ ทำไม”
(ไอ้ลูกหมาตัวนั้นที่เราเจอตอนเดินมาโรงเรียนอ่ะ...เอ่อ..คือ...)
มันจะอ้ำอึ้งๆทำไมฟะ- -*
(ถ้าตอนเย็นเราเดินกลับบ้านแล้วยังเจอมัน ผมขอเก็บกลับบ้านได้มั้ยครับเจ้? แต่ว่า! แค่เก็บกลับเฉยๆนะ พาเน่จะไปดูแลเอง นะเจ้นะ~)
“อ้อ...ได้สิ ถ้ามันยังอยู่น่ะนะ”
(ขอบคุณคร๊าบบบบ/พี่นายน่ารักที่สุดเลยค่าาาา)
‘ปิ๊บ’
ชั้นกดตัดสายแล้วลอบยิ้ม...
“ป่านนี้เจ้าของมันคงจะไปเอาหมากลับบ้านเค้าแล้วล่ะ หมาที่ไม่ซกมกแบบนั้นจะไม่มีเจ้าของได้ยังไง ไอ้โง่เอ้ย~~~”
-----------------------------
ขอบคุณสำหรับทุกคำวิจารณ์ดีๆนะขอรับ
^^ เฮชจะพยายามแต่งต่อไปนะขอรับ...
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
