เพราะใจ ตอนที่ 3

ไม่นานเท่าไหร่นัก ก็จวนเจียนจะสิ้นปี วันที่ 14 พฤศจิกายน หลังเลิกเรียน ฉัน ดาว แป๋ม น้ำ มิ้นท์ ชวนกันไปซื้อของขวัญเซอร์ไพรส์วันเกิดเพื่อน
ตอนเดินเลือกซื้อของ ก็มีเสียงๆ หนึ่งเรียกชื่อฉัน
"น้องพลอย"
เพื่อนทุกคนรวมทั้งฉันหันไปมองตามที่มาของเสียง แต่ก็ไม่เห็นใคร หรือชั้นวางของมันจะบังนะ
ฉันไม่ได้สนใจอะไร คิดว่าเป็นพี่ที่โรงเรียนแกล้งเล่นล่ะมั้ง ?
"น้องพลอย" เงาใครสักคนหายวับไปในเคาท์เตอร์ร้านถ่ายเอกสาร
ฉันเดินไปที่เคาท์เตอร์นั้นอย่างเร็ว เพื่อนก็ตามมาติดๆ
"อ้าว พี่โบ้"
"ครับ มาเที่ยวหรอ"
"เปล่าอ่ะ มาดูของขวัญ .. ว่าแต่มาทำอะไรอ่ะ"
"มาทำงาน"
"ไม่เรียนแล้วไง"
"ไว้ปีหน้าค่อยเริ่มใหม่"
"อ๋อ ค่ะ..อืม ไปละ"
"ครับ" พี่โบ้พยักหน้า ยิ้มตามิด ปกติก็ตี่อยู่แล้วอ่ะ

ใครอ่ะ แป๋มถามเขย่าแขนฉันใหญ่โต
โหย แป๋ม คนนี้เค้าแอบชอบมาตั้งแต่เด็กๆ อ่ะ อ๊าย สิ้นเสียงฉันก็นั่งกองกับพื้นห้าง มือเปียก หน้าชา
น่ารักดีอ่ะ น้ำเสริมมาบ้าง อยากมีบท ฮ่าๆ
"ดีใจมากเลยอ่ะ ดีใจอ่ะ" ฉันยังคงแพล่ม
พอคิดขึ้นได้ว่าหน้าอาย ก็เลยลุกขึ้น
ว่าแต่ไอ้มิ้นท์ (ชายน่ะ) ไปไหนอ่ะ ดาวถาม * ตอนนั้น ดาวคบกับมิ้นท์
เออ ประสานเสียง
เห้ย หายไปไหนวะ จะกลับแล้วน่ะ แป๋มบ่น
มาแล้วๆ ไอ้มิ้นวิ่งหิ้วพุงแพนด้ากลับมา
นี่ อะไรเอ่ย ? ไอ้มิ้นชุกระดาษสีเหลืองโบกไปมา
อะไรอ่ะ ?
เบอรืพี่โบ้
เห้ย มิ้นท์
อยากได้ป่าว
อืม เอามาดิ
ไม่ให้
เอามา
ไม่ให้
เอามา
ไม่ให้
ไม่ให้ใช่ไหม ฉันกระโจนล็อคมือมิ้น น้ำกับแป๋มช่วยกันรวบมือ ก็มีแต่ดาวที่ยืนขำ
เย่ ค่วบบบ
ไอ้พลอย เพื่อนเรียกชื่อฉันลั่น
โอ้โห แม่ง
ทุกคนขำกับชัยชนะโชกน้ำลายของฉัน เพราะฉันคว้ากระดาษมาได้ก็ยัดเข้าปากทันที ปล.ไม่ได้กลืนนะ ปล.สกปรกเนอะ

คืนนั้นฉันคิดหนักทั้งคืนว่าจะโทรไปดีไหม ? คิดจนเที่ยงคืนตัดสินใจว่าจะโทร แต่ก็คิดว่าเขาคงหลับไปแล้ว เฮ้อ
รุ่งขึ้น
ฉันไปโรงเรียนแต่เช้า ไม่ลืมที่จะแวะเวเว่นซื้อเลย์ไปฝากไอ้มิ้น ผู้มีพระคุณคนล่าสุด
เป็นไงโทรหายัง น้ำถาม
ยัง
ทำไมอ่ะ ทีนี้ไอ้แป๋ม
ไม่กล้า
บ้า ไอ้มิ้นด่า
ที่แกอมไป เบอร์ช่างไฟน่ะ ไม่ใช่เบอรืพี่โบ้ ไอ้มิ้นบอกหน้าจริงจัง
-_- ' หน้าฉันตอนนั้น
ไม่เชื่อ
งั้นโทรไปได้เลย
085386xxxx
ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด ..
ไม่รับหว่ะ
หากไม่ดูเป็นการรบกวน ก็จะชวนเะอมารักกัน ถูกใจเธอมาตั้งนานรู้ไหม เสียงเรียกเข้า
แหม ปล่งเปลี่ยนเสียงเรียกรอเลยนะ อ้วกกกก ไอ้แป๋มแซว
เบอร์ที่ลอยคอ เอ้ย รอคอย
"ฮัลโหล....."
"ฮัลโหล น้องพลอยใช่ไหม ?"
"ค่ะ พี่โบ้หรอ"
"ฮ๊ะ"
จบประโยค ฮ๊ะ ซึ่งหมายความว่าใช่ ฉันก็คุยอุดตลุด เช้า กลางวัน เย็น ก่อนนอน ตอนตื่น

ผ่านไปได้สักพัก ..

น้องพลอย เมื่อไหร่อะ
เมื่อไหร่อะไร
เปล่าหรอก ฮ่าๆ
อะไรของพี่เนี่ย
วันนี้มาหาที่ร้านหน่อยนะ
ค่ะ
ครับ ตั้งใจเรียนนะ
ค่ะ บ๊าายบาย
ฮ๊ะ