nInE aWaY [CraZy sky] รัก...ไม่มีเจ้าของ
8.7
Hiba_MeaW
แชร์นิยาย
2) สนามบินดอนหมาเห่า
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความบทที่1: สนามบินดอนหมาเห่า
ชั้นเดินลงจากเครื่องด้วยอาการมึนๆซึ่งเกิดได้ไม่บ่อยนัก เพราะชั้นเป็นพวกร่างกายแข็งแรง ทนต่อทุกสภาพแวดล้อม ทนแดดทนฝนป้องกันปลวกและเชื้อรา (- -เริ่มจะไม่ใช่คนเข้าไปทุกทีแล้วแฮะ...) แต่อาการมึนๆแบบนี้จะเกิดขึ้นทุกครั้งหลังจากชั้นดูหนังสยองขวัญน่ะนะ
“แกดูหนังสยองแบบนั้นแล้วจะไม่เป็นอะไรแน่เหรอ=__=”
ยัยเมลหันมามองชั้นแบบหวาดผวาเหมือนกับชั้นเป็นฆาตกรโรคจิตก็ไม่ปาน...
“นี่เพื่อนแกนะเว้ยไอ้เมล! หลังจากเมื่อสองเดือนที่แล้วชั้นก็ปกติดี - -*แกกลัวเกินเหตุไปรึเปล่า”
“ไม่จิงอ่ะ ที่แกปกติดีเพราะพวกเราไม่ให้แกดูหนังโรคจิตนั่นต่างหากล่ะ!”
ริณจีบปากจีบคอพูดอย่างน่าหมั่นไส้...แม่เอามีดจ้วงไส้ไหล- -*
“พี่นายรีบกลับบ้านไปเถอะ ทามคงจะมารับพี่แล้วแหละ”
ไอ้พาเน่หลบไปอยู่หลังยัยเมลหลังจากพูดจบ...เฮ้! ชั้นไม่ใช่ฆาตกรโรคจิตนะเว้ย- -++ แม่เตะตาหลุด
“เจ้นายยยยยย >[]<”
- -* ใครมันบังอาจมาใช้ชื่อเดียวกับชั้นเนี่ย! แม่จับเชือด
“เจ้!!”
‘ผั๊วะ’
เห0.0? ชั้นรีบหันไปข้างหลังอย่างรวดเร็ว แล้วก็เจอกับน้องชายสุดกวนที่ตอนนี้ยืนน้ำตาคลอ มือข้างนึงกุมหน้าตัวเองที่มีรอยมือสีแดงๆคล้ายว่าจะโดนตบมาอย่างน่าสงสาร...ใครทำน้องชั้นฟระ!!!
“ใครมันบังอืดมาลอบทำร้ายแกบอกมาเดี๋ยวนี้ไอ้ทาม!!”
“เจ้นั่นแหละ ตบมาซะได้! เจ็บเป็นนะครับ”
หา?0.0 งั้นเมื่อกี้ที่ชั้นฟาดมือไปข้างหลังก็โดนไอ้ทามงั้นสิ...เออ สม!!!
“- -++ สมน้ำหน้าเสือกมาไม่ให้สุ้มให้เสียง”
ชั้นแยกเขี้ยวให้ไอ้ทามอย่างหมั่นไส้แล้วยื่นกระเป๋าเสื้อผ้าให้มันถือ น้องที่ดีต้องคอยรับใช้พี่สิ!
“-3- พี่นายทำผิดแล้วยังจะไม่ยอมรับผิดอีก ไม่ไหวๆ”
ไอ้พาเน่ทำปากบู้ใส่ชั้นแล้วเดินไปลูบหัวลูบหางปลอบไอ้ทามที่ตอนนี้ยืนตอแห-ลร้องไห้เป็นบ้าเป็นหลัง
‘โป้ก!’
“แง่ะ! T^Tเจ็บอ่ะ”
ไอ้พาเน่ลูบหัวตัวเองแล้วร่วมตอแห-ลไปกับไอ้ทาม
“เจ็บใช่มั๊ยที่รักT^T เราเหมือนโรมิโอกับจูเลียตเลยเนอะ”
ไอ้ทามกับไอ้พาเน่ยืนลูบหัวหันไปมาแล้วหันมามองชั้นด้วยสายตาตัดพ้อ แหวะเลี่ยนว่ะ! (พวกมันเหมือนโรมิโอกับจูเลียตตรงไหน?)
“- -เหอะ โรมิโอกับจูเลียต...กลับบ้านโว้ยยย จะมารับชั้นหรือจะมาเล่นกับไอ้พาเน่วะห๊ะ!!!”
ชั้นจิกหัวพาเน่ออกมาจากไอ้ทามแล้วดึงหูน้องชายตัวดีกลับบ้านอย่างไว
“โรมิโอTT[[]]TT”
“จูเลียตYY[[]]YY”
และระหว่างที่ชั้นลากมันออกจากสนามบินก็ได้ยินไอ้สองตัวนี้มันเห่าหอนกันตลอดทาง...ไอ้บ้า
-----------------------------
ชั้นเดินลงจากเครื่องด้วยอาการมึนๆซึ่งเกิดได้ไม่บ่อยนัก เพราะชั้นเป็นพวกร่างกายแข็งแรง ทนต่อทุกสภาพแวดล้อม ทนแดดทนฝนป้องกันปลวกและเชื้อรา (- -เริ่มจะไม่ใช่คนเข้าไปทุกทีแล้วแฮะ...) แต่อาการมึนๆแบบนี้จะเกิดขึ้นทุกครั้งหลังจากชั้นดูหนังสยองขวัญน่ะนะ
“แกดูหนังสยองแบบนั้นแล้วจะไม่เป็นอะไรแน่เหรอ=__=”
ยัยเมลหันมามองชั้นแบบหวาดผวาเหมือนกับชั้นเป็นฆาตกรโรคจิตก็ไม่ปาน...
“นี่เพื่อนแกนะเว้ยไอ้เมล! หลังจากเมื่อสองเดือนที่แล้วชั้นก็ปกติดี - -*แกกลัวเกินเหตุไปรึเปล่า”
“ไม่จิงอ่ะ ที่แกปกติดีเพราะพวกเราไม่ให้แกดูหนังโรคจิตนั่นต่างหากล่ะ!”
ริณจีบปากจีบคอพูดอย่างน่าหมั่นไส้...แม่เอามีดจ้วงไส้ไหล- -*
“พี่นายรีบกลับบ้านไปเถอะ ทามคงจะมารับพี่แล้วแหละ”
ไอ้พาเน่หลบไปอยู่หลังยัยเมลหลังจากพูดจบ...เฮ้! ชั้นไม่ใช่ฆาตกรโรคจิตนะเว้ย- -++ แม่เตะตาหลุด
“เจ้นายยยยยย >[]<”
- -* ใครมันบังอาจมาใช้ชื่อเดียวกับชั้นเนี่ย! แม่จับเชือด
“เจ้!!”
‘ผั๊วะ’
เห0.0? ชั้นรีบหันไปข้างหลังอย่างรวดเร็ว แล้วก็เจอกับน้องชายสุดกวนที่ตอนนี้ยืนน้ำตาคลอ มือข้างนึงกุมหน้าตัวเองที่มีรอยมือสีแดงๆคล้ายว่าจะโดนตบมาอย่างน่าสงสาร...ใครทำน้องชั้นฟระ!!!
“ใครมันบังอืดมาลอบทำร้ายแกบอกมาเดี๋ยวนี้ไอ้ทาม!!”
“เจ้นั่นแหละ ตบมาซะได้! เจ็บเป็นนะครับ”
หา?0.0 งั้นเมื่อกี้ที่ชั้นฟาดมือไปข้างหลังก็โดนไอ้ทามงั้นสิ...เออ สม!!!
“- -++ สมน้ำหน้าเสือกมาไม่ให้สุ้มให้เสียง”
ชั้นแยกเขี้ยวให้ไอ้ทามอย่างหมั่นไส้แล้วยื่นกระเป๋าเสื้อผ้าให้มันถือ น้องที่ดีต้องคอยรับใช้พี่สิ!
“-3- พี่นายทำผิดแล้วยังจะไม่ยอมรับผิดอีก ไม่ไหวๆ”
ไอ้พาเน่ทำปากบู้ใส่ชั้นแล้วเดินไปลูบหัวลูบหางปลอบไอ้ทามที่ตอนนี้ยืนตอแห-ลร้องไห้เป็นบ้าเป็นหลัง
‘โป้ก!’
“แง่ะ! T^Tเจ็บอ่ะ”
ไอ้พาเน่ลูบหัวตัวเองแล้วร่วมตอแห-ลไปกับไอ้ทาม
“เจ็บใช่มั๊ยที่รักT^T เราเหมือนโรมิโอกับจูเลียตเลยเนอะ”
ไอ้ทามกับไอ้พาเน่ยืนลูบหัวหันไปมาแล้วหันมามองชั้นด้วยสายตาตัดพ้อ แหวะเลี่ยนว่ะ! (พวกมันเหมือนโรมิโอกับจูเลียตตรงไหน?)
“- -เหอะ โรมิโอกับจูเลียต...กลับบ้านโว้ยยย จะมารับชั้นหรือจะมาเล่นกับไอ้พาเน่วะห๊ะ!!!”
ชั้นจิกหัวพาเน่ออกมาจากไอ้ทามแล้วดึงหูน้องชายตัวดีกลับบ้านอย่างไว
“โรมิโอTT[[]]TT”
“จูเลียตYY[[]]YY”
และระหว่างที่ชั้นลากมันออกจากสนามบินก็ได้ยินไอ้สองตัวนี้มันเห่าหอนกันตลอดทาง...ไอ้บ้า
-----------------------------
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
